Συντακτικό
Σύνδεσμοι παρατακτικοί:
1. Συμπλεκτικοί: τέ, καί, οὔτε, μήτε, οὐδέ, μηδέ.
2. Αντιθετικοί: μέν, δέ, ἀλλά, ὅμως, καίτοι, μήν (=όμως), καὶ μὴν, ἀλλά μην.
3. Διαχωριστικοί ή διαζευκτικοί: ἤ, ἤτοι, εἴτε, ἐάντε, ἄντε, ἤντε.
4. Συμπερασματικοί: οὖν, ἄρα, δή, γοῦν, τοίνυν, οὔκουν, οὐκοῦν.
5. Αιτιολογικοί: γάρ.
Σύνδεσμοι υποτακτικοί:
1. Ειδικοί: ὅτι, ὡς.
2. Ενδοιαστικοί: μἠ, μἠ οὐ .
3. Αιτιολογικοί: ὡς, ὅτι, διότι, ἐπεί, ἐπειδή .
4. Τελικοί: ἵνα, ὅπως, ὡς.
5. Παραχωρητικοί: εἰ καί, ἂν καί, καί εἰ, καὶ ἄν, οὐδ΄ ἐάν, μηδ΄ ἐάν.
6. Υποθετικοί: εἰ, ἐάν, ἄν, ἤν.
7. Χρονικοί: ὡς, ὅτε, ὁπότε, ἐπεί, ἐπειδή, ἄχρι, μέχρι, ἕως, ἔστε, ἠνίκα, πρίν.
1. Να αναγνωρίσετε το είδος της σύνδεσης των παρακάτω προτάσεων:
Οἱ δέ Πέρσαι ἀντιπαρετάξαντο, ὡς εἶδον τήν βοήθειαν.
Ἀγησίλαος ἐκεῖ ἔκανε καί ἐπόρθει τά περί τό ἄστυ.
Γνώσεσθε ὅτι οὐκ ἐν Ἑλλάδι ἐστέ.
Τό ψήφισμα τοῦτο γράφω, ἴνα οὕτω γίγνοιτο οἱ ὅρκοι.
Δέδιμεν μή οὐ βέβαιοι ἦτε.
Ἐρήσομεν ὅστις ἐστίν ὁ διδάσκαλος.
Οὔτε ἄρχομεν πολέμου οὔτε τάς σπονδᾶς λύομεν.
Κύρος ἐλυπεῖτο σύν τοῖς ἄλλοις καί οὐκ ἠδυνατο καθεύδειν (=νά κοιμηθεῖ).
Οὔτε προδώσομεν ἀλλήλους σύμμαχοι τέ ἐσόμεθα.
Θαυμάζω δ’ ἔγωγε, εἰ μηδείς ὑμῶν μητ’ ἐνθυμεῖται μητ’ ὀργίζεται.
Οἱ στρατηγοί ἔλεγον ὅτι τήν ἀναίρεσιν (=τήν περισυλλογή) τῶν ναυαγῶν προστάξειαν ἀνδράσι ἀγαθοῖς.
Οὔτε ἔγνων οὔτε γνώσομαι.
Οἱ μέν ἀκούοντες ταῦτα ἤδονται, οἱ δέ ἤχθοντο.
Ἐπεῖ συνῆλθον οἱ λοχαγοί, Ξενοφῶν ἔλεξεν.
Τούτους ἐβούλοντο ἑκποδών ποιήσασθαι (= νά ἀπομακρύνουν), ἴνα ραδίως διαπράττοιντο ἅ βούλοιντο.
Ἔμειναν , ἕως ἀφίκοντο οἱ στρατηγοί.
Ὀρῶμεν μή Νικίας οἴεται τί λέγειν.
Εἰ ἐγώ μή γιγνώσκω, ὑμεῖς διδάξαιτε μέ.
Νῦν ἐπαινῶ σέ, ἐφ’ οἶς (=γιά ὅσα) λέγεις τέ καί πράττεις.
Ἐπεῖ ἐτελεύτησε Δαρεῖος καί κατέστη εἰς τήν βασιλείας Ἀρταξέρξης, Τισσα- φέρνης διαβάλλει τόν Κύρον
Οἱ πολέμιοι ἐγρηγόρευσαν (=ἦταν ξύπνιοι) καί ἔκαιον πυρά πολλά.
Ἐβουλεύοντο οἱ Πλαραιεῖς εἴτε κατακαύσωσιν αὐτούς εἴτε τί ἄλλο χρήσωνται.
2. Να υπογραμμίσετε και να χαρακτηρίσετε τους συνδέσμους που εισάγουν τις δευτερεύουσες προτάσεις:
Λέξει ὁ κατήγορος ὡς ὑβριστής εἰμί.
Ἀθηναῖοι ἐνόμισαν λελύσθαι τάς σπονδᾶς, διότι εἰς χείρας ἦλθον.
Ὁμίχλη ἐγένετο, ὥστε ἔλαβον ἐγγύς προσελθόντες.
Ἔμειναν, ἕως ἀφίκοντο οἱ στρατηγοί.
Εἰ καί χρημάτων εὐποροῦμεν, οὐκ εὐτυχοῦμεν.
Οἱ πολέμιοι προσέβαλον τή πόλει καί ὀλίγου εἶλον (=κυρίευσαν) αὐτήν.
Ἐπορευόμην, ἴνα ὠφελοίην αὐτόν.
Οὕτω σκαιός (=ἀδέξιος) εἰ, ὥστε οὐ δύνασαι λογίσασθαι.
Οἱ Θηβαῖοι εἶπον ὅτι οὐκ ἄν ἀποδοῖες τούς νεκρούς.
Εἰ ψεύδομαι, ἐξέλεγχε.
Πρίν καταλύσαι τό στράτευμα πρός ἄριστον (=γιά γεῦμα), ἐφάνη βασιλέυς.
Ὁ Σιλανός ὁ μάντις ἐβόα καί ἐπεχείρει λέγειν.
Εἰ μή ὑμεῖς ἔλθετε, ἐπορευόμεθα ἄν ἐπί βασιλέα.
Ἀνήρ πονηρός δυστυχεῖ, καν εὐτυχῆ.
Ἐάν ἀληθεύσης, ὑπισχνοῦμαι σοί δέκα τάλαντα.
Φαλίνος ἐγέλασε καί εἶπε.
. Ἠγεῖτο μέν Χειρίσοφος, ὠπισθοφυλάκει δέ Ξενοφῶν.
Ὁρᾶς, ὤ Ἰππία, ὅτι ἐγώ ἀληθῆ λέγω.
Κύνας τρέφομεν, ἴνα φυλάττωσι τάς οἰκίας.
Οὕτω ἰσχυρόν ἐστίν ἡ ἀλήθεια, ὥστε πάντων ἐπικρατεῖ.
ΠΗΓΗ : http://eu-mathein.gr/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B3%CE%BB%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%B1-b%CE%84%CE%B3%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85/
