Σάββατο 6 Απριλίου 2019

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ -ΕΠΙΜΕΤΡΟ-ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ι. Παράλληλα κείμενα

Ενότητα 1

Πρώτο παράλληλο κείμενο

Η ομορφιά και η αρπαγή της ωραίας Ελένης έχουν εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες και λογοτέχνες, Έλληνες και ξένους. Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από την Ἑλένη του Γιώργου Σεφέρη.
«Δὲν μπῆκα στὸ γαλαζόπλωρο καράβι.
Ποτὲ δὲν πάτησα τὴν ἀντρειωμένη Τροία».
Μὲ τὸ βαθύ στηθόδεσμο
, τὸν ἥλιο στὰ μαλλιά, κι αὐτὸ τὸ ἀνάστημα
ἴσκιοι καὶ χαμόγελα παντοῦ
στοὺς ὤμους στοὺς μηρούς στὰ γόνατα
·
30
ζωντανὸ δέρμα, καὶ τὰ μάτια
μὲ τὰ μεγάλα βλέφαρα
, ἦταν ἐκεῖστὴν ὄχθη ἑνὸς Δέλτα.
Καὶ στὴν Τροία
;
Τίποτε στὴν Τροία - ἕνα εἴδωλο.
Ἔτσι τὸ θέλαν οἱ θεοί
.
35
Κι ὁ Πάρης, μ’ ἕναν ἴσκιο πλάγιαζε σὰ νὰ ἦταν πλάσμα ἀτόφιο·
κι ἐμεῖς σφαζόμασταν γιὰ τὴν Ἑλένη δέκα χρόνια.
40
Γ. Σεφέρης, Ἑλένη

Δεύτερο παράλληλο κείμενο

Ο Γοργίας στο έργο του Ἑλένης ἐγκώμιον, ένα ρητορικό παίγνιο, απαριθμεί τέσσερις παράγοντες στους οποίους ενδεχομένως οφείλεται η φυγή της Ελένης με τον Πάρη: α) τους θεούς και την τύχη, β) τη βία, γ) τον πειστικό λόγο και δ) τον έρωτα. Και οι τέσσερις, κατά τον Γοργία, είναι ανώτεροι από την ανθρώπινη βούληση, άρα η Ελένη δεν ευθύνεται για την πράξη της.
Ἢ γὰρ Τύχης βουλήμασι καὶ θεῶν βουλεύμασι καὶ Ἀνάγκης ψηφίσμασιν ἔπραξεν ἃ ἔπραξεν, ἢ βίᾳ ἁρπασθεῖσα, ἢ λόγοις πεισθεῖσα, ἢ ἔρωτι ἁλοῦσα. Εἰ μὲν οὖν διὰ τὸ πρῶτον, ἄξιος αἰτιᾶσθαι ὁ αἰτιώμενος· θεοῦ γὰρ προθυμίαν ἀνθρωπίνῃ προμηθίᾳ ἀδύνατον κωλύειν. [...] Εἰ οὖν τῇ Τύχῃ καὶ τῷ θεῷ τὴν αἰτίαν ἀναθετέον, τὴν Ἑλένην τῆς δυσκλείας ἀπολυτέον.
Γοργίας, Ἑλένης ἐγκώμιον 6

Γλωσσικά σχόλια

Τύχης βουλήμασισύμφωνα με τις επιθυμίες της τύχης
θεῶν βουλεύμασισύμφωνα με τα σχέδια των θεών
Ἀνάγκης ψηφίσμασινσύμφωνα με τις αποφάσεις του πεπρωμένου
βίᾳ ἁρπασθεῖσα ἔπραξεν ἃ ἔπραξενεπειδή αρπάχθηκε με τη βία έκανε ό,τι έκανε
λόγοις πεισθεῖσαεπειδή πείστηκε με τα λόγια
ἔρωτι ἁλοῦσα (μτχ. αορ. β΄ρ. ἁλίσκομαι)επειδή κυριεύτηκε από έρωτα
ἄξιος αἰτιᾶσθαι ὁ αἰτιώμενοςαξίζει να κατηγορείται ο ένοχος
θεοῦ γὰρ προθυμίανγιατί τη θεϊκή θέληση
ἀνθρωπίνῃ προμηθίᾳμε την ανθρώπινη πρόνοια, περίσκεψη
θεῷ τὴν αἰτίαν ἀναθετέον (ρημ. επίθ. ρ. ἀνατίθεμαι)πρέπει να αποδοθεί η κατηγορία σε κάποιον θεό
τὴν Ἑλένην τῆς δυσκλείας ἀπολυτέονπρέπει να απαλλαγεί η Ελένη από την κακή φήμη, τη δυσφήμηση

Ερωτήσεις

  1. Ποιες εκδοχές σχετικά με τον μύθο της Ελένης προσφέρουν τα παραπάνω αποσπάσματα;
  2. Ποια κοινά στοιχεία συνδέουν τα παραπάνω αποσπάσματα με το κείμενο της Ενότητας;
  3. Γνωρίζετε άλλα έργα βασισμένα στον μύθο της ωραίας Ελένης;


Ενότητα 2

Στο παρακάτω απόσπασμα από τον Ἐπιτάφιο του Δημοσθένη εξαίρονται οι πεσόντες στη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.), οι οποίοι πολέμησαν κατά του Φιλίππου Β΄της Μακεδονίας και με την ανδρεία τους κέρδισαν αγέραστη δόξα.
Πρῶτον μὲν ἀντὶ μικροῦ χρόνου πολὺν καὶ τὸν ἅπαντ’ εὔκλειαν ἀγήρω καταλείπουσιν, ἐν ᾗ καὶ παῖδες οἱ τούτων ὀνομαστοὶ τραφήσονται καὶ γονεῖς [οἱ τούτων] περίβλεπτοι γηροτροφήσονται, παραψυχὴν τῷ πένθει τὴν τούτων εὔκλειαν ἔχοντες. Ἔπειτα νόσων ἀπαθεῖς τὰ σώματα καὶ λυπῶν ἄπειροι τὰς ψυχάς, ἃς ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν οἱ ζῶντες ἔχουσιν, ἐν μεγάλῃ τιμῇ καὶ πολλῷ ζήλῳ τῶν νομιζομένων τυγχάνουσιν. Οὓς γὰρ ἅπασα μὲν ἡ πατρὶς θάπτει δημοσίᾳ, κοινῶν δ’ ἐπαίνων μόνοι τυγχάνουσιν, ποθοῦσι δ’ οὐ μόνοι συγγενεῖς καὶ πολῖται, ἀλλὰ πᾶσαν ὅσην Ἑλλάδα χρὴ προσειπεῖν, συμπεπένθηκεν δὲ καὶ τῆς οἰκουμένης τὸ πλεῖστον μέρος, πῶς οὐ χρὴ τούτους εὐδαίμονας νομίζεσθαι;
Δημοσθένης, Ἐπιτάφιος 32-34

Γλωσσικά σχόλια

πρῶτονκατ’ αρχάς, πρώτα απ’ όλα
ἀντὶ μικροῦ χρόνουαντί για τον σύντομο χρόνο (του βίου)
πολὺν καὶ τὸν ἅπαντ’ εὔκλειαν ἀγήρω καταλείπουσιναφήνουν στην αιωνιότητα αγέραστη δόξα
ἐν ᾗμέσα στην οποία
τραφήσονταιθα ανατραφούν
περίβλεπτοι γηροτροφήσονται (οριστ. μέλλ. ρ. γηροτροφέομαι, γηροτροφοῦμαι)θα γηροκομηθούν απολαμβάνοντας τον γενικό θαυμασμό
παραψυχὴν τῷ πένθειπαρηγοριά στο πένθος
   εὔκλειανκαλή φήμη, δόξα
νόσων ἀπαθεῖς τὰ σώματααπρόσβλητοι σωματικά από αρρώστιες
λυπῶν ἄπειροι τὰς ψυχάςαλώβητοι ψυχικά από λύπες
ἃς ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν (δοτ. πληθ. ουδ. γέν. μτχ. παρακ. ρ.συμβαίνω) οἱ ζῶντες ἔχουσινπράγματα τα οποία αντιμετωπίζουν σε διάφορες περιστάσεις οι ζωντανοί
τῶν νομιζομένων τυγχάνουσιναπολαμβάνουν τις καθιερωμένες τιμές
πᾶσαν ὅσην Ἑλλάδα χρὴ προσειπεῖν (απαρ. αορ. β΄ ρ. προσαγορεύω)ολόκληρη η Ελλάδα πρέπει να πούμε
συμπεπένθηκεν (οριστ. παρακ. ρ. συμπενθέω, συμπενθῶ) δὲ καὶ τῆς οἰκουμένης τὸ πλεῖστον μέροςστο πένθος γι’ αυτούς έχει συμμετάσχει και το μεγαλύτερο μέρος της οικουμένης

Ερωτήσεις

  1. Σύμφωνα με το παραπάνω παράλληλο κείμενο, ποιο κέρδος αποκομίζουν οι πεσόντες στο πεδίο της μάχης;
  2. Τόσο το παραπάνω απόσπασμα όσο και το κείμενο της Ενότητας ανήκουν σε επιτάφιους λόγους. Ποιες θεματικές και υφολογικές ομοιότητες εντοπίζετε ανάμεσα στα δύο αποσπάσματα;


Ενότητα 3

Στο παρακάτω απόσπασμα ο Σωκράτης και ο Ευθύδημος προσπαθούν να προσδιορίσουν ποιος πρέπει να θεωρείται πλούσιος και ποιος φτωχός. Ο Ευθύδημος επισημαίνει ότι πολλοί τύραννοι, αν και διαθέτουν πολλά αγαθά, επιζητούν όλο και περισσότερα για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
Ποίους δὲ πένητας καὶ ποίους πλουσίους καλεῖς; Τοὺς μέν, οἶμαι, μὴ ἱκανὰ ἔχοντας εἰς ἃ δεῖ τελεῖν πένητας, τοὺς δὲ πλείω τῶν ἱκανῶν πλουσίους. Καταμεμάθηκας οὖν ὅτι ἐνίοις μὲν πάνυ ὀλίγα ἔχουσιν οὐ μόνον ἀρκεῖ ταῦτα, ἀλλὰ καὶ περιποιοῦνται ἀπ’ αὐτῶν, ἐνίοις δὲ πάνυ πολλὰ οὐχ ἱκανά ἐστι; Καὶ νὴ Δί’, ἔφη ὁ Εὐθύδημος, ὀρθῶς γάρ με ἀναμιμνῄσκεις, οἶδα [γὰρ] καὶ τυράννους τινάς, οἳ δι’ ἔνδειαν ὥσπερ οἱ ἀπορώτατοι ἀναγκάζονται ἀδικεῖν.
Ξενοφῶν, Ἀπομνημονεύματα 4.2.37-39

Γλωσσικά σχόλια

οἶμαι, οἴομαι νομίζω, θεωρώ
τοὺς μέν... μὴ ἱκανὰ ἔχοντας εἰς ἃ δεῖ τελεῖν πένητας (ενν. καλῶ)αυτούς που δεν έχουν αρκετά, ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους τους αποκαλώ φτωχούς
   πλείω τῶν ἱκανῶνπερισσότερα από όσα αρκούν
καταμεμάθηκας (οριστ. παρακ. ρ. καταμανθάνω) οὖνέχεις εξετάσει λοιπόν
ἐνίοις (αορ. επιμερ. αντων. ἔνιοι, ἔνιαι, ἔνιαμὲν πάνυ ὀλίγα ἔχουσιν (δοτ. πληθ. αρσ. γέν. μτχ. ενεστ.)σε μερικούς, ενώ έχουν πολύ λίγα
 ἀλλὰ καὶ περιποιοῦνται ἀπ’ αὐτῶναλλά κάνουν και αποταμίευση από αυτά
ἐνίοις δὲ πάνυ πολλά (ενν. ἔχουσιν)ενώ σε μερικούς που έχουν πάρα πολλά
    νὴ Δί’μα τον Δία
ἀναμιμνῄσκειςυπενθυμίζεις
   δι’ ἔνδειαναπό ανάγκη, από έλλειψη

Ερωτήσεις

  1. Πώς θα ήταν δυνατό να οριστούν ο πλούσιος και ο φτωχός με βάση το περιεχόμενο του παράλληλου κειμένου;
  2. Σε ποια από τις κατηγορίες ανθρώπων του παραπάνω αποσπάσματος εμπίπτει ο Ιέρων, όπως παρουσιάζεται στο κείμενο της Ενότητας
  3. Να αιτιολογήσετε την άποψή σας.



Ενότητα 4

Πρώτο παράλληλο κείμενο

Ο Βακχυλίδης, ο οποίος περιλαμβάνεται στον Κανόνα των εννέα μεγάλων λυρικών, ασχολήθηκε με πολλά είδη της λυρικής ποίησης (έγραψε παιάνες, ύμνους, υπορχήματα, διθυράμβους, επινίκια τραγούδια κ.ά.). Στο παρακάτω απόσπασμα, που ανήκει σε έναν παιάνα, ο ποιητής περιγράφει εικόνες της ανθρώπινης ζωής σε περίοδο ειρήνης.
τίκτει δέ τε θνατοῖσιν εἰ-
ρήνα μεγαλάνορα πλοῦτον
καὶ μελιγλώσσων ἀοιδᾶν ἄνθεα
δαιδαλέων τ’ ἐπὶ βωμῶν
θεοῖσιν αἴθεσθαι βοῶν ξανθᾷ φλογί
μηρί’ εὐμάλ]λων τε μήλων
γυμνασίων τε νέοις
αὐλῶν τε καὶ κώμων μέλειν.
Ἐν δὲ σιδαροδέτοις πόρπαξιν αἰθᾶν
ἀραχνᾶν ἱστοὶ πέλονται,
ἔγχεα τε λογχωτὰ ξίφεα
τ’ ἀμφάκεα δάμναται εὐρώς.
-----------------------------------------------------
χαλκεᾶν δ’ οὐκ ἔστι σαλπίγγων κτύπος,
οὐδὲ συλᾶται μελίφρων
ὕπνος ἀπὸ βλεφάρων ἀῶιος ὃς θάλπει κέαρ.
Συμποσίων δ’ ἐρατῶν βρίθοντ’ ἀγυιαί,
παιδικοί θ’ ὕμνοι φλέγονται.
Βακχυλίδης, Παιάν 1 στ. 61-80

Μετάφραση

Για τους θνητούς γεννά η μεγάλη Ειρήνη πλούτη
και τραγουδιών γλυκόφωνους ανθούς·
πάνω στους πλουμιστούς βωμούς, στην ξανθή φλόγα
καίονται για τους θεούς, σαν είναι ειρήνη, μηριά βοδιών, πυκνόμαλλων προβάτων,
και τότε ο νους των νέων είναι στους κωμούς,
στο παίξιμο του αυλού και στις παλαίστρες.
Τα σιδεροδεμένα
χερούλια των ασπίδων αραχνιάζουν,
σκουριά σκεπάζει
τα δίκοπα σπαθιά, τις λόγχες των δοράτων.
----------------------------------------------------
Οι σάλπιγγες οι χάλκινες πια δεν βαράνε,
δεν κλέβουν απ’ τα μάτια το γλυκό
τον ύπνο της αυγής, που τις καρδιές ζεσταίνει.
Ευφρόσυνα συμπόσια είναι γεμάτοι οι δρόμοι,
και παιδικοί ξεχύνονται, σαν φλόγες, ύμνοι.
(μτφρ. Θ. Σταύρου)

Δεύτερο παράλληλο κείμενο

Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου η δημοκρατική παράταξη μιας πόλης καλούσε σε βοήθεια τους Αθηναίους και η ολιγαρχική τους Λακεδαιμονίους, με αποτέλεσμα να ξεσπούν εμφύλιες διαμάχες. Στο παρακάτω απόσπασμα περιγράφονται οι ακρότητες στις οποίες οδήγησε ο εμφύλιος πόλεμος στην Κέρκυρα.
Πᾶσά τε ἰδέα κατέστη θανάτου, καὶ οἷον φιλεῖ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαι, οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνέβη καὶ ἔτι περαιτέρω. Καὶ γὰρ πατὴρ παῖδα ἀπέκτεινε καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν ἀπεσπῶντο καὶ πρὸς αὐτοῖς ἐκτείνοντο, οἱ δέ τινες καὶ περιοικοδομηθέντες ἐν τοῦ Διονύσου τῷ ἱερῷ ἀπέθανον.
Θουκυδίδης, Ἱστορίαι 3.81.5

Γλωσσικά σχόλια

ἡ ἰδέα η μορφή, το είδος
πᾶσα ἰδέα κατέστη θανάτουδιαπράχθηκαν κάθε είδους φόνοι
φιλεῖ (= εἴωθε)συνηθίζεται
οἷον φιλεῖ ἐν τῷ τοιούτῳ γίγνεσθαιόπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιστάσεις
οὐδὲν ὅ τι οὐ ξυνέβη καὶ ἔτι περαιτέρωδεν υπάρχει τίποτε που να μη συνέβη (στην Κέρκυρα) και ακόμη περισσότερα (χειρότερα)
ἀπεσπῶντο (οριστ. παρατ. ρ. ἀποσπάομαι, ἀποσπῶμαι)απομακρύνονταν βίαια
πρὸς αὐτοῖςκοντά σε αυτά (τα ιερά, τους ναούς)
περιοικοδομηθέντες (μτχ. παθ. αορ. α΄ ρ. περιοικοδομέομαι, περιοικοδομοῦμαι)αφού χτίστηκαν

Τρίτο παράλληλο κείμενο

Ο Θουκυδίδης σχολιάζει στο παρακάτω απόσπασμα πώς διαφοροποιείται η συμπεριφορά των ανθρώπων σε περίοδο πολέμου.
Ἐν μὲν γὰρ εἰρήνῃ καὶ ἀγαθοῖς πράγμασιν αἵ τε πόλεις καὶ οἱ ἰδιῶται ἀμείνους τὰς γνώμας ἔχουσι διὰ τὸ μὴ ἐς ἀκουσίους ἀνάγκας πίπτειν· ὁ δὲ πόλεμος ὑφελὼν τὴν εὐπορίαν τοῦ καθ’ ἡμέραν βίαιος διδάσκαλος καὶ πρὸς τὰ παρόντα τὰς ὀργὰς τῶν πολλῶν ὁμοιοῖ.
Θουκυδίδης, Ἱστορίαι 3.82.2-3

Γλωσσικά σχόλια

καὶ ἀγαθοῖς πράγμασιν και σε περίοδο ευημερίας
ἀμείνους τὰς γνώμας ἔχουσιείναι πιο ήρεμοι, έχουν ηπιότερες απόψεις
διὰ τὸ μὴ ἐς ἀκουσίους ἀνάγκας πίπτεινεπειδή δεν τους πιέζουν φοβερές ανάγκες
ὑφελών (μτχ. αορ. β΄ ρ. ὑφαιρέω, ὑφαιρῶ) τὴν εὐπορίαν τοῦ καθ’ ἡμέρανεπειδή αφαιρεί την καθημερινή ευπορία (τις ευκολίες της καθημερινής ζωής)
τὰς ὀργὰς τῶν πολλῶν ὁμοιοῖ (γ’ εν. ευκτ. ενεστ. ρ. ὁμοιόω, ὁμοιῶ)εξομοιώνει/προσαρμόζει την ψυχική διάθεση των ανθρώπων
πρὸς τὰ παρόνταμε την/στην πολεμική κατάσταση που επικρατεί εκείνη τη στιγμή

Ερωτήσεις

  1. Να συγκρίνετε τα αγαθά της ειρήνης όπως παρουσιάζονται τόσο στο πρώτο παράλληλο κείμενο όσο και στο κείμενο της Ενότητας. Ποιους τομείς της ζωής προβάλλει ιδιαίτερα το απόσπασμα από τον Βακχυλίδη;
  2. Με ποιον τρόπο και για ποιον λόγο μεταβάλλεται η ανθρώπινη συμπεριφορά κατά τη διάρκεια του πολέμου, σύμφωνα με το τρίτο παράλληλο κείμενο;
  3. Αντλώντας στοιχεία από το δεύτερο παράλληλο κείμενο, να αναφέρετε σε ποιες ακρότητες οδήγησε ο εμφύλιος σπαραγμός τους Κερκυραίους. Γνωρίζετε από την Ιστορία εμφύλιους πολέμους που έπληξαν την Ελλάδα;




Ενότητα 12

Πρώτο παράλληλο κείμενο

Ο Ευριπίδης είναι γνωστός για τη σκληρή κριτική που άσκησε στις κατεστημένες αντιλήψεις της εποχής του. Στην τραγωδία του Ἴων ο ομώνυμος νεαρός ήρωας, γιος του Απόλλωνα, που ωστόσο αγνοεί την πραγματική καταγωγή του, ασκεί σφοδρή κριτική στις αδυναμίες των θεών, οι οποίοι δίνουν το κακό παράδειγμα στους ανθρώπους. Ο Ίων στο απόσπασμα που παρατίθεται απευθύνεται στον Απόλλωνα, τον Ποσειδώνα και τον Δία.
Σὺ καὶ Ποσειδῶν Ζεύς θ’ ὃς οὐρανοῦ κρατεῖ,
ναοὺς τίνοντες ἀδικίας κενώσετε.
τὰς ἡδονὰς γὰρ τῆς προμηθίας πάρος
σπεύδοντες ἀδικεῖτ’. Οὐκέτ’ ἀνθρώπους κακοὺς
λέγειν δίκαιον, εἰ τὰ τῶν θεῶν καλὰ
μιμούμεθ’, ἀλλὰ τοὺς διδάσκοντας τάδε.
Εὐριπίδης,Ἴων στ. 446-451

Μετάφραση

Εσύ (ο Απόλλωνας) και ο Ποσειδώνας και ο Δίας που εξουσιάζει τον ουρανό
θα γίνετε αιτία να μείνουν άδειοι οι ναοί πληρώνοντας την αδικία σας.
Γιατί κάνετε αδικία που προτιμάτε τις απολαύσεις από τη σύνεση.
Δεν είναι πια σωστό να κατηγορεί κανείς τους ανθρώπους,
εάν μιμούνται αυτά που αρέσουν στους θεούς,
αλλά εκείνους που δίνουν το παράδειγμα.
(μτφρ. Ν. Μπεζαντάκος)

Δεύτερο παράλληλο κείμενο

Στο παρακάτω απόσπασμα ο Λουκιανός με τον χαρακτηριστικό σατιρικό του τρόπο παρουσιάζει τον Ηρακλή και τον Ασκληπιό να καβγαδίζουν για το ποιος θα πάρει καλύτερη θέση στο τραπέζι. Ο Δίας οργισμένος τους μαλώνει που καβγαδίζουν σαν άνθρωποι.
ΖΕΥΣ: Παύσασθε, ὦ Ἀσκληπιὲ καὶ Ἡράκλεις, ἐρίζοντες πρὸς ἀλλήλους ὥσπερ ἄνθρωποι· ἀπρεπῆ γὰρ ταῦτα καὶ ἀλλότρια τοῦ συμποσίου τῶν θεῶν.
ΗΡΑΚΛΗΣ: Ἀλλὰ θέλεις, ὦ Ζεῦ, τουτονὶ τὸν φαρμακέα προκατακλίνεσθαί μου;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Νὴ Δία· καὶ γὰρ ἀμείνων εἰμί.
ΗΡΑΚΛΗΣ: Κατὰ τί, ὦ ἐμβρόντητε; Ἢ ὅτι σε ὁ Ζεὺς ἐκεραύνωσεν ἃ μὴ θέμις ποιοῦντα, νῦν δὲ κατ’ ἔλεον αὖθις ἀθανασίας μετείληφας;
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ: Ἐπιλέλησαι γὰρ καὶ σύ, ὦ Ἡράκλεις, ἐν τῇ Οἴτῃ καταφλεγείς, ὅτι μοι ὀνειδίζεις τὸ πῦρ;
ΗΡΑΚΛΗΣ: Οὔκουν ἴσα καὶ ὅμοια βεβίωται ἡμῖν, ὃς Διὸς μὲν υἱός εἰμι, τοσαῦτα δὲ πεπόνηκα ἐκκαθαίρων τὸν βίον, θηρία καταγωνιζόμενος καὶ ἀνθρώπους ὑβριστὰς τιμωρούμενος· σὺ δὲ ῥιζοτόμος εἶ καὶ ἀγύρτης, ἐν ἀθλίοις δὲ ἴσως ἀνθρώποις χρήσιμος ἐπιθέσει τῶν φαρμάκων, ἀνδρῶδες δὲ οὐδὲν ἐπιδεδειγμένος.
Λουκιανός, Θεῶν διάλογοι 15.1

Γλωσσικά σχόλια

  ἀλλότρια ξένα
τὸν φαρμακέατον φαρμακοτρίφτη
προκατακλίνεσθαί μουνα κάτσει πριν από μένα σε καλύτερη θέση
ὦ ἐμβρόντητεκεραυνόπληκτε, ηλίθιε
ἃ μὴ θέμις ποιοῦνταεπειδή έκανες πράγματα που δεν έπρεπε (ο Ηρακλής θεράπευε τους ανθρώπους και δεν τους άφηνε να πεθάνουν)
   κατ’ ἔλεοναπό οίκτο
ἐπιλέλησαι (οριστ. παρακ. ρ. ἐπιλανθάνομαι)έχει διαφύγει της μνήμης σου, έχεις ξεχάσει
ὀνειδίζειςκοροϊδεύεις
οὔκουνόχι βέβαια
πεπόνηκα (οριστ. παρακ. ρ. πονέω, πονῶ)έχω κοπιάσει
  ἐκκαθαίρων τὸν βίονκαθαρίζοντας τον κόσμο
  ῥιζοτόμοςαυτός που κόβει ρίζες (για ιατρική χρήση ή για μαγικούς σκοπούς)
ἐπιθέσει (δοτ.)με την τοποθέτηση, εξαιτίας της εφαρμογής

Ερωτήσεις

  1. Ποιες αδυναμίες των θεών επισημαίνονται στο πρώτο παράλληλο κείμενο και ποιες συνέπειες έχουν αυτές για τους ίδιους και τους θνητούς;
  2. Στο κείμενο της Ενότητας συζητούν οι θεοί. Στο πρώτο από τα παράλληλα κείμενα παρουσιάζεται η άποψη ενός θνητού, ο οποίος τελικά αποδεικνύεται ότι είναι γιος του Απόλλωνα. Πώς φαντάζεστε εσείς τους θεούς σύμφωνα με τα δεδομένα που προκύπτουν από τα δύο αυτά κείμενα;
  3. Για ποιον λόγο μαλώνει ο Ηρακλής με τον Ασκληπιό στο δεύτερο παράλληλο κείμενο και ποιους χαρακτηρισμούς απευθύνει ο ένας στον άλλον;
  4. Ποια κοινά θεματικά και υφολογικά στοιχεία παρατηρείτε στο δεύτερο παράλληλο κείμενο και στο κείμενο της Ενότητας;
  5. Αξιοποιώντας τις γνώσεις σας από τα ομηρικά έπη να εξηγήσετε σύντομα τον όρο «ανθρωπομορφισμός των θεών».