Παύλος Παυλίδης - Τριζόνια (Ποίημα του Γιώργου Σεφέρη)

utube.com/watch?v=C4ZXmtoh64o

Τριζόνια

Το σπίτι γέμισε τριζόνιαχτυπούν σαν άρρυθμα ρολόγιαλαχανιασμένα. Και τα χρόνια

που ζούμε σαν αυτά χτυπούν5καθώς οι δίκαιοι σιωπούνσα να μην είχαν τί να πουν.

Κάποτε τ’ άκουσα στο Πήλιονα σκάβουνε γοργά ένα σπήλαιομέσα στη νύχτα. Αλλά το φύλλο

10της μοίρας τώρα το γυρίσαμεκαι μας γνωρίσατε και σας γνωρίσαμεαπό τους υπερβόρειους ίσαμε

τους νέγρους του ισημερινούπου έχουνε σώμα χωρίς νου15και που φωνάζουν σαν πονούν.

Κι εγώ πονώ κι εσείς πονείτεμα δε φωνάζουμε και μήτεκαν ψιθυρίζουμε, γιατί

η μηχανή είναι βιαστική20στη φρίκη και στην καταφρόνιαστο θάνατο και στη ζωή,

το σπίτι γέμισε τριζόνια.

Πρετόρια, 16 Γενάρη 1942

Τριζόνια” - Ημερολόγιο Β΄- Σχολιασμός

Τοιχογραφια Σαντορινη
Ανασκαφες Μαρινατου

Είναι καλοκαίρι, ο ήχος των τριζονιών απ' τ' ανοιχτό παράθυρο. Η σιωπή των δικαίων μόνο ακούγεται εκείνων που χάθηκαν σε τόσες απροσδόκητες καταστροφές. Έτσι ακούγονταν και στο Πήλιο τότε που γύρισε το φύλλο της μοίρας κι αυτό έγινε γνωστό σε όλους και σε μένα που πονώ αλλά υπομένω —γιατί ό,τι και να γίνει, απέναντι πάντα θα βρίσκεται του χρόνου η βιαστική μηχανή.

Παραπέμπει στη φρίκη του πολέμου, στο ακατανόητο των τόσων σκοτωμών. Και στην Ελλάδα που αντιστέκεται στη βία του, με τους νεκρούς ενός αγώνα που έμελλε να αποβεί ανώφελος.

Σημείωση 1: Τριζόνια αλλιώς Γρύλλοι
Σημείωση 2: Γράφτηκε τον Γενάρη 1942, στην τοποθεσία Πρετώρια, Κρήτης

window close

https://www.ertflix.gr/vod/vod.169010-oi-megaloi-apontes-2