ΠΟΙΗΣΗ -ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΓΕΝΙΑ,1.ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΑΣΗ ΛΟΓΟΤ Γ ΛΥΚ.

ΠΗΓΗ https://slideplayer.gr/slide/2334652/

Μεταπολεμική λογοτεχνία: Η ποίηση

ΠΗΓΗ http://afterschoolbar.blogspot.com/2012/03/blog-post_21.html

Μεταπολεμική λογοτεχνία

Η διαίρεση των λογοτεχνών της εποχής σε προπολεμικούς και μεταπολεμικούς είναι τεχνητή και γίνεται με βάση το πότε πρωτοεμφανίστηκαν για μεθοδολογικούς κυρίως λόγους.

Χαρακτηριστικό της πρώτης (γέννηση μεταξύ 1918-1928 )  και δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς (1928-1940) ήταν ότι επηρεάστηκαν από τα φοβερά γεγονότα της εποχής. Οι πρώτοι πήραν ενεργό μέρος σ’ αυτά και υπέστησαν τις συνέπειες. Οι δεύτεροι κυρίως υπέστησαν τις συνέπειες.  Η  "γενιά του ’70" (1940-1955) επηρεάστηκε από το κίνημα της αμφισβήτησης που αναπτύχθηκε στη Δύση αλλά και από την Δικτατορία και τα παρεπόμενα της.

Ποίηση

1^η μεταπολεμική γενιά

Δεν ακολουθείται συγκεκριμένη τεχνοτροπία. Αργότερα με βάση την θεματολογία διακρίθηκαν τέσσερις τάσεις.

α)Κοινωνική- αντιστασιακή ποίηση.

Την περίοδο 1940-1950 ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή και ο Εμφύλιος κυριαρχούν. Η ποίηση χαρακτηρίζεται από  αντιστασιακό πνεύμα και αγωνιστική διάθεση. Οι ποιητές καταγράφουν τα γεγονότα και διατυπώνουν τον ενθουσιασμό τους. Παράλληλα εκφράζουν τα οράματα τους για την κοινωνία που θα προκύψει.

Από το 1950, κυριαρχεί ένας απολογητικός τόνος, υπάρχει διάθεση αυτοκριτικής και αναζήτησης των λαθών που οδήγησαν στην ήττα. Η ποίηση στρέφεται προς τα μέσα και κυριαρχεί η ενδοσκόπηση (''Ποιητές της ήττας").

Κυριότεροι εκπρόσωποι είναι:
 Πατρίκιος  Αναγνωστάκης , Μ. Κατσαρός , Λειβαδίτης , Δάλλας, Αλεξάνδρου, Δούκαρης,  Καρβέλης, Χριστοδούλου, Παυλόπουλος, Σαραντής, Κωσταβάρας.

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ http://www.vlioras.gr/Philologia/Literature/Sxolika/LykeiouC/GLyceiouGenikisVivlio.htm