ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ : http://slideplayer.gr/slide/2822660/
Ένας στοργικός ηγέτης , Ξενοφῶν, Ἀγησίλαος 7.1-3
Ἅπαντες ἐπιστάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος, Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αγησίλαος,
ὅπου ᾤετο τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν, όπου πίστευε ότι θα ωφελούσε σε κάτι την πατρίδα,
οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο, δεν έπαυε να μοχθεί, ούτε απέφευγε τους κινδύνους,
οὐ χρημάτων ἐφείδετο, δε λυπόταν τα χρήματα,
οὐ σῶμα, ούτε πρόβαλλε ως δικαιολογία το σώμα
οὐ γῆρας προὐφασίζετο, ή τα γηρατειά
, ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε, αλλά πίστευε ότι καθήκον του καλού βασιλιά είναι
τὸ τοὺς ἀρχομένους να κάνει στους υπηκόους του.
ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν. όσο το δυνατόν περισσότερα καλά
Ἐν τοῖς μεγίστοις δὲ ὠφελήμασι τῆς πατρίδος Στις μεγαλύτερες ωφέλειες της πατρίδας,
καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ, κι αυτό εδώ του συγκαταλέγω,
ὅτι δυνατώτατος ὤν ἐν τῇ πόλει ότι, ενώ ήταν ο πιο δυνατός στην πόλη,
φανερὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύων. υπηρετούσε φανερά σε μεγάλο βαθμό τους νόμους.
Τὶς γὰρ ἂν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν Γιατί ποιος θα ήθελε να μην υπακούει,
ὀρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; […] όταν έβλεπε τον βασιλιά
να υπακούει; [...]
Ὃς καὶ πρὸς τοὺς διαφόρους
ἐν τῇ πό λει Αυτός και τους πολιτικούς του
αντιπάλους στην πόλη
ὥσπερ πατὴρ πρὸς παῖδας προσεφέρε το. τους συμπεριφερόταν σαν πατέρας
προς τα παιδιά του.
Ἐλοιδορεῖτο μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, Κακολογούσε βέβαια όσους έκαναν αδι κίες,
ἐτίμα δ’ εἴ τι καλὸν πράττοιεν, τους τιμούσε όμως αν έκαναν κάτι καλό,
παρίστατο δ’ εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι, παραστεκόταν, αν παρουσιαζόταν κάποια συμφορά,
ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην, επειδή δε θεωρούσε κανένα πολίτη
εχ θρό,
ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων, αλλά επειδή ήθελε να τους επαινεί όλους,
σῴζεσθαι δὲ πάντας κέρδος νομίζων, θεωρώντας κέρδος το να σώζονται όλοι
ζημίαν δὲ τιθεὶς και θεωρώντας το ζημιά
εἰ καὶ ὁ μικροῦ ἄξιος ἀπόλοιτο. αν κάποιος, έστω και ανάξιος, χανόταν.
Νοηματική απόδοση κειμένου
Ο Ξενοφώντας στο κείμενο αυτό αναφέρει τις ικανότητες και το ήθος του βασιλιά της Σπάρτης Αγησιλάου. Είναι γνωστό σε όλους, λέει ο Ξενοφώντας, ότι ο Αγησίλαος αγαπούσε τόσο πολύ την πατρίδα του, ώστε δε λογάριαζε ούτε κόπους ούτε κινδύνους κάθε φορά που επιβαλλόταν να της προσφέρει κάποια βοήθεια. Ποτέ δεν έφερε σαν πρόφαση την αναπηρία του σώματός του ούτε τα γηρατειά του με σκοπό να αποφύγει κόπους και κινδύνους.
Πίστευε, ότι ο καλός βασιλιάς έχει υποχρέωση να προσφέρει στους υπηκόους τους όσο μπορεί περισσότερες ευεργεσίες. Η πιο μεγάλη ωφέλεια προ την πατρίδα του ήταν η υπακοή τους στους νόμους της. Η υπακουή ενός βασιλιά δεν επέτρεπε σε κανένα να μην υπακούει στους νόμους.
Αλλά και η συμπεριφορά του ακόμα και προς τους πολιτικούς του αντιπάλους υπήρξε αρίστη. Άλλοτε τους κατηγο- ρούσε, όταν διέπρατταν σφάλματα, αλλά τους πρόσφερε και τιμές, όταν έκαναν κάποιο καλό. Αν τύχαινε ακόμα και σε εχθρό του κάποια συμφορά στεκόταν βοηθός του.
Πίστευε ότι κέρδος της πόλης ήταν να είναι όλοι σώοι και ζημία, αν χανόταν κάποιος, έστω κι αν αυτός ήταν ανάξιος.
Γραμματική-Ασκήσεις
1. Να συμπληρωθούν τα κενά στις προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο της αντωνυμίας: - _________ (τί) ζῴα τοῖς κόραξιν ἐπιβουλεύουσιν;
- Μὴ ἀκούετε _________ (τί, αιτ. εν.) λέγει.
- Σὺ μὴ θαύμαζε ἐφ’ _________ (ὅ, δοτ. πληθ.) λέγομεν. - _________ (τίς, δοτ. πληθ.) οἱ Μακεδόνες ἐπολέμησαν;
- Ἐνταῦθα ἦν κῆπος πλήρης ἀγρίων θηρίων _________ (ὅ, ονομ. πληθ.) ἐκεῖνος ἐθήρευεν
ἐφ’ ἵππου. - _________ (τίς, ονομ. πληθ.) οὕτω μαίνονται οἵτινες (ὅστις, ονομ. πληθ.)
οὐ βούλονταί σοι φίλοι εἶναι;
- Μέμνησο τῆς εὐεργεσίας _________ (ἥ, γεν. εν.) σὺ ἔτυχες.
- Οὐ τιμῶμεν _________ (ὅστις, αιτ. εν.) ὑβρίζει τὴν πατρίδα.
- Φοβοῦ τοὺς θεοὺς _________ (ὅσπερ, ονομ. πληθ.) τιμωροῦσι τοὺς ἀδίκους.
- Κύριος ἀγαπᾷ _________ (ὅς, αιτ. εν.) παιδεύει.
- Ἦλθον ἐκ τῆς πόλεως πρέσβεις _________ (ὅστις, ονομ. πληθ.) ἔλεγον ταῦτα.
- Κλέαρχος ἔπραξε καὶ ἄλλα _________ (τὶ, αιτ. πληθ.) ἄτοπα.
2. Συμπληρώστε τα κενά των παρακάτω προτάσεων με τον κατάλληλο τύπο της αντωνυμίας ὅστις ή ὅσπερ:
1. Καὶ τοῖς θεσμοῖς τοῖς ἱδρυμένοις πείσομαι καὶ ............... (ὅστις) ἄν ἄλλους τὸ πλῆθος ἱδρύσεται ὁμοφρόνως.
2. Δήλωσον πρὸς ἐμὲ πρὸς .............. (ὅστις) χρῄζεις κομισθῆναι.
3. Ἐγκωμιάζεις τὴν τέχνην αὐτοῦ, ............. (ὅστις, θηλ.) δέ ἐστιν οὐκ ἀπεκρίνω.
4. Εἰπὲ καὶ Μενεξένῳ ............ (ὅσπερ, ουδ. πληθ.)καὶ ἐμοὶ λέγεις.
5.Τέταρτον ............. (ὅσπερ, ουδ.) μέγιστον, τοὺς μὴ διαφθειρομένους ὑπὸ τῶν εὐπραγιῶν (= της ευδαιμονίας) φημὶ φρονίμους εἶναι.
3. Να διαγράψετε τον τύπο που είναι λάθος:
ᾥτινι - ᾧτινι αἷστισι – αἷτισι τινά ή ἄττα
– τινά ή ἅττα τινί ή τῳ
- τίνι ή τῳ οὕπερ
– οὗπερ ὥντινων
- ὧντινων ὧσπερ
- ὧνπερ ἥνπερ
- ἧνπερ τινός ή τοῦ
- τίνος ή τοῦ οὕς
– οὗς
4. Να μεταφερθούν οι προτάσεις στον άλλο αριθμό:
- Ἄνθρωπός τις βαδίζων περιέπεσε ληστῇ. ………………………………………………………………………..
- Ὅστις σοφός ἐστι διδασκέτω τὸν νέον. ……………………………………………………………………….. .
- Οἵτινες μέμφονται ἡμῶν, ἄδικοί εἰσιν. ………………………………………………………………………..
- Οὖτοι ἐπιβουλεύονται οἷστισιν εὐτυχεῖς εἰσιν
ΠΗΓΗ : http://eu-mathein.gr
