Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2022

Έκτωρ Κακναβάτος:ο βίος ,το έργο του-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ


http://www.ystefanakis.gr/galleries/portreta/page/2/



https://www.youtube.com/watch?v=z6OruzKXBWo

Ο ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ


ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ - HECTOR KAKNAVATOS


ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΥΜΟΥ - ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Έκτωρ Κακναβάτος - Ρήγμα στον κρόταφο

Έκτωρ Κακναβάτος - Quantum





 https://www.youtube.com/watch?v=tyM8AQp7Qt4

Έκτωρ Κακναβάτος - In perpetuum


ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ "ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ ΠΑΝΤΑ Η ΠΟΙΗΣΗ"

Έκτωρ Κακναβάτος Εποχές και Συγγραφείς. Έκτωρ Κακναβάτος (βίντεο) [πηγή: Ψηφιακό Αρχείο της ΕΡΤ]

εικόνα

http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2710/Keimena-Neoellinikis-Logotechnias_G-Lykeiou_html-empl/index_a_04_02.html

Φιλολογικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη. 

Γεννήθηκε το 1920 στον Πειραιά. 

Σπούδασε μ..αθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. 


Εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. 

Έχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο ποίησης το 1983. 


Έργα του: 

Fuga (1943), Διασπορά (1961), Η κλίμακα του λίθου (1964), Τετραψήφιοι (1971), Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή (1972), Διήγηση (1974), Οδός Λαιστρυγόνων (1978), Τα μαχαίρια της Κίρκης (1980), Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας (1981), In perpetuum (1983), Το χάος (1998).


Έκτωρ Κακναβάτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Έκτωρ Κακναβάτος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Γιώργος Κοντογιώργης (Ελληνικά)
Γέννηση1920[1]
Πειραιάς
Θάνατος9  Νοεμβρίου 2010[2]
Αθήνα
ΕθνικότηταΈλληνες
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝέα ελληνική γλώσσα[3]
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας
δεδομένα

Ο Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη, Πειραιάς, 1920 - 8 Νοεμβρίου 2010) ήταν Έλληνας ποιητής.

Βιογραφικά στοιχεία

Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1937-1941) και εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και εξορίστηκε στην Μακρόνησο και την Ικαρία, το 1947, εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων.[4] Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1943 με την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής που είχε τίτλο «Fuga». Τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1983 για τη συλλογή του «In Perpetuum»).

Ο Έκτωρ Κακναβάτος τοποθετείται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών. Το έργο του κινείται στα πεδία του υπερεαλιστικού γλωσσοκεντρισμού, εμφορείται από την ηχητική διάσταση του λόγου και μια αμείωτη ορμητικότητα η οποία συχνά αγγίζει τα όρια της σφοδρότητας.

Εργογραφία

Ποίηση

  • “Fuga”, Αθήνα, (ιδιωτ. έκδοση), 1943, Αθήνα, Κείμενα, 1972, σελ. 32
  • “Διασπορά”, Αθήνα, Πρώτη Ύλη, 1961, σελ. 22
  • “Η κλίμακα του λίθου”, Αθήνα, Ζάρβανος, 1964, σελ. 64
  • “Τετραψήφιο, Αθήνα, Κείμενα, 1971, σελ. 56
  • "Τετραψήφιο” με την έβδομη χορδή, Αθήνα, Κείμενα α’ 1972, β’ 1980, σελ. 48
  • “Διήγηση”, Αθήνα, Συντεχνία, 1974, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 72
  • “Η κλίμακα του λίθου - Διασπορά”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1977, σελ. 52
  • “Οδός Λαιστρυγόνων, Αθήνα, Κείμενα, 1978, σελ. 96
  • “Τα μαχαίρια της Κίρκης”, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 56
  • “Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας”, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 8
  • “In perpetuum”, Αθήνα, Κείμενα, 1983, σελ. 64, (β’ Κρατικό Βραβείο ποίησης)
  • “Κιβώτιο ταχυτήτων”, Αθήνα, Κείμενα, 1987, σελ. 104
  • “Ποιήματα Α΄ τόμος (1943-1974)”, Αθήνα, Άγρα, 1990, σελ. 216
  • “Ποιήματα Β΄ τόμος (1978-1987)”, Αθήνα, Άγρα, 1990, σελ. 318
  • “Οιακισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός”, Αθήνα, Άγρα, 1995, σ. 40
  • “Χαοτικά Ι”, Αθήνα, Άγρα, 1997, σελ. 72
  • “Ακαρεί”, Αθήνα, Άγρα, 2001, σελ. 56
  • “Υψικαμινίζουσες νεοπλασίες”, Αθήνα, Άγρα, 2001, σελ. 40
  • “Στα πρόσω ιαχής”, Αθήνα, Άγρα, 2005, σελ. 56
  • “Ποιήματα (1943-1987)”, συγκεντρωτική έκδοση, Αθήνα, Άγρα, 2010, σελ. 528

Δοκίμιο

  • “Για τον “Μεγάλο Ανατολικό”", Αθήνα, Άγρα, 1991, σελ. 20
  • “Βραχέα και μακρά”, Αθήνα, Άγρα, 2005, σελ. 104

Μεταφράσεις

  • Joyce Mansour, “Ερωτικά”, Αθήνα, Κείμενα α’1975, β’ 1978, σελ. 48
  • Joyce Mansour, “Όρνια”, Αθήνα, Κείμενα, 1987, σελ. 62
  • Marcel Schwob, “Φανταστικοί βίοι”, Αθήνα, Αγρα, 1987, σελ. 176
  • Joyce Mansour, “Κραυγές-Σπαράγματα-Όρνια”, Αθήνα, Αγρα, 1994, σελ. 148,
  • Julien Gracq, Andre Breton. “Επάνοδος στον Μπρετόν”, Αθήνα, Άγρα, 1997, σελ. 24,

Μεταφράσεις των έργων του

  • Αγγλικά: Ποιήματά του περιέχονται στην ανθολογία Contemporary Greek Poetry, μετ. Kimon Friar, *Athens, Greek Ministry of Culture, 1985, 488 pp.
  • Ποιήματά του έχουν επίσης μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, ρουμανικά, ολλανδικά και ρωσικά.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

  • Αργυρίου Αλεξ., «Ο Έκτωρ Κακναβάτος και ο υπερρεαλισμός», Διαδοχικές αναγνώσεις ελλήνων υπερρεαλιστών, σ.234-240. Αθήνα, Γνώση, 1983.
  • Γεράνης Στέλιος, «Κακναβάτος Έκτωρ», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Αθήνα, Χάρη Πάτση
  • Γεωργουσόπουλος Κώστας, «Ο αρχαίος θυμός. Ράτσα Υψικαμίνου», Η λέξη101, 1-2/1991, σ.4-8.
  • Ζερβός Θεοτόκης, «Έκτωρ Κακναβάτος: “In perpetuum” (ποιήματα), τυπ. Κείμενα 1983», Πόρφυρας21, 2/1984, σ.150.
  • Ζήρας Αλεξ., «Κακναβάτος Έκτωρ», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.
  • Κακλαμανάκη Ρούλα, «Εντολές στο άπειρο», Διαβάζω50, 2/1982, σ.149-151.
  • Καραντώνης Ανδρέας, «Έκτορα Κακναβάτου: Οδός Λαιστρυγόνων», Νέα Εστία104, ετ.ΝΒ΄, 15/11/1978, αρ.1233, σ.1524-1525.
  • Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Έκτωρ Κακναβάτος», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς· Ένας οδηγός, σ.108-109. Αθήνα, Πατάκης, 1995.
  • Μαρωνίτης Δημήτρης, Κριτική για τη συλλογή Οι οιακισμοί του Μενεσθέα, Το Βήμα, 10/12/1995.
  • «Σε β΄ πρόσωπο · Μια συνομιλία του Έκτορα Κακναβάτου με τον Αντώνη Φωστιέρη και τον Θανάση Νιάρχο», Η λέξη101, 1-2/1991, σ.85-88.
  • Σταμέλος Δ. – Τσαούσης Κ.Ι., Κριτική για την Οδό Λαιστρυγόνων», Ελευθεροτυπία, 22/9/1978.
  • Σταμέλος Δ., Κριτική για τα Μαχαίρια της Κίρκης, Ελευθεροτυπία, 26/11/1981.
  • Φραγκόπουλος Θ.Δ., «Ένα λεξίθηρο συμπίλημα» (κριτική για την Οδό Λαιστρυγόνων), Διαβάζω14, 10-11/1978, σ.61-63.
  • Φραγκόπουλος Θ.Δ., «Μια ποίηση Από Διός», Η λέξη101, 1-2/1991, σ.9-13.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα, διατριβή "Η Γλώσσα στην ποίηση του Έκτορα Κακναβάτου", εκδ. Τυπωθήτω-Γ.Δαρδανός, 2003.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα, "Από την υπερρεαλιστική γραφή του Α.Εμπειρίκου στον υπερρεαλισμό των επιγόνων.Η περίπτωση του Ε.Κακναβάτου", Φιλόλογος, τχ.115, 2004.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα, "Μία προσέγγιση στην ποιητική γλώσσα του Ε.Κακναβάτου", Εξώπολις, τχ.10-11, Αλεξανδρούπολη, 1998-99.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα, "Χαοτικά του Ε.Κ. και υπερρεαλισμός του Ε.Κ.", ΕΛΙ-ΤΡΟΧΟΣ, τχ.19-20, Πάτρα 1999.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα, "Ποίηση και ποιητική του Ε. Κακναβάτου", Θέματα Λογοτεχνίας, τχ.10, 1999.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα,"Έκτωρ Κακναβάτος. Το ιστορικό βίωμα και η δυναμική του στη σύγχρονη εποχή", Συνέδριο Καρδίτσας, πρακτικά εκδ. Έξαρχος, Καρδίτσα 2004, σελ. 99-112
  • Αργυροπούλου Χριστίνα,"Οι μαθηματικοί και άλλοι επιστημονικοί όροι ως ποιητικοί τόποι στο έργο του Ε.Κακναβάτου",Συνέδριο ΚΕΕΠΕΚ, Πρακτικά Αθήνα 2009, σελ. 734-750.
  • Αργυροπούλου Χριστίνα, "Η αρχαιότητα και η υπερρεαλιστική μετάπλασή της στην ποίηση του Ε.Κακναβάτου", Φιλολογική, τχ. 109, Ελληνοεκδοτική, 2010

Αφιερώματα περιοδικών

  • Ελί-τροχος1, Ιανουάριος- Μάρτιος 1994, σ.3-16.
  • Μανδραγόρας5, 10-12/1994, σ.14-77.
  • Φιλολογική, τχ. 109, 2009, σελ.12-46.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές

  1. ↑ Άλμα πάνω, στο:1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. 103168648. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ www.enet.gr?i=news.el.texnes&id=222008.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13741983v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ «Απεβίωσε ο ποιητής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Έκτωρ Κακναβάτος». politicalreviewgr.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2016.

Έκτωρ Κακναβάτος

Ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, ενταγμένος στο υπερρεαλιστικό ποιητικό σύμπαν.


Έκτωρ Κακναβάτος (1920 – 2010)
Έκτωρ Κακναβάτος (1920 – 2010)

Εκτωρ Κακναβάτος, ένας από τους σημαντικότερους ποιητές

Από  στο Ατέχνως



https://atexnos.gr/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%89%CF%81-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84/




Στις 9 Νοεμβρίου 2010, σε ηλικία 90 ετών, «έφυγε» από τη ζωή ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Εκτωρ Κακναβάτος. 

Ο Γιώργος Κοντογιώργης, όπως ήταν το κανονικό του όνομα, υπήρξε ένας από τους συνεπέστερους εκπροσώπους του μεταπολεμικού υπερρεαλισμού.

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1920, σπούδασε μαθηματικά. Πήρε μέρος στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, κάτι που το «πλήρωσε» με εξορίες και φυλακές (Ικαρία, Μακρόνησος κ.ά.).  Μετά την απελευθέρωσή του το 149 και εργάστηκε στην Ιδιωτική Εκπαίδευση εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση, όπως και πολλοί άλλοι άλλοι  εκπαιδευτικοί που το μετεμφυλιακό κράτος δεν τους επέτρεπε να διοριστούν στο δημόσιο λόγω κοινωνικών φρονημάτων. Διορίστηκε στο δημόσιο το 1979


Πρωτοεμφανίστηκε στα Γράμματα, με την ποιητική συλλογή «Fuga», το 1943. Το έργο του συγκεντρώθηκε στον τόμο «Ποιήματα: 1943 – 1987» («Αγρα»). Είχε μεταφράσει Τζόις Μανσούρ και Μαρσέλ Σβομπ.

Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου

Πρώτον: σε θέλουν ακίνδυνη και να ξεχνάς
και ύστερα καλή μ’ αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι.

Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
από τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μεσ’ στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις φτύσ’ τους.

Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό
ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι.

 Κάθε βήμα προς εσένα

μου στοιχίζει την απογύμνωση
και την ατίμητη
συγκομιδή του φόβου μου εκποίησα
και το ξερό δέρμα της πρώτης πρώτης μέρας
… την πρώτη θάλασσα τον πρώτο θάνατο
ίνα την ίνα την πρώτη σκέψη
κάθε βήμα προς εσένα μια κατάρρευση…

Έκτωρ Κακναβάτος: Quantum

Εκτωρ Κακναβάτος 

Η ποίηση έχασε τον επιστήμονά της

Ενας από τους αυθεντικότερους μεταπολεμικούς έλληνες ποιητές, ο Εκτωρ Κακναβάτος, πέθανε χθες, σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του πλούσιο ποιητικό έργο που το διακρίνουν ο έντονος πειραματισμός και η ευρηματική χρήση επιστημονικών όρων, ενταγμένων σε ένα είδος μεταϋπερρεαλιστικού λυρισμού ο οποίος αποτελεί αποκλειστικά δικό του δημιούργημα. Ποιητής ιδιότυπος και άνθρωπος σεμνός, με οξυμμένη κοινωνική ευαισθησία, ο Κακναβάτος σπούδασε Μαθηματικά και δίδαξε κατά καιρούς σε φροντιστήρια και στη Σχολή Μωραΐτη.

ΤοΒΗΜΑ Team

Ενας από τους αυθεντικότερους μεταπολεμικούς έλληνες ποιητές, ο Εκτωρ Κακναβάτος, πέθανε χθες, σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του πλούσιο ποιητικό έργο που το διακρίνουν ο έντονος πειραματισμός και η ευρηματική χρήση επιστημονικών όρων, ενταγμένων σε ένα είδος μεταϋπερρεαλιστικού λυρισμού ο οποίος αποτελεί αποκλειστικά δικό του δημιούργημα.

Ποιητής ιδιότυπος και άνθρωπος σεμνός, με οξυμμένη κοινωνική ευαισθησία, ο Κακναβάτος σπούδασε Μαθηματικά και δίδαξε κατά καιρούς σε φροντιστήρια και στη Σχολή Μωραΐτη. Κατά την Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά την απελευθέρωση, εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων, εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο.

Γκάλια Λιντεστράους: «Η Ουάσιγκτον αναζητεί κοινό έδαφος με την Αγκυρα»

Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Fuga» εκδόθηκε το 1943. Από τότε η παρουσία του στα ποιητικά πράγματα υπήρξε συνεχής. Από τα έργα του ξεχωρίζουν το «Ιn perpetuum», το «Τετραψήφιο» και η «Οδός Λαιστρυγόνων». Το τελευταίο του βιβλίο, από τις εκδόσεις Αγρα (έχουν εκδώσει το σύνολο των ποιημάτων του), ήταν το «Βραχέα και μακρά» (2005).

Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αυθεντικός και ιδιότυπος, ο Κακναβάτος ακολούθησε τη δική του ποιητική πορεία και κατέθεσε ένα έργο συμπαγές και πρωτοπόρο. Δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία δεν τον τίμησε όπως του άξιζε, απόδειξη ότι η μοναδική διάκριση που έλαβε ήταν το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Ιn perpetuum» που εξεδόθη όταν ο Κακναβάτος ήταν 63 ετών και είχε ήδη καταθέσει το αντιπροσωπευτικότερο μέρος του έργου του. Εκτός από το ποιητικό, πάντως, είχε και αξιόλογο μεταφραστικό έργο.


https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=12398

Έκτωρ Κακναβάτος


Ο υπερρεαλιστής ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη), γεννήθηκε στον Πειραιά το Σεπτέμβριο του 1920 όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπου

δές του. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1943 εκδίδοντας την ποιητική συλλογή "Φούγκα".

 

Στα χρόνια που μεσολάβησαν έως το δεύτερο έργο του ("Διασπορά", 1961) 

βίωσε την εμπειρία της εποχής: συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του

 ΕΑΜ, φυλακίστηκε και εξορίστηκε στα χρόνια του Εμφυλίου. 

Μετά την Απελευθέρωση, το 1947, εξορίστηκε στην Ικαρία και το φθινόπωρο του

 ίδιου χρόνου μετάχθηκε στη Μακρόνησο. 


Απολύθηκε το 1949, με την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού.


 Από το 1958 έως το 1962 εργάζεται στη Σύρο όπου φτιάχνει δικό του φροντιστή

ριο.

 Σε φροντιστήρια υποψηφίων για τα ΑΕΙ δίδαξε επίσης στην Αθήνα τη δεκαετία 

από το 1963 έως το 1973. Το 1973 διδάσκει στη Σχολή Μωραΐτη. 


Το 1979 διορίζεται για πρώτη φορά στο Δημόσιο, από το οποίο ήταν αποκλεισμέ

νος λόγω πολιτικών φρονημάτων.

 Συνταξιοδοτήθηκε το 1986. 


Τα ποιήματα του Έκτορα Κακναβάτου συνδυάζουν με ιδιοφυή τρόπο τον υπερρε

αλισμό με την πολιτική ποίηση, με έντονες επιρροές από τα μαθηματικά και 

τις θεωρίες του χάους. Το ποιητικό έργο του υπήρξε συνεχές και αμετακίνητο

 στις προθέσεις του. 

Εξέδωσε τις συλλογές:

 "Φούγκα" (1943), "Διασπορά" (1961), "Η κλίμακα του λίθου" (1977), "Τετραψή

φιο" (1971), "Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή" (1972), "Διήγηση" (1974), "Οδός

 Λαιστρυγόνων" (1978), "Τα μαχαίρια της Κίρκης" (1981), "Ανάστιξη του θρύλου 

για τα νεφρά της πολιτείας" (1981), "In Perpetuum" (1983) "Κιβώτιο ταχυτήτων" 

(1987), οι οποίες συγκεντρώθηκαν σε δύο τόμους, το 1990, από τις εκδόσεις 

'Αγρα ("Ποιήματα 1943-1974" και "Ποιήματα 1978-1987"), και επανεκδόθηκαν σε 

ενιαίο τόμο τον Ιούλιο του 2010, "Οιακισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του 

Μυστρός" (1995), "Χαοτικά Ι" (1997), "Ακαρεί" (2001), "Υψικαμινίζουσες νεοπλασί

ες" (2001) και "Στα πρόσω ιαχής" (2005), και τον τόμο δοκιμίων "Βραχέα και μα

κρά: Για την ποίηση: γλώσσα και λόγος" (2005). 


Έφυγε από τη ζωή "πλήρης ημερών" στις 8 Νοεμβρίου του 2010, σε ηλικία 

90 ετών.

Τίτλοι:
Συγγραφέας
Μετάφραση
Αναρτήθηκε στις