H ANNA TOY ΚΛΗΔΟΝΑ ΣΕ ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ -ΑΝΑΛΥΣΗ

https://www.slideshare.net/alexgger/anna-10524416https://www.slideshare.net/alexgger/anna-10524416

https://www.slideshare.net/mariaroussi/ss-53836221?next_slideshow=1

Η ΑΝΝΑ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ 

ΠΗΓΗ :http://alexgger.blogspot.com/2008/06/1942.html
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
Ο Διαμαντής Αξιώτης γεννήθηκε στην Καβάλα το 1942 και είναι ένας από τους πιο σημαντικούς Καβαλιώτες συγγραφείς.
Εμφανίστηκε στα Ελληνικά γράμματα το 1966 με την ποιητική συλλογή Ιχώρ.
Έργα του: οι συλλογές διηγημάτων : «Το μισό των Κενταύρων», «Ξόβεργα με μέλι» (Η ξόβεργα ήταν μια βέργα με κολλώδη ουσία που τη χρησιμοποιούσαν για να παγιδεύουν πουλιά), μυθιστορήματα: «Το ελάχιστον της ζωής του», «Πλωτές γυναίκες», «Μοιρασμένα Χιλιόμετρα»
Επί σειρά ετών υπήρξε υπεύθυνος των λογοτεχνικών περιοδικών Σκαπτή Ύλη και Υπόστεγο.
Είναι συνεργάτης της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Το διήγημα μας μεταφέρει στην Καβάλα των μεταπολεμικών χρόνων και στην ατμόσφαιρα της γιορτής του Κλήδονα, στις 24 Ιουνίου. Από το πλήθος των κατοίκων ο Δ. Αξιώτης επιλέγει τη νεαρή Άννα.
Η ιδιαίτερα ευαίσθητη Άννα στηρίζει όλη τη ζωή της στην αναζήτηση ενός γαμπρού σύμφωνα με τα δεδομένα της τοπικής κοινωνίας, όπου ζει.
Η Άννα πιστεύει σε κάθε έθιμο που σχετίζεται με την εύρεση γαμπρού. Ένα αθώο αστείο που κάνουν τα γειτονόπουλα στην Άννα αγγίζει τα όρια της απάτης και έχει τραγική κατάληξη για την εύθραυστη Άννα.

ΕΝΟΤΗΤΕΣ1η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Ιούνιος μήνας..……….είδε χαΐρι και προκοπή». ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΣ: Η ατμόσφαιρα των λαϊκών εθίμων του Αι-Γιάννη του Κλήδονα.
2η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Είκοσι τρεις Ιουνίου……και παράπονο». ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΣ: Ο ρόλος του εθίμου του Κλήδονα στη ζωή της Άννας.
3η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Πάντως, εκείνο………τα παιδιά». ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΣ: Η φάρσα των παιδιών και η αρνητική επίδραση της στη ζωή της Άννας.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ

Το έθιμο του Κλήδονα και γενικότερα τα λαϊκά έθιμα ήταν αυτά που καθόριζαν τη σκέψη και τη ζωή των απλών ανθρώπων σε πολλές επαρχιακές παραδοσιακές κοινωνίες μέχρι σήμερα. Τα έθιμα, οι προλήψεις και οι προκαταλήψεις κυριαρχούσαν τόσο πολύ στη ζωή των ανθρώπων ώστε μερικές φορές να την κάνουν πολύ δύσκολη.
Μια αθώα φάρσα μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να έχει τραγικές συνέπειες στη ζωή κάποιων ατόμων ιδιαίτερα όταν αυτά τα άτομα είναι άτομα ευαίσθητα και εύθραυστα, εύκολα θύματα μιας σκληρής και πολλές φορές απάνθρωπης κοινωνίας.

ΓΛΩΣΣΑ

Απλή
Άμεση, προφορική
Με αρκετούς ιδιωματισμούς
Γλώσσα που μιλούν οι απλοί άνθρωποι και που ταιριάζει στο ύφος των λαϊκών διηγήσεων και του λαϊκού παραμυθιού.
Έντονες εικόνες, μεταφορές και προσωποποιήσεις

ΥΦΟΣ
Προσωπικό, άμεσο
Εξομολογητικό
Με στοιχεία χιούμορ
Βιωματικό καθώς ο συγγραφέας αναπολεί εικόνες και εμπειρίες από την παιδική του ηλικία στην κοινωνία της Καβάλας.

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ 
Ομοδιηγητικός αφηγητής: συμμετέχει στα γεγονότα.
Το πρώτο χρονικό επίπεδο είναι τα παιδικά χρόνια του συγγραφέα.
Σε ένα δεύτερο χρονικό επίπεδο, ο συγγραφέας ως ενήλικας πια εκθέτει τις απόψεις του και τους προβληματισμούς του.
Η Καβάλα των μεταπολεμικών χρόνων και η ατμόσφαιρα της γιορτής του Κλήδονα είναι ο τόπος και ο χρόνος της αφήγησης.

ΟΙ ΗΡΩΕΣ

Η κεντρική ηρωίδα του διηγήματος είναι η Άννα.
Είναι ένα κορίτσι μεγαλωμένο σε μια παραδοσιακή κοινωνία που θεωρεί σκοπό της ζωής των γυναικών τη δημιουργία οικογένειας.
Είναι ένας εύθραυστος χαρακτήρας που επιβαρύνεται συνεχώς καθώς οι προσδοκίες της δεν εκπληρώνονται.
Είναι αθώα και αφελής και εύκολα κερδίζει τη συμπάθεια του αναγνώστη.
Μετατρέπεται εύκολα σε θύμα και οδηγείται στη γελοιοποίηση και στην τρέλα.

Η Άννα του Κλήδονα - Διαμαντής Αξιώτης

ΠΗΓΗ :https://afterschoolbar.blogspot.com/2015/01/blog-post_18.html

   Πολύτιμες πληροφορίες για την θέση των γυναικών παλαιότερα μπορούμε να αντλήσουμε από το διήγημα του Διαμαντή Αξιώτη "Η Άννα του Κλήδονα" το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ολοκληρωμένο εδώ. Το απόσπασμα του διηγήματος το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο Λογοτεχνίας της Β΄Γυμνασίου μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

    Το διήγημα είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο και από εσωτερική οπτική γωνία και βασισμένο σε αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας του συγγραφέα. Διακρίνονται δυο αφηγηματικές φωνές η μεταγενέστερη, του ώριμου αφηγητή, και η πρωιμότερη του αφηγητή ως παιδιού. Διαδραματίζεται σε μια προσφυγική συνοικία της Καβάλας των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Βασικός χαρακτήρας είναι η Άννα, μια αφελέστερη εκδοχή της Ταρσίτσας από το διήγημα του Παύλου Νιρβάνα "Ιδού ο Νυμφίος έρχεται". Γιατί και η Άννα αυτό ακριβώς κάνει, περιμένει τον "νυμφίο" της που έχει αργήσει. Η Άννα, λοιπόν, είναι μια καλόκαρδη μεγαλοκοπέλα η οποία έχει μείνει ανύπαντρη παρά την ηλικία της και ποθεί αυτό που κάθε "τίμια γυναίκα" επιθυμεί. Να ολοκληρωθεί μέσω του γάμου. Αλλά είναι λίγο ασχημούλα, και μάλλον χωρίς προίκα ,και τα χρόνια περνάνε χωρίς ο "νυμφίος" της να έρχεται. Ωστόσο,απτόητη εκείνη συνεχίζει τις προσπάθειες της και κατέφευγε σε  όλες τις μαγγανείες που θα την αποκαλύψουν την τύχη της. Έριχνε τ΄ασπράδι του αυγού στο νερό, μάζευε κουφέτα από τους γάμους να το βάζει στο μαξιλάρι της να ονειρευτεί τον γαμπρό της, έφτιαχνε φανουρόπιτες να της τον φανερώσει, επέμενε να γράφει το όνομα της στα γοβάκια των νυφών (κι ας μην ερχόταν γαμπρός παρόλο που έσβηνε το όνομά της), κουβαλούσε το αμίλητο νερό από τρεις βρύσες ή από το σπίτι τριών μονοστέφανων για να ρίξει τα "ριζικάρια". ..Και του Άι Γιαννιού του Κλήδονα, παίρνει κι αυτή σαν τα άλλα κορίτσια στάχτες από τις φωτιές να τις βάλει στη πόρτα της και να χαράξουν οι μοίρες το όνομα του μελλοντικού άντρα της.

   Όμως τα παιδιά με την σκληρότητα που μπορούν να έχουν της σκαρώνουν μια φάρσα με καταστροφικά τελικά αποτελέσματα [Συνηθίζω όταν μιλάω για την ενσυναίσθηση να αναφέρομαι σε αυτή ως κάτι που διαθέτουν "τα ζώα, τα παιδιά και οι έξυπνοι μεγάλοι". Στην πραγματικότητα βέβαια μόνο οι έξυπνοι μεγάλοι την διαθέτουν. Γιατί τα ζώα ενεργούν με το ένστικτο και τα παιδιά μπορούν να γίνουν εξαιρετικά σκληρά. Αυτό που  ονομάζουμε παιδική αθωότητα δεν είναι τίποτα άλλο μια γοητευτική περιγραφή της φυσικής αφέλειας των παιδιών, εξαιτίας της μικρής ηλικίας του. Μέχρι να μεγαλώσουν όμως και να αποκτήσουν αυτόνομη ηθική, η θέση τους για το καλό και το κακό, αν έχουν,  είναι δοτή, αποτέλεσμα της όποιας καθοδήγησης έχουν από τους γονείς τους. Και πολύ συχνά, αν δεν έχουν κάποια καθοδήγηση, αν ξεφύγουν από τη καθοδήγηση των δικών τους ή αν ενεργήσουν  μόνο με βάση των εγωκεντρισμό της ηλικίας τους, μπορούν να είναι εξαιρετικά σκληρά απέναντι σε πιο αδύναμους από εκείνα, χωρίς να αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα των πράξεων τους και τις επιπτώσεις αυτών]. Χακερεύουν (νεολεξία, ε;) το τάμα της στον Άι Γιάννη τον Κλήδονα να της φανερώσει το μέλλοντα γαμπρό της ρίχνοντας ψίχουλα στις στάχτες. Η εύπιστη Άννα πιστεύει ότι είναι απόδειξη ότι ο άντρας της θα είναι ψωμάς και παίρνει σβάρνα τα φουρναράδικα όχι μόνο στην Καβάλα αλλά και στην Δράμα και την Ξάνθη. Γίνεται έτσι του κόσμου ο περίγελος και "η τρελή του χωριού". Κι όπως σε συμβαίνει με όλους τους τρελούς του χωριού, τα παιδιά την ακολουθούν και τη χλευάζουν...

 Ο συγγραφέας ωστόσο, αφού έχει παρουσιάζει την ηρωίδα του και  πριν διηγηθεί το κεντρικό περιστατικό του διηγήματος, τη φάρσα των παιδιών,  θεωρεί σκόπιμο να περιγράψει το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο δρα η Άννα και εν πολλοίς είναι αντιπροσωπευτικό της γενικότερης κατάστασης που υπήρχε ως προς τον ρόλο των φύλων και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και την οικογένεια, μια κατάσταση η οποία ελάχιστα είχε αλλάξει από τα χρόνια της Φραγκογιαννούς στη "Φόνισσα".

  Το... τρίπολο το οποίο καθόριζε τις κοινωνικές σχέσεις ήταν η φτώχεια, η τιμή και η προίκα.

Εξαιτίας της φτώχειας η άφιξη  ενός παιδιού γενικότερα στην οικογένεια ήταν δυσβάσταχτη. Κι ενός κοριτσιού ειδικότερα ακόμα πιο πολύ. Η γέννηση ενός κοριτσιού θεωρούνταν δυστύχημα εξαιτίας των προβλημάτων που θα έφερνε. Κι ήταν εκείνα, τα μελλοντικά προβλήματα, λόγος  και για τωρινά. Καθώς ξεσπούσαν καβγάδες και αποξενώνονταν ή χώριζαν ζευγάρια, και κατηγορούσαν συχνά τη λεχώνα, λες και ήταν δική της ευθύνη ο καθορισμός του φύλου του παιδιού.

   Γιατί, πρώτα από όλα η γέννηση κοριτσιού ισοδυναμούσε με προσβολή στον πατέρα,  αρχικά γιατί δεν "κατάφερε" να κάνει γιο, άρα η ποιότητα του ανδρισμού του θέτονταν υπό αίρεση και έχρηζε έρευνας.  Κι έπειτα, και κυρίως, γιατί  συνεπαγόταν εντατικοποίηση του αγώνα για επιβίωση, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή της αποκατάστασης της κόρης. Έπρεπε πρώτα από όλα η κοπέλα να προικιστεί για να παντρευτεί, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο στις συνθήκες ένδειας που επικρατούσαν. Ενίοτε ωστόσο, η ένδεια αυτή λειτουργούσε σαν σύμμαχος, άσχημων ή άχαρων κοριτσιών και τα βοηθούσε να αποκατασταθούν, εάν είχαν δείγματα έστω προίκας, παρέχοντας τους μάλιστα και λεβέντες γαμπρούς, όπως υπαινίσσεται σε ένα σημείο ο συγγραφέας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, φαίνεται ότι οι κοινωνικές σχέσεις ορίζονταν υπό και με συνθήκες συναλλαγής, και μάλιστα με βάση τους νόμους της αγοράς, της προσφοράς και της ζήτησης.

   Εν απουσία της δυνατότητας προίκας, η έννοια της τιμής γιγαντώνονταν ως προς τη σημασία της. Γιατί η τιμή μαζί με την αξιοσύνη τής εξελίσσονταν τελικά στα εφόδια τα οποία θα οδηγούσαν στην αποκατάσταση της γυναίκας. Και έτσι και  η διαφύλαξη της τιμής των θηλυκών εξελισσόταν σε διαρκή και μόνιμο βραχνά και ευθύνη των αρσενικών μιας οικογένειας. Άλλωστε, ήταν αυτό ήταν το μόνο που είχαν, όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί ο συγγραφέας και ο Μάνος Ελευθερίου το λέει "εκεί που ζούνε οι άνθρωποι μόνο γονατιστοί".

 Το μόνο που είχαν λοιπόν, ήταν να μπορούν  να κυκλοφορούν στην κοινωνία με το "κούτελο καθαρό". Πράγμα που ταυτόχρονα, δικαιολογούσε στα μάτια τους τη χρήση βίας. (Θυμηθείτε τον Κουκουλιώτη στο "Πίστομα", την ορφανή κοπέλα στο "Αντίτιμον" ή και την Πεφρωνία, αμφότερες οι τελευταίες σ' αυτήν την ανάρτηση.) Προς τα θηλυκά της οικογένειας, ώστε να  μην τολμήσουν να αμφισβητήσουν τους κοινωνικούς κανόνες, και προς όσους έθεταν σε κίνδυνο την "επένδυση" (επίδοξους εραστές ή επίδοξους συζύγους οι οποίοι δεν λάμβαναν έγκριση) .   Επιπλέον, ζώντας σε ένα κοινωνικό πλαίσιο συναλλαγής, η διαφύλαξη της τιμής μιας κοπέλας εξελίσσονταν σε γραμμάτιο, διότι αν οι νύφες "πουλιόταν" (έπρεπε να δώσουν προίκα δηλαδή) οι άξιες νύφες "αγοράζονταν" (λάβαιναν "πανωπροίκια, δηλαδή πλήρωνε η οικογένεια του γαμπρού),  στοιχείο εξαιρετικά πολύτιμο στις συνθήκες απόλυτης φτώχειας που λέγαμε για την επιβίωση της υπόλοιπης οικογένειας.

    Κι αφού η γυναίκα αντιμετωπίζονταν  ουσιαστικά ως πολύτιμο αντικείμενο με βάση την τιμή της (η λέξη και με τις δυο σημασίες) και είναι  αυτονόητο είναι ότι η μείωση της προσφοράς σε σχέση με την ζήτηση, αυξάνει την αξία (και  άρα και την υπεραξία)  ενός προϊόντος, η κοινωνική κριτική- τουτέστιν το κουτσομπολιό- λειτουργούσε ως παράγοντας ρυθμιστικός της αγοράς. Ήταν εξαιρετικά εύκολο σε κάποιες γυναίκες να "βγει το όνομα" ώστε  είτε να λειτουργήσουν  ως παράδειγμα προς αποφυγήν ελαττωματικού προϊόντος είτε για να μειωθεί ο ανταγωνισμός.

 Μια διαδικασία που ανατραφοδοτούσαν, από συνήθεια ή ένστικτο επιβίωσης,  και οι ίδιες οι γυναίκες. Οι οποίες κατά τα λοιπά, χειμαζόμενες και από την έλλειψη παιδείας, υποτάσσονταν αδιαμαρτύρητα  στην μοίρα του φύλου τους, ζούσαν κλεισμένες στο σπίτι κι αρκούνταν μέσα από μισάνοιχτες κουρτίνες και κλειστά παραθυρόφυλλα να παρατηρούν τη ζωή περιμένοντας εκείνον που θα της αποκαταστήσει με δόξα και τιμή... Εξ ου και η πληθώρα εθίμων που αποσκοπούσαν στην πρόβλεψη του μελλοντικού γαμπρού από τις κοπέλες. Εξέφραζε την λαχτάρα τους για γαμπρό ως διαδικασία απελευθέρωσης. Έπειτα ξόρκιζε το φόβο τους ότι θα μείνουν στο ράφι, άρα ουσιαστικά θα γίνουν κοινωνικοί παρίες. Και τέλος, καλλιεργούσε την ελπίδα τους ότι εκείνος που θα παντρευτούν θα είναι καλός άνθρωπος, δεν θα τις δέρνει, δεν θα μεθάει, δεν θα κοιτάζει άλλες και άλλα πολλά. Διότι είπαμε: ο γάμος ήταν Λότο...

Παράπλευρη επίπτωση , επιπλέον, του γεγονότος ότι οι γυναίκες ήταν κλεισμένες στο σπίτι για να διασφαλιστεί η τιμή τους, ήταν ότι δεν δούλευαν. Άρα το βάρος της επιβίωσης όλο έπεφτα στους ώμους  των αρσενικών μιας οικογένειας, γεγονός που κι αυτό με την σειρά του ανατροφοδοτούσε όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω.

    Και για να σας γλυκάνω πριν φύγετε: Ιδού μια άλλη, νοσταλγική -τουτέστιν επίπλαστα επιχρωματισμένη με την εξιδανίκευση και ωραιοποίηση του παρελθόντος,  κάτι το οποίο είναι βασικός μηχανισμός άμυνας - νύχτα του Άι Γιάννη του Κλήδονα...  Λίγο πιο δυτικά, στη Θεσσαλονίκη (ή και νοτιότερα... Έχει και η Αθήνα οδό Αριστοτέλους).

και αλλού...

Η Άννα του Κλήδονα:Αλλάζουμε το τέλος

ΠΗΓΗ : http://mefantasiakailogo.blogspot.com/2015/10/blog-post_12.html

Στο κείμενο του Διαμαντή Αξιώτη ¨Η Άννα του Κλήδονα" η ηρωίδα, η Άννα, μια καλόκα

ρδη  μεγαλοκοπέλα  έχει μείνει ανύπαντρη .Λίγο επειδή είναι ασχημούλα, λίγο που  

μάλλον δεν έχει  προίκα, η επιθυμία της να ολοκληρωθεί μέσω του γάμου δεν πραγμα

τοποιείται.  Εκείνη ωστόσο απτόητη συνεχίζει τις προσπάθειες της και καταφεύγει  σε  όλες τις μαγγανείες που θα αποκαλύψουν την τύχη της.Και για να μην τα πολυλογούμε η Άννα μας, αθώα

 και εύπιστη, γίνεται το εύκολο θύμα της φάρσας μιας παρέας αγοριών,φάρσας που 

όπως αποδείχτηκε είχε καταστροφικά αποτελέσματα...
 "Από Ξάνθη και Δράμα τη συμμάζευαν οι δικοί της, αργότερα.
    Όταν άρχισαν να τρέχουν το κατόπι της τα παιδιά."

Στο Β4 είπαμε να αλλάξουμε το τέλος της ιστορίας ,όπως έκανε η Μαρία –Ειρήνη Πη:

" -Ψωμάς Ψωμάς φώναξε η Άννα και τους ξύπνησε όλους. Η Άννα βρήκε μέσα στο ταψί με την στάχτη ψίχουλα από ψωμί και ξεσήκωσε όλη την γειτονιά με τις φωνές της ¨φούρναρης φούρναρης! Είναι ο γαμπρός φούρναρης.» Η Άννα ήταν πολύ χαρούμενη. Μέχρι το βράδυ είχαν χαρές και πανηγύρια, μουσική και χορό. Η μητέρα της Άννας τα είχε ετοιμάσει όλα. Καθώς περνούσαν οι ώρες ήρθε  η νύχτα και όλοι πήγαν στα σπίτια τους. Κοιμήθηκαν και ονειρεύτηκαν. Όλοι εκτός από την Άννα. Η Άννα ούτε κοιμήθηκε ούτε ονειρεύτηκε. Ετοίμασε την βαλίτσα της και έφυγε μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα. Από τότε δεν την ξαναείδε ποτέ κανείς στο χωριό. Κανείς δεν ήξερε τι απέγινε… αν παντρεύτηκε ή αν έκανε παιδιά…"

ή να αφηγηθούμε την ιστορία ως ώριμος αφηγητής ,όπως η  Άννα Σαββίνα Πατέρα "Έρχεται συχνά στο μυαλό μου το περιστατικό με την Άννα... Τι ανοησίες κάναμε και εμείς τότε; Έπρεπε να ζητήσουμε στην Άννα έστω και ένα συγνώμη κι ας ήταν αργά, να ομολογήσουμε πως εμείς ρίξαμε τα ψίχουλα στην στάχτη της. Που να φανταστούμε και εμείς μικρά παιδιά τότε πως αυτή  η ανόητη πλάκα θα κατέληγε έτσι... Είμαι μετανιωμένος και οι τύψεις θα με ακολουθούν μια ζωή. Αχ και να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα σταματούσα τον Αναστάση, θα ζητούσα ένα συγνώμη και θα ομολογούσα. Δύσμοιρη Άννα! Καταστρέψαμε μια ολόκληρη ζωή, έναν θησαυρό, γιατί η Άννα ήταν ένας θησαυρός, ήταν τόσο αθώα και ευαίσθητη, τόσο αδύναμη και ευκολόπιστη. Το κατάλληλο θύμα!!!" "Η ΑΝΝΑ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ"-ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ http://kiriakidoumaria.blogspot.gr/2014/10/blog-post_9.htm ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ «Η ΑΝΝΑ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ» ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ  ΑΞΙΩΤΗΣ Με αφορμή το διήγημα: α)Να γράψετε ποιοι είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές του διηγήματος ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… β) Ποιος είναι ο τόπος και ο χρόνος του διηγήματος; ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… 2)Πώς τα όνειρα, οι ελπίδες και οι προσδοκίες συνδέονται με  τις λαϊκές δοξασίες και τα λαϊκά έθιμα μιας παραδοσιακής κοινωνίας; ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ΟΜΑΔΑ 1 ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΟΙ 1)Επισκεφτείτε τους  συνδέσμους: http://www.istoria.gr/apr04/content02.htm                                                                           http://piotermilonas.blogspot.gr/2013/07/blog-post_21.html και αναζητείστε πληροφορίες σχετικά με: α)Ήθη και Έθιμα γάμου που υπήρχαν στην αρχαιότητα β)Ομοιότητες με τα αντίστοιχα έθιμα της εποχής μας 2)Επισκεφτείτε τους  συνδέσμους: http://candia.wordpress.com/culture/cretan-traditions/klidonas/                                                                            http://paterikos.blogspot.gr/2012/06/24.html και καταγράψτε πληροφορίες σχετικές με το έθιμο του Αη Γιάννη του Κλήδονα (ιεροτελεστία γιορτής, ετυμολογία και ιστορική προέλευση του εθίμου) ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ΟΜΑΔΑ 2 ΑΣ  ΓΙΝΟΥΜΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ 1)Αντλώντας στοιχεία από το κείμενο να περιγράψετε τον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση της Άννας. Προσπαθήστε να διακρίνετε ποια στοιχεία του χαρακτήρα της την κάνουν ευάλωτη στη φάρσα. ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… 2)Ποια ήταν τα όνειρα και οι προσδοκίες των αγοριών και ποια των κοριτσιών στο διήγημα; Προσπαθήστε να τα εξηγήσετε βάσει της ηλικίας και του φύλου Αγόρια Κορίτσια ΟΜΑΔΑ 3 ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΟΙ α) Αφού επισκεφτείτε το σύνδεσμο :http://kiriakidoumaria.blogspot.gr/  και διαβάσετε τη σχετική ανάρτηση για την «ΑΦΗΓΗΣΗ»,  να εντοπίσετε στο διήγημα του Αξιώτη τα εξής: α)ποιο είναι το είδος του αφηγητή στο διήγημα; β)ποιους αφηγηματικός τρόπους χρησιμοποιεί ο συγγραφέας; γ)με ποιες ιδιαίτερες αφηγηματικές τεχνικές παρουσιάζεται ο χρόνος στην αφήγηση; ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ΟΜΑΔΑ 4 ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ α)  Ξαναγράψτε την ιστορία της Άννας δίνοντας μια διαφορετική κατάληξη στις περιπέτειές της  β)Το κείμενο είναι πλούσιο σε εικόνες (οπτικές, κινητικές, ακουστικές κ.λπ.). Αναζητήστε τις. Παράλληλο κείμενο Γιώργος Σεφέρης: Φωτιές του Αϊ - Γιάννη Η μοίρα μας, χυμένο μολύβι, δεν μπορεί ν’ αλλάξει δεν μπορεί να γίνει τίποτε; έχυσαν το μολύβι μέσα στο νερό κάτω από τ’ αστέρια κι ας ανάβουν οι φωτιές. Αν μείνεις γυμνή μπροστά στον καθρέπτη τα μεσάνυχτα βλέπεις βλέπεις τον άνθρωπο που περνά στο βάθος του καθρέπτη τον άνθρωπο μέσα στη μοίρα σου που κυβερνά το κορμί σου, μέσα στη μοναξιά και στη σιωπή τον άνθρωπο της μοναξιάς και της σιωπής κι ας ανάβουν οι φωτιές. 3) Το παραπάνω απόσπασμα από το ποίημα «Φωτιές του Αϊ – Γιάννη» ανήκει στην ποιητική συλλογή «Ποιήματα» του Γιώργου Σεφέρη. Αφού το διαβάσετε, να καταγράψετε ομοιότητες και διαφορές με το απόσπασμα του Διαμαντή Αξιώτη. Ομάδα 5 ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΒΙΟΓΡΑΦΟΙ   1)Επισκεφτείτε τους συνδέσμους:                                                                                              http://axiotisd.gr/ http://pandoxeio.com/2011/01/26/aithrio36aksiotis/ και αναζητείστε πληροφορίες σχετικά με τη ζωή και το έργο του Διαμαντή Αξιώτη. Στη συνέχεια να συντάξετε ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα για το λογοτέχνη που θα περιλαμβάνει τους βασικούς σταθμούς της ζωής του .Μπορείτε να πάρετε ιδέες για τη σύνταξη βιογραφικού σημειώματος λογοτεχνών από τον σύνδεσμο:  http://1gym-galats.att.sch.gr/ergasies/books/biographies.pdf Εργασίες για το σπίτι 1)      Πώς αξιολογούσε ο συγγραφέας τη φάρσα κατά την παιδική του ηλικία και πώς κατά τα χρόνια της ωριμότητας; Πού, νομίζετε, οφείλεται η διαφορά; Στην ωριμότητα του συγγραφέα ή στην επίγνωση των τραγικών συνεπειών της φάρσας; 2)      Υπάρχουν ή υπήρχαν  στον τόπο σας (διαμονής, καταγωγής) ζωντανές λαϊκές δοξασίες και εθιμικές τεχνικές για την πρόβλεψη του μέλλοντος;  Συγκεντρώστε πληροφορίες και σχετικό υλικό και παρουσιάστε το στην τάξη. Σήμερα οι πρακτικές αυτές έχουν  απήχηση;