TO ΡΗΜΑ ΕΙΜΙ ,Η ΚΛΙΣΗ ΤΟΥ ,

ΠΗΓΗ
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/

Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ	εἰμί εἶ ἐστί ἐσμέν ἐστέ εἰσίν	ὦ ᾖς ᾖ ὦμεν ἦτε ὦσιν	εἴην εἴης εἴη εἴημεν – εἶμεν εἴητε – εἶτε εἴησαν – εἶεν	ἴσθι ἔστω ἔστε ἔστων ή ὄντων ή ἔστωσαν	εἶναι Μετοχή ὤν, οὖσα, ὄν
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ	ἦ και ἦν ἦσθα ἦν ἦμεν ἦτε ή ἦστε ἦσαν
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ	ἔσομαι ἔσῃ ή ἔσει ἔσται ἐσόμεθα ἔσεσθε ἔσονται		ἐσοίμην ἔσοιο ἔσοιτο ἐσοίμεθα ἔσοισθε ἔσοιντο		Απαρέμφατο ἔσεσθαι Μετοχή ἐσόμενος, ἐσομένη, ἐσόμενον
	ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο	γένωμαι γένῃ γένηται γενώμεθα γένησθε γένωνται	γενοίμην γένοιο γένοιτο γενοίμεθα γένοισθε γένοιντο	γενοῦ γενέσθω γενέσθε γενέσθων, γενέσθωσαν	Απαρέμφατο γενέσθαι Μετοχή γενόμενος γενομένη γενόμενον
	γέγονα γέγονας γέγονε γεγόναμεν γεγόνατε γεγόνασιν	γεγονώς, -υῖα, -ός ὦ γεγονώς, -υῖα, -ός ᾖς γεγονώς, -υῖα, -ός ᾖ γεγονότες, -υῖαι, -ότα ὦμεν γεγονότες, -υῖαι, -ότα ἦτε γεγονότες, -υῖαι, -ότα ὦσιν	γεγονώς, -υῖα, -ός εἴην γεγονώς, -υῖα, -ός εἴης γεγονώς, -υῖα, -ός εἴη γεγονότες, -υῖαι, -ότα εἴημεν γεγονότες, -υῖαι, -ότα εἴητε γεγονότες, -υῖαι, -ότα εἴησαν	γεγονώς, -υῖα, -ός ἴσθι γεγονώς,-υῖα,-ός ἔστω γεγονότες,-υῖαι,-ότα ἔστε γεγονότες, -υῖαι, -ότα ἔστων	Απαρέμφατο γεγονέναι Μετοχή γεγονώς γεγονυῖα γεγονός
	ἐγεγόνειν ἐγεγόνεις ἐγεγόνει ἐγεγόνεμεν ἐγεγόνετε ἐγεγόνεσαν

Βιβλιογραφία

1. Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής, Μιχ. Χ. Οικονόμου, ΟΕΔΒ

2. Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Αχ. Τζάρτζανος, ΟΕΔΒ

3. Γραμματική Αρχαίας Ελληνικής, Λιναρδής Ιωάννης, εκδ. Χατζηθωμά, Θεσσαλονίκη, 2007

4. Συμφραστικός πίνακας λέξεων του Ανθολογίου Αττικής Πεζογραφίας

5. Perseus Digital Library

Το ρἠμα εἰμί

http://omilias.blogspot.gr/2008/05/blog-post.html

Ἄλλα ῥήματα ποὺ κλίνονται ὁλικὰ ἤ μερικὰ κατὰ τὰ ῥήματα σὲ -μι μὲ διάφορες ἀνωμαλίες εἶναι:

1. Τὸ ῥῆμα εἰμί (=εἶμαι)

	Ἐνεστώτας	Παρατατικός	Μέλλοντας	Ἀόριστος β’
Ὁριστική	εἰμί εἶ ἐστί(ν) ἤ ἔστι(ν) ἐσμέν ἐστέ εἰσί(ν)	ἦν ἤ ἦ ἦσθα ἦν ἦμεν ἦτε ἤ ἦστε ἦσαν	ἔσομαι ἔσῃ ἤ ἔσει ἔσται ἔσόμεθα ἔσεσθε ἔσονται	ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο
Ὑποτακτική	ὦ ᾖς ᾖ ὦμεν ἦτε ὦσι(ν)			γένωμαι γένῃ γένηται γενώμεθα γένησθε γένωνται
Εὐκτική	εἴην εἴης εἴη εἴημεν ἤ εἶμεν εἴητε ἤ εἶτε εἴησαν ἤ εἶεν		ἔσοίμην ἔσοιο ἔσοιτο ἐσοίμεθα ἔσοισθε ἔσοιντο	γενοίμην γένοιο γένοιτο γενοίμεθα γένοισθε γένοιντο
Προστακτική	- ἴσθι ἔστω - ἔστε ἔστων ἤ ὄντων ἤ ἔστωσαν			- γενοῦ γενέσθω - γένεσθε γενέσθων
Ἀπαρέμφατο	εἶναι		ἔσεσθαι	γενέσθαι
Μετοχή	ὤν οὖσα ὄν		ἐσόμενος ἐσομένη ἐσόμενον	γενόμενος γενομένη γενόμενον

	Παρακείμενος β’	Ὑπερσυντέλικος	Τετελεσμένος μέλλοντας
Ὁριστική	γέγονα γέγονας γέγονε(ν) γεγόναμεν γεγόνατε γεγόνασι(ν)	ἐγεγόνειν ἐγεγόνεις ἐγεγόνει ἐγεγόνεμεν ἐγεγόνετε ἐγεγόνεσαν	γεγονὼς ἔσομαι γεγονὼς ἔσῃ (-ει) γεγονὼς ἔσται γεγονότες ἐσόμεθα γεγονότες ἔσεσθε γεγονότες ἔσονται
Ὑποτακτική	γεγονὼς ὦ γεγονὼς ᾖς γεγονὼς ᾖ γεγονότες ὦμεν γεγονότες ἦτε γεγονότες ὦσι(ν)
Εὐκτική	γεγονὼς εἴην γεγονὼς εἴης γεγονὼς εἴη γεγονότες εἶμεν γεγονότες εἴτε γεγονότες εἴησαν ἤ εἶεν		γεγονὼς ἐσοίμην γεγονὼς ἔσοιο γεγονὼς ἔσοιτο γεγονότες ἐσοίμεθα γεγονότες ἔσοισθε γεγονότες ἔσοιντο
Προστακτική	- γεγονὼς ἴσθι γεγονὼς ἔστω - γεγονότες ἔστε γεγονότες ἔστων
Ἀπαρέμφατο	γεγονέναι		γεγονὼς ἔσεσθαι
Μετοχή	γεγονώς γεγονυῖα γεγονός		γεγονὼς ἐσόμενος γεγονυῖα ἐσομένη γεγονὸς ἐσόμενον