Το μπουγαρίνι ,το φυτό ,τραγουδια ,ποιήματα ,πίνακες,διηγήσεις...

Το ξέρεις το μπουγαρίνι ,το λουλούδι της Ελπίδας,

το φιόρο του λεβάντε;

Εύοσμό μου Μπουγαρίνιεφώτισε η νύχτα την καρδιά μουκαι οι πολλές σου αμαρτίες καρφιτσωμένες στο στήθος σουγυαλίζανε τα φτερά τους και ζωγραφίζανεστα ρημαγμένα καρνάγια Παντοκράτορεςκαι πουλιά.Το μαρμάρινο σώμα σου φορτωμένο λουλούδια,ήχους χρωμάτων και λυγμών δεν έχει χάσει ακόμα την ψυχή του.Του χρωστάνε πολύ ουρανό, μοσχολίβανο και αγάπη.Ως την έσχατη ώρα μου θα σε λατρεύωκι ας ράγισε ο χρόνος το κορμί σουφως μου εσπερινό.

                                                        Τάκης Αντωνίου

Μπουγαρίνι μοσχοβολά το απόβραδο 

Το μπουγαρίνι είναι ένα είδος αναρριχώμενου γιασεμιού.

 Φτιάχνει μικρά άνθη με πυκνά πέταλα αγκαλιασμένα το ένα με το άλλο που μοσχοβολάν. Μένουν ανθισμένα για μία με δύο ημέρες και μετά κιτρινίζουν και πρέπει να τα κόψεις. Αυτή την εποχή, καλοκαιράκι δηλαδή, βγάζει συνέχεια πολλά λουλούδια.

Νομίζω ότι είναι καλύτερα να έχεις το μπουγαρίνι σου σε ένα μέρος με σκιά ή ημισκιά. Και αφού το μεταυφυτεύσεις να ξέρεις ότι ίσως αργήσει λίγο να πάρει μπρος και να αρχίσει να βγάζει καινούρια φύλλα. Αφού μεγαλώσει λίγο, θα δεις ότι τα κλαδιά του είναι λίγο λεπτά και αδύναμα. Ίσως χρειαστεί να τα στηρίξεις σε καλάμια ή να αφήσεις όλο το φυτό να ακουμπάει και να μεγαλώνει πάνω σε ένα καφασωτό. Να του ρίχνεις και κανα λιπασματάκι κάπου κάπου (2-3 φορές την άνοιξη, και κανα δυο φορές το φθινόπωρο).  Αν δεις ότι τα φύλλα του χάνουν το έντονο πράσινο χρώμα τους, ρίξε χηλικό σίδηρο. Αν μένεις Βόρεια (δεν εννοώ στο Σβάρμπαλντ, αλλά στη Βόρεια Ελλάδα) να το κανακεύεις το χειμώνα και να μη το αφήσεις το μπουγαρίνι σου έξω στο αγιάζι. Να το βάλεις κάπου προστατευμένο από το κρύο. Δε θα πάθει κάτι από το κρύο, αλλά από τον παγετό. Και αν το έχεις προστατευμένο θα έχει πιο ομαλή μετάβαση από το χειμώνα στη βλαστητική ανοιξιάτικη περίοδο

Πηγή http://www.kipologio.gr/bougarini-aroma/

Αρχικά, αγάπησα το μπουγαρίνι γιατί έτσι με φώναζε η Λευκαδίτισσα γιαγιά μου.

Φανταζόμουν ότι έχω ένα κήπο γεμάτο από μπουγαρίνια, βασιλικούς, γαρύφαλλα και μπιγκόνιες γιατί εκείνη με είχε μάθει πως κήπος χωρίς τα λουλούδια και τα μυρωδικά αυτά δεν νοείται. Μεγαλώνοντας και ταξιδεύοντας στα ελληνικά νησιά, κατάλαβα γιατί το μπουγαρίνι υπήρξε το αγαπημένο της. Η μεθυστική του μυρωδιά ήταν αδύνατο να μη σε παρασύρει. Η ύπαρξη του σε ένα κήπο έκανε όλα τα άλλα λουλούδια να ωχριούν μπροστά του.

Με μεγάλα, πράσινα φύλλα και αντίστοιχα μεγάλα άνθη συνηθίζει να μεγαλώνει άτακτα και να γιγαντώνεται χωρίς έλεος. Το μπουγαρίνι θέλει να είναι πρωταγωνιστής. Και στα Επτάνησα, τουλάχιστον, το έχει καταφέρει. Προέρχεται από την Ινδία και είναι εκείνο το γιασεμί που δίνει τη μυρωδιά του στα αρώματα.

Μπορείς να το καλλιεργήσεις στο έδαφος αλλά και στην γλάστρα. Δεν αγαπά τον απευθείας ήλιο. Του αρέσει η σκιά γιατί επιτρέπει στα φύλλα του να είναι πράσινα και γυαλιστερά. Αγαπά το νερό αλλά δεν αντέχει το νερό που λιμνάζει. Με λίγα χρειάζεται πότισμα αλλά δεν πρέπει το νερό να μένει στο πιατάκι του γιατί κινδυνεύουν να σαπίσουν οι ρίζες.

Καθώς μεγαλώνει μπορεί να χρειαστεί υποστήριξη με κάποιους δοκούς. Ή απλά μπορείς να το τοποθετήσεις κοντά σε μια πέργκολα για να το αφήσεις να πάρει ύψος και να επεκταθεί όπως θέλει.

Για να προάγεις την ανθοφορία του, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα λίπασμα με κάλιο. Αν θέλεις να κατευθύνεις το σχήμα του, κλάδευε το μετά τα μέσα φθινοπώρου όπου σταματά και η ανθοφορία. Διαφορετικά, καθάριζέ το μόνο από ξερά φύλλα και κλαδιά. Το χειμώνα προστάτεψέ το σε περιόδους έντονου κρύου. Το μπουγαρίνι δεν αγαπά τις χαμηλές θερμοκρασίες.

Σκέψου, ότι στις χώρες της Ασίας θεωρείται ότι είναι το λουλούδι της Ελπίδας. Αν μη τι άλλο, αυτήν την εποχή χρειάζεται να έχουμε και πίστη και ελπίδα τριγύρω μας.

Πηγή http://www.galsnguys.gr

Το μπουγαρίνι, αν και ινδικής προέλευσης είναι γνωστό ως αραβικό γιασεμί.  Η επίσημη ονομασία του είναι jasminum sambac και ευδοκιμεί στα Επτάνησα. Το μεθυστικό του άρωμα είναι αδύνατο να μην σας παρασύρει παραπέμποντας σε καλοκαιρινές νύχτες γεμάτες μυστήριο. Αν το καράβι φέτος σας ταξιδέψει σε κάποιο από τα όμορφα νησιά του Ιονίου, επιστρέφοντας μαζί με τα παστέλια, τις μάντολες ή τα μαντολάτα, πάρτε μαζί σας και το άρωμα των νησιών αυτών βάζοντας στη βαλίτσα σας ένα μπουγαρίνι.

Θα το βρείτε σε δύο εκδοχές, το μονό και το διπλό γνωστό ως διπλό φούλι ή γκραντούκα (jasminum sambac Grand Duke of Tuscany). Το διπλό υστερεί λίγο στην ένταση του αρώματος αλλά έχει πιο εντυπωσιακά άνθη. Δύσκολο να διαλέξει κανείς ανάμεσα στις δύο ποικιλίες. Μπουγαρίνι και γκραντούκα ανθίζουν ασταμάτητα από τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου. Μπορούν να καλλιεργηθούν είτε στη γη είτε σε γλάστρα σε όξινο χώμα παρόμοιο με εκείνο της γαρδένιας. Ποτίζουμε όποτε στεγνώσει το χώμα και φροντίζουμε να στραγγίζει καλά.  Τα φυτά μας προτιμούν τις φωτεινές αλλά και σκιερές θέσεις το καλοκαίρι. Τα άνθη τους δυστυχώς κρατούν ελάχιστα αλλά είναι αμέτρητα και ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο. Κλαδεύουμε βαθιά πάντα στις αρχές της άνοιξης και μετά τον τελευταίο o παγετό. 'Όσο για το άρωμά τους πιστέψτε με... απλά δεν υπάρχει! Τώρα αν η Ζάκυνθος ή η Κέρκυρα δεν είναι στο πρόγραμμα για φέτος, μπουγαρίνια και φούλια θα βρείτε σε μεγάλα φυτώρια. 

Από την Αναστασία Τσαγκάρη

Πηγή http://jenny.gr/sweet-home/idees-diakosmisis

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Εύοσμό μου Μπουγαρίνι

εφώτισε η νύχτα την καρδιά μου
και οι πολλές σου αμαρτίες καρφιτσωμένες στο στήθος σου
γυαλίζανε τα φτερά τους και ζωγραφίζανε
στα ρημαγμένα καρνάγια Παντοκράτορες
και πουλιά.
Το μαρμάρινο σώμα σου φορτωμένο λουλούδια,
ήχους χρωμάτων και λυγμών δεν έχει χάσει ακόμα την ψυχή του.
Του χρωστάνε πολύ ουρανό, μοσχολίβανο και αγάπη.
Ως την έσχατη ώρα μου θα σε λατρεύω
κι ας ράγισε ο χρόνος το κορμί σου
φως μου εσπερινό.

Τάκης Αντωνίου ,http://www.epoxi.gr/persons23.htm

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ