Κάρολος Ντίκενς ,Παραμονή Χριστουγέννων-Λογοτεχνία α Γυμνασίου

https://www. mixanitouxronou.gr/ Παραμονή Χριστουγένων

πηγή :http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-A107/391/2584,21833/ Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το πολύ γνωστό έργο Χριστουγεννιάτικη ι στορία, που γράφτηκε το 1843 και από τότε μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες του κό σμου· διασκευάστηκε, μάλιστα, πολλές φορές για τον κινηματογράφο και έκανε διάση μη τη μορφή του τσιγκούνη Σκρουτζ. Στο απόσπασμα του βιβλίου μας βλέπουμε μερικά  γνωρίσματα του χαρακτήρα του Σκρουτζ, με αφορμή τη στάση του απέναντι στη γιορτή  των Χριστουγέννων.

Εικονογράφηση του A. Pάκχαμ από το βιβλίο Ύμνος των Xριστουγέννων του K. Nτίκενς Μια φορά κι έναν καιρό, κάποια παραμονή Χριστουγέννων, ο γερο-Σκρουτζ βρισκόταν απασχολημένος στο λογιστήριό του. Έκανε κρύο τσουχτερό και ήταν σκοτεινά από την καταχνιά. Άκουγε τον κόσμο που πήγαινε κι ερχόταν έξω στο δρομάκι ξεφυσώ ντας, τρίβοντας τα χέρια και χτυπώντας τα πόδια στο λιθόστρωτο για να ζεσταθούν. Το  ρολόι της πόλης έδειχνε μόλις τρεις τ’ απόγευμα, μα είχε κιόλα σκοτεινιάσει. O καιρός ήταν μουντός ολημερίς και τα κεριά τρεμόλαμπαν στα παράθυρα από τα γειτονικά γραφεί α σαν κόκκινες κηλίδες στην καφετιά, βαριά ατμόσφαιρα. Η ομίχλη ξεχυνόταν και τρύ πωνε σε κάθε χαραμάδα και κλειδαρότρυπα κι ήτανε τόσο πυκνή που, αν και το σοκάκι ή ταν στενό, τα σπίτια αντικρύ μόλις και αχνοφαίνονταν. Βλέποντας το σκούρο σύννε φο να χαμηλώνει κατά τη γη σκοτεινιάζοντας το καθετί, θα ’λεγε κανείς πως η φύ ση ανάσαινε εκεί κοντά και σκαρφιζόταν κάτι τρομερό. Η πόρτα στο λογιστήριο του Σκρουτζ έμενε ανοιχτή για να ’χει το νου του στον υπάλ ληλο που, καθισμένος σ’ ένα θλιβερό καμαράκι σαν κουτί, αντέγραφε κάτι γράμματα. O Σκρουτζ είχε αναμμένη μια πολύ μικρή φωτίτσα, μα η φωτιά του υπάλληλου ήταν τό σο μικροσκοπική, που ’λεγες πως ήταν ένα μόνο κάρβουνο. Όμως δεν μπορούσε να τη δυναμώσει κι άλλο, γιατί ο Σκρουτζ κρατούσε το κασόνι με τα κάρβουνα στη δική του κάμαρη. Κι όταν ο υπάλληλος μπήκε κρατώντας το φαράσι, το αφεντικό του θε ώρησε πως είχε φτάσει πια η ώρα για να φύγουν. Φόρεσε, λοιπόν, κι εκείνος το άσπρο του κασκόλ και δοκίμασε να ζεσταθεί στη φλόγα του κεριού. Όντας όμως άνθρω πος με λίγη φαντασία, δεν τα κατάφερε. — Καλά Χριστούγεννα, θείε! Να ’σαι καλά!, ακούστηκε μια χαρούμενη φωνή. Ήταν ο ανιψιός του Σκρουτζ, που βρέθηκε τόσο άξαφνα και γρήγορα μπροστά του, ώ στε η μορφή του πρόλαβε το άκουσμα της φωνής του. — Μπα!, έκανε ο Σκρουτζ. Σαχλαμάρες! Είχε τόσο ζεσταθεί περπατώντας γοργά μες στην ομίχλη και στην παγωνιά τούτος εδώ  ο ανιψιός του Σκρουτζ, που ήταν αναψοκοκκινισμένος. Το πρόσωπό του ήταν ροδοκόκ κινο κι όμορφο, τα μάτια του σπίθιζαν κι η ανάσα του άχνιζε και πάλι. — Σαχλαμάρες τα Χριστούγεννα, θείε! Είπε ο ανιψιός του Σκρουτζ. Δε θα το λες βέβαια  στα σοβαρά, ελπίζω. — Και βέβαια το λέω στα σοβαρά, είπε ο Σκρουτζ. Άκου κει «Καλά Χριστούγεν να!». Και τι λόγο έχεις να ’σαι χαρούμενος; Ποιο δικαίωμα να ’σαι ευτυχισμένος; Είσαι δα αρκετά φτωχός! Εικονογράφηση του A. Pάκχαμ από το βιβλίο Ύμνος των Xριστουγέννων του K. Nτίκενς — Έλα τώρα, αποκρίθηκε εύθυμα ο ανιψιός. Ε σύ με ποιο δικαίωμα είσαι σκυθρωπός; Τι λόγο έχεις  να 'σαι στις κακές σου; Είσαι δα αρκετά πλούσιος! O Σκρουτζ, μην έχοντας καμιά καλύτερη απάντηση πρόχειρη, έκανε ξερά «Μπα!» και το συνόδεψε μ' ένα «Σαχλαμάρες!». — Μη θυμώνεις, θείε, είπε ο ανιψιός. — Και τι άλλο μπορώ να κάνω, αποκρίθηκε εκείνος, όταν ζω σ' έναν κόσμο με τόσους  χαζούς; Καλά Χριστούγεννα! Ξορκισμένα να 'ναι τα Χριστούγεννα! Και σάμπως δεν εί ναι για σένα τα Χριστούγεννα μια εποχή που πρέπει να πληρώνεις λογαριασμούς δί χως να 'χεις λεφτά; Μια εποχή που σε βρίσκει ένα χρόνο μεγαλύτερο κι ούτε μια στάλα πλουσιότερο; Μια εποχή που κάνεις τους ισολογισμούς σου και βρίσκεις ότι ζημιώ νεις; Αν ήταν στο χέρι μου, συνέχισε αγανακτισμένος, τον κάθε ηλίθιο που τριγυρίζε ι λέγοντας με το παραμικρό «Καλά Χριστούγεννα» θα τον έβαζα να βράσει μέσα στην ίδια του την πουτίγκα και να θαφτεί μ' ένα παλούκι από λιόπρινο χωμένο στην καρδιά  του. Έτσι θα 'πρεπε! — Θείε!, παρακάλεσε ο ανιψιός. — Ανιψιέ, αποκρίθηκε ο θείος αυστηρά, γιόρταζε τα Χριστούγεννα με το δικό σου τρόπο κι άσε με εμένα να τα γιορτάζω με το δικό μου. — Γιόρταζέ τα, λοιπόν!, είπε εκείνος. Όμως, δεν το κάνεις. — Άφησέ με τότε να τα περάσω μονάχος μου. Μωρέ, πολύ καλό θα σου κάνουν! Πολύ κα λό σου έκαναν ως τα τώρα! — Yπάρχουν, υποθέτω, πολλά πράγματα που θα μπορούσα να ’χα δει καλό, μα δεν επωφελήθηκα, απάντησε ο ανιψιός. Κι ανάμεσα στ’ άλλα, είναι και τα Χριστούγεν να. Όμως, είμαι βέβαιος πως πάντα τα συλλογιζόμουν, χώρια από το σεβασμό που τους έπρεπε για το ιερό τους όνομα και την προέλευση —αν είναι, βέβαια, δυνατόν κά τι που ανήκει σ’ αυτά να το βλέπεις ξεχωριστά— σαν μια εποχή καλή, ευχάριστη. Μια εποχή όλο καλοσύνη και συμπόνια, φιλευσπλαχνία και χαρά. Η μόνη απ’ όσες ξέρω  μέσα στο μακρύ ημερολόγιο του χρόνου όπου άντρες και γυναίκες, σαν μια ψυχή, ανοί γουν λεύτερα τις καρδιές τους και αναλογίζονται τους άλλους σαν πραγματικούς συντα ξιδιώτες προς τον τάφο, κι όχι σαν μια άλλη ράτσα πλασμάτων που έχουν διαφορετικό προορισμό. Γι’ αυτό, θείε, μ’ όλο που ποτέ δεν έβαλα μήτε ένα κομματάκι χρυσό ή ασή μι στην τσέπη μου, πιστεύω πως μου έκαναν καλό και πως θα μου κάνουν. Για τούτο λέ ω: ας είναι ευλογημένα!

  

---

*πουτίγκα: παραδοσιακό αγγλικό γλυκό, που είτε το ψήνουν στο φούρνο είτε τοποθετούν
 τη φόρμα του σε νερό που βράζει *λιόπρινο: το φυτό ελαιόπρινος,
 είδος πουρναριού

Κ.

 Ντίκενς,

 Χριστουγεννιάτικη 

ιστορία,

μτφρ. Μαίρη Κιτσικοπούλου,

 Καστανιώτης

Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής  

Ερωτήσεις

1 Σκιαγραφήστε το χαρακτήρα του Σκρουτζ, όπως παρουσιάζεται μέσα στο κείμενο. 2 Τι σημαίνουν για το Σκρουτζ τα Χριστούγεννα και τι για τον ανιψιό του; 3 Ποια στάση κρατά απέναντι στο Σκρουτζ ο υπάλληλός του και γιατί; 4 Διαβάστε ολόκληρη τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία και συζητήστε την εξέλιξη του κεντρι κού χαρακτήρα, του Σκρουτζ. 5 Διαβάστε στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο το εδάφιο β’, 8-14, όπου αναγγέλλεται η χαρμόσυ νη είδηση της Γέννησης, και συζητήστε σχετικά μέσα στην τάξη. Διαθεματική εργασία Ζητήστε από τον καθηγητή των Θρησκευτικών να σας μιλήσει για τις απόψεις των Πατέ ρων της Εκκλησίας σχετικά με το μήνυμα της Γέννησης και το νόημα του εορτασμού των  Χριστουγέννων· συγκρίνετέ τες με τις απόψεις του Σκρουτζ.

https://fliphtml5.com/xpqa/mjzt/basic

Ενότητα 4 - Παραμονή Χριστουγέννων (σχ. βιβλίο σελ. 63-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ)

Απαντήσεις στις ερωτήσεις των Κειμένων Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου (σελ. 63

 Ενότητα 4, Κάρολος Ντίκενς, Παραμονή Χριστουγέννων

 Ερώτηση 1

 Σκιαγραφήστε το χαρακτήρα του Σκρουτζ, όπως παρουσιάζεται μέσα στο κείμενο. 

Απάντηση

 Ο Σκρουτζ είναι ένας άνθρωπος εσωστρεφής, αντικοινωνικός, που κρατά τον εαυτό του μακριά από κάθε απόλαυση, χαρά και διασκέδαση. Δεν μπορεί να καταλάβει τη χαρά των Χριστουγέννων, καθώς αντιμετωπίζει αυτήν τη μεγάλη γιορτή μόνο σαν ένα περιττό έξοδο. Είναι τσιγκούνης, φιλάργυρος, παθιασμένος με τα χρήματα, τα οποία θεωρεί πως είναι το νόημα της ζωής. Είναι, ακόμη, σκληρό και αυστηρό αφεντικό, καθώς επίσης και ένας άνθρωπος κακόκεφος, σκυθρωπός και μονίμως κακοδιάθετος. Η χαρά των ανθρώπων γύρω του δεν τον αγγίζει, αντιθέτως τους θεωρεί χαζούς, επειδή δε νοιάζονται για τα χρήματα που ξοδεύουν, χρήματα που για εκείνον είναι περιττές και αλόγιστες σπατάλες.

 Ερώτηση 2 

Τι σημαίνουν για το Σκρουτζ τα Χριστούγεννα και τι για τον ανιψιό του; 

Απάντηση Για το Σκρουτζ, τα Χριστούγεννα είναι: α. μια εποχή, κατά την οποία πρέπει να πληρώνει κανείς τους λογαριασμούς του,

 

β. μια υπενθύμιση ενός χρόνου που πέρασε και, κατά συνέπεια, μια υπενθύμιση της γήρανσης του ανθρώπου, 

γ. το τέλος του χρόνου, οπότε πραγματοποιεί κανείς τους ισολογισμούς των οικονομικών του και διαπιστώνει πως έχει χάσει χρήματα,

 δ. μια εποχή χωρίς κανένα νόημα, κατά την οποία οι άνθρωποι σπαταλούν τα χρήματά τους και χαίρονται χωρίς λόγο. Για τον ανιψιό του Σκρουτζ, τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή: α. ιερή που μας υπενθυμίζει τον ερχομό του Χριστού στη γη,

 β. κατά την οποία θα πρέπει να επικρατούν τα συναισθήματα της καλοσύνης, της ευχαρίστησης και της φιλευσπλαχνίας, γ. κατά την οποία οι άνθρωποι θα πρέπει να νιώθουν συμπόνια για τους συνανθρώπους τους και να τους βοηθούν όσο μπορούν, να χαμογελούν, να χαίρονται και να ξεχνούν τις διαφορές τους. 

Ερώτηση 3 

Ποια στάση κρατά απέναντι στο Σκρουτζ ο υπάλληλός του και γιατί;

 Απάντηση 

Ο υπάλληλος του Σκρουτζ κρατά μια τυπική στάση απέναντι στο αφεντικό του, καθώς τον παρακολουθούμε απλώς να εργάζεται, χωρίς να μιλά καθόλου στο Σκρουτζ. Ο λόγος, για τον οποίο κρατά ο υπάλληλος αυτήν τη στάση, είναι επειδή ο Σκρουτζ, με την αυστηρότητα και τη σκληρότητά του, του έχει επιβάλει να μην του μιλά, να έχει μια τυπική σχέση μαζί του και να τον φοβάται.

 

Ερώτηση 4 

Διαβάστε ολόκληρη τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία και συζητήστε την εξέλιξη του κεντρικού χαρακτήρα, του Σκρουτζ. 

 Απάντηση 

Περιληπτική απόδοση του περιεχομένου του έργου:

 Ο Εμπενίζερ Σκρουτζ, ένας ηλικιωμένος τσιγκούνης, που δεν αισθάνεται συμπόνια για κανέναν από τους συνανθρώπους του και ο οποίος απεχθάνεται τα Χριστούγεννα, την παραμονή των Χριστουγέννων, δέχεται έναν απρόσκλητο επισκέπτη. Είναι το φάντασμα του νεκρού συνεργάτη του Τζέικομπ Μάρλεϊ, ενός ανθρώπου τσιγκούνη και μίζερου, όπως και ο Σκρουτζ, ο οποίος τον προειδοποιεί να αλλάξει άμεσα τον χαρακτήρα του, ούτως ώστε να μην έχει την ίδια κατάληξη με εκείνον. Του επισημαίνει, λοιπόν, πως έχει ακόμα μία μόνο ευκαιρία για να αλλάξει εντελώς τη ζωή του, προτού να είναι πολύ αργά. Στη συνέχεια, τον επισκέπτονται τρία πνεύματα, τα οποία τον «ταξιδεύουν» πίσω στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον, για να δει την τραγική και δυσάρεστη κατάληξή του αν δεν αλλάξει. Του υποδεικνύουν, λοιπόν, τα λάθη του, βοηθώντας τον να μετανοήσει. Ο Σκρουτζ θα πάρει ένα γερό μάθημα που θα τον κάνει να αναθεωρήσει τις αντιλήψεις του.) Ο Σκρουτζ δεν μένει ίδιος σε όλη τη διάρκεια του έργου, αλλά σταδιακά αλλάζει. Αρχικά, είναι τσιγκούνης, σκληρόκαρδος και σκυθρωπός, μισεί τα Χριστούγεννα, καθώς και τους ανθρώπους που γελούν και διασκεδάζουν. Αργότερα, όμως, ύστερα από την εμφάνιση του πνεύματος του νεκρού συναδέλφου του, αρχίζει να χαμογελά, η καρδιά του μαλακώνει, κατακλύζεται από ζεστά και ανθρώπινα συναισθήματα και αρχίζει να συμπεριφέρεται με φιλικότητα στους ανθρώπους. Γενικότερα, αρχίζει να αντιλαμβάνεται το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων και να μεταμορφώνεται σε έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο.

 Ερώτηση 5 

Διαβάστε στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο το εδάφιο β΄, 8-14, όπου αναγγέλεται η χαρμόσυνη είδηση της Γέννησης, και συζητήστε σχετικά μέσα στην τάξη.

 

Απάντηση 

Στο εδάφιο β΄ 8-14 περιγράφεται η αναγγελία της είδησης της γέννησης του Χριστού από έναν άγγελο προς κάποιους βοσκούς. Συγκεκριμένα, στην περιοχή της Βηθλεέμ βρίσκονταν βοσκοί που φύλαγαν τη νύχτα τα κοπάδια τους στους αγρούς. 

Ξαφνικά, ένα φως μεγάλο έλαμψε, ένας άγγελος παρουσιάστηκε μπροστά τους και εκείνοι τρόμαξαν. 

Ο άγγελος, όμως, τους καθησύχασε λέγοντάς τους ότι τους έφερε ένα χαρμόσυνο μήνυμα που θα έδινε χαρά σε όλο τον κόσμο. Τους ανήγγειλε ότι εκείνη την ημέρα είχε γεννηθεί ο Χριστός, ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων. Μάλιστα, τους είπε ότι θα βρουν το Χριστό σε μια φάτνη.

 Τότε ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και εμφανίστηκε ένα πλήθος αγγέλων που δοξολογούσαν και υμνούσαν το Θεό, λέγοντας ότι έρχεται να φέρει στους ανθρώπους την ειρήνη, την αγάπη και τη λύτρωση. Η χαρμόσυνη είδηση της Γέννησης, επομένως, δόθηκε με έναν εντυπωσιακό και μεγαλοπρεπή τρόπο. 

Αξιοσημείωτο είναι ακόμη το γεγονός πως ο άγγελος παρουσιάστηκε μπροστά σε απλούς βοσκούς και όχι σε ανθρώπους ανωτέρων τάξεων, για να δείξει πως ο Χριστός, ο οποίος γεννήθηκε εκείνη την ημέρα, ήρθε στη γη για όλους τους ανθρώπους, προκειμένου να τους λυτρώσει από τις αμαρτίες τους

Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

α γυμν. ν.κειμενα,παραμονη χριστουγεννωνhttps://blogs.sch.gr › gymareth › files › 2020/12 DOC

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

https://www.youtube.com/watch?v=GjcQKRvAppM

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (43΄)

ΚΑΡΟΛΟΣ ΝΤΙΚΕΝΣ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (σχολικό βιβλίο σελ.61)

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το πολύ γνωστό έργο Χριστουγεννιάτικη ιστορία, που γράφτηκε το 1843 και από τότε μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες του κόσμου· διασκευάστηκε, μάλιστα, πολλές φορές για τον κινηματογράφο και έκανε διάσημη τη μορφή του τσιγκούνη Σκρουτζ. Στο απόσπασμα του βιβλίου μας βλέπουμε μερικά γνωρίσματα του χαρακτήρα του Σκρουτζ, με αφορμή τη στάση του απέναντι στη γιορτή των Χριστουγέννων.

Μια φορά κι έναν καιρό, κάποια παραμονή Χριστουγέννων, ο γερο-Σκρουτζ βρισκόταν απασχολημένος στο λογιστήριό του. Έκανε κρύο τσουχτερό και ήταν σκοτεινά από την καταχνιά. Άκουγε τον κόσμο που πήγαινε κι ερχόταν έξω στο δρομάκι ξεφυσώντας, τρίβοντας τα χέρια και χτυπώντας τα πόδια στο λιθόστρωτο για να ζεσταθούν. Το ρολόι της πόλης έδειχνε μόλις τρεις τ’ απόγευμα, μα είχε κιόλα σκοτεινιάσει. O καιρός ήταν μουντός ολημερίς και τα κεριά τρεμόλαμπαν στα παράθυρα από τα γειτονικά γραφεία σαν κόκκινες κηλίδες στην καφετιά, βαριά ατμόσφαιρα. Η ομίχλη ξεχυνόταν και τρύπωνε σε κάθε χαραμάδα και κλειδαρότρυπα κι ήτανε τόσο πυκνή που, αν και το σοκάκι ήταν στενό, τα σπίτια αντικρύ μόλις και αχνοφαίνονταν. Βλέποντας το σκούρο σύννεφο να χαμηλώνει κατά τη γη σκοτεινιάζοντας το καθετί, θα ’λεγε κανείς πως η φύση ανάσαινε εκεί κοντά και σκαρφιζόταν κάτι τρομερό.

Η πόρτα στο λογιστήριο του Σκρουτζ έμενε ανοιχτή για να ’χει το νου του στον υπάλληλο που, καθισμένος σ’ ένα θλιβερό καμαράκι σαν κουτί, αντέγραφε κάτι γράμματα. O Σκρουτζ είχε αναμμένη μια πολύ μικρή φωτίτσα, μα η φωτιά του υπάλληλου ήταν τόσο μικροσκοπική, που ’λεγες πως ήταν ένα μόνο κάρβουνο. Όμως δεν μπορούσε να τη δυναμώσει κι άλλο, γιατί ο Σκρουτζ κρατούσε το κασόνι με τα κάρβουνα στη δική του κάμαρη. Κι όταν ο υπάλληλος μπήκε κρατώντας το φαράσι, το αφεντικό του θεώρησε πως είχε φτάσει πια η ώρα για να φύγουν. Φόρεσε, λοιπόν, κι εκείνος το άσπρο του κασκόλ και δοκίμασε να ζεσταθεί στη φλόγα του κεριού. Όντας όμως άνθρωπος με λίγη φαντασία, δεν τα κατάφερε.

— Καλά Χριστούγεννα, θείε! Να ’σαι καλά!, ακούστηκε μια χαρούμενη φωνή.

Ήταν ο ανιψιός του Σκρουτζ, που βρέθηκε τόσο άξαφνα και γρήγορα μπροστά του, ώστε η μορφή του πρόλαβε το άκουσμα της φωνής του.

— Μπα!, έκανε ο Σκρουτζ. Σαχλαμάρες!

Είχε τόσο ζεσταθεί περπατώντας γοργά μες στην ομίχλη και στην παγωνιά τούτος εδώ ο ανιψιός του Σκρουτζ, που ήταν αναψοκοκκινισμένος. Το πρόσωπό του ήταν ροδοκόκκινο κι όμορφο, τα μάτια του σπίθιζαν κι η ανάσα του άχνιζε και πάλι.

— Σαχλαμάρες τα Χριστούγεννα, θείε! Είπε ο ανιψιός του Σκρουτζ. Δε θα το λες βέβαια στα σοβαρά, ελπίζω.

— Και βέβαια το λέω στα σοβαρά, είπε ο Σκρουτζ. Άκου κει «Καλά Χριστούγεννα!». Και τι λόγο έχεις να ’σαι χαρούμενος; Ποιο δικαίωμα να ’σαι ευτυχισμένος; Είσαι δα αρκετά φτωχός!

— Έλα τώρα, αποκρίθηκε εύθυμα ο ανιψιός. Εσύ με ποιο δικαίωμα είσαι σκυθρωπός; Τι λόγο έχεις να 'σαι στις κακές σου; Είσαι δα αρκετά πλούσιος!

O Σκρουτζ, μην έχοντας καμιά καλύτερη απάντηση πρόχειρη, έκανε ξερά «Μπα!» και το συνόδεψε μ' ένα «Σαχλαμάρες!».

— Μη θυμώνεις, θείε, είπε ο ανιψιός.

— Και τι άλλο μπορώ να κάνω, αποκρίθηκε εκείνος, όταν ζω σ' έναν κόσμο με τόσους χαζούς; Καλά Χριστούγεννα! Ξορκισμένα να 'ναι τα Χριστούγεννα! Και σάμπως δεν είναι για σένα τα Χριστούγεννα μια εποχή που πρέπει να πληρώνεις λογαριασμούς δίχως να 'χεις λεφτά; Μια εποχή που σε βρίσκει ένα χρόνο μεγαλύτερο κι ούτε μια στάλα πλουσιότερο; Μια εποχή που κάνεις τους ισολογισμούς σου και βρίσκεις ότι ζημιώνεις; Αν ήταν στο χέρι μου, συνέχισε αγανακτισμένος, τον κάθε ηλίθιο που τριγυρίζει λέγοντας με το παραμικρό «Καλά Χριστούγεννα» θα τον έβαζα να βράσει μέσα στην ίδια του την πουτίγκα και να θαφτεί μ' ένα παλούκι από λιόπρινο χωμένο στην καρδιά του. Έτσι θα 'πρεπε!

— Θείε!, παρακάλεσε ο ανιψιός.

— Ανιψιέ, αποκρίθηκε ο θείος αυστηρά, γιόρταζε τα Χριστούγεννα με το δικό σου τρόπο κι άσε με εμένα να τα γιορτάζω με το δικό μου.

— Γιόρταζέ τα, λοιπόν!, είπε εκείνος. Όμως, δεν το κάνεις.

— Άφησέ με τότε να τα περάσω μονάχος μου. Μωρέ, πολύ καλό θα σου κάνουν! Πολύ καλό σου έκαναν ως τα τώρα!

— Yπάρχουν, υποθέτω, πολλά πράγματα που θα μπορούσα να ’χα δει καλό, μα δεν επωφελήθηκα, απάντησε ο ανιψιός. Κι ανάμεσα στ’ άλλα, είναι και τα Χριστούγεννα. Όμως, είμαι βέβαιος πως πάντα τα συλλογιζόμουν, χώρια από το σεβασμό που τους έπρεπε για το ιερό τους όνομα και την προέλευση —αν είναι, βέβαια, δυνατόν κάτι που ανήκει σ’ αυτά να το βλέπεις ξεχωριστά— σαν μια εποχή καλή, ευχάριστη. Μια εποχή όλο καλοσύνη και συμπόνια, φιλευσπλαχνία και χαρά. Η μόνη απ’ όσες ξέρω μέσα στο μακρύ ημερολόγιο του χρόνου όπου άντρες και γυναίκες, σαν μια ψυχή, ανοίγουν λεύτερα τις καρδιές τους και αναλογίζονται τους άλλους σαν πραγματικούς συνταξιδιώτες προς τον τάφο, κι όχι σαν μια άλλη ράτσα πλασμάτων που έχουν διαφορετικό προορισμό. Γι’ αυτό, θείε, μ’ όλο που ποτέ δεν έβαλα μήτε ένα κομματάκι χρυσό ή ασήμι στην τσέπη μου, πιστεύω πως μου έκαναν καλό και πως θα μου κάνουν. Για τούτο λέω: ας είναι ευλογημένα!

Κ. Ντίκενς, Χριστουγεννιάτικη ιστορία, μτφρ. Μαίρη Κιτσικοπούλου, Καστανιώτης

 

 

Ερωτήσεις

1 Σκιαγραφήστε το χαρακτήρα του Σκρουτζ, όπως παρουσιάζεται μέσα στο κείμενο.   2 Τι σημαίνουν για το Σκρουτζ τα Χριστούγεννα και τι για τον ανιψιό του;   3 Ποια στάση κρατά απέναντι στο Σκρουτζ ο υπάλληλός του και γιατί;   4 Διαβάστε ολόκληρη τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία και συζητήστε την εξέλιξη του κεντρικού χαρακτήρα        του Σκρουτζ.

Κάρολος Ντίκενς-Βιογραφία

  Ο Κάρολος Ντίκενς, ορθότερα Τσαρλς Ντίκενς ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος. Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους Άγγλους μυθιστοριογράφους. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της Βικτωριανής Εποχής. Λόγω πτώχευσης και φυλάκισης του πατέρα του πέρασε τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια, καθώς αναγκαζόταν να δουλεύει σκληρά. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και αργότερα εξελίχτηκε στον πιο δημοφιλή συγγραφέα της εποχής του, ενώ πολλά μυθιστορήματα του διασκευάστηκαν για το θέατρο, όπου σημείωσαν πολύ μεγάλη επιτυχία

Γέννηση: 7 Φεβρουαρίου 1812

Απεβίωσε: 9 Ιουνίου 1870

Θεατρικά έργα: Ιστορία δύο πόλεων

Ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές: Χριστουγεννιάτικη Ιστορία,Περισσότερα

Υποψηφιότητες: Αναδρομικό Βραβείο Χιούγκο Καλύτερης δραματικής παρουσίασης μικρού μήκους

Έργα (υπογραμμίζουμε τα πιο γνωστά). Τα σκιαγραφήματα του «Μποζ» – Τα χαρτιά τον Πίκγουικ — Όλιβερ Τουίστ — Νικόλας Νίκελμπυ — Το παλαιοπωλείο —Μπάρναμπυ Ρατζ — Αμερικανικές σημειώσεις — Εικόνες από την Ιταλία — Χριστουγεννιάτικα διηγήματα – Ο Μάρτιν Τσάζελγουιτ – Ντόμπευ και υιος – Δαβίδ Κόππερφηλντ — Σκοτεινό σπίτι — Η μικρή Ντόρριτ — Η ιστορία δύο πόλεων — Οι μεγάλες προσδοκίες — Ο κοινός μας φίλος — Το μυστήριο του Έντγουιν Ντρουντ.

 

     Ο σπουδαίος Άγγλος συγγραφέας το έγραψε σε μία περίοδο, που βρισκόταν και αυτός σε εξαιρετικά άσχημη οικονομική κατάσταση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δεθεί συναισθηματικά με τους ήρωες της ιστορίας του, δίνοντας εξαιρετική ζωντάνια στην αφήγηση. Μάλιστα, ο ίδιος έλεγε, ότι καθώς έγραφε γελούσε κι έκλαιγε ξανά και ξανά. Το βιβλίο του Ντίκενς ζέστανε τις καρδιές των ανθρώπων και συνεισέφερε στην αναζωογόνηση των Χριστουγέννων ως γιορτή αγάπης και συμπόνιας, σε μια περίοδο απόλυτης ένδειας για την εργατική τάξη της Αγγλίας. Ο ίδιος πίστευε σε μία «φιλοσοφία Χριστουγέννων», δηλαδή ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων πρέπει να κυριαρχεί όλο τον χρόνο στις σχέσεις των ανθρώπων. Το διήγημα του Ντίκενς από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του κέρδισε τους κριτικούς, ενώ επαινέθηκε και από τους ομοτέχνους του .Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία γνώρισε πολλές μεταφορές στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, το θέατρο και την όπερα. Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, ο πάμπλουτος τσιγγούνης ήρωας του Γουόλτ Ντίσνεϊ, έχει σημείο αναφοράς τον Εμπενίζερ Σκρουτζ.

ΑΝΑΛΥΣΗ

Ενότητες του κειμένου: α) Ενότ. 1η ("Μια φορά... δεν τα κατάφερε"): Το χειμωνιάτικο τοπίο κι ο Σκρουτζ στη δουλειά του

 α΄υποεν. ("Μια φορά...τρομερό"): Η ατμόσφαιρα της πόλης 

β΄υποεν. ("Η πόρτα...δεν τα κατάφερε"): Η φιλαργυρία του Σκρουτζ

 β) Ενότ. 2η ("Καλά Χριστούγεννα...ευλογημένα"): Η αντίθεση των απόψεων του ανιψιού με τον περίεργο θείο

Πρόσωπα του κειμένου: Είναι ο Σκρουτζ και ο ανιψιός, καθώς και ο υπάλληλος και οι περαστικοί στο δρόμο

Τίτλος: Φανερώνει το χρόνο της ιστορίας, δηλαδή την παραμονή των Χριστουγέννων, καθώς και το βαθύτερο νόημα της συγκεκριμένης γιορτής

Χρόνος: Φαίνεται ήδη από τον τίτλο, δηλαδή είναι παραμονή Χριστουγέννων

Αφηγητής Παντογνώστης, ετεροδιηγητικός αφηγητής που γνωρίζει σε βάθος τα πάντα, δηλαδή γεγονότα, συναισθήματα και σκέψεις των προσώπων και παίρνει τη φωνή των κύριων προσώπων, δηλαδή του Σκρουτζ και του ανιψιού του.

Τεχνικές αφήγησης:

• Αφήγηση: Χρησιμοποιείται ελάχιστα
• Περιγραφή: Είναι περιορισμένη. Χρησιμοποιείται από τον αφηγητή για να παρουσιάσει τη χειμωνιάτικη πόλη («Έκανε κρύο…κάτι τρομερό») και την τσιγκουνιά του Σκρουτζ («Η πόρτα..κατάφερε»)
• Διάλογος: . Γίνεται ανάμεσα στον Σκρουτζ και τον ανιψιό του και φωτίζει τις διαφορετικές τους απόψεις για τη γιορτή των Χριστουγέννων
• Σχόλιο: ειρωνικό σχόλιο του αφηγητή στη φράση: «Όντας όμως άνθρωπος… δεν τα κατάφερε» για την άσχημη συμπεριφορά του Σκρουτζ

Γλώσσα: Είναι απλή και κατανοητή

Ύφος: Στην αρχή σκοτεινό και υπαινικτικό, στους διαλόγους απλό και φυσικό και στα τελευταία λόγια του ανιψιού γίνεται υψηλό.

Εκφραστικά μέσα: Μεταφορές («κρύο τσουχτερό», «θλιβερό καμαράκι», «ανοίγουν λεύτερα τις καρδιές τους», κ.α.)

Προσωποποιήσεις («η φύση ανάσαινε…», «μια εποχή όλο καλοσύνη και συμπόνια…»)

Παρομοιώσεις («σαν κόκκινες κηλίδες», «σαν κουτί»)

Υπερβολή («σε κάθε χαραμάδα και κλειδαρότρυπα», κ.α.)

Εικόνες: της χειμωνιάτικης πόλης, του Σκρουτζ και του υπαλλήλου μέσα στον εργασιακό χώρο, η μορφή του ανιψιού του Σκρουτζ.

Αναφωνήσεις («Σαχλαμάρες!»)

Ρητορικές ερωτήσεις («Και τι άλλο μπορώ να κάνω,… και βρίσκεις ότι ζημιώνεις;»)

Ειρωνεία

Αντιθέσεις

Χαρακτήρας του Σκρουτζ: Είναι κακότροπος, τσιγκούνης και αρνητικός απέναντι στους ανθρώπους. Στη συμπεριφορά του απέναντι στον υπάλληλό του φαίνεται και τσιγκούνης στα αισθήματα. Τον υποχρεώνει να εργάζεται σε άσχημες συνθήκες εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του για δουλειά. Θυμώνει με τον ανιψιό του, όταν του λέει ότι τα χρήματά του δεν τον κάνουν ευτυχισμένο. Χάνει την ψυχραιμία του, γιατί ίσως κατά βάθος υπάρχει ο άνθρωπος, που ακόμα δεν συνειδητοποιεί ούτε και ο ίδιος.

Χαρακτήρας του ανιψιού: Σέβεται τα Χριστούγεννα και νιώθει το πανανθρώπινο νόημά τους. Δεν αξιολογεί τη γιορτή με κριτήριο τα χρήματα, γιατί ξέρει τη σημασία τους για τους ανθρώπους. Η γέννηση του Χριστού φέρνει στις ψυχές τους τη χαρά, τη συμπόνια και την καλοσύνη. Οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους την εγωιστική συμπεριφορά τους και πλησιάζουν ο ένας τον άλλο.

Απαντήσεις στις Ερωτήσεις του Σχολικού Βιβλίου

1.  Σκιαγραφήστε το χαρακτήρα του Σκρουτζ, όπως παρουσιάζεται μέσα στο κείμενο.

Ο Σκρουτζ είναι παθολογικά φιλάργυρος, αποφεύγει και τα στοιχειώδη έξοδα (θέρμανση), θεωρεί νόημα της ζωής το χρήμα. Όλα τα άλλα τα θεωρεί ανοησίες. Υποτιμά όσους δε συμφωνούν με τις αντιλήψεις του. Είναι σκληρός και απάνθρωπος (αφήνει τον υπάλληλο του στο κρύο και   θα ήθελε να τιμωρήσει σκληρά όσους γιορτάζουν τα Χριστούγεννα). Είναι μονόχνοτος και αντικοινωνικός (μένει μόνος του τα Χριστούγεννα  απαξιώνει τους γύρω του).

2.Τι σημαίνουν για το Σκρουτζ τα Χριστούγεννα και τι για τον ανιψιό του;

Για τον Σκρουτζ δε σημαίνουν τίποτε, ενώ για τον ανιψιό του ταυτίζονται με τις ανώτερες αξίες της ζωής .

Ο Σκρουτζ θεωρεί ανόητη την ευχή «Καλά Χριστούγεννα», που του απευθύνει ο ανιψιός του. Ο ανιψιός του δεν έχει λόγο να είναι ευτυχισμένος τα Χριστούγεννα, αφού είναι φτωχός, μεγαλύτερος κατά ένα χρόνο αλλά όχι πλουσιότερος, υποχρεωμένος να πληρώνει λογαριασμούς. Ο Σκρουτζ θεωρεί ηλίθιους όσους γιορτάζουν και χαίρονται τα Χριστούγεννα. Δε διαφωνεί απλώς, αλλά αγανακτεί και με σκληρότητα δηλώνει ότι θα ήθελε να τους τιμωρήσει για την ανοησία τους. Η φιλοσοφία του Σκρουτζ, , το νόημα και η χαρά της ζωής ,βρίσκεται στο χρήμα. Μόνο όποιος το διαθέτει και το αυξάνει, είναι λογικό να χαίρεται.

Διαμετρικά αντίθετη είναι η φιλοσοφία του ανιψιού του Σκρουτζ. Είναι φτωχός, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να χαίρεται. Εξάλλου, παρατηρεί στον Σκρουτζ, ότι και αυτός που είναι πλούσιος δε φαίνεται ευτυχισμένος.

Για τον ανιψιό του Σκρουτζ τα Χριστούγεννα, πέρα από το θρησκευτικό χαρακτήρα τους, είναι γιορτή αγάπης και χαράς. Ο άνθρωπος ανοίγει την καρδιά του στο συνάνθρωπο του, εκφράζει την αγάπη και τη συμπόνια, συμπάσχει μαζί του για τη σκληρή μοίρα, που τους ενώνει και δεν τους χωρίζει σε πλάσματα με διαφορετικό προορισμό και σκοπό στη ζωή. Αυτό το νόημα των Χριστουγέννων το ζει και το χαίρεται ο ανιψιός του Σκρουτζ, έστω κι αν είναι φτωχός (μ' όλο που ποτέ δεν έβαλα μήτε ένα κομματάκι χρυσό ή ασήμι στην τσέπη μου). Γι' αυτό, γιορτάζει μαζί με τους άλλους και ευλογεί τη γιορτή των Χριστουγέννων, ενώ ο Σκρουτζ δε βρίσκει λόγο να τη γιορτάσει και προτιμά να μείνει μόνος του.

3. Ποια στάση κρατά απέναντι στο Σκρουτζ ο υπάλληλος του και γιατί;

Ο υπάλληλος τηρεί απέναντι στον εργοδότη του στάση απόλυτης πειθαρχίας και υποταγής. Δε διεκδικεί τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα να εργάζεται σε συνθήκες ανεκτής θερμοκρασίας. Γνωρίζει όμως τη σκληρότητα και τη τσιγκουνιά του Σκρουτζ, που, για να αποφεύγει τις "άσκοπες" σπατάλες, έχει το κασόνι με τα κάρβουνα στο γραφείο του. Ο υπάλληλος ανέχεται αυτή την κατάσταση, γιατί φοβάται ότι, αν διεκδικήσει ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ο Σκρουτζ θ' αντιδράσει σκληρά και μπορεί να φτάσει να τον απολύσει.

4. Διαβάστε ολόκληρη τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία και συζητήστε την εξέλιξη του κεντρικού χαρακτήρα του Σκρουτζ.

Ο Σκρουτζ συναντά τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων (του παρελθόντος, του παρόντος, του μέλλοντος), που του δίνουν μια τελευταία ευκαιρία ν' αλλάξει ζωή. Ο Σκρουτζ βλέπει την αγαπημένη του που εγκατέλειψε, για ν' αφοσιωθεί στις επιχειρήσεις του, τον μικρούλη Τιμ να πεθαίνει, τη φτώχεια και τη δυστυχία των ανθρώπων, που το πνεύμα των Χριστουγέννων τη μαλακώνει και, τέλος, τον άθλιο δικό του θάνατο μες στη μοναξιά και την περιφρόνηση. Ικετεύει το τελευταίο πνεύμα να του δώσει μια ευκαιρία να επανορθώσει. Το πνεύμα διστάζει, αλλά τελικά συγκατανεύει.

Αυτή η προειδοποίηση όντως αλλάζει ριζικά τον Σκρουτζ. Γίνεται ο καλύτερος άνθρωπος. Δίνει αύξηση στον υπάλληλο του, γίνεται για τον Τιμ δεύτερος πατέρας, αποκαθιστά θερμές σχέσεις με τον ανηψιό του, βοηθά τους φτωχούς. Νιώθει να ξαναγεννιέται. Μια νέα ζωή είχε αρχίσει γι' αυτόν.

 

 

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ:ΝΤΙΚΕΝΣ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Κάρολος (Τσαρλς) Ντίκενς (1812-1870) είναι κορυφαίος Άγγλος μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος (και δημοσιογράφος και ηθοποιός), που έζησε στη βικτοριανή εποχή και άφησε πλούσιο έργο, ιδιαίτερα αγαπητό ακόμα και σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο. Γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ από μεσοαστική οικογένεια, αλλά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το πέρασε στο Λονδίνο. Λόγω πτώχευσης και φυλάκισης του πατέρα του πέρασε τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια, καθώς αναγκαζόταν να δουλεύει σκληρά. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και αργότερα εξελίχτηκε στον πιο δημοφιλή συγγραφέα της εποχής του, ενώ πολλά μυθιστορήματα του διασκευάστηκαν για το θέατρο, όπου σημείωσαν πολύ μεγάλη επιτυχία.
— Τα θέματα που τον απασχολούν στα έργα του είναι κοινωνικά προβλήματα της εποχής του: οι απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν στην εκπαίδευση, στα σωφρονιστήρια, στους χώρους εργασίας, καθώς και η κοινωνική αδικία με την εκμετάλλευση των αδυνάτων (ιδίως των παιδιών), η άθλια ζωή των φτωχών, το έγκλημα, η βία. Ο Ντίκενς δημιούργησε πολλούς τύπους ανθρώπων, όπως ο κύριος Πίκγουικ, ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, ο Όλιβερ Τουίστ, ο Σκρουτζ, οι οποίοι έγιναν διάσημοι.
— Από τα έργα του επηρεάστηκαν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς της Ευρώπης, ενώ σήμερα ο Ντίκενς θεωρείται ο δεύτερος μεγάλος συγγραφέας της Αγγλίας ύστερα από το Σαίξπηρ.
- Έργα (υπογραμμίζουμε τα πιο γνωστά). Τα σκιαγραφήματα του «Μποζ» - Τα χαρτιά τον Πίκγουικ — Όλιβερ Τουίστ — Νικόλας Νίκελμπυ — Το παλαιοπωλείο —Μπάρναμπυ Ρατζ — Αμερικανικές σημειώσεις — Εικόνες από την Ιταλία — Χριστουγεννιάτικα διηγήματα - Ο Μάρτιν Τσάζελγουιτ - Ντόμπευ και υιος – Δαβίδ Κόππερφηλντ — Σκοτεινό σπίτι — Η μικρή Ντόρριτ — Η ιστορία δύο πόλεων — Οι μεγάλες προσδοκίες — Ο κοινός μας φίλος — Το μυστήριο του Έντγουιν Ντρουντ.


Θεματικά κέντρα
♦ Χριστούγεννα, παραδόσεις, ήθη και έθιμα.
♦ Θρησκευτικές γιορτές. Το νόημα και η σημασία τους για τους ανθρώπους.
♦ Η φιλαργυρία.


Στο ανθολογημένο απόσπασμα σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του τσιγκούνη και δύστροπου Σκρουτζ, έτσι όπως αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά στον υπάλληλο του, αλλά, κυρίως, από τη στάση που κρατά απέναντι στη γιορτή των Χριστουγέννων. Ο συγγραφέας παίρνει αφορμή από αυτή τη στάση για να εξυμνήσει, μέσα από τα λόγια του ανιψιού, το βαθύτερο νόημα του εορτασμού της γέννησης του Θεανθρώπου, που είναι η προσέγγιση του πλησίον και η αγάπη προς το συνάνθρωπο χωρίς διακρίσεις.

Το νόημα των Χριστουγέννων για το θείο και για τον ανιψιό
-Το νόημα των Χριστουγέννων για το Σκρουτζ
- Ο Σκρουτζ έχει υποτιμητική, απαξιωτική και απάνθρωπη άποψη για τον εορτασμό των Χριστουγέννων, η οποία αποδίδεται με λίγα λόγια; με τον ιερόσυλο χαρακτηρισμό σαχλαμάρες, που συνοδεύεται με ένα περιφρονητικό Μπα. Έτσι, κρίνει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι πηγή χαράς και ευτυχίας, όπως είναι τα πλούτη {Και τι λόγο έχεις να 'σαι χαρούμενος; Ποιο δικαίωμα να 'σαι ευτυχισμένος; Είσαι δα αρκετά φτωχός! και με ειρωνεία: Μωρέ, πολύ καλό θα σου κάνουν! Πολύ καλό σου έκαναν ως τα τώρα!), αλλά σχεδόν καταραμένα (φτάνει στο σημείο να ξεστομίσει την υβριστική φράση Ξορκισμένα να 'ναι τα Χριστούγεννα!), επειδή
-πρόκειται για μια εποχή οικονομικής αφαίμαξης {πρέπει να πληρώνεις λογαριασμούς), κατά την οποία διαπιστώνει κανείς με τη λήξη του οικονομικού έτους και τους ισολογισμούς ότι γίνεται φτωχότερος {Μια εποχή που κάνεις τους ισολογισμούς σου και βρίσκεις ότι ζημιώνεις — δε σε κάνουν ούτε μια στάλα πλουσιότερό).
- Παράλληλα θεωρεί ότι είναι χαζοί και ηλίθιοι όσοι αισθάνονται χαρούμενοι τα Χριστούγεννα και είναι άξιοι για σκληρή τιμωρία {ζω σ' έναν κόσμο με τόσους χαζούς — Αν ήταν στο χέρι μου, συνέχισε αγανακτισμένος, τον κάθε ηλίθιο που τριγυρίζει λέγοντας με το παραμικρό «Καλά Χριστούγεννα», θα τον έβαζα να βράσει μέσα στην ίδια τον την πουτίγκα και να θαφτεί μ' ένα παλούκι από λιόπρινο χωμένο στην καρδιά τον. Ετσι θα 'πρεπε!).
- Όλη αυτή η στάση του Σκρουτζ για το νόημα των Χριστουγέννων οφείλεται στην αρρωστημένη σχέση που έχει με το χρήμα.


β. Το νόημα των Χριστουγέννων για τον ανιψιό του Σκρουτζ

 
— Ο ανιψιός του Σκρουτζ προσεγγίζει τα Χριστούγεννα με ολότελα διαφορετικό τρόπο από εκείνον του θείου του, στα επιχειρήματα του οποίου αντιτάσσει το ουσιαστικό νόημα της γιορτής αυτής, το οποίο είναι γενικά η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους. Γι' αυτόν:
-Μπορούμε να ωφεληθούμε από τα Χριστούγεννα, που μας κάνουν καλό στην ψυχή (Υπάρχουν, υποθέτω, πολλά πράγματα που θα μπορούσα να χα δει καλό, μα δεν επωφελήθηκα απάντησε ο ανιψιός. Κι ανάμεσα στ' άλλα, είναι και τα Χριστού­γεννα — πιστεύω πως μου έκαναν καλό και πως θα μου κάνουν).
-Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που της οφείλουμε σεβασμό για το ιερό τους όνομα και την προέλευση.
-Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή καλή, ευχάριστη. Μια εποχή όλο καλοσύνη, συμπόνια, φιλευσπλαχνία και χαρά.
ν' Οι άνθρωποι νιώθουν ότι τους δένει μια κοινή μοίρα. Τα Χριστούγεννα είναι η μόνη γιορτή του χρόνου κατά την οποία οι άνθρωποι, ξεπερνώντας τις κάθε λογής διακρίσεις, πλησιάζουν ελεύθερα ο ένας τον άλλο, ανοίγουν τις καρδιές τους και ενώνουν τις προσδοκίες τους σε ένα στόχο, τη μέλλουσα ζωή: Η μόνη απ'όσες ξέρω μέσα στο μακρύ ημερολόγιο του χρόνου όπου άντρες και γυναίκες, σαν μια ψυχή, ανοίγουν λεύτερα τις καρδιές τους και αναλογίζονται τους άλλους σαν πραγματικούς συνταξιδιώτες προς τον τάφο, κι όχι σαν μια άλλη ράτσα πλασμάτων που έχουν διαφορετικό προορισμό.
— Έτσι, αντιστρέφει τη φράση του Σκρουτζ Ξορκισμένα να 'ναι (ενν. τα Χριστούγεννα) με τη φράση ας είναι ευλογημένα.


Ο εορτασμός των Χριστουγέννων — Οι γιορτές (προσωπικές και οικογενειακές, θρησκευτικές, εθνικές) έχουν μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο — ειδικά οι θρησκευτικές και κυρίως η γιορτή των Χριστουγέννων, γιατί τα Χριστούγεννα επικρατεί εορταστική ατμόσφαιρα, μακριά από την πεζή και μίζερη καθημερινότητα με τις έγνοιες, τις εργασίες κτλ. Αυτή την ατμόσφαιρα τη διαμορφώνουν πολλά στοιχεία: το εορταστικό ντύσιμο, τα καλά φαγητά, ο πανηγυρικός εκκλησιασμός, η συνάντηση συγγενών σε σπίτια, η ανταλλαγή δώρων και ευχών, η αναβίωση παραδόσεων, συνηθειών και εθίμων, η κυριαρχία της αγάπης ανάμεσα στους ανθρώπους κ.ά. Όλα αυτά φέρνουν μια εξαιρετική ψυχική ευφορία, χαρά και ευτυχία .
http://filologikagymnasium.blogspot.gr/2012/01/blog-post_13.html 

 

 

 

 

 

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ

Οι πρόγονοι του Χριστουγεννιάτικου δέντρου μπορούν να αναζητηθούν στα ειδωλολατρικά έθιμα της λατρείας των δέντρων. Τότε δέντρα μεταφέρονταν μέσα στα σπίτια και οι άνθρωποι τα στόλιζαν για να εξασφαλίσουν καλή σοδειά τον επόμενο χρόνο. Λέγεται ότι ο Μαρτίνος Λούθηρος ξεκίνησε την παράδοση των αναμμένων λαμπών στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, στη Γερμανία, τον 16ο αιώνα. Η εικόνα ενός πράσινου δέντρου την παραμονή των Χριστουγέννων, με τα αστέρια να λάμπουν στον ουρανό από πάνω του, λέγεται ότι του έκανε μεγάλη εντύπωση κι έτσι τοποθέτησε ένα παρόμοιο δέντρο, διακοσμημένο με αναμμένα κεριά, μέσα στο σπίτι του. Στα μέσα του 1800, το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δένδρου είχε επεκταθεί ταχύτατα σε όλο τον κόσμο. Το έθιμο γινόταν αιτία για πολλά ατυχήματα!. Έτσι, μέχρι να εφευρεθούν τα ηλεκτρικά φωτάκια, οι προνοητικοί είχαν και έναν κουβά νερό κάτω από το δέντρο, για τον κίνδυνο πυρκαγιάς…  Το 1882, το πρώτο ηλεκτρικά φωτισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο του κόσμου, στολίσθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης, στην κατοικία του Έντουαρτ Τζόνσον, ενός συναδέλφου του εφευρέτη Τόμας Έντισον. Σήμερα, περισσότερα από 72 εκατομμύρια δέντρα στολίζονται κάθε Χριστούγεννα, και από αυτά, 35 εκατομμύρια είναι αληθινά δέντρα ενώ 37 εκατομμύρια είναι ψεύτικα.(Από την ιστοσελίδα του Valentine floral creations) 

 

Η ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ (Από την ιστοσελίδα www.pasipka.gr)

 Στην Ευρώπη, υπήρχε παλαιότερα η συνήθεια να μαγειρεύουν μεγάλα πουλιά για το γιορτινό γεύμα. Προτιμούσαν τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια. Όταν, όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν χριστουγεννιάτικο γεύμα. Στις αρχές του 19ου αιώνα, στο Νόρφολκ της Αγγλίας οι πτηνοτρόφοι έλυσαν το πρόβλημα της μεταφοράς της γαλοπούλας ως εξής: έβαζαν τα πουλιά να διανύουν πάνω από 100 χιλιόμετρα σε μια εβδομάδα για να φτάσουν στην πρωτεύουσα. Κι επειδή τα ποδαράκια τους δεν είναι φτιαγμένα για πεζοπορία, τους φορούσαν ειδικά καλύμματα ή τα βουτούσαν σε πίσσα, για να σκληρύνουν! Λέγεται ότι το έθιμο έφεραν πρώτοι στην Ευρώπη οι Ισπανοί το 1824 μ.Χ από το Μεξικό και εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ισπανία, τη Γαλλία και την Αγγλία. Πίστευαν πως η χήνα είναι πτηνό του Ήλιου και όποιος την έτρωγε εξασφάλιζε την προστασία του. Όταν, όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν χριστουγεννιάτικο γεύμα γιατί θεωρείτο ένα ασυνήθιστο πουλερικό και μαγειρευόταν μόνο σε μεγάλες γιορτές. για πεζοπορία, τους φορούσαν ειδικά καλύμματα ή τα βουτούσαν σε πίσσα, για να σκληρύνουν! Στην Ελλάδα, η γαλοπούλα μαγειρεύεται την Πρωτοχρονιά. Παλιότερα, η συνήθεια ήταν να φτιάχνουν κότα ή "κούρκο" (γαλοπούλα) γεμιστό με κάστανα, καρύδια, σταφίδες, κιμά, κρεμμύδι πιπέρι και μαϊντανό, όλα καβουρδισμένα. Ωστόσο, σε αρκετές περιοχές της χώρας μας διατηρείται το έθιμο της κοτόσουπας, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία και στην Κρήτη. Παλαιότερα η κοτόσουπα αποτελούσε το κυρίως πιάτο που έτρωγαν οι Έλληνες όταν επέστρεφαν από την εκκλησία... (Από την ιστοσελίδα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ

 Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Britannica Online, αν και οι ξυλοχαράκτες κατασκεύαζαν αντικείμενα με θρησκευτικά θέματα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, η πρώτη Χριστουγεννιάτικη κάρτα, με τη σημερινή της έννοια, πιστεύεται ότι σχεδιάστηκε από τον Callcott Horsley στην Αγγλία το 1843.Λέγεται ότι την δημιούργησε για τον φίλο του Sir Henry Cole. Μία έκδοση καρτών βγήκε προς πώληση στο Λονδίνο. Λιθογραφήθηκε σε χοντρό χαρτόνι, 5 1/8 επί 3 1/4 inches, σε σκούρα σέπια και ζωγραφίστηκε με το χέρι. Το κέντρο της κάρτας έδειχνε ένα οικογενειακό πάρτι σε εξέλιξη, κάτω από το οποίο υπήρχαν οι λέξεις «Χαρούμενα Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος». Στη μία πλευρά υπάρχει μία σκηνή που ταΐζουν κάποιον πεινασμένο και στην άλλη μία σκηνή που ντύνουν τους φτωχούς. Στις ΗΠΑ, ο κύριος Pease, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος στο Albany της Ν. Υόρκης, κατασκεύασε στα μέσα του 19ου αιώνα μία κάρτα με «Χριστουγεννιάτικες ευχές από το μεγάλο κατάστημα του Pease, το ναό της μόδας».(Από την ιστοσελίδα του Valentine floral creations

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ

  Το καράβι συμβολίζει την καινούργια πλεύση του ανθρώπου στη ζωή, μετά τη γέννηση του Χριστού. Έθιμο που υποχώρησε με το χρόνο, μπροστά σε αυτό του δέντρου, αλλά κανένας δεν δείχνει να το έχει ξεχάσει. Το ελληνικό παραδοσιακό καραβάκι αποτελεί παράδοση των παλαιών εποχών της χώρας μας, που τα παιδιά με αγάπη, χαρά και δημιουργικό νου κατασκεύαζαν τα παιχνίδια τους. Αποτελούσε, όμως, και ένα είδος τιμής και καλωσορίσματος στους ναυτικούς, που επέστρεφαν από τα ταξίδια τους. Πριν από 50 χρόνια, δηλαδή έως και την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία, συναντούσαμε το καραβάκι σε πολλά ελληνικά σπίτια και στα χέρια των παιδιών που έλεγαν τα κάλαντα. Σήμερα, η παράδοση αυτή τείνει να εξαφανιστεί, μιας και έχει αντικατασταθεί από το ξενόφερτο έλατο. Συνυφασμένο με αποχωρισμούς και δυσάρεστες αναμνήσεις, αλλά και ως τάμα των ναυτικών σε στιγμές κινδύνου στη θάλασσα, το καράβι δεν θα μπορούσε να συμβολίσει οικογενειακές συνεστιάσεις θαλπωρής, με παρόντα όλα τα μέλη, ή να τονώσει το οικογενειακό αίσθημα. Εντούτοις, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, συζητήθηκε έντονα στη χώρα μας το ζήτημα κατάργησης του χριστουγεννιάτικου δέντρου και αντικατάστασής του από το καράβι, δεδομένου ότι αυτό συνδύαζε την παράδοση με την οικολογική συνείδηση. Πρέπει να σημειώσουμε ότι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο εκτόπισε το παραδοσιακό καραβάκι που στόλιζαν οι Έλληνες τις ημέρες των Χριστουγέννων. Σε ορισμένες περιοχές (κυρίως στα νησιά) εξακολουθούν να στολίζουν «καραβάκια», ενώ τα τελευταία χρόνια γίνεται μια αξιέπαινη προσπάθεια ορισμένων Δήμων της χώρας, να επαναφέρουν το έθιμο στην αρχική του μορφή, στολίζοντας στις πλατείες τους καραβάκια αντί για έλατα. Ωστόσο, το χλωρό κλαδί πάντα έμπαινε στο ελληνικό σπίτι τις ημέρες του Δωδεκαημέρου, για να φέρει την ελπίδα για μια καινούρια ανθοφορία, για ένα καλύτερο μέλλον. Στον ξεχωριστό, το λαμπρό διάκοσμο της γιορτινής ατμόσφαιρας των ημερών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που έρχονται, το παραδοσιακό καραβάκι αλλά και το εξωτικά φορτωμένο δέντρο θα χαρίσουν ένα ξεχωριστό άρωμα σε κάθε σπίτι που θα κυριαρχήσουν με τα χαρούμενα και ζωηρά χρώματά τους.

 

 

 

 

 

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΝΟΗΜΑ

1)«Ένα δέντρο μια φορά» Ευγένιος Τριβιζάς (30 λεπτά)

https://www.youtube.com/watch?v=Voz9S4xb0xM

 

2)Ένα από τα αγαπημένα της παραμύθια ήταν « οι τρείς γέροντες»  και  μιας και έρχονται Χριστούγεννα την μοιράζομαι μαζί σας για να δούμε το αληθινό νόημα της Αγάπης.
Γιατί εκεί που υπάρχει Αγάπη, δεν υπάρχει έλλειψη.
Υπάρχει μόνο Ευτυχία και πληρότητα!

 

"Μία φορά κι έναν καιρό μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της, όταν ξαφνικά βλέπει τρεις γέροντες, φορτωμένους με τις εμπειρίες της ζωής, να την πλησιάζουν στην είσοδο του σπιτιού. Παρόλο που δεν τους γνώριζε, τους είπε:
Δεν σας γνωρίζω, όμως πρέπει να πεινάτε. Περάστε, αν θέλετε, να φάτε κάτι.

Αυτοί την ρωτάνε: Ο άντρας σου είναι στο σπίτι; Όχι δεν είναι εδώ, απάντησε εκείνη. Τότε δεν μπορούμε να έρθουμε, της λένε οι γέροντες.
Όταν επέστρεψε ο σύζυγος, η γυναίκα του περίγραψε το περιστατικό. Ας έρθουν, τώρα που επέστρεψα!

Η γυναίκα βγαίνει έξω να προσκαλέσει ξανά τους γέροντες στο τραπέζι, μιας και ήταν ακόμη εκεί. Δεν μπορούμε να ...

έρθουμε όλοι, της λένε οι τρεις γέροντες. Η γυναίκα, έκπληκτη, τους ρωτά γιατί!

Ο πρώτος, λοιπόν, από τους τρεις της εξηγά ξεκινώντας να της συστήνεται: Είμαι ο Πλούτος, της λέει. Της συστήνει, μετά, τον δεύτερο που είναι η Ευτυχία. Και, τέλος, τον τρίτο που είναι η Αγάπη. Τώρα, της λένε, πήγαινε στον άνδρα σου και διαλέξτε ποιος από τους τρεις μας θα έρθει να φάει μαζί σας. Η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι και διηγείται στον άντρα της αυτά που της είπαν οι γέροντες.

Ο άνδρας ενθουσιάζεται και λέει: Τι τυχεροί που είμαστε! Να έρθει ο Πλούτος! Έτσι θα έχουμε όλα όσα επιθυμούμε! Η σύζυγος του όμως δεν συμφωνούσε:
Και γιατί να μην έχουμε τη χαρά της Ευτυχίας; Η κόρη τους που άκουγε από μια γωνιά, τότε, τους λέει: Δε θα ταν καλύτερα να καλούσαμε την Αγάπη; Το σπίτι μας θα είναι πάντα γεμάτο αγάπη! Ας ακούσουμε αυτό που λέει η κόρη μας, λέει ο σύζυγος στη γυναίκα του.
Πήγαινε έξω και πες στην Αγάπη να περάσει στο σπιτικό μας.

Η γυναίκα βγαίνει έξω και ρωτά: Ποιος από εσάς είναι η Αγάπη; Ας έρθει να δειπνήσει μαζί μας.
Η Αγάπη τότε ξεκινά να προχωρά προς το σπίτι και οι δύο άλλοι να τον ακολουθούν! Έκπληκτη η γυναίκα, ρωτά τον Πλούτο και την Ευτυχία: Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη. Γιατί έρχεστε κι εσείς; Και απαντούν κι οι τρεις γέροντες μαζί:
Αν είχες καλέσει τον Πλούτο ή την Ευτυχία, οι άλλοι δύο θα έμεναν απέξω.
Τώρα όμως που κάλεσες την Αγάπη, όπου πάει η Αγάπη, πάμε κι εμείς μαζί της!

 

Καρολος Ντικενς   O ΚΆΡΟΛΟΣ ΝΤΊΚΕΝΣ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΑΠΌ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΟΥΣ ΆΓΓΛΟΥΣ  ΣΥΓΓΡΑΦΕΊΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΤΟ 1812 ΚΑΙ ΠΈΘΑΝΕ ΤΟ 1870. ΛΌΓΩ ΠΤΏΧΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥ ΠΈ ΡΑΣΕ ΓΙΑ ΈΝΑ ΔΙΆΣΤΗ ΜΑ ΔΎΣΚΟΛΑ ΠΑΙΔΙΚΆ ΧΡΌΝΙΑ, ΑΝΑΓΚΑΖΌΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΡΓΆΖΕΤΑΙ  ΣΚΛΗΡΆ. Η ΚΎΡΙΑ ΕΡΓΑΣΊΑ ΤΟΥ ΉΤΑΝ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΊΑ. ΣΤΑ ΜΥ ΘΙΣΤΟΡΉΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΗΓΉΜΑΤΆ ΤΟΥ ΘΊΓΕΙ ΚΟΙΝΩ ΝΙΚΆ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ ΤΟΥ (ΟΙΚΟΝΟ ΜΙΚΉ ΑΝΙΣΌΤΗΤΑ, ΕΚΜΕΤΆΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΉΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ Κ.Ά.)  ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΊΖΕΤΑΙ ΈΝΑΝ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΌΤΕΡΟ ΚΌ ΣΜΟ. ΠΟΛΛΟΊ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΉΡΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΎΡΓΗΣΕ  (Ο ΚΎΡΙΟΣ ΠΊΚΟΥΙΚ, Ο ΝΤΈΙΒΙΝΤ ΚΌΠΕΡΦΙΛΝΤ, Ο ΌΛΙΒΕΡ ΤΟΥΊΣΤ,  Ο ΣΚΡΟΥΤΖ) ΈΓΙΝΑΝ ΔΙΆΣΗΜΟΙ. ΚΥΡΙΌΤΕΡΑ ΈΡΓΑ ΤΟΥ: ΌΛΙ ΒΕΡ ΤΟΥΊΣΤ, ΝΊΚΟΛΑΣ ΝΊΚΛΜΠΥ, ΝΤΈΙΒΙΝΤ ΚΌΠΕΡΦΙΛΝΤ, ΜΕΓΆ ΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΊΕΣ. «ΠΑΡΑΜΟΝΉ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ»,ΚΆΡΟΛΟΣ ΝΤΊΚΕΝΣ HTTPS://BLOGS.SCH.GR/SKOURTI/2014/12/17/209/ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΚΆΡΟΛΟΣ ΝΤΊΚΕΝΣ Ο ΚΆΡΟΛΟΣ ΝΤΊΚΕΝΣ, ΟΡΘΌΤΕΡΑ ΤΣΑΡΛΣ ΝΤΊΚΕΝΣ  ΉΤΑΝ ΆΓΓΛΟΣΜΥΘΙΣΤΟΡΙΟΓΡΆΦΟΣ  Ο ΚΆΡΟΛΟΣ ΝΤΊΚΕΝΣ ΥΠΉΡΞΕ ΈΝΑΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΔΙΆΣΗΜΟΥΣ  ΆΓΓΛΟΥΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΟΓΡΆΦΟΥΣ. ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΈΝΑΣ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΚΑΛΎΤΕΡΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΊΣ ΤΗΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑΝΉΣ ΕΠΟΧΉΣ. ΛΌΓΩ  ΠΤΏΧΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΦΥΛΆΚΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥ ΠΈΡΑΣΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙ ΚΆ ΠΑΙΔΙΚΆ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΆ ΧΡΌΝΙΑ, ΚΑΘΏΣ ΑΝΑΓΚΑΖΌΤΑΝ ΝΑ ΔΟΥ ΛΕΎΕΙ ΣΚΛΗΡΆ. ΑΣΧΟΛΉΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΊΑ ΚΑΙ ΑΡΓΌ ΤΕΡΑ ΕΞΕΛΊΧΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΉ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΉΣ  ΤΟΥ, ΕΝΏ ΠΟΛΛΆ ΜΥΘΙΣΤΟΡΉΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΚΕΥΆΣΤΗΚΑΝ  ΓΙΑΤΟ ΘΈΑΤΡΟ, ΌΠΟΥ ΣΗΜΕΊΩΣΑΝ ΠΟΛΎ ΜΕΓΆΛΗ ΕΠΙΤΥΧΊΑ ΓΈΝΝΗΣΗ: 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 1812 ΑΠΕΒΊΩΣΕ: 9 ΙΟΥΝΊΟΥ 1870 ΘΕΑΤΡΙΚΆ ΈΡΓΑ: ΙΣΤΟΡΊΑ ΔΎΟ ΠΌΛΕΩΝ ΤΑΙΝΊΕΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΈΣ ΕΚΠΟΜΠΈΣ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΗ ΙΣΤΟ ΡΊΑ,ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΥΠΟΨΗΦΙΌΤΗΤΕΣ: ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΌ ΒΡΑΒΕΊΟ ΧΙΟΎΓΚΟ ΚΑΛΎΤΕΡΗΣ  ΔΡΑΜΑΤΙΚΉΣ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗΣ ΜΙ ΚΡΟΎ ΜΉΚΟΥΣ ΈΡΓΑ (ΥΠΟΓΡΑΜΜΊΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΆ). ΤΑ ΣΚΙΑΓΡΑΦΉΜΑΤΑ  ΤΟΥ «ΜΠΟΖ» – ΤΑ ΧΑΡΤΙΆ ΤΟΝ  ΠΊΚΓΟΥΙΚ — ΌΛΙΒΕΡ ΤΟΥΊΣΤ — ΝΙΚΌΛΑΣ ΝΊΚΕΛΜΠΥ — ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΩΛΕΊΟ —ΜΠΆΡΝΑΜΠΥ ΡΑΤΖ — ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΈΣ ΣΗΜΕΙΏΣΕΙΣ —  ΕΙΚΌΝΕΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΙΤΑΛΊΑ — ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΆΤΙΚΑ ΔΙΗΓΉΜΑΤΑ  – Ο ΜΆΡΤΙΝ ΤΣΆΖΕΛΓΟΥΙΤ – ΝΤΌΜΠΕΥ ΚΑΙ ΥΙΟΣ – ΔΑΒΊΔ ΚΌΠΠΕΡ ΦΗΛΝΤ — ΣΚΟΤΕΙΝΌ ΣΠΊΤΙ —  Η ΜΙΚΡΉ ΝΤΌΡΡΙΤ — Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΔΎΟ ΠΌΛΕΩΝ — ΟΙ ΜΕΓΆΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟ ΚΊΕΣ — Ο ΚΟΙΝΌΣ ΜΑΣ ΦΊΛΟΣ — ΤΟ ΜΥΣΤΉΡΙΟ ΤΟΥ ΈΝΤΓΟΥΙΝ ΝΤΡΟΥΝΤ. «ΠΑΡΑΜΟΝΉ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ» ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΈΝΟΥ: ΣΕ ΜΙΑ ΠΌΛΗ ΌΠΟΥ ΓΙΟΡΤΆΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΙ ΣΤΟΎΓΕΝΝΑ Σ’ ΈΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΆ ΤΙΚΟ ΤΟΠΊΟ, Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΊΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΎΕΙ. Ε ΚΕΊ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΈΠΤΕΤΑΙ Ο ΑΝΙΨΙΌΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΟΜΙΛΟΎΝ  ΓΙΑ ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΉΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ, ΌΠΟΥ  ΦΑΊΝΕΤΑΙ Η ΑΝΤΊΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΠΌΨΕΏΝ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΉ ΙΔΈΑ: Η ΑΓΆΠΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΝΌΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ  ΤΙΣ ΜΈΡΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΕΊΝΑΙ Ό,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΎΤΙΜΟ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΕΝΌΤΗΤΕΣ ΤΟΥ Κ ΕΝΌΤ. 1Η («ΜΙΑ ΦΟΡΆ… ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΆΦΕΡΕ»): ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΙΆΤΙΚΟ ΤΟΠΊΟ ΚΙ Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΣΤΗ  ΔΟΥΛΕΙΆ ΤΟΥ  ΕΝΌΤ. 2Η («ΚΑΛΆ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ…ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΑ»): Η ΑΝΤΊΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΠΌΨΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΙ ΨΙΟΎ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΊΕΡΓΟ ΘΕΊΟ ΠΡΌΣΩΠΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΈΝΟΥ:  ΕΊΝΑΙ Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΚΑΙ Ο ΑΝΙΨΙΌΣ, ΚΑΘΏΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΆΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ  ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΊ ΣΤΟ ΔΡΌΜΟ ΤΊΤΛΟΣ: ΦΑΝΕΡΏΝΕΙ ΤΟ ΧΡΌΝΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ, ΔΗΛΑΔΉ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΉ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ, ΚΑ ΘΏΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΎΤΕΡΟ ΝΌΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΗΣ ΓΙΟΡΤΉΣ ΧΡΌΝΟΣ: ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΉΔΗ ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΊΤΛΟ, ΔΗΛΑΔΉ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΑΜΟΝΉ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΤΕΧΝΙΚΈΣ ΑΦΉΓΗΣΗΣ: ΑΦΉΓΗΣΗ: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΕΛΆΧΙΣΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ: ΕΊΝΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΈΝΗ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΊΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΦΗΓΗΤΉ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥ ΣΙΆΣΕΙ ΤΗ ΧΕΙΜΩΝΙΆΤΙΚΗ ΠΌΛΗ («ΈΚΑΝΕ ΚΡΎΟ…ΚΆΤΙ ΤΡΟΜΕΡΌ») ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΣΙΓΚΟΥΝΙΆ ΤΟΥ  ΣΚΡΟΥΤΖ («Η ΠΌΡΤΑ..ΚΑΤΆΦΕΡΕ») ΔΙΆΛΟΓΟΣ: . ΓΊΝΕΤΑΙ ΑΝΆΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΚΡΟΥΤΖ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΙΨΙΌ ΤΟΥ ΚΑΙ ΦΩΤΊΖΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟ ΡΕΤΙΚΈΣ ΤΟΥΣ ΑΠΌΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΉ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΣΧΌΛΙΟ: ΕΙΡΩΝΙΚΌ ΣΧΌΛΙΟ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΤΉ ΣΤΗ ΦΡΆΣΗ: «ΌΝΤΑΣ ΌΜΩΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ…ΔΕΝ  ΤΑ ΚΑΤΆΦΕΡΕ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΆΣΧΗΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΆ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΓΛΏΣΣΑ: ΕΊΝΑΙ ΑΠΛΉ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΉ ΎΦΟΣ: ΣΤΗΝ ΑΡΧΉ ΣΚΟΤΕΙΝΌ ΚΑΙ ΥΠΑΙΝΙΚΤΙΚΌ, ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΛΌ ΓΟΥΣ ΑΠΛΌ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΌ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΛΌΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΙΨΙΟΎ  ΓΊΝΕΤΑΙ ΥΨΗΛΌ,  ΧΑΡΑΚΤΉΡΑΣ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ: ΕΊΝΑΙ ΔΎΣΤΡΟΠΟΣ, ΤΣΙΓΚΟΎΝΗΣ ΚΑΙ  ΑΡΝΗΤΙΚΌΣ ΑΠΈΝΑΝΤΙ  ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ. ΧΑΡΑΚΤΉΡΑΣ ΤΟΥ ΑΝΙΨΙΟΎ: ΣΈΒΕΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΝΙΏ ΘΕΙ ΤΟ ΠΑΝΑΝΘΡΏΠΙΝΟ ΝΌΗΜΆ  ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΕΊ ΤΗ ΓΙΟΡΤΉ ΜΕ ΚΡΙΤΉΡΙΟ ΤΑ ΧΡΉΜΑΤΑ, ΓΙΑ ΤΊ ΞΈΡΕΙ ΤΗ ΣΗΜΑΣΊΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ  ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ. ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΈΝΝΩΝ ΓΙΑΤΟ ΘΕΊΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΙΨΙΌ –ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΡΟΥΤΖ –           Ο ΣΚΡΟΥΤΖ ΈΧΕΙ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΉ, ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΉ ΚΑΙ ΑΠΆΝΘΡΩ ΠΗ ΆΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑ ΣΜΌ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΚΑΙ ΚΡΊΝΕΙ ΌΤΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΔΕΝ  ΕΊΝΑΙ ΠΗΓΉ ΧΑΡΆΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΊΑΣ –       ΠΑΡΆΛΛΗΛΑ ΘΕΩΡΕΊ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΧΑΖΟΊ ΚΑΙ ΗΛΊΘΙΟΙ ΌΣΟΙ ΑΙ ΣΘΆΝΟΝΤΑΙ ΧΑΡΟΎΜΕΝΟΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΆΞΙΟΙ ΓΙΑ  ΣΚΛΗΡΉ ΤΙΜΩΡΊΑ       ΌΛΗ ΑΥΤΉ Η ΣΤΆΣΗ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΓΙΑ ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΈΝΝΩΝ ΟΦΕΊΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΗΜΈΝΗ ΣΧΈΣΗ ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΜΕ ΤΟ  ΧΡΉΜΑ. Β. ΤΟ ΝΌΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΙΨΙΌ ΤΟΥ ΣΚΡΟΥΤΖ ΠΡΟΣΕΓΓΊΖΕΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ ΜΕ ΟΛΌΤΕΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΌ  ΤΡΌΠΟ ΑΠΌ ΕΚΕΊ ΝΟΝ ΤΟΥ ΘΕΊΟΥ ΤΟΥ,  ΣΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΉΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΠΟΊΟΥ ΑΝΤΙΤΆΣΣΕΙ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΌ ΝΌΗΜΑ  ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΉΣ ΑΥΤΉΣ, ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΕΊΝΑΙ ΓΕΝΙΚΆ Η ΑΓΆΠΗ ΑΝΆΜΕΣΑ  ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ. https://www.slideshare.net/mariaroussi/ss-56249476

........................................................................................................................................ Η κλασική και αξεπέραστη ιστορία.του Καρόλου Ντίκενς, που μας θυμίζει την ουσία του πνεύματος των Χριστουγεννων-Από τη  Μανταλένα Μαρία  Διαμαντή https://www.klik.gr/gr/el/vivlio/karolos-ntikens-christougenniatiki -istoria/ Μανταλένα Μαρία Διαμαντή https://www.klik.gr/gr/el/vivlio/karolos-ntikens-christougenniatiki-istoria/ Την ιστορία για τον τσιγκούνη και άπληστο Σκρουτζ, λίγο-πολύ, όλοι μας τη γνωρίζουμε και συνήθως τη φέρνουμε περισσότερο στο μυαλό μας τις μέρες των Χριστουγέννων. Τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα ή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, (Christmas Carol) στέλνουν μηνύματα αγάπης, χαράς και γενναιοδωρίας.

Ο Κάρολος Ντίκενς είχε περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια με πολλές στερήσεις. Τα δύο χαρακτηριστικά που κυριαρχούσαν στη βικτωριανή Αγγλία ήταν η κοινωνική αδικία και η συνακόλουθη φτώχεια. Ο κορυφαίος Βρετανός συγγραφέας, βρισκόταν και ο ίδιος σε μια εξαιρετικά άσχημη οικονομική κατάσταση εκείνη την περίοδο. Οι αναμνήσεις που είχε από την παιδική ηλικία, η δυσχερής θέση του καθώς και η τριήμερη διαμονή του στις εργοστασιακές συνοικίες του Μάντσεστερ, έγιναν η βάση για να γράψει το συγκεκριμένο βιβλίο. Σκοπός του ήταν να αναδείξει τα βάσανα των υποσιτισμένων περιθωριακών. Θεωρούσε ότι τα «Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα» θα ήταν το μέσο για να γίνουν γνωστά στην κόσμο η κοινωνική αδικία και η κακομεταχείριση των παιδιών. Ήλπιζε ότι με αυτόν τον τρόπο, το κράτος μαζί με τους πολίτες θα κινητοποιούνταν να βοηθήσουν όσους είχαν προβλήματα επιβίωσης. Κι αυτή ήταν η αρχή της δημιουργίας ενός αριστουργήματος. Ενός χριστουγεννιάτικου μύθου της σύγχρονης λογοτεχνίας.

 Το βιβλίο, αμέσως μετά την κυκλοφορία του, στις 19 Δεκεμβρίου του 1843, έγινε μεγάλη επιτυχία. Την πρώτη κιόλας εβδομάδα πούλησε 6.000 αντίτυπα. Και ήταν, χωρίς αμφιβολία, ένα ασύλληπτο νούμερο για την εποχή εκείνη.

Ποια είναι η όμορφη ιστορία της νουβέλας;

O Εμπενίζερ Σκρουτζ, είναι ο ήρωας του μυθιστορήματος. Ένας ηλικιωμένος άπληστος τσιγκούνης, που δεν νοιώθει συμπόνια για κανέναν από τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι τα χρήματα και κοιτά οι άνθρωποι που είναι τριγύρω του να υπάρχουν μόνο για να του προσφέρουν χρήματα. Επιπλέον, δεν του αρέσουν καθόλου τα Χριστούγεννα. Τα αντιπαθεί γιατί θεωρεί ότι δεν τον «συμφέρουν». Ο λόγος; Θεωρεί ότι του προσθέτουν ακόμα ένα χρόνο στην πλάτη του χωρίς όμως να γίνεται πλουσιότερος. Είναι παραμονή Χριστουγέννων και ο Σκρουτζ δέχεται έναν απρόσκλητο επισκέπτη. Βλέπει το φάντασμα του νεκρού συνεργάτη του Τζέικομπ Μάρλεϊ. Ένας άνθρωπος τσιγκούνης και μίζερος, όπως ο Σκρουτζ που τον προειδοποιεί να αλλάξει χαρακτήρα για να μην καταλήξει όπως εκείνος. Στη συνέχεια, τον επισκέπτονται τα τρία φαντάσματα των Χριστουγέννων υποδεικνύοντας τα λάθη του. Με αυτό τον τρόπο τον βοηθούν να αγγίξει τη μετάνοια. Μετά από αυτήν την εμπειρία, ο πρώην εκμεταλλευτής Σκρουτζ αλλάζει ριζικά τη συμπεριφορά του. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό καθώς μετατρέπεται στον μεγαλύτερο ευεργέτη της πόλης του. Ο Κάρολος Ντίκενς δέθηκε συναισθηματικά με τους ήρωες της νουβέλας του. Αυτό τον βοηθά να δώσει εξαιρετική ζωντάνια στην αφήγηση. Όπως, μάλιστα, ο ίδιος έλεγε, ενώ έγραφε γελούσε κι έκλαιγε ξανά και ξανά.

Ποια είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας του βιβλίου και τί πετυχαίνει;

Εκείνην την περίοδο που έγραφε τη νουβέλα ο Ντίκενς, τα Χριστούγεννα δεν τα γιόρταζαν παραδοσιακά. Τον 16ο αιώνα και με την Αγγλική Μεταρρύθμιση, μπορεί να διατηρήθηκε ο εορτασμός των Χριστουγέννων, αλλά η ισχυρή πουριτανική και Καλβινιστική νοοτροπία υποστήριζε ότι μόνο αυτά που ήταν γραμμένα στην Αγία Γραφή θεωρούνταν χριστιανικές γιορτές. Επέτρεπε, λοιπόν, μόνο η Μεγάλη Παρασκευή να γιορτάζεται. Αφού αποκαταστάθηκε, τελικά, ο Αγγλικανισμός στην Βρετανία και παρενέβη ο Καρόλος ΙΙ, στα τέλη του 17ου αιώνα, τα Χριστούγεννα αποκαταστάθηκαν.

Ο Ντίκενς στο βιβλίο του, περιγράφει στολισμένους δρόμους, χριστουγεννιάτικα δέντρα, γκι, δεντρολίβανα, βοηθώντας έτσι στην καθιέρωση του εορταστικού κλίματος. Πίστευε ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων πρέπει να κυριαρχεί στις σχέσεις των ανθρώπων, όλο το χρόνο. Με αυτήν την όμορφη, διδακτική ιστορία, ο σπουδαίος συγγραφέας πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό για μια περίοδο απόλυτης ένδειας για την εργατική τάξη της Αγγλίας. Κατάφερε να ζεστάνει τις καρδιές των ανθρώπων, να επαναφέρει στις μνήμες τη χαρά και τον ενθουσιασμό των Χριστουγέννων και να συνεισφέρει στην αναζωογόνηση τους ως γιορτή αγάπης αλλά και συμπόνοιας.

Έπαινοι και αντιδράσεις κριτικών…

Από την πρώτη κιόλας μέρα της κυκλοφορίας του κέρδισε τους κριτικούς. Επαινέθηκε, μάλιστα, από τους ομοτέχνους του, με προεξάρχοντα τον Γουίλιαμ Μέικπις Θάκερεϊ.

  Ωστόσο, δεν έλειψαν και οι αντιδράσεις. Συγκεκριμένα, ο σύγχρονος αμερικανός φιλόσοφος Μάικλ Λέβιν, έγραψε μία κριτική του έργου από νεοφιλελεύθερη σκοπιά, καταγγέλοντας τα «μεγάλα ψέμματα» του Ντίκενς. Υπερασπίζεται τον Σκρουτζ «ως ένα επιχειρηματία του οποίου οι ιδέες και πρακτικές ωφελούν, όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και τους υπαλλήλους του και την κοινωνία εν γένει».

Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία βρήκε και συνεχίζει να βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση από όλον τον κόσμο. Όσα χρόνια και αν περάσουν οι αξίες της είναι διαχρονικές. Οι μεταφορές, δε, που γνώρισε στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, το θέατρο και την όπερα… πολλές… Ακόμα και ο ήρωας του Γουόλτ Ντίσνεϊ, ο πάμπλουτος τσιγγούνης Σκρουτζ Μακ Ντακ, έχει σημείο αναφοράς τον Εμπενίζερ Σκρουτζ. "Ο Σκρουτζ δεν ξαναείδε τα πνεύματα. Αλλά από εκείνη την ημέρα, όπως λένε, δεν υπήρχε άνθρωπος που να γιορτάζει καλύτερα τα Χριστούγεννα  από τον Εμπένιζερ Σκρουτζ" γράφει στον επίλογο της ιστορίας ο Κάρολος Ντίκενς. Αν το «πνεύμα των Χριστουγέννων» έμπαινε σε όλους μας, όπως συνέβη στον ήρωα της ιστορίας, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος…

Πηγές:

time.com, literature.org

H Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Καρόλου Ντίκενς έχει παιχτεί αναρίθμητες φορές στο θέατρο , αλλά και πολλές στο κινηματογράφο. Η πιο πρόσφατη κινηματογραφική μεταφορά είναι αυτή που είδαμε το 2009 με πρωταγωνιστή τον Τζιμ Κάρεϋ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ:ΝΤΙΚΕΝΣ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Κάρολος (Τσαρλς) Ντίκενς (1812-1870) είναι κορυφαίος Άγγλος μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος (και δημοσιογράφος και ηθοποιός), που έζησε στη βικτοριανή εποχή και άφησε πλούσιο έργο, ιδιαίτερα αγαπητό ακόμα και σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο. Γεννήθηκε στο Πόρτσμουθ από μεσοαστική οικογένεια, αλλά το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το πέρασε στο Λονδίνο. Λόγω πτώχευσης και φυλάκισης του πατέρα του πέρασε τραυματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια, καθώς αναγκαζόταν να δουλεύει σκληρά. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και αργότερα εξελίχτηκε στον πιο δημοφιλή συγγραφέα της εποχής του, ενώ πολλά μυθιστορήματα του διασκευάστηκαν για το θέατρο, όπου σημείωσαν πολύ μεγάλη επιτυχία.
— Τα θέματα που τον απασχολούν στα έργα του είναι κοινωνικά προβλήματα της εποχής του: οι απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούσαν στην εκπαίδευση, στα σωφρονιστήρια, στους χώρους εργασίας, καθώς και η κοινωνική αδικία με την εκμετάλλευση των αδυνάτων (ιδίως των παιδιών), η άθλια ζωή των φτωχών, το έγκλημα, η βία. Ο Ντίκενς δημιούργησε πολλούς τύπους ανθρώπων, όπως ο κύριος Πίκγουικ, ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, ο Όλιβερ Τουίστ, ο Σκρουτζ, οι οποίοι έγιναν διάσημοι.
— Από τα έργα του επηρεάστηκαν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς της Ευρώπης, ενώ σήμερα ο Ντίκενς θεωρείται ο δεύτερος μεγάλος συγγραφέας της Αγγλίας ύστερα από το Σαίξπηρ.
- Έργα (υπογραμμίζουμε τα πιο γνωστά). Τα σκιαγραφήματα του «Μποζ» - Τα χαρτιά τον Πίκγουικ — Όλιβερ Τουίστ — Νικόλας Νίκελμπυ — Το παλαιοπωλείο —Μπάρναμπυ Ρατζ — Αμερικανικές σημειώσεις — Εικόνες από την Ιταλία — Χριστουγεννιάτικα διηγήματα - Ο Μάρτιν Τσάζελγουιτ - Ντόμπευ και υιος – Δαβίδ Κόππερφηλντ — Σκοτεινό σπίτι — Η μικρή Ντόρριτ — Η ιστορία δύο πόλεων — Οι μεγάλες προσδοκίες — Ο κοινός μας φίλος — Το μυστήριο του Έντγουιν Ντρουντ.


Θεματικά κέντρα
♦ Χριστούγεννα, παραδόσεις, ήθη και έθιμα.
♦ Θρησκευτικές γιορτές. Το νόημα και η σημασία τους για τους ανθρώπους.
♦ Η φιλαργυρία.


Στο ανθολογημένο απόσπασμα σκιαγραφείται ο χαρακτήρας του τσιγκούνη και δύστροπου Σκρουτζ, έτσι όπως αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά στον υπάλληλο του, αλλά, κυρίως, από τη στάση που κρατά απέναντι στη γιορτή των Χριστουγέννων. Ο συγγραφέας παίρνει αφορμή από αυτή τη στάση για να εξυμνήσει, μέσα από τα λόγια του ανιψιού, το βαθύτερο νόημα του εορτασμού της γέννησης του Θεανθρώπου, που είναι η προσέγγιση του πλησίον και η αγάπη προς το συνάνθρωπο χωρίς διακρίσεις.

Το νόημα των Χριστουγέννων για το θείο και για τον ανιψιό
-Το νόημα των Χριστουγέννων για το Σκρουτζ
- Ο Σκρουτζ έχει υποτιμητική, απαξιωτική και απάνθρωπη άποψη για τον εορτασμό των Χριστουγέννων, η οποία αποδίδεται με λίγα λόγια; με τον ιερόσυλο χαρακτηρισμό σαχλαμάρες, που συνοδεύεται με ένα περιφρονητικό Μπα. Έτσι, κρίνει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι πηγή χαράς και ευτυχίας, όπως είναι τα πλούτη {Και τι λόγο έχεις να 'σαι χαρούμενος; Ποιο δικαίωμα να 'σαι ευτυχισμένος; Είσαι δα αρκετά φτωχός! και με ειρωνεία: Μωρέ, πολύ καλό θα σου κάνουν! Πολύ καλό σου έκαναν ως τα τώρα!), αλλά σχεδόν καταραμένα (φτάνει στο σημείο να ξεστομίσει την υβριστική φράση Ξορκισμένα να 'ναι τα Χριστούγεννα!), επειδή
-πρόκειται για μια εποχή οικονομικής αφαίμαξης {πρέπει να πληρώνεις λογαριασμούς), κατά την οποία διαπιστώνει κανείς με τη λήξη του οικονομικού έτους και τους ισολογισμούς ότι γίνεται φτωχότερος {Μια εποχή που κάνεις τους ισολογισμούς σου και βρίσκεις ότι ζημιώνεις — δε σε κάνουν ούτε μια στάλα πλουσιότερό).
- Παράλληλα θεωρεί ότι είναι χαζοί και ηλίθιοι όσοι αισθάνονται χαρούμενοι τα Χριστούγεννα και είναι άξιοι για σκληρή τιμωρία {ζω σ' έναν κόσμο με τόσους χαζούς — Αν ήταν στο χέρι μου, συνέχισε αγανακτισμένος, τον κάθε ηλίθιο που τριγυρίζει λέγοντας με το παραμικρό «Καλά Χριστούγεννα», θα τον έβαζα να βράσει μέσα στην ίδια τον την πουτίγκα και να θαφτεί μ' ένα παλούκι από λιόπρινο χωμένο στην καρδιά τον. Ετσι θα 'πρεπε!).
- Όλη αυτή η στάση του Σκρουτζ για το νόημα των Χριστουγέννων οφείλεται στην αρρωστημένη σχέση που έχει με το χρήμα.


β. Το νόημα των Χριστουγέννων για τον ανιψιό του Σκρουτζ

 
— Ο ανιψιός του Σκρουτζ προσεγγίζει τα Χριστούγεννα με ολότελα διαφορετικό τρόπο από εκείνον του θείου του, στα επιχειρήματα του οποίου αντιτάσσει το ουσιαστικό νόημα της γιορτής αυτής, το οποίο είναι γενικά η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους. Γι' αυτόν:
-Μπορούμε να ωφεληθούμε από τα Χριστούγεννα, που μας κάνουν καλό στην ψυχή (Υπάρχουν, υποθέτω, πολλά πράγματα που θα μπορούσα να χα δει καλό, μα δεν επωφελήθηκα απάντησε ο ανιψιός. Κι ανάμεσα στ' άλλα, είναι και τα Χριστού­γεννα — πιστεύω πως μου έκαναν καλό και πως θα μου κάνουν).
-Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή που της οφείλουμε σεβασμό για το ιερό τους όνομα και την προέλευση.
-Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή καλή, ευχάριστη. Μια εποχή όλο καλοσύνη, συμπόνια, φιλευσπλαχνία και χαρά.
ν' Οι άνθρωποι νιώθουν ότι τους δένει μια κοινή μοίρα. Τα Χριστούγεννα είναι η μόνη γιορτή του χρόνου κατά την οποία οι άνθρωποι, ξεπερνώντας τις κάθε λογής διακρίσεις, πλησιάζουν ελεύθερα ο ένας τον άλλο, ανοίγουν τις καρδιές τους και ενώνουν τις προσδοκίες τους σε ένα στόχο, τη μέλλουσα ζωή: Η μόνη απ'όσες ξέρω μέσα στο μακρύ ημερολόγιο του χρόνου όπου άντρες και γυναίκες, σαν μια ψυχή, ανοίγουν λεύτερα τις καρδιές τους και αναλογίζονται τους άλλους σαν πραγματικούς συνταξιδιώτες προς τον τάφο, κι όχι σαν μια άλλη ράτσα πλασμάτων που έχουν διαφορετικό προορισμό.
— Έτσι, αντιστρέφει τη φράση του Σκρουτζ Ξορκισμένα να 'ναι (ενν. τα Χριστούγεννα) με τη φράση ας είναι ευλογημένα.


Ο εορτασμός των Χριστουγέννων — Οι γιορτές (προσωπικές και οικογενειακές, θρησκευτικές, εθνικές) έχουν μεγάλη σημασία για τον άνθρωπο — ειδικά οι θρησκευτικές και κυρίως η γιορτή των Χριστουγέννων, γιατί τα Χριστούγεννα επικρατεί εορταστική ατμόσφαιρα, μακριά από την πεζή και μίζερη καθημερινότητα με τις έγνοιες, τις εργασίες κτλ. Αυτή την ατμόσφαιρα τη διαμορφώνουν πολλά στοιχεία: το εορταστικό ντύσιμο, τα καλά φαγητά, ο πανηγυρικός εκκλησιασμός, η συνάντηση συγγενών σε σπίτια, η ανταλλαγή δώρων και ευχών, η αναβίωση παραδόσεων, συνηθειών και εθίμων, η κυριαρχία της αγάπης ανάμεσα στους ανθρώπους κ.ά. Όλα αυτά φέρνουν μια εξαιρετική ψυχική ευφορία, χαρά και ευτυχία .
http://filologikagymnasium.blogspot.gr/2012/01/blog-post_13.html 

      

        Κάρολος Ντίκενς "Παραμονή Χριστουγέννων" from 4ο Γυμνασιο αγιων αναργυρων

http://kapnog

Α΄γυμν.-Λογοτ.-«Παραμονή Χριστουγέννων» Κάρολος Ντίκενς
http://kapidou.blogspot.com/2013/12/blog-post_15.html

Α΄γυμν.-Λογοτ.-«Παραμονή Χριστουγέννων» Κάρολος Ντίκενς

Στοιχεία του κειμένου	Στοιχεία του κειμένου	Στοιχεία του κειμένου
Ο Ντίκενς με τη Χριστουγεννιάτικη ιστορία εγκαινιάζει στην παγκόσμια λογοτεχνία το είδος της εορταστικής λογοτεχνίας (γράφεται και δημοσιεύεται στον τύπο αυτοτελώς ή τμηματικά με αφορμή επίκαιρες θρησκευτικές γιορτές, κυρίως τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και το Πάσχα) Ο Παπαδιαμάντης στην ελληνική λογοτεχνία ξεκίνησε την εορταστική λογοτεχνία Υπόθεση του κειμένου: Σε μια πόλη όπου γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σ’ ένα χειμωνιάτικο τοπίο, ο Σκρουτζ βρίσκεται στο γραφείο του και δουλεύει. Εκεί τον επισκέπτεται ο ανιψιός του και οι δυο τους συνομιλούν για το νόημα της γιορτής των Χριστουγέννων, όπου φαίνεται η αντίθεση των απόψεών τους Η βασική ιδέα είναι ότι η αγάπη και η κατανόηση των ανθρώπων τις μέρες των Χριστουγέννων είναι ό,τι πιο πολύτιμο μπορούν να έχουν Ενότητες του κειμένου: α) Ενότ. 1η ("Μια φορά... δεν τα κατάφερε"): Το χειμωνιάτικο τοπίο κι ο Σκρουτζ στη δουλειά του α΄υποεν. ("Μια φορά...τρομερό"): Η ατμόσφαιρα της πόλης β΄υποεν. ("Η πόρτα...δεν τα κατάφερε"): Η φιλαργυρία του Σκρουτζ β) Ενότ. 2η ("Καλά Χριστούγεννα...ευλογημένα"): Η αντίθεση των απόψεων του ανιψιού με τον περίεργο θείο Πρόσωπα του κειμένου: Είναι ο Σκρουτζ και ο ανιψιός, καθώς και ο υπάλληλος και οι περαστικοί	στο δρόμο Τίτλος: Φανερώνει το χρόνο της ιστορίας, δηλαδή την παραμονή των Χριστουγέννων, καθώς και το βαθύτερο νόημα της συγκεκριμένης γιορτής Λογοτεχνικό είδος: Είναι απόσπασμα από το διήγημα Χριστουγεννιάτικη ιστορία Ποιοι μιλούν στην αφήγηση: Κυριαρχεί ο αφηγητής που μεταφέρει και τις φωνές των βασικών προσώπων, του Σκρουτζ και του ανιψιού του Χρόνος: Φαίνεται ήδη από τον τίτλο, δηλαδή είναι παραμονή Χριστουγέννων Τεχνικές αφήγησης: α) Αφήγηση: Χρησιμοποιείται ελάχιστα, γιατί στο απόσπασμα δεν υπάρχει παρουσίαση γεγονότων, εκτός από τη συνάντηση και τη συνομιλία των βασικών προσώπων β) Περιγραφή: Είναι περιορισμένη. Χρησιμοποιείται από τον αφηγητή για να παρουσιάσει τη χειμωνιάτικη πόλη ("Έκανε κρύο...κάτι τρομερό") και την τσιγκουνιά του Σκρουτζ ("Η πόρτα..κατάφερε") γ) Διάλογος: Καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του αποσπάσματος. Γίνεται ανάμεσα στον Σκρουτζ και τον ανιψιό του και φωτίζει τις διαφορετικές τους απόψεις για τη γιορτή των Χριστουγέννων δ) Σχόλιο: Υπάρχει το ειρωνικό σχόλιο του αφηγητή στη φράση: "Όντας όμως άνθρωπος...δεν τα κατάφερε" για την άσχημη συμπεριφορά του Σκρουτζ	σχόλιο του αφηγητή στη φράση: "Όντας όμως άνθρωπος...δεν τα κατάφερε" για την άσχημη συμπεριφορά του Σκρουτζ Γλώσσα: Είναι απλή και κατανοητή, γιατί ο συγγραφέας απευθύνεται σε ανθρώπους που δεν ξέρουν πολλά γράμματα Ύφος: Στην αρχή είναι κάπως σκοτεινό και υπαινικτικό, στους διαλόγους είναι απλό και φυσικό και στα τελευταία λόγια του ανιψιού γίνεται υψηλό, γιατί αναφέρεται στην αγάπη των ανθρώπων Χαρακτήρας του Σκρουτζ: Είναι κακότροπος, τσιγκούνης και αρνητικός απέναντι στους ανθρώπους. Στη συμπεριφορά του απέναντι στον υπάλληλό του φαίνεται και τσιγκούνης στα αισθήματα. Τον υποχρεώνει να εργάζεται σε άσχημες συνθήκες εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του για δουλειά. Θυμώνει με τον ανιψιό του, όταν του λέει ότι τα χρήματά του δεν τον κάνουν ευτυχισμένο. Χάνει την ψυχραιμία του, γιατί ίσως κατά βάθος υπάρχει ο άνθρωπος, που ακόμα δεν συνειδητοποιεί ούτε και ο ίδιος. Χαρακτήρας του ανιψιού: Σέβεται τα Χριστούγεννα και νιώθει το πανανθρώπινο νόημά τους. Δεν αξιολογεί τη γιορτή με κριτήριο τα χρήματα, γιατί ξέρει τη σημασία τους για τους ανθρώπους. Η γέννηση του Χριστού φέρνει στις ψυχές τους τη χαρά, τη συμπόνια και την καλοσύνη. Οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους την εγωιστική συμπεριφορά τους και πλησιάζουν ο ένας τον άλλο.

Πηγή: Πυλαρινός, Θ., Χατζηδημητρίου, Σ. & Βαρελάς, Λ. Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄Γυμνασίου. Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.ym.blogspot.com/201

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

   

ΛΕΙΜΟΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

Κωδ. Πολιτείας: 5462-0056

Τιμή Έκδοσης €16.96	Τιμή Πολιτείας €11.87	(-30%)
Κερδίζετε €5.09

Περιορισμένος αριθμός αντιτύπων σε απόθεμα. Αποστέλλεται κατά κανόνα σε 1-5 εργάσιμες μέρες.

6/12/blog-post_61.html