ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ -ΕΝΟΤΗΤΑ 12

ΠΗΓΗ http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C106/502/3268,13334/ Ο Τυφών, το τέρας με την εκπληκτική δύναμη που λίγο έλειψε να ανατρέψει τους θεούς και να κυβερνήσει  τον κόσμο, νικήθηκε από τους κεραυνούς του Δία και τελικά καλύφθηκε από το σικελικό βουνό της Αίτνας ή  γκρεμίστηκε στον Τάρταρο (Αρχαιολογικό Μουσείο Μονάχου). Θεϊκές αδυναμίες Α. Κείμενο Ούτε οι θεοί του Ολύμπου δεν ξεφεύγουν από τον ανελέητο σκεπτικισμό του Λουκιανού (γενν. 120  μ.Χ. περίπου). Στο έργο του Θεῶν διάλογοι παρουσιάζει τους θεούς εντελώς απομυθοποιημένους, με ανθρώπινες αδυναμίες, εντελώς ανάξιους για τον σεβασμό και τις τιμές των ανθρώπων. Στον διάλογο που ακολουθεί ο Άρης και ο Ερμής σχολιάζουν τη μεγαλοστομία του Δία. ΑΡΗΣ: Ἤκουσας, ὦ Ἑρμῆ, οἷα ἠπείλησεν ἡμῖν ὁ Ζεύς, ὡς ὑπεροπτικὰ καὶ ὡς ἀπίθανα; Ἢν ἐθελήσω, φησίν, ἐγὼ μὲν ἐκ τοῦ  οὐρανοῦ σειρὰν καθήσω, ὑμεῖς δὲ ἀποκρεμασθέντες κατασπᾶν βιάσεσθέ με, ἀλλὰ μάτην πονήσετε· οὐ γὰρ δὴ καθελκύ σετε· εἰ δὲ ἐγὼ θελήσαιμι ἀνελκύσαι, οὐ μόνον ὑμᾶς, ἀλλὰ καὶ τὴν γῆν ἅμα καὶ τὴν θάλασσαν συνανασπάσας μετεω ριῶ· καὶ τἆλλα ὅσα καὶ σὺ ἀκήκοας. Ἐγὼ δὲ ὅτι μὲν καθ’ ἕνα πάντων ἀμείνων καὶ ἰσχυρότερός ἐστιν οὐκ ἂν ἀρνηθείη ν, ὁμοῦ δὲ τῶν τοσούτων ὑπερφέρειν [...] οὐκ ἂν πεισθείην. ΕΡΜΗΣ: Εὐφήμει, ὦ Ἄρες· οὐ γὰρ ἀσφαλὲς λέγειν τὰ τοιαῦτα, μὴ καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν τῆς φλυαρίας. ΑΡΗΣ: [...] Ὃ μάλιστα γελοῖον ἔδοξέ μοι ἀκούοντι μεταξὺ τῆς ἀπειλῆς, οὐκ ἂν δυναίμην σιωπῆσαι πρὸς σέ· μέμνημαι  γὰρ οὐ πρὸ πολλοῦ, ὁπότε ὁ Ποσειδῶν καὶ ἡ Ἥρα καὶ ἡ Ἀθηνᾶ ἐπαναστάντες ἐπεβούλευον ξυνδῆσαι λαβόντες αὐτόν,  ὡς παντοῖος ἦν δεδιώς, καὶ ταῦτα τρεῖς ὄντας, καὶ εἰ μή γε ἡ Θέτις κατελεήσασα ἐκάλεσεν αὐτῷ σύμμαχον Βριάρεων ἑκα τόγχειρα ὄντα, κἂν ἐδέδετο αὐτῷ κεραυνῷ καὶ βροντῇ. Ταῦτα λογιζομένῳ ἐπῄει μοι γελᾶν ἐπὶ τῇ καλλιρρημοσύνῃ αὐτοῦ. Λουκια νός, Θεῶν διάλογοι 1.1-2 Γλωσσικά σχόλια οἷα ἠπείλησεν (πλ. ερωτ.) τι απειλές εκτόξευσε ὁ/ἡ ἀπίθανος, τὸ ἀπίθανον απίθανος, απίστευτος ἡ σειρά το σκοινί καθήσω (ορ. μέλλ. ρ. καθίημι) θα αφήσω προς τα κάτω (πβ. ν.ε.:  κάθετος, καθετή, καθετήρας) κατασπάω, κατασπῶ τραβώ με δύναμη προς τα κάτω (πβ. ν.ε.: αποσπώ, απόσπαση) βιάζομαι εξαναγκάζω, επιχειρώ με τη βία  (πβ. ν.ε.: βιαστικός, βεβιασμένος) μάτην μάταια πονέω, πονῶ κοπιάζω (πβ. ν.ε.: πόνημα, φιλόπο νος)   καθέλκω τραβώ κάτω (πβ. ν.ε.: καθέλκυση) ἅμα συγχρόνως, μαζί   συνανασπάω, συνανασπῶ τραβώ προς τα πάνω μαζί με κάτι  άλλο μετεωριῶ (οριστ. μέλλ. ρ. μετεωρίζω) σηκώνω ψηλά καθ’ ἕνα πάντων ἀμείνων καὶ ἰσχυρότερός ἐστιν ξεχωριστά από τον καθένα (μας) εί ναι ανώτερος και ισχυρότερος ὁμοῦ δὲ τῶν τοσούτων ὑπερφέρειν οὐκ ἂν πεισθείην δε θα μπορούσα όμως να πιστέψω  ότι μας ξεπερνάει τόσους μαζί εὐφήμει (β΄ εν. προστ. ενεστ. ρ. εὐφημέω, εὐφημῶ) σιωπή! (πβ. ν.ε.: δυσφήμηση) ὃ μάλιστα γελοῖον ἔδοξέ μοι ἀκούοντι μεταξὺ τῆς ἀπειλῆς αυτό όμως που μέσα στην απειλή του μου φάνηκε πιο γελοίο, καθώς  το άκουγα ἐπαναστάντες (μτχ. αορ. β΄ ρ. ἐπανίσταμαι) ἐπεβούλευον ξυνδῆσαι (απαρ. αορ. ρ. ξυνδέω, -ῶ) επαναστάτησαν και σχεδίαζαν (πβ.  ν.ε.: επιβουλή) να τον δέσουν χει ροπόδαρα (πβ. ν.ε.: συνδετήρας, σύνδεσμος) ὡς παντοῖος ἦν δεδιώς (μτχ. ρ. δέδοικα / δέδια) πόσο τρομοκρατημένος ήταν καὶ ταῦτα τρεῖς ὄντας (επιρρ. εναντ. μτχ.) και μάλιστα ενώ ήταν (μόνο) τρεις κατελεέω, κατελεῶ συμπονώ, σπλαχνίζομαι ὁ/ἡ ἑκατόγχειρ αυτός που έχει εκατό χέρια (πβ.  ν.ε.: μονόχειρας, χειρολαβή) κἂν ἐδέδετο αὐτῷ κεραυνῷ καὶ βροντῇ θα είχε αιχμαλωτιστεί μαζί με τον  κεραυνό και τη βροντή του   λογίζομαι σκέφτομαι (πβ. ν.ε.: λογιστής, λογι σμός) ἐπῄει (γ΄ εν. οριστ. παρατ. ρ. ἐπέρχομαι) μοι γελᾶν μου ερχόταν να γελάσω ἡ καλλιρρημοσύνη η ωραιολογία, η καυχησιολογία (πβ. ν.ε.: κομπορρημοσύνη) Ερμηνευτικά σχόλια μὴ καί τι κακὸν ἀπολαύσωμεν τῆς φλυαρίας: Ο Ερμής φοβάται ότι οι φλυαρίες, όπως χα ρακτηρίζει την κριτική εις βάρος του Δία, θα βάλουν σε περιπέτειες τους δύο πρωταγωνι στές του διαλόγου. Ο φόβος του αυτός τονίζει την παντοδυναμία του Δία, έρχεται όμως ταυτόχρονα σε σπαρταριστή αντίθεση με τη διήγηση που θα ακολουθήσει και θα απομυθοποιεί τον πατέρα των θεών και των ανθρώπων. ὁ Ποσειδῶν καὶ ἡ Ἥρα καὶ ἡ Ἀθηνᾶ ἐπαναστάντες: Στην Ἰλιάδα (Β 394-406) μαθαίνουμε πως η Θέτις έσωσε  τον Δία από συνωμοσία ανατροπής του –που είχαν οργανώσει ο Ποσειδώνας, η Ήρα και η Αθηνά– καλώντας σε βοή θειά του τον εκατόγχειρα γίγαντα Βριάρεω. κεραυνῷ καὶ βροντῇ: Σύμφωνα με τη μυθολογία, τα δύο αυτά όπλα, που αποτελούν σύμβολα της δύναμης του  Δία, ήταν προσφορά των Κυκλώπων και των Εκατογχείρων προς το πρόσωπό του. Έτσι έδειξαν την ευγνωμοσύνη τους για την απελευθέρωσή τους από τα Τάρταρα, όπου τους είχαν φυλακίσει οι Τιτάνες. Ερωτήσεις Ποια απειλή του Δία προκάλεσε τη συζήτηση μεταξύ Άρη και Ερμή; Ποιο γεγονός από το παρελθόν κλονίζει την αξιοπιστία των ισχυρισμών του πατέρα των θεών και των ανθρώπων; Ποιες ήταν οι σχέσεις μεταξύ του Δία και των άλλων θεών, σύμφωνα με το κείμενο; Από ποια στοιχεία του κειμένου φαίνεται ότι ο Λουκιανός άσκησε οξεία κριτική στις παραδοσιακές θρησκευτικές αντι λήψεις της εποχής του; Οι θεοί στο κείμενο του Λουκιανού παρουσιάζουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όπως και στα έπη του Ομήρου. Διακρί νετε διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι δύο δημιουργοί παρουσιάζουν τους θεούς στο έργο τους;    Χάλκινο αγαλματίδιο που προέρχεται από την Αμβρακία και παριστάνει τον Δία ως «κεραύνιο»: στο ένα χέρι του κρατά τον κεραυνό και στο άλλο έναν αετό, σύμβολα της θεϊκής του δύναμης (5ος αι.π.Χ., Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Χάλκινο ειδώλιο του 5ου αι.π.Χ. Κατακευάστηκε σε τοπικό εργαστήριο της Αρκαδίας και παριστάνει τον Ερμή με τη μορφή χαρακτηριστικού βοσκού της περιοχής (Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Β. Λεξιλογικά – Ετυμολογικά    Επαναληπτικές ασκήσεις Αφού αναλύσετε τις παρακάτω σύνθετες λέξεις στα συνθετικά τους, να συμπληρώσετε την τρίτη στήλη  δηλώνοντας τι μέρος του λόγου είναι το α΄ συνθετικό: α΄συνθετικό β΄συνθετικό το α΄συνθετικό είναι σύμμαχος ἑκατόγχειρ ἀσφαλές εὐφημέω, εὐφημῶ κατασπάω, κατασπῶ Να σχηματίσετε σύνθετες λέξεις χρησιμοποιώντας τα συνθετικά που δίνονται: α΄συνθετικό β΄συνθετικό σύνθετη λέξη θάλασσα + κρατέω, κρατῶ θάλασσα + πόρος κεραυνός + βάλλω πολύς + καρπός Να αντιστοιχίσετε τις παρακάτω ομόρριζες των ρ. φέρω και καλῶ λέξεις με την κατηγορία στην οποία  ανήκουν: φορεύς φορά φέρετρον φόρος κλῆσις κλητήρ κλητός όργανο, μέσο πρόσωπο που ε νεργεί ρηματικό επίθετο ενέργεια, κατάστα ση Να αντιστοιχίσετε τις λέξεις της στήλης Α΄ με τις ομόρριζές τους στη στήλη Β΄: Α΄ Β΄ στάσις καλῶ σιωπή ἐπανίστημι στασιώδης ὑπεροπτικός ὄψις σιωπῶ σφάλμα ἀσφαλές στατήρ παράκλητος Να συμπληρώσετε τα κενά επιλέγοντας κάθε φορά μία λέξη από τη στήλη Β΄της άσκησης 4 που να ανήκει στις παρακάτω κατηγορίες: ενέργεια, κατάσταση ………………… όργανο, μέσο ........................... επίθετο που δηλώνει        πλησμονή  ……………………….. αποτέλε σμα ενέργειας ........................... Να γράψετε με ποιους ρηματικούς τύπους του κειμένου της Ενότητας έχουν ετυμολογική συγγένεια τα  παρακάτω ρηματικά επίθετα: ληπτέος, ἀποστατέον, πειστέον, δετός. Να γράψετε επίθετα της α.ε. ομόρριζα των ρημάτων σιωπῶ και ἐλεῶ. Γ. Γραμματική – Σύνταξη Επαναληπτικές ασκήσεις Να αντικατασταθούν στους άλλους βαθμούς τα παρακάτω επίθετα (ίδιο γένος, πτώση και αριθμός) και  επιρρήματα του κειμένου: ἀμείνων, ἰσχυρότερος, ἀσφαλές, μάλιστα, πολλοῦ. Να επιλέξετε από το πλαίσιο το κατάλληλο ουσιαστικό (λαμβάνοντας υπόψη και τον συντακτικό του ρό λο) και να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων: γυναιξί παισίν τὸν παῖδα  ναῦς χειρί ὦ γύναι α. Τῶν τε ἀνθρώπων τοὺς ἀχρειοτάτους ξὺν ________________ καὶ ______________ __ ἐξεκόμισαν. β. Πρῶτον μὲν οὖν ἀποδείξω ὑμῖν ὅτι οὐκ ἐκέλευσα πιεῖν ________________ τὸ φάρ μακον. γ. Φαίνεται δὲ καὶ Σαμίοις Ἀμεινοκλῆς Κορίνθιος ναυπηγὸς________________ ποιήσ ας τέσσαρας. δ. Ἐπειδή τε ὁ στρατὸς ἐσεβεβλήκει, πολλῇ ________________ ἐπεβοήθουν πά ντες. ε. ________________, ἔφη, ὄνομα δέ σοι τί ἐστιν; Να σχηματίσετε τα ζητούμενα παραθετικά των επιθέτων και επιρρημάτων που δίνονται σε παρένθεση: Ἀνδρείας οὐδὲν ________________ (χρήσιμος, ουδ. γέν., συγκρ.) ἐν βίῳ ἀνθρώποις. Ἵνα δὲ μὴ δοκῶ περὶ ταῦτα ________________ (πολύς, αρσ. γέν., υπερθ.) χρόνον διατρίβειν ἁπάντων τῶν  τοιούτων ἀφέμενος ἐπὶ τὸν ________________ (ἁπλοῦς, αρσ. γέν., υπερθ.) ἤδη τρέψομαι τῶν λόγων. Οὕτω γάρ τινες δυσκόλως πεφύκασιν, ὥστε ἄν εὐλογουμένων ________________ (ἡδέως, συγκρ.) ἀκού οιεν. Διὰ τοῦτο δύο ὦτα ἔχομεν στόμα δὲ ἕν, ἵνα ________________ (πολύ, αιτ. πληθ. συγκρ.) ἀκούωμεν, ___ _____________ (μικρόν, αιτ. πληθ. συγκρ.) δὲ λέγωμεν. – ________________ (καλός, ουδ. γέν., υπερθ.) κόσμος· ποίημα γὰρ θεοῦ. – ________________ (μέγας, ουδ. γέν., υπερθ.) τόπος· ἅπαντα γὰρ χωρεῖ. – ________________ (ταχύς, ουδ. γέν., υπερθ.) νοῦς· διὰ παντὸς γὰρ τρέχει. – ________________ (ἰσχυρός, ουδ. γέν., υπερθ.) ἀνάγκη· κρατεῖ γὰρ πάντων. – ________________ (σοφός, ουδ. γέν., υπερθ.) χρόνος· ἀνευρίσκει γὰρ πάντα. Να αντιστοιχίσετε τους τύπους των συνηρημένων ρημάτων της Α΄στήλης με τη γραμματική αναγνώρι σή τους στη Β΄στήλη: Α΄ Β΄ 1. κατασπᾶν α. απαρ. ενεστ. μ.φ. 2. εὐφήμει β. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ. 3. δεῖ γ. β΄ εν. προστ. ενεστ. ε.φ. 4. ἐᾷ δ. απαρ. ενεστ. ε.φ. 5. ἐξομοιοῦται ε. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. μ.φ. 6. ἐπιμελεῖσθαι στ. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ. Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο του ρήματος που δίνεται στην πα ρένθεση (προσοχή στο πρόσωπο και στην έγκλιση, όπου δε δίνονται): Πάντες ἄνθρωποι, ὅταν ________________ (ἀναγκάζομαι, παθ. αόρ. α΄), ἐὰν καὶ μὴ ________________  (βούλομαι, ενεστ.), ________________ (πολεμέω, -ῶ, οριστ. ενεστ.). Ἐγὼ δ’ ἐξ αὐτῶν τούτων, ὧν ________________ (αἰτιάομαι, -ῶμαι, γ΄ πληθ. οριστ. ενεστ.) οὗτοι, ________________ (ἀποφαίνω, α΄εν. οριστ. μέλλ.) ὅτι οὐκ ἔνοχός εἰμι. Πᾶς ὁ φαῦλα πράσσων ________________ (μισέω, -ῶ, οριστ. ενεστ.) τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς,  ἵνα μὴ________________ (ἐλέγχομαι, παθ. αόρ. α΄) τὰ ἔργα αὐτοῦ (αττική σύνταξη). Ὁ ἀληθινὸς ἄρχων οὐ πέφυκε (= ο αληθινός άρχοντας από τη φύση του) τὸ αὑτῷ συμφέρον ________________ (σκοπέομαι, -οῦμαι, απαρ. ενεστ.), ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ. Αφού αναγνωρίσετε γραμματικά τους παρακάτω τύπους αορίστου β΄, να επιλέξετε τον κατάλληλο για  να συμπληρώσετε τις προτάσεις (δύο τύποι περισσεύουν): βάλοι, ἑλέσθαι, ἀγάγω, ἔλθοιμεν, εὕροι, λάβοις, γένηται Οὔκουν ἄξιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοσαύτην βλασφημίαν ἀντὶ καλῶν ὑμῖν ἀγαθῶν ________________. Ὀκνῶ μὴ μάταιος ἡ στρατεία ________________. Πῶς ἄν τις ________________ ταύτης βεβαιοτέραν ἢ δικαιοτέραν δημοκρατίαν; Καὶ οὐ τούτου ἕνεκα ταῦτα σφόδρα λέγω, ὡς ἕτερόν τινα εἰς αἰτίαν ________________. Οὐκ ἂν ________________ παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος. Να αντιστοιχίσετε τις κύριες προτάσεις της Α΄στήλης με τις δευτερεύουσες της Β΄. Να σημειώσετε το  είδος, τον τρόπο εισαγωγής και εκφοράς και τη συντακτική λειτουργία των δευτερευουσών προτάσε ων: Α΄ Β΄ 1. Ἐν ταῖς χορηγίαις γιγνώσκουσιν α. ὅ,τι τις ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον. 2. Τὰ δὲ ἐντὸς [τοῦ σώματος] οὕτως ἐκάετο β. ὅτε δεινότατος ἑαυτοῦ ἦσθα. 3. Εἴθε σοι, ὦ Περίκλεις, τότε συνεγενόμην γ. ὅτι χορηγοῦσι μὲν οἱ πλούσι οι, χορηγεῖται  δὲ ὁ δῆμος. 4. Οἵ τε ἄλλοι πάντες ἔφερον δ. ὥστε μήτε τῶν πάνυ λε πτῶν  ἱματίων ἀνέ χεσθαι. 5. Ἄξιον δ’ ἐπὶ τῆς νῦν ἡλικίας ποιήσασθαι τὴν στρατείαν ε. ὅτι χαλεπῶς φέρω τοῖς  πα ροῦσι πράγμα σι. 6. Ἀνὴρ πονηρὸς δυστυχεῖ στ. ἵν’ οἱ τῶν συμφορῶν  κοινω νήσαντες, οὗ τοι καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαύ σωσι. 7. Ἄνδρες στρατιῶται, μὴ θαυμάζετε ζ. κἂν  εὐτυχῇ. Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις: Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον. Μενέλαον εἶχε τρόμος μή τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι. Οὔ με πείσεις, οὐδ’ ἐὰν πείσῃς. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο. Ἢ γὰρ οὐ χρὴ ποιεῖσθαι παῖδας ἢ συνδιαταλαιπωρεῖν καὶ τρέφοντα καὶ παιδεύοντα. Πλάτων, Κρίτων 45d Ή λοιπόν δεν πρέπει να κάνει κανείς παιδιά ή πρέπει να ταλαιπωρείται μαζί τους προσπαθώντας να τα αναθρέψει και να τα μορφώσει. Αρχαία Ελληνικά Γ΄ Γυμνασίου: Ενότητα 12 (επαναληπτικές ασκήσεις) ΠΗΓΗ https://latistor.blogspot.com/2015/05/12.html Meirion Matthias Αρχαία Ελληνικά Γ΄ Γυμνασίου: Ενότητα 12 (επαναληπτικές ασκήσεις) Επαναληπτικές ασκήσεις Γραμματική – Σύνταξη 1. Να αντικατασταθούν στους άλλους βαθμούς τα παρακάτω επίθετα (ίδιο γένος, πτώση και αριθμός) και επιρρήματα του κειμένου: ἀμείνων, ἰσχυρότερος, ἀσφαλές, μάλιστα, πολλοῦ. Θετικός                 Συγκριτικός              Υπερθετικός ἀγαθός                   ἀμείνων                       ἄριστος ἰσχυρός                  ἰσχυρότερος           ἰσχυρότατος ἀσφαλές              ἀσφαλέστερον             ἀσφαλέστατον μάλα                      μᾶλλον                           μάλιστα πολλοῦ                πλείονος - πλέονος       πλείστου [Κλίση συγκριτικού βαθμού, αρσενικού γένους, του επιθέτου πολύς Ενικός πλείων - πλέων πλείονος - πλέονος πλείονι - πλέονι πλείονα - πλείω - πλέονα - πλέω πλεῖον - πλέον Πληθυντικός πλείονες - πλείους - πλέονες - πλέους πλειόνων - πλεόνων πλείοσι(ν) - πλέοσι(ν) πλείονας - πλείους - πλέονας - πλέους πλείονες - πλείους - πλέονες - πλέους] 2. Να επιλέξετε από τις ακόλουθες λέξεις το κατάλληλο ουσιαστικό (λαμβάνοντας υπόψη και τον συντακτικό του ρόλο) και να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω προτάσεων: γυναιξί παισίν τὸν παῖδα ναῦς χειρί ὦ γύναι α. Τῶν τε ἀνθρώπων τοὺς ἀχρειοτάτους ξὺν γυναιξί καὶ παισίν ἐξεκόμισαν.             β. Πρῶτον μὲν οὖν ἀποδείξω ὑμῖν ὅτι οὐκ ἐκέλευσα πιεῖν τὸν παῖδα τὸ φάρμακον. γ. Φαίνεται δὲ καὶ Σαμίοις Ἀμεινοκλῆς Κορίνθιος ναυπηγὸς ναῦς ποιήσας τέσσαρας. δ. Ἐπειδή τε ὁ στρατὸς ἐσεβεβλήκει, πολλῇ χειρί ἐπεβοήθουν πάντες. ε. Ὦ γύναι, ἔφη, ὄνομα δέ σοι τί ἐστιν; [ἡ γυνή               ναῦς        χειρ τῆς γυναικός      νεώς       χειρός τῇ γυναικί           νηί          χειρί τήν γυναῖκα        ναῦν       χεῖρα (ὦ) γύναι             ναῦ        χειρ αἱ γυναῖκες          νῆες          χεῖρες                                    τῶν γυναικῶν      νεῶν          χειρῶν            ταῖς γυναιξί(ν)  ναυσί(ν)     χερσί(ν) τάς γυναῖκας        ναῦς         χεῖρας             (ὦ) γυναῖκες        νῆες          χεῖρες ] 3 Να σχηματίσετε τα ζητούμενα παραθετικά των επιθέτων και επιρρημάτων που δίνονται σε παρένθεση: α. Ἀνδρείας οὐδὲν χρησιμώτερον (χρήσιμος, ουδ. γέν., συγκρ.) ἐν βίῳ ἀνθρώποις. β. Ἵνα δὲ μὴ δοκῶ περὶ ταῦτα πλεῖστον (πολύς, αρσ. γέν., υπερθ.) χρόνον διατρίβειν ἁπάντων τῶν τοιούτων ἀφέμενος ἐπὶτὸν ἁπλούστατον (ἁπλοῦς, αρσ. γέν., υπερθ.) ἤδη τρέψομαι τῶν λόγων. γ. Οὕτω γάρ τινες δυσκόλως πεφύκασιν, ὥστε ἄν εὐλογουμένων ἥδιον (ἡδέως, συγκρ.) ἀκούοιεν. δ. Διὰ τοῦτο δύο ὦτα ἔχομεν στόμα δὲ ἕν, ἵνα πλείονα [& πλείω - πλέονα - πλέω] (πολύ, αιτ. πληθ. συγκρ.) ἀκούωμεν,ἐλάττονα [& ἐλάττω / ἥττονα - ἥττω / μικρότερα] (μικρόν, αιτ. πληθ. συγκρ.) δὲ λέγωμεν. ε. – Κάλλιστον (καλός, ουδ. γέν., υπερθ.) κόσμος· ποίημα γὰρ θεοῦ. – Μέγιστον (μέγας, ουδ. γέν., υπερθ.) τόπος· ἅπαντα γὰρ χωρεῖ. – Τάχιστον (ταχύς, ουδ. γέν., υπερθ.) νοῦς· διὰ παντὸς γὰρ τρέχει. – Ἰσχυρότατον (ἰσχυρός, ουδ. γέν., υπερθ.) ἀνάγκη· κρατεῖ γὰρ πάντων. – Σοφώτατον (σοφός, ουδ. γέν., υπερθ.) χρόνος· ἀνευρίσκει γὰρ πάντα. 4. Να αντιστοιχίσετε τους τύπους των συνηρημένων ρημάτων της Α΄στήλης με τη γραμματική αναγνώρισή τους στη Β΄στήλη: Α΄                                           Β΄ 1. κατασπᾶν                            α. απαρ. ενεστ. μ.φ. 2. εὐφήμει                              β. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ. 3. δεῖ                                        γ. β΄ εν. προστ. ενεστ. ε.φ. 4. ἐᾷ                                         δ. απαρ. ενεστ. ε.φ. 5. ἐξομοιοῦται                       ε. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. μ.φ. 6. ἐπιμελεῖσθαι                     στ. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ. Απάντηση: 1. κατασπᾶν = δ. απαρ. ενεστ. ε.φ. 2. εὐφήμει = γ. β΄ εν. προστ. ενεστ. ε.φ. 3. δεῖ = β. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ. 4. ἐᾷ = στ. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. ε.φ. 5. ἐξομοιοῦται = ε. γ΄ εν. οριστ. ενεστ. μ.φ. 6. ἐπιμελεῖσθαι = α. απαρ. ενεστ. μ.φ. [Οριστική Εν. (ε.φ)        Οριστική Ενεστώτα (μ.φ.) ἐξομοιῶ                                   ἐξομοιοῦμαι ἐξομοιοῖς                                 ἐξομοιοῖ ἐξομοιοῖ                                   ἐξομοιοῦται ἐξομοιοῦμεν                            ἐξομοιούμεθα ἐξομοιοῦτε                               ἐξομοιοῦσθε ἐξομοιοῦσι(ν)                          ἐξομοιοῦνται] 5. Να συμπληρώσετε τις παρακάτω προτάσεις με τον κατάλληλο τύπο του ρήματος που δίνεται στην παρένθεση (προσοχή στο πρόσωπο και στην έγκλιση, όπου δε δίνονται): α. Πάντες ἄνθρωποι, ὅταν ἀναγκασθώσι (ἀναγκάζομαι, παθ. αόρ. α΄), ἐὰν καὶ μὴ βούλωνται (βούλομαι, ενεστ.),πολεμοῦσι (πολεμέω, -ῶ, οριστ. ενεστ.). β. Ἐγὼ δ’ ἐξ αὐτῶν τούτων, ὧν αἰτιῶνται (αἰτιάομαι, -ῶμαι, γ΄ πληθ. οριστ. ενεστ.) οὗτοι, ἀποφανῶ (ἀποφαίνω, α΄εν. οριστ. μέλλ.) ὅτι οὐκ ἔνοχός εἰμι. γ. Πᾶς ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ (μισέω, -ῶ, οριστ. ενεστ.) τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ (ἐλέγχομαι, παθ. αόρ. α΄) τὰ ἔργα αὐτοῦ (αττική σύνταξη). δ. Ὁ ἀληθινὸς ἄρχων οὐ πέφυκε (= ο αληθινός άρχοντας από τη φύση του) τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖσθαι (σκοπέομαι, -οῦμαι, απαρ. ενεστ.), ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ. 6. Αφού αναγνωρίσετε γραμματικά τους παρακάτω τύπους αορίστου β΄, να επιλέξετε τον κατάλληλο για να συμπληρώσετε τις προτάσεις (δύο τύποι περισσεύουν): βάλοι, ἑλέσθαι, ἀγάγω, ἔλθοιμεν, εὕροι, λάβοις, γένηται βάλοι: γ΄ ενικό πρόσωπο, ευκτικής αορίστου β΄, ε.φ. του ρήματος βάλλω ἑλέσθαι: απαρέμφατο αορίστου β΄, μ.φ. του ρήματος αἱρέομαι/αἱροῦμαι ἀγάγω: α΄ ενικό πρόσωπο, υποτακτικής αορίστου β΄, ε.φ. του ρήματος ἄγω ἔλθοιμεν: α΄ πληθυντικό πρόσωπο, ευκτικής αορίστους β΄, μ.φ. του ρ. ἔρχομαι εὕροι: γ΄ ενικό πρόσωπο, ευκτικής αορίστου β΄, ε.φ. του ρήματος εὑρίσκω λάβοις: β΄ ενικό πρόσωπο, ευκτικής αορίστου β΄, ε.φ. του ρήματος λαμβάνω γένηται: γ΄ ενικό πρόσωπο, υποτακτικής αορίστου β΄, μ.φ. του ρήματος γίγνομαι α. Οὔκουν ἄξιον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοσαύτην βλασφημίαν ἀντὶ καλῶν ὑμῖν ἀγαθῶν ἑλέσθαι. β. Ὀκνῶ μὴ μάταιος ἡ στρατεία γένηται. γ. Πῶς ἄν τις εὕροι ταύτης βεβαιοτέραν ἢ δικαιοτέραν δημοκρατίαν; δ. Καὶ οὐ τούτου ἕνεκα ταῦτα σφόδρα λέγω, ὡς ἕτερόν τινα εἰς αἰτίαν ἀγάγω. ε. Οὐκ ἂν λάβοις παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος. 7. Να αντιστοιχίσετε τις κύριες προτάσεις της Α΄στήλης με τις δευτερεύουσες της Β΄. Να σημειώσετε το είδος, τον τρόπο εισαγωγής και εκφοράς και τη συντακτική λειτουργία των δευτερευουσών προτάσεων: Α΄       1. Ἐν ταῖς χορηγίαις γιγνώσκουσιν           2. Τὰ δὲ ἐντὸς [τοῦ σώματος] οὕτως ἐκάετο 3. Εἴθε σοι, ὦ Περίκλεις, τότε συνεγενόμην        4. Οἵ τε ἄλλοι πάντες ἔφερον         5. Ἄξιον δ’ ἐπὶ τῆς νῦν ἡλικίας ποιήσασθαι τὴν στρατείαν 6. Ἀνὴρ πονηρὸς δυστυχεῖ  7. Ἄνδρες στρατιῶται, μὴ θαυμάζετε       Β΄ α. ὅ,τι τις ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον. β. ὅτε δεινότατος ἑαυτοῦ ἦσθα. γ. ὅτι χορηγοῦσι μὲν οἱ πλούσιοι, χορηγεῖται δὲ ὁ δῆμος. δ. ὥστε μήτε τῶν πάνυ λεπτῶν ἱματίων ἀνέχεσθαι. ε. ὅτι χαλεπῶς φέρω τοῖς παροῦσι πράγμασι. στ. ἵν’ οἱ τῶν συμφορῶν κοινωνήσαντες, οὗτοι καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαύσωσι. ζ. κἂν εὐτυχῇ. Απάντηση: 1-γ. Ἐν ταῖς χορηγίαις γιγνώσκουσιν ὅτι χορηγοῦσι μὲν οἱ πλούσιοι, χορηγεῖται δὲ ὁ δῆμος. Δευτερεύουσες ονοματικές ειδικές προτάσεις, εισάγονται με τον ειδικό σύνδεσμο ὅτι και εκφέρονται με οριστική για να δηλωθεί κάτι το πραγματικό. Λειτουργούν ως αντικείμενα του ρήματος της κύριας γιγνώσκουσιν. 2-δ. Τὰ δὲ ἐντὸς [τοῦ σώματος] οὕτως ἐκάετο, ὥστε μήτε τῶν πάνυ λεπτῶν ἱματίων ἀνέχεσθαι. Δευτερεύουσα συμπερασματική πρόταση. Εισάγεται με το συμπερασματικό σύνδεσμο ὥστε και εκφέρεται με απαρέμφατο (ἀνέχεσθαι) για να δηλωθεί το αποτέλεσμα ως ενδεχόμενο και δυνατό. Η πρόταση λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του αποτελέσματος στο ρήμα της κύριας ἐκάετο. 3-β. Εἴθε σοι, ὦ Περίκλεις, τότε συνεγενόμην, ὅτε δεινότατος ἑαυτοῦ ἦσθα. Δευτερεύουσα χρονική πρόταση, που εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο ὅτε (εκφράζει το σύγχρονο) και εκφέρεται με οριστική, για να δηλωθεί κάτι το πραγματικό. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα της κύριας συνεγενόμην. 4-α. Οἵ τε ἄλλοι πάντες ἔφερον ὅ,τι τις ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον. Δευτερεύουσα ονοματική αναφορική πρόταση. Εισάγεται με την αναφορική αντωνυμία ὅ,τι και εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό. Λειτουργεί ως αντικείμενο του ρήματος της κύριας ἔφερον. 5-στ. Ἄξιον δ’ ἐπὶ τῆς νῦν ἡλικίας ποιήσασθαι τὴν στρατείαν, ἵν’ οἱ τῶν συμφορῶν κοινωνήσαντες, οὗτοι καὶ τῶν ἀγαθῶνἀπολαύσωσι. Δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση. Εισάγεται με τον τελικό σύνδεσμο ἵνα και εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί επιδιωκόμενος σκοπός. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο απαρέμφατο ποιήσασθαι. 6-ζ. Ἀνὴρ πονηρὸς δυστυχεῖ κἂν εὐτυχῇ. Δευτερεύουσα επιρρηματική παραχωρητική πρόταση. Εισάγεται με τον παραχωρητικό σύνδεσμο κἂν, καθώς δηλώνει παραχώρηση σε κάτι το μη πραγματικό, και εκφέρεται με υποτακτική για να δηλωθεί η αόριστη επανάληψη στο παρόν και στο μέλλον. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της εναντίωσης στο ρήμα της κύριας δυστυχεῖ. 7-ε. Ἄνδρες στρατιῶται, μὴ θαυμάζετε ὅτι χαλεπῶς φέρω τοῖς παροῦσι πράγμασι. Δευτερεύουσα επιρρηματική αιτιολογική πρόταση. Εισάγεται με τον αιτιολογικό σύνδεσμο ὅτι, που δηλώνει αντικειμενική αιτιολογία, και εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αιτίας στο ρήμα της κύριας θαυμάζετε. 8. Να αναγνωρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις: α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο, ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν. β. Ἔπεμψε στρατιώτας, ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει. γ. Μηχαναὶ πολλαί εἰσιν, ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον. δ. Μενέλαον εἶχε τρόμος μή τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι. ε. Οὔ με πείσεις, οὐδ’ ἐὰν πείσῃς. ζ. Ἡρακλῆς ἠπόρει ποίαν ὁδὸν τράποιτο. α. Ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο Δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση. Εισάγεται με το χρονικό σύνδεσμο ὅτε που δηλώνει το σύγχρονο και εκφέρεται με οριστική για να δηλωθεί το πραγματικό. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρήμα της κύριας ἔτυχεν. β. ὅπως βοηθήσειαν τῇ πόλει Δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση. Εισάγεται με τον τελικό σύνδεσμο ὅπως και εκφέρεται με ευκτική του πλαγίου λόγου, διότι εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου (Ἔπεμψε). Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο ρήμα της κύριας. γ. ὥστε διαφεύγειν τὸν θάνατον Δευτερεύουσα επιρρηματική συμπερασματική πρόταση. Εισάγεται με το συμπερασματικό σύνδεσμο ὥστε και εκφέρεται με απαρέμφατο, για να δηλωθεί το αποτέλεσμα ως επιδιωκόμενος σκοπός. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός του αποτελέσματος στο ρήμα της κύριας εἰσιν. δ. μή τι πάθοιεν οἱ Ἀργεῖοι Δευτερεύουσα ονοματική ενδοιαστική πρόταση. Εισάγεται με τον ενδοιαστικό σύνδεσμο μή, για να δηλωθεί φόβος μήπως συμβεί κάτι το ανεπιθύμητο. Εκφέρεται με ευκτική του πλαγίου λόγου, καθώς εξαρτάται από ιστορικό χρόνο (εἶχε τρόμος). Λειτουργεί ως υποκείμενο στην απρόσωπη έκφραση της κύριας εἶχε τρόμος. ε. οὐδ’ ἐὰν πείσῃς Δευτερεύουσα παραχωρητική πρόταση. Εισάγεται με τον σύνδεσμο οὐδ’ ἐὰν, καθώς το περιεχόμενό της είναι αρνητικό και εκφέρεται με υποτακτική για να δηλώσει το προσδοκώμενο. Λειτουργεί ως επιρρηματικός προσδιορισμός της αντίθεσης στο ρήμα της κύριας πείσεις. ζ. ποίαν ὁδὸν τράποιτο Δευτερεύουσα ονοματική πλάγια ερωτηματική πρόταση. Εισάγεται με την ερωτηματική αντωνυμία ποίαν, καθώς είναι πρόταση μερικής άγνοιας. Εκφέρεται με ευκτική του πλαγίου λόγου, διότι εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου. Λειτουργεί ως αντικείμενο του ρήματος της κύριας πρότασης ἠπόρει, από το οποίο και εξαρτάται. Λεξιλογικά – Ετυμολογικά 1. Αφού αναλύσετε τις παρακάτω σύνθετες λέξεις στα συνθετικά τους, να συμπληρώσετε την τρίτη στήλη δηλώνοντας τι μέρος του λόγου είναι το α΄ συνθετικό:                                    α΄συνθετικό     β΄συνθετικό      το α΄συνθετικό είναι σύμμαχος                     συν                        μάχομαι             πρόθεση        ἑκατόγχειρ                 ἑκατό                      χείρ                    αριθμητικό επίθετο ἀσφαλές                      ἀ (στερητικό)        σφάλλω               μόριο    εὐφημέω, εὐφημῶ     εὖ                            φήμη                   επίρρημα   κατασπάω, κατασπῶ        κατά              σπάω-ῶ               πρόθεση                           2. Να σχηματίσετε σύνθετες λέξεις χρησιμοποιώντας τα συνθετικά που δίνονται: α΄συνθετικό            β΄συνθετικό                        σύνθετη λέξη θάλασσα        +          κρατέω, κρατῶ                         θαλασσοκράτωρ              θάλασσα        +          πόρος                                          θαλασσοπόρος κεραυνός       +          βάλλω                                          κεραυνοβόλος πολύς           +            καρπός                                        πολύκαρπος 3. Να αντιστοιχίσετε τις παρακάτω ομόρριζες των ρ. φέρω και καλῶ λέξεις με την κατηγορία στην οποία ανήκουν: φορεύς φορά φέρετρον φόρος κλῆσις κλητήρ κλητός όργανο, μέσο: φέρετρον πρόσωπο που ενεργεί: φορεύς, κλητήρ ρηματικό επίθετο: κλητός ενέργεια, κατάσταση: φορά, φόρος, κλῆσις 4. Να αντιστοιχίσετε τις λέξεις της στήλης Α΄ με τις ομόρριζές τους στη στήλη Β΄: Α΄                                         Β΄                                                στάσις καλῶ                                      σιωπή ἐπανίστημι                           στασιώδης ὑπεροπτικός                        ὄψις σιωπῶ                                    σφάλμα ἀσφαλές                                στατήρ                                                παράκλητος Απάντηση: καλῶ: παράκλητος ἐπανίστημι: στάσις, στασιώδης, στατήρ ὑπεροπτικός: ὄψις σιωπῶ: σιωπή ἀσφαλές: σφάλμα 5. Να συμπληρώσετε τα κενά επιλέγοντας κάθε φορά μία λέξη από τη στήλη Β΄ της άσκησης 4 που να ανήκει στις παρακάτω κατηγορίες: ενέργεια, κατάσταση: ὄψις όργανο, μέσο: στατήρ επίθετο που δηλώνει πλησμονή: στασιώδης αποτέλεσμα ενέργειας: σφάλμα 6. Να γράψετε με ποιους ρηματικούς τύπους του κειμένου της Ενότητας έχουν ετυμολογική συγγένεια τα παρακάτω ρηματικά επίθετα: ληπτέος, ἀποστατέον, πειστέον, δετός. ληπτέος: λαβόντες ἀποστατέον: ἐπαναστάντες πειστέον: πεισθείην δετός: ἐδέδετο, ξυνδῆσαι 7. Να γράψετε επίθετα της α.ε. ομόρριζα των ρημάτων σιωπῶ και ἐλεῶ. σιωπῶ: σιωπηλός, σιωπηρός, σιγηρός ἐλεῶ: ἐλεεινός, ἐλεήμων, ἀνηλεής Ενότητα 12η  Θεϊκές αδυναμίες  ΠΗΓΗ http://eu-mathein.gr/wp-content/uploads/2015/04/%CE%95%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF% 84% CE%B1-12%CE%B7.pdf ΑΡΗΣ: Ἤκουσας, ὦ Ἑρμῆ, οἷα ἠπείλησεν ἡμῖν ὁ Ζεύς, ΑΡΗΣ: Άκουσες, Ερμή, τι απειλές εκτόξευσε εναντίον μας ο Δίας ὡς ὑπεροπτικά καί ὡς ἀπίθανα; τις πόσο αλαζονικές και απίθανες; Ἤν ἐθελήσω, φησίν, Αν θελήσω, είπε, ἐγώ μέν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ σειράν καθήσω, εγώ από τον ουρανό να αφήσω σκοινί προς τα κάτω ὑμεῖς δέ ἀποκρεμασθέντες κατασπᾶν βιάσεσθέ με, κι εσείς να πιαστείτε απ’ αυτό και να επιχειρήσετε με τη βία να με τραβήξετε με δύναμη προς τα κάτω, ἀλλά μάτην πονήσετε· μάταια θα κοπιάσετε· οὐ γάρ δή καθελκύσετε· γιατί βέβαια δε θα με τραβήξετε προς τα κάτω· εἰ δέ ἐγώ θελήσαιμι ἀνελκύσαι, αν όμως εγώ θελήσω να σύρω επάνω, οὐ μόνον ὑμᾶς, όχι μόνο εσάς, ἀλλά συνασπάσας καί τήν γῆν ἅμα καί τήν θάλασσαν αλλά να τραβήξω προς τα πάνω και την ξηρά μαζί και τη θάλασσα μετεωριῶ· θα σας σηκώσω ψηλά· καί τἆλλα ὅσα καί σύ ἀκήκοας. αλλά και τ’ άλλα (είπε) όσα κι εσύ έχεις ακούσει. Ἐγώ δέ ὅτι μέν καθ’ ἕνα πάντων ἀμείνων καί ἰσχυρότερός ἐστιν Εγώ βέβαια ότι ξεχωριστά από τον καθένα (μας) είναι ανώτερος και ισχυρότερος οὐκ ἄν ἀρνηθείην, δε θα μπορούσα να το αρνηθώ, ὁμοῦ δέ τῶν τοσούτων ὑπερφέρειν [...] οὐκ ἄν πεισθείην. δε θα μπορούσα όμως να πιστέψω ότι μας ξεπερνάει τόσους μαζί. ΕΡΜΗΣ: Εὐφήμει, ὦ Ἄρες· ΕΡΜΗΣ: Σιωπή, Άρη· οὐ γάρ ἀσφαλές λέγειν τά τοιαῦτα, γιατί δεν είναι ασφαλές να λες τέτοια λόγια, μή καί τι κακόν ἀπολαύσωμεν τῆς φλυαρίας. μήπως και δεχτούμε κάποια συμφορά εξαιτίας της φλυαρίας σου. ΑΡΗΣ: [...] Ὅ μάλιστα γελοῖον ἔδοξέ μοι ἀκούοντι μεταξύ τῆς ἀπειλῆς, ΑΡΗΣ: [...] Αυτό όμως που μέσα στην απειλή μου φάνηκε πιο γελοίο, καθώς το άκουγα, οὐκ ἄν δυναίμην σιωπῆσαι πρός σέ· δε θα μπορούσα να το αποκρύψω από σένα· μέμνημαι γάρ οὐ πρό πολλοῦ, θυμάμαι δηλαδή ότι πριν από λίγο καιρό, ὁπότε ὁ Ποσειδῶν καί ἡ Ἥρα καί ἡ Ἀθηνᾶ όταν ο Ποσειδώνας και η Ήρα και η Αθηνά ἐπαναστάντες ἐπεβούλευον ξυνδῆσαι λαβόντες αὐτόν, επαναστάτησαν και σχεδίαζαν αφού τον συλλάβουν να τον δέσουν χειροπόδαρα ὡς παντοῖος ἦν δεδιώς, πόσο τρομοκρατημένος ήταν, καί ταῦτα τρεῖς ὄντας, και μάλιστα ενώ ήταν τρεις, καί εἰ μή γε ἡ Θέτις κατελεήσασα κι αν η Θέτις δεν τον σπλαχνιζόταν ἐκάλεσεν αὐτῷ σύμμαχον Βριάρεων ἐκατόγχειρα ὄντα, και δεν καλούσε σε βοήθεια τον Βριάρεο που είχε εκατό χέρια, κἄν ἐδέδετο αὐτῷ κεραυνῷ καί θα είχε αιχμαλωτιστεί μαζί με τον βροντῇ. κεραυνό και τη βροντή του. Ταῦτα λογιζομένῳ ἐπῄει μοι γελᾶν ἐπί τῇ καλλιρρημοσύνῃ αὐτοῦ. Ενώ σκεφτόμουν αυτά, μου ερχόταν να γελάσω για την καυχησιολογία του . Λουκιανός, Θεῶν διάλογοι 1.1-2