ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Είναι η λεκτική αναπαράσταση αντικειμένων, φαινομένων ή καταστάσεων πραγμάτων, δηλαδή οντοτήτων με σχετικά σταθερή ταυτότητα και σύσταση.Η περιγραφή είναι "τέχνη" του χώρου και απαντά σε ερωτήματα του τύπου τι είναι το Χ αντικείμενο, φαινόμενο ή κατάσταση, ποια είναι τα στοιχεία που το συγκροτούν πώς οργανώνεται στο χώρο, ποια μέθοδο ακολουθεί η οργάνωσή του. Κάθε περιγραφή έχει το "υποκείμενο" της, δηλαδή τον παρατηρητή που περιγράφει και το "αντικείμενο" της, δηλαδή αυτό που περιγράφεται.
Μια περιγραφή μπορεί να χαρακτηριστεί είτε στατική είτε δυναμική, ανάλογα με το αν το περιγραφόμενο αντικείμενο είναι στατικό ή βρίσκεται σε κίνηση.
Η περιγραφή έχει δύο βασικές μορφές: αντικειμενική και υποκειμενική.
Αντικειμενική περιγραφή
Μια περιγραφή μπορεί να χαρακτηριστεί είτε στατική είτε δυναμική, ανάλογα με το αν το περιγραφόμενο αντικείμενο είναι στατικό ή βρίσκεται σε κίνηση.
Η περιγραφή έχει δύο βασικές μορφές: αντικειμενική και υποκειμενική.
Αντικειμενική περιγραφή
- Συναντάται σε κείμενα πληροφοριακά και επιστημονικά.
- Αυτός που περιγράφει δεν αποκαλύπτει τη στάση του ή τη θέση του για αυτό που περιγράφει.
- Κυριαρχεί το γ ρηματικό πρόσωπο.
- Η αναπαράσταση γίνεται με τρόπο που αντιστοιχεί στα πράγματα και δεν υπάρχει έκφραση γνώμης και συναισθημάτων.
- Συναντάται στη λογοτεχνία.
- Είναι συχνή η παρουσία του α ρηματικού προσώπου.
- Η περιγραφή συνυπάρχει με τα συναισθήματα που προκαλεί στο συγγραφέα το αντικείμενο της περιγραφής.
- Ονοματοθεσία και κατηγοριοποίηση.(ποιο είναι το αντικείμενο της περιγραφής και σε ποια κλάση ανήκει).
- Αισθητηριακές παρατηρήσεις(τι, πού, πώς, πότε, λεπτομερής περιγραφή).
- Πληροφοριακά στοιχεία(ιστορικές πληροφορίες, χρήση του αντικειμένου, σχέση με το περιβάλλον).
- Προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα.
- Κυριαρχεί ο Ενεστώτας και η εξακολουθητική ρηματική όψη αφού η περιγραφή δεν εξαρτάται από τη διάσταση του χρόνου.
- Δεν αποκλείονται βέβαια και οι συνοπτικοί χρόνοι.
- Αφθονούν τα επίθετα για τις σταθερές ιδιότητες των περιγραφομένων αντικειμένων και τα επιρρήματα για τις προσωρινές ιδιότητες.Τα επίθετα και τα επιρρήματα εξασφαλίζουν ακρίβεια και σαφήνεια στην περιγραφή.
- Χρησιμοποιούνται συχνά τα βοηθητικά ρήματα είμαι και έχω τα οποία προσδίδουν συγκεκριμένες ιδιότητες στα αντικείμενα.
- Χρησιμοποιούνται προσδιορισμοί του χώρου για να προσανατολιστεί ο αναγνώστης.
Περιγραφή και αφήγηση
Η περιγραφή απεικονίζει τα βασικά γνωρίσματα ενός αντικειμένου.
Αντίθετα στην αφήγηση ένα πρόσωπο ή μια κατάσταση εμφανίζονται δυναμικά. Η αφήγηση σχετίζεται με την εξέλιξη των γεγονότων και αναφέρεται στις αιτίες και τα αποτελέσματα τους.
Άρα η περιγραφή μας δίνει πληροφορίες σχετικά με το τι είναι ένα αντικείμενο ενώ η αφήγηση σχετικά με το πώς εξελίσσεται ένα πρόσωπο,μια κατάσταση, ένα πρόβλημα.
http://alexgger.blogspot.com/2013/06/blog-post_11.html
Πηγή:http://www.komvos.edu.gr/glwssa/logos_keimeno/2_1_2/geni1.htm
http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/document/document.php?course=DSGL-A111&openDir=/4e5b63b5pt3d/4e9c5b7dfwj6
http://alexgger.blogspot.com/2013/06/blog-post_11.html
Πηγή:http://www.komvos.edu.gr/glwssa/logos_keimeno/2_1_2/geni1.htm
http://digitalschool.minedu.gov.gr/modules/document/document.php?course=DSGL-A111&openDir=/4e5b63b5pt3d/4e9c5b7dfwj6
ΔΕΣ ΚΑΙ http://theodwrapappa.blogspot.com/p/blog-page_58.html
Α. ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
http://myodyssey.spidernet.net/main/default.aspx
http://myodyssey.spidernet.net/main/default.aspx
Ορισμός περιγραφής: Περιγραφή είναι η απεικόνιση, η αναπαράσταση με το λόγο (γραπτό ή προφορικό) αντικειμένων, προσώπων, γεγονότων, φαινομένων, καταστάσεων και συναισθημάτων.
Είδη περιγραφής
- Περιγραφή μικρών αντικειμένων (π.χ. η τσάντα μου, το ποδήλατό μου, η βιβλιοθήκη μου, το ρολόι μου, η φωτογραφική μηχανή μου, το θρανίο μου)
- Περιγραφή κτιρίων (σπίτια, σχολεία, εκκλησίες, καταστήματα, νοσοκομεία, μουσεία, εργοστάσια, θέατρα): το σπίτι μου, η εκκλησία της συνοικίας μου, το σχολείο μου
- Περιγραφή τοπίων (πάρκα, πλατείες, κήποι, περιβόλια, δάση, λίμνες, βουνά, ακρογιαλιές, ποτάμια): το πιο ωραίο τοπίο που έχω δει, το πάρκο της γειτονιάς μας, ο κήπος μου, το περιβόλι του παππού
- Περιγραφή πόλεων, συνοικιών, χωριών: το χωριό μου, η γειτονιά μου, μια ξένη πόλη που επισκέφτηκα
- Περιγραφή ζώων (κατοικίδια ζώα, ζώα του δάσους, πουλιά): ο σκύλος μου, η γάτα μου, το ζώο που αγαπώ περισσότερο
- Περιγραφή δέντρων και φυτών
- Περιγραφή φυσικών φαινομένων
- Περιγραφή προσώπων: ο καλύτερός μου φίλος/η, η μητέρα μου, ο παππούς μου, ο δάσκαλός μου, ο εαυτός μου
Β. ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Ορισμός αφήγησης: Αφήγηση ή διήγηση ονομάζουμε την παραστατική εξιστόρηση πραγματικών ή φανταστικών γεγονότων. Στις αφηγηματικές εκθέσεις ανήκουν διηγήσεις περιστατικών, περιπετειών, επεισοδίων, σκηνών από την οικογενειακή, κοινωνική, σχολική ζωή κ.α.
Γενικό σχεδιάγραμμα για τις διηγήσεις
- Πρόλογος
Πού και πότε έγινε το περιστατικό που πρόκειται να διηγηθούμε. Τα πρόσωπα που πήραν μέρος σ' αυτό - Κύριο μέρος Τα αίτια ή η αφορμή του περιστατικού. Αφήγηση του περιστατικού από την αρχή ως το τέλος με χρονολογική σειρά (διήγηση και περιγραφή εναλλάσσονται). Τα αποτελέσματα του περιστατικού και οι συνέπειές του για μας ή για τους άλλους. Συναισθήματα (π.χ. χαρά, ενθουσιασμός, λύπη, αγανάκτηση, οργή, γαλήνη, ανακούφιση κ.λ.π.).
- Επίλογος Γενικό συμπέρασμα, σκέψεις και κρίσεις μας για το συγκεκριμένο περιστατικό.
Σημείωση: Η σειρά του πιο πάνω σχεδιαγράμματος μπορεί να μεταβάλλεται, ανάλογα με το θέμα που έχουμε κάθε φορά.
ΘΕΜΑΤΑ
Μια γιορτή στο σπίτι - Ένα φανταστικό ταξίδι - Μια εκδρομή στο δάσος - Ένα γεγονός που θα μου μείνει αξέχαστο - Ένα ταξίδι με αεροπλάνο - Το πιο ευχάριστο γεγονός της ζωής μου - Ένα τροχαίο δυστύχημα - Μια ώρα που μου φάνηκε αιώνας - Ένα επεισόδιο στο δρόμο - Μια μέρα αδιάβαστος στο σχολείο - Μια περιπέτειά μου - Η μεγαλύτερη γκάφα της ζωής μου - Η χθεσινή καταιγίδα
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
1) Περιγραφή είναι η προσπάθεια να αναπαραστήσουμε, μέσα από το λόγο (γραπτό ή προφορικό) ή και με κινήσεις, κάποιο χώρο-τοπίο, πρόσωπο, αντικείμενο, φαινόμενο κ.λ.π. Η περιγραφή ως είδος κειμένου συνδέεται κυρίως με το χώρο. Η περιγραφή, λοιπόν, είναι «τέχνη του χώρου», αναπαριστά δηλαδή τα πράγματα μέσα στο πλαίσιο ενός πραγματικού χώρου (φυσικού ή γεωγραφικού, π.χ. περιγραφή ενός τοπίου) ήσυμβολικού χώρου (κοινωνικού χώρου, π.χ. περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί μέσα στην σχολική τάξη).
2) Η περιγραφή διακρίνεται σε αντικειμενική και υποκειμενική, ανάλογα με το βαθμό που αυτός που περιγράφει παρεμβαίνει στην περιγραφή.
- Αντικειμενική περιγραφήέχουμε όταν αυτός που περιγράφει (ομιλητής ή συγγραφέας) αναπαριστά το αντικείμενο της περιγραφής χωρίς να διατυπώνει προσωπικές απόψεις/κρίσεις και χωρίς να εκφράζει τα συναισθήματα που γεννιούνται μέσα του, καθώς το βλέπει και το περιγράφει. Και αυτό γίνεται γιατί σκοπός της περιγραφής είναι να αποδώσει πιστά και αντικειμενικά τις ιδιότητες του αντικειμένου της περιγραφής, χωρίς καμιά απολύτως παρέμβαση του προσώπου που κάνει την περιγραφή.Τις περιγραφές αυτές τις συναντάμε σε κείμενα με πληροφοριακό (λήμματα εγκυκλοπαιδειών, τεχνικά εγχειρίδια, δελτία καιρού, ρεπορτάζ, κ.λπ.) ή επιστημονικό χαρακτήρα (περιγραφή πειραμάτων, περιγραφή φαινομένων κ.λπ.) και χρησιμοποιούν κυρίως το τρίτο ρηματικό πρόσωπο, το οποίο δίνει στο λόγο αντικειμενικότητα.
- Υποκειμενική περιγραφή έχουμε όταν, παράλληλα με τα χαρακτηριστικά που αποδίδονται στο αντικείμενο της περιγραφής, εκφράζονται και προσωπικές σκέψεις ή συναισθήματα του ομιλητή/συγγραφέα. Οι περιγραφές αυτές έχουν σκοπό να προκαλέσουν αισθητική συγκίνηση, χρησιμοποιούν κυρίως το πρώτο ρηματικό πρόσωπο και τις συναντάμε κατά βάση σε λογοτεχνικά κείμενα ή έχουν σκοπό να πείσουν για την αξία του αντικειμένου που περιγράφεται (π.χ. οι περιγραφές στις διαφημίσεις προϊόντων).
3) Η οργάνωση της περιγραφής βασίζεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο ή σκελετό. Ο σκελετός αυτός αποτελεί το οργανωτικό πρότυπο που θα επιλέξουμε και δείχνει τα βήματα που θα ακολουθήσουμε για να περιγράψουμε το αντικείμενο της περιγραφής.
Τα βήματα αυτά είναι συνήθως τα εξής:
- 1ο βήμα: Προσέγγιση του αντικειμένου (κατηγοριοποίηση). Εντάσσουμε, δηλαδή, το αντικείμενο της περιγραφής στη λογική κατηγορία που ανήκει (π.χ. ένας πίνακας που ζωγράφισε κάποιος ζωγράφος εντάσσεται στην κατηγορία «έργο τέχνης» κ.λ.π.).
- 2ο βήμα: Εστίαση στο συγκεκριμένο αντικείμενο (υποκατηγοριοποίηση). Στο στάδιο αυτό εντάσσουμε το αντικείμενο στην ειδικότερη κατηγορία ή κατηγορίες που ανήκει με βάση τα κοινά γνωρίσματα που έχει με άλλα ομοειδή του αντικείμενα (π.χ. ο παραπάνω πίνακας του ζωγράφου εντάσσεται τώρα στην υποκατηγορία «πίνακας ζωγραφικής» και ενδεχομένως σε άλλες υποκατηγορίες με βάση κάποια άλλα κριτήρια, όπως «(πίνακας ζωγραφικής) σε καμβά», «μοντέρνος ή αφηρημένος (πίνακας ζωγραφικής)» κ.λπ.).
- 3ο βήμα: Επιλογή και παράθεση των λεπτομερειών του αντικειμένου (η καθαυτή περιγραφή). Στο στάδιο αυτό επιλέγουμε ποιες λεπτομέρειες του αντικειμένου που περιγράφουμε θα παραθέσουμε και τον τρόπο με τον οποίο θα τις οργανώσουμε και θα τις παραθέσουμε.
Ο τρόπος με τον οποίο θα παραθέσουμε τις λεπτομέρειες εξαρτάται:
α) από την πρόθεση / σκοπό αυτού που κάνει την περιγραφή
β) από την επικοινωνιακή περίσταση (σε ποιους απευθύνεται, ποιο μέσο-δίαυλο επικοινωνίας χρησιμοποιεί κ.λπ.).
Γι΄ αυτό και η περιγραφή που κάνει ένας ειδικός σε έναν πίνακα ζωγραφικής απευθυνόμενους σε κοινό «ειδικών», π.χ. σε ζωγράφους, είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που θα κάνει ένας μαθητής για τον ίδιο πίνακα απευθυνόμενος στους συμμαθητές τους, όπως διαφορετική είναι και μια «αντικειμενική περιγραφή» από μια «υποκειμενική».
Στο σημείο αυτό πρέπει και πάλι να αποφασίσουμε ποιο οργανωτικό μοντέλο θα εφαρμόσουμε και ποια επιμέρους βήματα θα ακολουθήσουμε. Κάποιοι τρόποι οργάνωσης και παράθεσης των λεπτομερειών είναι οι εξής:
α) Αν περιγράφουμε κάτι που ανήκει στον πραγματικό χώρο (φυσικό ή γεωγραφικό), π.χ. έναν πίνακα ζωγραφικής, τότε μπορούμε να διατάξουμε τις λεπτομέρειες σε μια φυσική σειρά με βάση τη σχέση τους στο χώρο (χωρική ακολουθία), ακολουθώντας διάφορες πορείες όπως:
- Από έξω προς τα μέσα. Παραθέτουμε δηλαδή:
α) τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά (σχήμα, διαστάσεις κ.λ.π.)
β) αυτά που βλέπουμε σε πρώτο πλάνο
γ) μετά αυτά που βλέπουμε σε δεύτερο ή τρίτο πλάνο, στο φόντο κ.λ.π.
- Από το γενικό προς το ειδικό. Από τα γενικά δηλαδή χαρακτηριστικά του αντικειμένου προχωρούμε σταδιακά και περιγράφουμε τα ειδικά (επιμέρους) χαρακτηριστικά του (παραγωγική μέθοδος). Ενδέχεται, βέβαια, να επιλεγεί και η αντίστροφη πορεία (επαγωγική).
- Από πάνω προς τα κάτω (αυτά που βλέπουμε στο πάνω μέρος και σταδιακά κατεβαίνουμε) ή το αντίστροφο.
- Από αριστερά προς τα δεξιά ή το αντίστροφο κ.λ.π.
β) Αν περιγράφουμε κάτι που ανήκει στον συμβολικό -κοινωνικό χώρο, π.χ. την κατάσταση που επικρατεί μέσα στη σχολική μας τάξη, τότε μπορούμε να διατάξουμε τις λεπτομέρειες σε μια λογική σειρά με βάση τις μεταξύ τους λογικές σχέσεις (λογική ακολουθία), ακολουθώντας διάφορες πορείες όπως:
- Από τα πιο σημαντικά (πρωτεύοντα) προς τα λιγότερο σημαντικά (δευτερεύοντα) ή το αντίστροφο.
- Από τα απλά στα σύνθετα ή το αντίστροφο κ.λ.π.
γ) Παράλληλα, οποιαδήποτε πορεία και αν ακολουθούμε, εστιάζουμε και περιγράφουμε τα χαρακτηριστικά τού κάθε «σημείου» που βρισκόμαστε, δίνοντας τις απαραίτητες πληροφορίες γι΄ αυτό. Ενδεικτικές τέτοιες λεπτομέρειες είναι:
α) τι απεικονίζει
β) τι συμβολίζει
γ) τα χρώματά του
δ) ποιες σκέψεις
ε) ποια συναισθήματα μας δημιουργεί (αν ο σκοπός και το είδος της περιγραφής το απαιτεί ή το δικαιολογεί, π.χ. «υποκειμενική περιγραφή»).
4) Η συνοχή ενός περιγραφικού κειμένου διασφαλίζεται με της σωστής οργάνωσης της περιγραφής με βάση κάποια από τα παραπάνω οργανωτικά μοντέλα. Έτσι, όταν οργανώνουμε σωστά τα βήματα της περιγραφής και χρησιμοποιούμε και τα κατάλληλα συνδετικά μέσα (λεκτικά μέσα συρραφής) πετυχαίνουμε τη συνοχή και συνεκτικότητα ενός περιγραφικού κειμένου.
Ειδικότερα, η συνοχή ενός περιγραφικού κειμένου επιτυγχάνεται με:
- Συνδετικές (διαρθρωτικές) λέξεις οι οποίες σχετίζονται και αποδίδουν κατά βάση τη διάταξη των λεπτομερειών του περιγραφόμενου αντικειμένου στο χώρο. Τέτοιες λέξεις είναι κυρίως:
- επιρρηματικά και προθετικά σύνολα που προσδιορίζουν χωροταξικά το αντικείμενο, που δηλώνουν διάταξη στο χώρο, π.χ. «μπροστά, πίσω, πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, εδώ, εκεί, δίπλα, στο σημείο αυτό, από πίσω, στο βάθος, στο φόντο, μέσα στο, κ.λ.π.»
- λέξεις ή φράσεις που δηλώνουν γενικευτική ή ειδικότερη αναφορά, π.χ. «γενικότερα, ειδικότερα, πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά στο, κ.λ.π.»
- λέξεις ή φράσεις που δηλώνουν προσθήκη / συμπλήρωση / πρόσθεση, π.χ. «επίσης, επιπλέον, παράλληλα, ακόμη, στην αρχή, στη συνέχεια, κ.λ.π.»
- λέξεις ή φράσεις που δηλώνουν αντίθεση, προκειμένου να αποδώσουν τις τυχόν αντιθετικές σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των στοιχείων της περιγραφής, π.χ. «όμως, ωστόσο, αλλά, αντίθετα κ.λ.π.»
- παράδειγμα, π.χ. «για παράδειγμα, λόγου χάρη κ.λ.π.»
- βεβαίωση, π.χ. «βέβαια, φυσικά, αναμφισβήτητα κ.λ.π.»
- έμφαση, π.χ. «και κυρίως, κατά κύριο λόγο, πρέπει να τονιστεί, κ.λ.π.»
- λέξεις ή φράσεις που δηλώνουν αποτέλεσμα - συμπέρασμα, προκειμένου να διατυπώσουμε κρίσεις σχετικές με κάποια συμπεράσματα που προκύπτουν από τη διαδικασία της περιγραφής, π.χ. «έτσι, λοιπόν, το αποτέλεσμα είναι, με συνέπεια να, κ.λ.π.».
- Επανάληψη (αναδίπλωση) μιας λέξης ή φράσης που προαναφέρθηκε (π.χ. «[…] έχει κίτρινο χρώμα. Κίτρινο είναι και …»)
- Επανάληψη (αναδίπλωση) της λέξης που προσδιορίζει το περιγραφόμενο αντικείμενο + κάποιο προσδιοριστικό (αντωνυμία), «[…]. Ο πίνακας αυτός …»
- Τη χρήση συνώνυμων λέξεων ή φράσεων για κάποια λέξη που προαναφέρθηκε ή που είναι λέξη-κλειδί + κάποιο προσδιοριστικό (αντωνυμία), π.χ. συνώνυμο της λέξης «πίνακας» είναι η λέξη «ζωγραφιά» («[…]. Μια τέτοια ζωγραφιά …»)
- Την υπαγωγή μιας λέξης ή φράσης που προαναφέρθηκε ή που είναι λέξη-κλειδί στο υπερώνυμό της (στη γενικότερη κατηγορία που ανήκει) + κάποια προσδιοριστικά αυτής (αντωνυμία), π.χ. η λέξη-φράση «πίνακας ζωγραφικής» υπάγεται στο υπερώνυμο «έργο τέχνης» («[…]. Αυτό / ένα τέτοιο έργο τέχνης …»).
5) Η γλώσσα της περιγραφής εξαρτάται και αυτή από το αντικείμενο της περιγραφής, την πρόθεση αυτού που περιγράφει και την επικοινωνιακή περίσταση. Ωστόσο, κάποια βασικά χαρακτηριστικά της γλώσσας που πρέπει να χρησιμοποιούμε στα περιγραφικά κείμενα είναι:
- Η σαφήνεια και ακρίβεια των λέξεων που επιλέγουμε, ώστε να αποδίδουν με τη μέγιστη δυνατή πιστότητα τα χαρακτηριστικά του αντικειμένου που περιγράφουμε και τις πληροφορίες που θεωρούμε ότι είναι αναγκαίες και επαρκείς (περιγράφουμε τα γνωρίσματα του αντικειμένου με απόλυτη ακρίβεια και με σαφή και κατανοητό τρόπο).
- Η κυριαρχία του ενεστώτα και του παρατατικού (εξακολουθητικοί χρόνοι), οι οποίοι έχουν πιο αόριστη διάρκεια και ευκολότερα αποδίδουν την απουσία χρόνου που παρατηρείται στο χώρο (ο χώρος είναι αχρονική διάσταση), αλλά και δίνουν στο δέκτης την αίσθηση πως «βλέπει» μπροστά του τη στιγμή εκείνη το αντικείμενο που περιγράφεται.
- Η χρήση ρημάτων που δηλώνουν κατάσταση (βλέπουμε, παρατηρούμε, εντοπίζουμε, διακρίνουμε, απεικονίζεται, αναπαρίσταται, φαίνεται, διαφαίνεται, διακρίνεται, αποτυπώνεται, ενυπάρχει κ.λ.π.). Τα ρήματα αυτά αποδίδουν την «στατικότητα» που χαρακτηρίζει την περιγραφή (στην περιγραφή αποφεύγονται ρήματα «κίνησης και δράσης», τα οποία ταιριάζουν στην αφήγηση).
- Η συχνή χρήση του συνδετικού ρήματος είμαι και του βοηθητικού έχω, τα οποία χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν χαρακτηριστικά και ιδιότητες στις λέξεις που προσδιορίζουν.
- Η χρήση επιθέτων. Τα επίθετα χρησιμοποιούνται στην περιγραφή κυρίως ανάλογα με τον σκοπό και το είδος αυτής. Έτσι, αν σκοπός μας είναι η «αντικειμενική περιγραφή» τα επίθετα χρησιμοποιούνται για να αποδώσουν κάποιες σταθερές ιδιότητες τού αντικειμένου (π.χ. «βοτσαλωτές» παραλίες) ή να τοποθετήσουν το αντικείμενο στο χώρο, προσδίδοντας βέβαια στο λόγο ζωντάνια, αμεσότητα και παραστατικότητα.
Αν όμως σκοπός μας είναι μια «υποκειμενική περιγραφή», τότε τα επίθετα, εκτός από τις σταθερές ιδιότητες τού αντικειμένου, ενδέχεται να:
- εκφράζουν συναισθήματα ή σκέψεις μας
- αποτελούν προσωπικά σχόλια
- υπερτονίζουν ή να υποβαθμίζουν κάποιες λεπτομέρειες του αντικειμένου κ.λ.π.
- Η χρήση επιρρημάτων, που αποδίδουν τις προσωρινές ιδιότητες των περιγραφόμενων στοιχείων.
- Η κυριολεκτική (δηλωτική) ή μεταφορική (συνυποδηλωτική) χρήση της γλώσσας. Ανάλογα δηλαδή με τον σκοπό και το είδος της περιγραφής χρησιμοποιούμε τη γλώσσα κυριολεκτικά (οι λέξεις αποδίδουν ακριβώς το νόημα που έχουν), όπως συμβαίνει στις «αντικειμενικές περιγραφές», ή μεταφορικά (οι λέξεις αποδίδουν άλλα νοήματα και χρησιμοποιούνται αλληγορικά, γίνεται ευρεία χρήση σχημάτων λόγου, όπως είναι οι μεταφορές, οι παρομοιώσεις, οι συγκρίσεις κ.λ.π.), όπως συμβαίνει στις «υποκειμενικές περιγραφές»
- Το ειδικό λεξιλόγιο / ορολογία (ανάλογα με το αντικείμενο της περιγραφής και την επικοινωνιακή περίσταση, π.χ. όταν περιγράφουμε ένα πείραμα στο μάθημα της Φυσικής χρησιμοποιούμε ειδικούς όρους της Φυσικής).
Η επιλογή της παθητικής σύνταξης
- Το ύφος της περιγραφής ποικίλλει ανάλογα με το είδος και το σκοπό της περιγραφής. Αν για παράδειγμα είναι «υποκειμενική» και θέλει να προσελκύσει το ενδιαφέρον του δέκτη θα κινηθεί σε ένα ύφος απλό, φιλικό, ζωντανό, άμεσο, παραστατικό, γλαφυρό, λυρικό (λογοτεχνίζον) κ.λ.π., ενώ, αν στοχεύει στην αντικειμενική παράθεση των χαρακτηριστικών του αντικειμένου, τότε γίνεται πιο απρόσωπο, ουδέτερο, επίσημο, σοβαρό κ.λ.π.
- Αντίστοιχα, διαμορφώνεται και με βάση την επικοινωνιακή περίσταση (σε ποιον απευθύνεται αυτός που περιγράφει).
Αναρτήθηκε από Βασίλης Πρασσάς
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
►Με τον όρο περιγραφή εννοούμε την αναπαράσταση μέσω του λόγου χώρων, προσώπων, αντικειμένων, φαινομένων κ.λπ. Η περιγραφή ως είδος κειμένου συνδέεται με το χώρο.
• Ακολουθεί πορεία από το γενικό στο ειδικό, από γενικές εικόνες σε λεπτομερειακές.
Οργανώνεται:
α. με βάση ένα σταθερό σημείο περιγραφής, όταν ο συγγραφέας μένει ακίνητος και από κεί περιγράφει το χώρο. β. με βάση την κίνηση προς ένα τέρμα (το σημείο περιγραφής δεν είναι σταθερό):
- από μακριά πάμε κοντά
- από βόρεια πάμε νότια κτλ.
- από πάνω πάνω κάτω και το αντίστροφο.
Η επιλογή του υλικού μιας περιγραφής εξαρτάται:
•
από την οπτική γωνία, τη θέση δηλαδή αυτού που περιγράφει στο χώρο
από την οπτική γωνία, τη θέση δηλαδή αυτού που περιγράφει στο χώρο
• από την ιδιαίτερη προσωπικότητα, το χαρακτήρα του
• από τη σκοπιά που αντιμετωπίζει τα γεγονότα.
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ
►Η γλώσσα της περιγραφής χαρακτηρίζεται από:
• σαφήνεια, ακρίβεια
• κυριαρχία του ενεστώτα και εξακολουθητικών ρημάτων που δηλώνουν τη διάρκεια, τη μονιμότητα του αντικειμένου που περιγράφεται συχνή χρήση βοηθητικών ρημάτων (είμαι, έχω)
• χρήση επιρρημάτων για προσωρινές ιδιότητες των περιγραφόμενων στοιχείων.
Σε άλλα είδη περιγραφής (προσώπου, ζώου, αντικειμένου κ.λπ.), η οργάνωση της περιγραφής ακολουθεί μια πορεία από τα απλά στα σύνθετα ή από τα δευτερεύοντα στα κύρια-σημαντικά στοιχεία κτλ.
Η χρήση των επιθέτων προσδίδει μεγαλύτερη ζωντάνια, παραστατικότητα αλλά και σαφήνεια στην περιγραφή και μας βοηθά να φανταστούμε πιο εύκολα και πιο λεπτομερειακά το αντικείμενο που περιγράφεται. Αντίθετα, η απουσία τους κάνει την περιγραφή όχι μόνο λιγότερο ανάγλυφη και παραστατική, αλλά και αόριστη και ασαφή, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στον αναγνώστη.
Επομένως, τα επίθετα δεν έχουν διακοσμητικό ρόλο, αλλά δίνουν ουσιαστικές πληροφορίες στον αναγνώστη.
Κατά τη διάρκεια της αφήγησης πρέπει να δώσουμε προσοχή στα εξής σημεία: να ξεκινάμε με αναφορά στο κείμενο-συγγραφέα ή απευθείας/ να χρησιμοποιούμε τις κατάλληλες συνδετικές λέξεις ή φράσεις/ να αναφέρουμε την κύρια θέση και τις βασικές ιδέες του κειμένου/ να μη μιμούμαστε τη γλώσσα και το ύφος του συγγραφέα/ αλλά να προσπαθούμε να εκφραστούμε πρωτότυπα/ να χρησιμοποιούμε το κατάλληλο πληροφοριακό ύφος (τυπικό, απρόσωπο) και να μη σχολιάζουμε το κείμενο/ να εφαρμόζουμε σωστά τους γλωσσικούς κανόνες (ορθογραφία, σύνταξη, λεξιλόγιο κ.λπ.)/ να μην υπερβαίνουμε τον αριθμό των λέξεων που έχει οριστεί.
ΕΙΔΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ
- στη λογοτεχνία, στην επιστήμη, στα σχολικά εγχειρίδια, στις εφημερίδες, σε πρακτικούς οδηγούς, σε διαφημίσεις, σε ενημερωτικά φυλλάδια, σε μικρές αγγελίες κτλ.
► Υπάρχουν διάφορα είδη περιγραφής, όπως:
- τοπίου, προσώπου, αντικειμένου, κτιρίου, φυσικού φαινομένου, έργου τέχνης, συναισθηματικών καταστάσεων κτλ.
► Η περιγραφή διακρίνεται επίσης σε αντικειμενική και υποκειμενική.
α. Η αντικειμενική περιγραφή χρησιμοποιείται σε κείμενα πληροφοριακά
(π.χ. εγκυκλοπαίδειες, τεχνικά εγχειρίδια, ρεπορτάζ, δελτία καιρού κ.ά.).
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της είναι:
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της είναι:
-
αυτός που περιγράφει αποφεύγει να αναμειχθεί προσωπικά ή να δηλώσει τη στάση του απέναντι σ' αυτό που περιγράφεται∙ γι' αυτό απ’ αυτό το είδος της περιγραφής απουσιάζουν τα σχόλια, η διατύπωση κάποιας γνώμης ή η έκφραση συναισθημάτων.
αυτός που περιγράφει αποφεύγει να αναμειχθεί προσωπικά ή να δηλώσει τη στάση του απέναντι σ' αυτό που περιγράφεται∙ γι' αυτό απ’ αυτό το είδος της περιγραφής απουσιάζουν τα σχόλια, η διατύπωση κάποιας γνώμης ή η έκφραση συναισθημάτων.
- η κυριαρχία του γ' προσώπου και η παθητική σύνταξη.
β. Η υποκειμενική περιγραφή χρησιμοποιείται κυρίως στη λογοτεχνία.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά της είναι:
- η παρουσία του α' προσώπου, η χρήση ποιητικής γλώσσας, το έντονο προσωπικό-βιωματικό στοιχείο, η έκφραση συναισθημάτων ή η διατύπωση προσωπικών κρίσεων και σχολίων.
Περιγραφή Α’ Λυκείου
Στόχος Περιγραφής
- Γενικός: αναπαράσταση ενός «αντικειμένου»
- Ειδικός:
- έκφραση και επικοινωνία (π.χ. η λογοτεχνική περιγραφή)
- διατύπωση μιας άποψης με μεγαλύτερη σαφήνεια (π.χ. η περιγραφή ενός επιστημονικού πειράματος)
- ψυχαγωγία (π.χ. οι περιγραφές των παραμυθιών)
Περιγραφικά κείμενα που εξυπηρετούν πρακτικούς σκοπούς:
- σε εφημερίδες (π.χ. μικρές αγγελίες, ανακοινώσεις)
- σε ενημερωτικά φυλλάδια (π.χ. οδηγίες για τις κινήσεις μας σε περίπτωση σεισμού)
- σε διαφημιστικά φυλλάδια
- σε έντυπα με οδηγίες για την κατασκευή, τη λειτουργία ή τη χρήση ενός αντικειμένου
- σε καταλόγους μουσείων και τουριστικούς οδηγούς
- σε επίσημα έγγραφα (π.χ. δικόγραφα, συμβόλαια)
- πληροφόρηση και εξυπηρέτηση των αναγκών της καθημερινής ζωής
Μεθόδευση της περιγραφής
Αντικείμενο Περιγραφής
(προσδιορισμός του αντικειμένου και σκοπός της περιγραφής του)
Ενεργητική και παθητική σύνταξη
Η ενεργητική σύνταξη χρησιμοποιείται για την προβολή του προσώπου που ενεργεί(υποκείμενο του μεταβατικού ρήματος). Αντίθετα, με την παθητική σύνταξη δίνεται έμφαση στην ίδια την ενέργεια και εξαίρεται το ποιητικό αίτιο (όταν αυτό αναφέρεται). Κατά τη μετατροπή από τη μία σύνταξη στην άλλη συμβαίνουν τα εξής:
Π.χ. Ο εκδοτικός οίκος «Πένα» εξέδωσε το βιβλίο του Γιώργου (ενεργητική σύνταξη).
Το βιβλίο του Γιώργου εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Πένα» (παθητική σύνταξη).
Γλώσσα της Περιγραφής
Η επιλογή των κατάλληλων λέξεων / φράσεων
Κατά την περιγραφή, τα γνωρίσματα του αντικειμένου αποδίδονται με μεγαλύτερη πιστότητα μέσω της χρήσης των κατάλληλων λέξεων και φράσεων. Έτσι, ενισχύεται η σαφήνεια και η ακρίβεια των λεπτομερειών. Παρ’ όλα αυτά, ανάλογα με το σκοπό της περιγραφής, επιδιώκεται αρκετές φορές ο υπερτονισμός ή η αποσιώπηση και η παραποίηση κάποιων χαρακτηριστικών του αντικειμένου. Για παράδειγμα, η περιγραφή ενός προϊόντος σε μια διαφήμιση καθίσταται σκόπιμα ασαφής, προκειμένου να αναδείξει υπερβολικά τις θετικές ιδιότητές του και να αποσιωπήσει τις αρνητικές. Πολλές φορές, μάλιστα, η πραγματικότητα διαστρεβλώνεται.
Π.χ. Ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο με πετρελαιοκινητήρα, μπλε χρώματος, κατασκευής 1999.
ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Ανάλογα με το είδος και το σκοπό του κειμένου, η γλώσσα χρησιμοποιείται κυριολεκτικά (δηλωτικά) ή μεταφορικά (συνυποδηλωτικά).
Κυριολεκτική ή δηλωτική είναι η χρήση της γλώσσας, όταν σχετίζεται αντικειμενικά με την πραγματικότητα. Εξασφαλίζει ακρίβεια, πιστότητα, χωρίς συναισθηματισμούς και προσωπικά σχόλια. Χρησιμοποιείται σε κείμενα απλά ή επιστημονικά ή κείμενα που εξυπηρετούν έναν πρακτικό σκοπό.
Π.χ. Η πτώχευση της χώρας φανερώνει ένα δυσοίωνο μέλλον για τους νέους ανθρώπους.
Μεταφορική ή συνυποδηλωτική καθίσταται η χρήση της γλώσσας, όταν οι λέξεις και οι φράσεις συνδέονται συνειρμικά και αυθαίρετα με την πραγματικότητα. Η σημασία που αποκτούν προσδιορίζεται από τις εμπειρίες του ομιλητή / γράφοντος. Σαφώς, για την κατανόηση του μηνύματος είναι αναγκαία η συμμετοχή των δεκτών (ακροατών / αναγνωστών) στις ίδιες εμπειρίες. Η μεταφορική χρήση της γλώσσας απαντά κυρίως στη λογοτεχνία.
Π.χ. Η πτώχευση της χώρας κόβει τα φτερά και στραγγαλίζει τα όνειρα των νέων.
Σχόλιο και Οπτική Γωνία
Κάθε περιγραφή γίνεται από μια ορισμένη οπτική γωνία. Κάποιος, δηλαδή, επιλέγει τις κατάλληλες λεπτομέρειες και περιγράφει ένα αντικείμενο ανάλογα με:
- τη συναισθηματική φόρτιση που έχει απέναντί του.
- τον τρόπο που σκέφτεται.
- το αποτέλεσμα που επιδιώκει (το σκοπό της περιγραφής).
Ειδικότερα, ο σκοπός της περιγραφής μπορεί να είναι: α) επικοινωνιακός, β) ψυχαγωγικός, γ) πληροφοριακός (πρακτικός / επιστημονικός). Η περιγραφή περιέχει συχνά κάποιο σχόλιο / γνώμη που εξυπηρετεί το σκοπό αυτόν του κειμένου. Πολλές φορές, το σχόλιο δεν είναι εμφανές στον αναγνώστη. Συνοψίζοντας, η επιλογή και ο τρόπος καταγραφής των λεπτομερειών μιας περιγραφής καθορίζονται από το σκοπό και την οπτική γωνία του πομπού. Παραδείγματος χάρη, θα είναι διαφορετική η περιγραφή:
- ενός μουσικού κομματιού από το συνθέτη του και από ένα μουσικό κριτή (διαφορετική συναισθηματική φόρτιση).
- ενός ενοικιαζόμενου διαμερίσματος από τον ιδιοκτήτη, ο οποίος αναζητά νέους ενοικιαστές, και από τον προηγούμενο, δυσαρεστημένο, ενοικιαστή (διαφορετικό επιδιωκόμενο αποτέλεσμα).
- ενός νέου νομοσχεδίου από ένα κομμουνιστικό και από ένα καπιταλιστικό κόμμα (διαφορετικός τρόπος σκέψης).
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ της ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ
Περιγραφή ενός χώρου / κτιρίου
Η περιγραφή ενός χώρου / κτιρίου εξαρτάται από την οπτική γωνία του περιγράφοντος και ακολουθεί την εξής πορεία:
- τοποθέτηση στο χώρο και στο χρόνο
- εξωτερική περιγραφή
- εσωτερική περιγραφή
- περιγραφή της χρήσης του συγκεκριμένου χώρου / κτιρίου
ΕΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
νεόκτιστος/-η/-ο = αυτός που έχει χτιστεί πρόσφατα, ΣΥΝ: νεόδμητος.
νεοκλασικό (το) = το κτίσμα που έχει οικοδομηθεί σύμφωνα με τα αρχιτεκτονικά πρότυπα του νεοκλασικισμού (νεοκλασικισμός = καλλιτεχνική τάση που χαρακτηρίζεται από την αναβίωση του κλασικισμού, δηλαδή τη μίμηση των προτύπων της αρχαίας ελληνικής τέχνης).
πατροπαράδοτος/-η/-ο = αυτός που έχει κληρονομηθεί από τους προγόνους, ΣΥΝ: πατρογονικός.
διατηρητέο (το) = κτίσμα το οποίο, σύμφωνα με το υπουργείο Πολιτισμού, απαγορεύεται να κατεδαφιστεί, γιατί αποτελεί δείγμα της πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει υψηλή καλλιτεχνική ή ιστορική αξία κ.λπ.
περίτεχνος/-η/-ο = αυτός που έχει φτιαχτεί με μεγάλη τέχνη, με γούστο και μαστοριά, ΣΥΝ: αριστοτεχνικός, καλοφτιαγμένος.
καλαίσθητος/-η/-ο = αυτός που φανερώνει καλαισθησία, λεπτό γούστο, ΣΥΝ: καλόγουστος.
περίοπτος/-η/-ο = αυτός που είναι ορατός από όλες τις πλευρές, ΣΥΝ: περίβλεπτος.
περίβολος (ο) = κατασκευή με την οποία περικλείεται ένας χώρος, ΣΥΝ: τοίχος, μάντρα, φράχτης / ο χώρος που περικλείεται από την κατασκευή αυτή, ΣΥΝ: αυλή.
περιτοίχισμα (το) = ο τοίχος που χτίζεται γύρω από ένα χώρο, ΣΥΝ: περίβολος, περίφραξη.
κιγκλίδωμα (το) = σειρά από κάγκελα, με τα οποία περιφράσσεται ένας χώρος, ΣΥΝ: κάγκελα, περίφραξη.
κανάτι (το) = θυρόφυλλο / παραθυρόφυλλο.
φεγγίτης (ο) = άνοιγμα σε ψηλό σημείο τοίχου ή στην οροφή, για να φωτίζεται και να αερίζεται κλειστός χώρος.
πρασιά (η) = χώρος, συνήθως φυτεμένος, που βρίσκεται μπροστά από κτίσμα / βραγιά.
βραγιά (η) = τμήμα κήπου φυτεμένο, που περιβάλλεται συνήθως από αυλάκι, ΣΥΝ: πρασιά.
γειτνιάζω = βρίσκομαι δίπλα / κοντά σε κάτι, ΣΥΝ: γειτονεύω, συνορεύω.
Περιγραφή Προσώπου
ΕΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
ωοειδής/-ής/-ές = αυτός που έχει σχήμα αυγού, ΣΥΝ: οβάλ.
οστεώδης/-ης/-ες = λιπόσαρκος, κοκαλιάρης.
γλαρά (μάτια) = φωτεινά, ζωηρά / γεμάτα ηδυπάθεια.
τσακίρικα (μάτια) = γαλανά/ γοητευτικά.
βλοσυρό (βλέμμα) = αγριωπό, εχθρικό.
απλανές (βλέμμα) = ανέκφραστο, που δεν εστιάζεται σε κάτι συγκεκριμένο.
γραμμένα (μάτια, χείλη, φρύδια) = που έχουν ωραία γραμμή, είναι σαν ζωγραφισμένα, ΣΥΝ: καλοσχηματισμένα.
σαρκαστικό (χαμόγελο) = ειρωνικό, χλευαστικό, κοροϊδευτικό.
αγένειος/-α/-ο = αυτός που δεν έχει γένια, ΣΥΝ: άγενος, αμούστακος.
ροζιάρικα (χέρια) = γεμάτα ρόζους (ρόζος = μικρή σκληρή προεξοχή του δέρματος, κάλος).
ντελικάτο (σώμα) = λεπτό, λεπτοκαμωμένο, εύθραυστο.
βεργολυγερός/-ή = ψηλός και λεπτός, με ωραίο παράστημα.
αιθέριος/-α/-ο = αυτός που χαρακτηρίζεται από ανάλαφρη χάρη.
Άδωνις = νέος με πολύ όμορφο πρόσωπο και ωραίο σώμα (από το μυθικό εραστή της θεάς Αφροδίτης).
Κουασιμόδος = πολύ άσχημος άνθρωπος (από το γνωστό Quasimodo, ήρωα του μυθιστορήματος «Η Παναγία των Παρισίων» του Β. Ουγκώ).
καρικατούρα = άσχημος άνθρωπος, με δυσανάλογα και αστεία χαρακτηριστικά (η κυριολεκτική σημασία της λέξης καρικατούρα είναι «γελοιογραφία»).
https://www.slideshare.net/akis71/ss-34175045
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
http://evangeliametaxaki.weebly.com/uploads/2/8/1/5/28157337/perigrafi.pdf
• Τι αφορά ο όρος περιγραφή;
Τι μπορεί να είναι αντικείμενο περιγραφής
– Είδη περιγραφής:
Με τον όρο περιγραφή, εννοούμε την αναπαράσταση, μέσα από το λόγο (και όχι π.χ. τη ζωγραφική). Η περιγραφή μπορεί να αφορά κυρίως: - χώρο / τοπίο - αντικείμενο (π.χ. ηλεκτρική συσκευή, έπιπλο, έργο τέχνης) - πρόσωπο (περιγραφή του εξωτερικού παρουσιαστικού: ύψος, χρώμα μαλλιών, ματιών, σχήμα προσώπου κλπ., περιγραφή του χαρακτήρα ενός ανθρώπου) Ωστόσο, η περιγραφή μπορεί να αναφέρεται και σε κάποιο συμβάν, γεγονός ή περιστατικό, σε κάποιο φυσικό ή καιρικό φαινόμενο (π.χ σεισμός, καταιγίδα, έκλειψη ηλίου) ακόμα και σε κάποιο συναίσθημα (π.χ. απογοήτευση από μια αποτυχία). • Ποιος είναι ο γενικός σκοπός της περιγραφής και ποιοι οι επιμέρους στόχοι; Στόχος της περιγραφής είναι να παραθέσει όλα τα γνωρίσματα του στοιχείου το οποίο περιγράφεται, όλα εκείνα που είναι απαραίτητα για να μπορέσει κάποιος να σχηματίσει μια πλήρη και σαφή εικόνα / άποψη για το στοιχείο αυτό. Ποιοι μπορεί να είναι οι ειδικότεροι στόχοι μιας περιγραφής; Πέρα όμως από το γενικότερο αυτό σκοπό, η περιγραφή μπορεί, κατά περίπτωση, να αποσκοπεί: - στην απλή ψυχαγωγία (π.χ. η λογοτεχνική περιγραφή) - στην κάλυψη πρακτικών αναγκών της καθημερινότητας (π.χ. η περιγραφή κάποιου εμπορικού προϊόντος σε διαφημιστικό φυλλάδιο, η περιγραφή του τρόπου λειτουργίας μιας ηλεκτρικής οικιακής συσκευής στις σχετικές οδηγίες χρήσεως) - στη μετάδοση γνώσεων (η περιγραφή κάποιου πειράματος στα σχολικά βιβλία, η περιγραφή ενός αρχαιολογικού ευρήματος σε επιστημονικά περιοδικά).
• Η περιγραφή ως είδος κειμένου:
Η περιγραφή συνδέεται κυρίως με την έννοια του ΧΩΡΟΥ (και όχι π.χ. τόσο με έννοιες όπως ο χρόνος ή η αιτία και το αποτέλεσμα). Το σημείο περιγραφής μπορεί να είναι σταθερό· άλλοτε πάλι ο συγγραφέας κινείται μέσα στο χώρο, δίνοντας έτσι περιγραφή από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μία περιγραφή ακολουθεί πορεία από το γενικό στο ειδικό, από γενικές εικόνες σε λεπτομέρειες. Πιο συγκεκριμένα, η περιγραφή δίνει στοιχεία όπως: α. το είδος του αντικειμένου (πιο είναι το περιγραφόμενο αντικείμενο, τι αφορά η περιγραφή) β. οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του αντικειμένου (πού βρίσκεται το αντικείμενο αυτό / πού το συναντάμε συνήθως, πώς είναι κατασκευασμένο – οργανωμένο, ποιες είναι οι βασικές του ιδιότητες (όπως μεγεθος, χρώμα, σχήμα), ποια είναι η λετουργία του, η χρήση του, η προσφορά του). Έπειτα, ακολουθούν οι επιμέρους λεπτομέρειες που ιεραρχούνται και οργανώνονται από τον πομπό· κάποιες φορές άλλες από αυτές τονίζονται ενώ άλλες αποσιωπούνται.
• Η γλώσσα της περιγραφής:
Η γλώσσα της περιγραφής ποικίλει από το απλό, καθημερινό ύφος έως το πιο επίσημο και επιτηδευμένο, ανάλογα με:
α. το είδος του κειμένου (π.χ. πολλά επίθετα και σχήματα λόγου σε μια περιγραφή τοπίου σε λογοτεχνικό βιβλίο σε αντίθεση με την περιγραφή σε ένα μετεωρολογικό δελτίο που χαρακτηρίζεται από λιτότητα και κυριολεξία) β. το σκοπό της περιγραφής (π.χ. η λογοτεχνική περιγραφή κάποιου τοπίου απλά για ψυχαγωγία σε αντίθεση με την περιγραφή κάποιου τόπου σε έναν τουριστικό οδηγό με σκοπό την πληροφόρηση των ταξιδιωτών και την πρόκληση του ενδιαφέροντος των τουριστών) γ. το κοινό στο οποίο αυτή απευθύνεται (π.χ. η περιγραφή κάποιου αρχαιολογικού ευρήματος σε ένα σχολικό βιβλίο Ιστορίας σε αντίθεση με την περιγραφή του ίδιου αρχαιολογικού ευρήματος σε κάποιο εξειδικευμένο επιστημονικό περιοδικό που απευθύνεται σε Αρχαιολόγους και Ιστορικούς) δ. την οπτική γωνία του πομπού, εάν δηλαδή αυτός που περιγράφει κάτι αποφεύγει να δηλώσει την προσωπική του άποψη και στάση απέναντι σε αυτό (αντικειμενική περιγραφή) ή αντίθετα επιδιώκει να καταγράψει τα δικά του συναισθήματα, διατυπώνοντας προσωπικές εκτιμήσεις και σχόλια (υποκειμενική περιγραφή).
Η γλώσσα της περιγραφής χαρακτηρίζεται:
α. από σαφήνεια και ακρίβεια, έτσι ώστε να είναι πλήρως κατανοητό στο δέκτη αυτό το οποίο περιγράφεται από τον πομπό β. από ζωντάνια και παραστατικότητα, χαρακτηριστικό που επιτυγχάνεται μέσα από τη χρήση επιθέτων που φανερώνουν ιδιότητες όπως χρώμα, μέγεθος, ποσότητα, ποιότητα, κατάσταση· επομένως, γίνεται φανερό ότι η χρήση επιθέτων δεν έχει απλώς διακοσμητικό ρόλο αλλά δίνει ουσιαστικές πληροφορίες στον αναγνώστη γ. από διάρκεια και μονιμότητα, κάτι που δηλώνεται με τη χρήση ρηματικών τύπων σε χρόνο ενεστώτα. Βασικά στοιχεία περιγραφής ενός χώρου / τόπου / τοπίου.
Όταν περιγράφουμε ένα χώρο, κάποιο τόπο ή ένα τοπίο, μπορούμε στο κείμενό μας να κάνουμε αναφορά σε στοιχεία όπως:
1. ποιος είναι ο τόπος 2. πού ακριβώς βρίσκεται 3. πότε, πώς και γιατί τον επισκεφθήκαμε 4. ποια είναι η γενική εντύπωση που προκαλεί αυτός ο τόπος όταν τον πρωτοβλέπει κανείς ή όταν τον επισκέπτεται για πρώτη φορά 5. η περιγραφή του τόπου αυτού με λεπτομέρειες 6. τι κάναμε στον τόπο αυτό και τι μπορεί κάποιος να κάνει γενικά εκεί / ποιες είναι οι δυνατότητες, οι δραστηριότητες που προσφέρει ο τόπος αυτός στους επισκέπτες του (π.χ. περιπλάνηση σε ωραίες διαδρομές μέσα στη φύση, επίσκεψη σε μέρη αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, γνώσεις και εμπειρίες, διασκέδαση και ψυχαγωγία) 7. κάποιο περιστατικό που σχετίζεται με τον τόπο αυτό (κάποια παράδοση του τόπου, κάποιο συμβάν, μια απροσδόκητη συνάντηση, μια περίεργη ανακάλυψη, μια περιπέτεια που ζήσαμε εκεί) 8. οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μας προκαλεί ο τόπος αυτός (ευχαρίστηση, ενθουσιασμός, νοσταλγία, περηφάνια, συγκίνηση, πλήξη, απογοήτευση, πίκρα, φόβος, ανασφάλεια, ανησυχία)
ΔΕΣ ΓΕΝΙΚΑ :https://www.slideshare.net/pappa_anna/ss-26916923
https://www.slideshare.net/fox63/ss-30352273
ΠΗΓΗ:https://www.slideshare.net/georgiasofi/ss-12130130
https://www.slideshare.net/chavalesnick/3-56925515
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Μια περιπέτεια στα χιόνια
Θεανώ Ρίζου
1 ο Γυµνάσιο Κορωπίου
ΠΗΓΗ :http://dide-anatol.att.sch.gr/perival/FAKELOS_LOGOTEXNIA/2012_DG/2012_DG_Epainoi/DG_1410Rizou.pdf
Ένα χειµωνιάτικο πρωινό ξύπνησα πολύ νωρίς, σχεδόν ξηµερώµατα. Κοίταξα από το παράθυρο κι αντίκρισα ένα υπέροχο θέαµα. Όλα ήταν χιονισµένα. Χάρηκα πολύ, γιατί λατρεύω το χιόνι κι αµέσως πήγα στους γονείς µου για να τους ανακοινώσω το ευχάριστο γεγονός!
Μονοµιάς σηκώθηκαν κι άνοιξαν την πόρτα. Πλατύ χαµόγελο σχηµατίστηκε στα πρόσωπά τους και δεν πέρασε πολλή ώρα για να µας ανακοινώσουν την απόφασή τους: θα πηγαίναµε στο χιονοδροµικό κέντρο της Πάρνηθας. Σε σύντοµο χρονικό διάστηµα ετοιµαστήκαµε. Βάλαµε πολύ χοντρά ρούχα, κασκόλ, γάντια, σκουφιά και µπότες, πήραµε και κάποια εφόδια και ξεκινήσαµε. Το συναρπαστικό ταξίδι και το παιχνίδι στα χιόνια σύντοµα θα άρχιζε.
Όσο πιο ψηλά ανεβαίναµε προσεγγίζοντας το υψόµετρο του βουνού, τόσο πιο πολύ κρύο έκανε και το χιόνι πύκνωνε. Αρχίσαµε να τρέµουµε αλλά η σκέψη ότι θα ανεβαίναµε στο τελεφερίκ κι ότι θα κάναµε σκι µας έκανε να αντέχουµε σε όποια δυσκολία και αν αντιµετωπίζαµε.
Μετά από αρκετή ώρα φτάσαµε επιτέλους στον προορισµό µας. Το τοπίο ήταν µαγευτικό! Σαν να είχε στρώσει κάποιος ένα κάτασπρο και παχύ στρώµα. Αφού πήραµε τα πέδιλα του σκι και τους εξοπλισµούς µας τρέξαµε στην πλαγιά. Η εµπειρία; Μοναδική! Η ταχύτητα που τρέχαµε κι ο παγωµένος αέρας που χτυπούσε στα πρόσωπά µας µας έκανε να νιώθουµε ότι βρισκόµαστε στο βόρειο πόλο ή τουλάχιστον σε κάποια από τις Σκανδιναβικές χώρες.
Μετά από έξι ώρες ατέλειωτου παιχνιδιού στο χιόνι έπρεπε να φύγουµε. Εντελώς ξαφνικά άρχισε µια νέα φοβερή χιονοθύελλα και η θερµοκρασία όλο κι έπεφτε. Ο δρόµος γλιστρούσε πάρα πολύ, τίποτε δεν διακρινόταν έξω από τα τζάµια και το ταξίδι της επιστροφής δυσχέραινε. Όλοι µας τροµοκρατηθήκαµε και δεν ξέραµε τι να κάνουµε. Οι ραδιοφωνικοί σταθµοί ανακοίνωναν νέες πολύ ισχυρές χιονοπτώσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα, δυστυχήµατα λόγω του χιονιού στους δρόµους και πολλά άλλα τέτοια γεγονότα που µας άλλαξαν την ψυχολογία. Τώρα, η αγωνία, ο φόβος, η ανησυχία ήταν ευδιάκριτες στα πρόσωπά µας. Οι µόνοι που ήταν πιο ψύχραιµοι ήταν οι γονείς µας που διαρκώς µας καθησύχαζαν και µας ενθάρρυναν λέγοντάς µας πως πρέπει να µάθουµε να αντιµετωπίζουµε κάθε είδους δυσκολία στη ζωή µας.
Μα, ξαφνικά το αυτοκίνητο άρχισε να γλιστράει και πολλές φορές είχαµε την αίσθηση ότι βρίσκεται στον αέρα. Ο δρόµος είχε πάγο και γινόταν όλο και περισσότερο ολισθηρός. Αισθάνθηκα πως κάτι θα συνέβαινε, πως ήρθε το τέλος µας. Ήµαστε όλοι τροµαγµένοι. Ο πατέρας µε πολλή υποµονή και αργούς χειρισµούς του αυτοκινήτου έβγαλε µεγάλο µέρος της απόστασης χωρίς να µας συµβεί τίποτε, ώσπου βγήκαµε στον ίσιο πια δρόµο και ξεκινήσαµε το ταξίδι της επιστροφής που ήταν εκπληκτικό από τις εικόνες του χιονισµένου τοπίου! Τώρα πια νιώθαµε πιο ήρεµοι κι ανακουφισµένοι. Η ισχυρή χιονόπτωση είχε υποχωρήσει κι αρχίσαµε πάλι να συζητάµε την απερίγραπτη εµπειρία µας από το σκι στο χιονοδροµικό κέντρο, από τα παιχνίδια και τις τούµπες µας
ΔΕΣ https://www.slideshare.net/epimorfomenipap/ss-55132039
ΔΕΣ
https://www.slideshare.net/stamatiademogianni/ss-41061863
ΠΗΓΗ :https://drive.google.com/file/d/0BzRQ7Mq7GoJNdWkwQTl3a002cTg/view
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
ΠΡΟΛΟ
ΓΟΣ
|
Ποιόν θα περιγράψω; Γιατί
διαλέγω αυτό το πρόσωπο; Από πού τον γνωρίζω;
|
Σε μια παράγραφο (3-4
σειρές, 2-3 προτάσεις)
|
||
ΚΥΡΙΟ
ΘΕ
ΜΑ
|
Γενικά χαρακτηριστικά
|
Ψηλός,
κοντός, μέτριος, γεμάτος, παχουλός, ευτραφής, εύσωμος,
κανονικός,
γυμνασμένος, αγύμναστος, μελαμψός, μαυριδερός,
με
άσπρο δέρμα, ροδαλός
|
Σε μια παράγραφο
|
|
Κεφάλι
|
μαλλιά
|
Ξανθά,
κόκκινα, καστανά, μαύρα, φαλακρός, γκρίζα, πυκνά, αραιά,
με
χωρίστρα, ίσια, σγουρά, λαμπερά, καλοχτενισμένα, αχτένιστα,
λυτά,
με κοτσίδα, με αλογοουρά, με φράντζες, με μπούκλες, άλουστα,
Απεριποίητα,
περιποιημένα,
|
Σε μια παράγραφο
|
|
μάτια
|
Μικρά,
μεγάλα, στρογγυλά, αμυγδαλωτά, σχιστά, πεταχτά, βαθουλωτά,
πράσινα,
μαύρα, μελιά, γαλανά, καστανά, κουρασμένα, φωτεινά, εκφραστικά,
δακρυσμένα,
λυπημένα, κοκκινισμένα, χαρούμενα, με πυκνά/αραιά φρύδια
|
|||
μύτη
|
Μεγάλη\μικρή,
γαμψή, ίσια, κυρτή, λεπτή, μακριά, καλοσχηματισμένη, χοντρή, πλακουτσωτή, με
φακίδες
|
|||
στόμα / χείλη
|
Μεγάλο,
μικρό, στενό, φαρδύ, με λεπτά / στενά / σαρκώδη χείλη, ωραίο / γεμάτο /
ειρωνικό χαμόγελο
|
|||
πρόσωπο
|
Μακρόστενο,
ωοειδές, στρογγυλό, τετραγωνισμένο, ωχρό, ροδαλό, υγιές, χλωμό, όμορφο,
γερασμένο, καθαρό, με γυαλιά, με μουστάκι/μούσι (ίσιο, στενό, μικρό,
φουντωτό, ψαλιδισμένο, χτενισμένο, μαδημένο), ξυρισμένος, αξύριστος, με
φαβορίτες
|
|||
Ντύσιμο
|
Μοντέρνο,
συντηρητικό, απλό, με έντονα / σκούρα / φωτεινά χρώματα, εκλεπτυσμένο, με
γούστο, καθημερινό, αθλητικό, σπορ, επίσημο, ατημέλητο, στολή, συνηθισμένο,
ασυνήθιστο, χειμερινό, καλοκαιρινό, ελαφρύ. εκκεντρικό
|
Σε μια παράγραφο
|
||
Χαρακτήρας
|
Νευρικός,
απότομος, ευέξαπτος, επιθετικός, ήπιος, ιδιότροπος, βολικός, γκρινιάρης,
φιλικός, πρόσχαρος, απλός, ευγενικός, τίμιος, ηθικός, ύπουλος, ευχάριστος,
δυσάρεστος, καλοπροαίρετος, κακοπροαίρετος, κακόβουλος, συγκαταβατικός,
ήρεμος, συμπονετικός, μυστηριώδης, ειλικρινής, ενδιαφέρων, φιλόδοξος,
φιλότιμος, εγωιστής, εκδικητικός, πονηρός, ευκολόπιστος, αφελής
|
Σε μια παράγραφο
|
||
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
|
Η δική μου εμπειρία
|
Τον γνωρίζω; Από πού; Τι
κάναμε μαζί; Θα ήθελα να τον γνωρίσω; Γιατί;
Τι μου κάνει μεγαλύτερη
εντύπωση από αυτό το πρόσωπο; Τι άλλο ξέρω γι’ αυτόν;
Μικρή Συμβουλή: Προσέχω να είμαι ευγενικός/ή όταν περιγράφω κάποιον. Καλό θα είναι να αποφεύγω λέξεις όπως «χοντρός», «άσχημος», κλπ |
Σε μια παράγραφο (1-2
σειρές, 1-2 προτάσεις)
|
|
ΔΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
ΠΗΓΗ :http://micro-kosmos.uoa.gr/gr/magazine/ergasies_foititon/ettap/2012-13/write/images/xeri.jpg
- Αναφέρουμε το ΟΝΟΜΑ του.
- Αναφέρουμε το ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ή την ΙΔΙΟΤΗΤΑ του.
- Αναφέρουμε την ΗΛΙΚΙΑ του.
- Αναφέρουμε την ΚΑΤΑΓΩΓΗ του.
- Αναφέρουμε τις ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ μας μαζί του ή την ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ.
- Περιγράφουμε τα ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ του.
- Περιγράφουμε τα ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ.
- Αναφέρουμε διάφορα ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ του.
- Μιλάμε για τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ μας για το άτομο αυτό.
Η ΔΟΜΗ ΣΕ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Για να κάνουμε περιγραφή χρησιμοποιούμε ΕΠΙΘΕΤΑ.
Αν μιλάμε για ένα πρόσωπο του σήμερα χρησιμοποιούμε παροντικούς χρόνους (Ενεστώτα, Παρακείμενο), ενώ αν μιλάμε για ένα πρόσωπο του παρελθόντος, χρησιμοποιούμε παρελθοντικούς χρόνους (Παρατατικός, Αόριστος)
ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ανάστημα: ψηλός, γεροδεμένος, αδύνατος
Χαρακτηριστικά προσώπου: γαλανομάτης, μελαχρινός, σαρκώδη χείλια, αμυγδαλωτά
μάτια, ρυτίδες έκφρασης, φακίδες
Χαρακτηριστικές κινήσεις
Τρόπος ομιλίας: γλυκομίλητος, αυστηρός
Ντύσιμο
Ανάστημα: ψηλός, γεροδεμένος, αδύνατος
Χαρακτηριστικά προσώπου: γαλανομάτης, μελαχρινός, σαρκώδη χείλια, αμυγδαλωτά
μάτια, ρυτίδες έκφρασης, φακίδες
Χαρακτηριστικές κινήσεις
Τρόπος ομιλίας: γλυκομίλητος, αυστηρός
Ντύσιμο
ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ
Προτερήματα και Ελαττώματα: έξυπνος, ευγενικός, νευρικός, επιπόλαιος, αυστηρός, χαρούμενος, έμπιστος, εξυπηρετικός, εγωιστής, ταλαντούχος,
Χόμπι
Προτερήματα και Ελαττώματα: έξυπνος, ευγενικός, νευρικός, επιπόλαιος, αυστηρός, χαρούμενος, έμπιστος, εξυπηρετικός, εγωιστής, ταλαντούχος,
Χόμπι
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑσυμπάθεια, συμπόνια, ευγνωμοσύνη, εμπιστοσύνη, αγάπη, ενδιαφέρον
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
1)https://www.scribd.com/document/166958939/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85-pdf
https://www.slideshare.net/katerinadervisi9/ss-41827943
"Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στη ζωή μας ανθρώπους που μας αγαπάνε και τους αγαπάμε. Ανθρώπους που είναι δίπλα μας στις δύσκολες αλλά και στις όμορφες στιγμές, που μας φροντίζουν και μας προσέχουν. Ένας από αυτούς είναι ο παππούς μου.
Τον παππού μου το λένε Γιώργο και είναι 62 χρονών. Παλιά δούλευε σε εργοστάσιο. Είναι ψηλός, αδύνατος, έχει άσπρα μαλλιά και τα μάτια του είναι καστανά. Το χρώμα του σώματός του είναι ανοιχτόχρωμο. Έχει μεγάλη μύτη και μαύρα φρύδια. Έχει πολλές μαύρες τρίχες.
Συνήθως, πηγαίνουμε στην πλατεία και παίζουμε ποδόσφαιρο. Είναι πολύ αστείος και καλόκαρδος. Όταν είμαι σπίτι παίζει μαζί μου. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί, όταν τελειώνω το διάβασμά μου. Το καλοκαίρι παίζουμε μες στη θάλασσα και κάνουμε κάστρα στην άμμο. Το απόγευμα καθόμαστε και βλέπουμε τηλεόραση. Καμιά φορά πηγαίνουμε βόλτα στη Γλυφάδα. Του αρέσει να βλέπει μπάλα. Του αρέσει να ξεκουράζεται.
Εύχομαι να ήταν πιο νέος για να μπορούμε να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί. Επίσης, εύχομαι να ήταν πιο υγιής."
Γιώργος Στεργιόπουλος
Β΄1
"Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στη ζωή μας ανθρώπους που μας αγαπάνε και τους αγαπάμε. Ανθρώπους που είναι δίπλα μας στις δύσκολες αλλά και στις όμορφες στιγμές, που μας φροντίζουν και μας προσέχουν. Ένας από αυτούς είναι ο μπαμπάς μου.
Τον μπαμπά μου το λένε Σωτήρη. Είναι σαράντα χρονών και δουλεύει σε μια εταιρία. Είναι ψηλός, έχει και λίγα κιλάκια παραπάνω. Δεν έχει μαλλιά και τα μάτια του είναι καστανά. Φοράει γυαλιά. Στο σπίτι κυκλοφορεί με κάτι καφέ κροξ. Συνήθως, όταν βγαίνουμε έξω, ο μπαμπάς φοράει πουκάμισο και τζιν.
Με τον μπαμπά μου πάμε βόλτες και ταξίδια. Παίζουμε γαργαλητό, μιλάμε, γελάμε και βλέπουμε DVD. Μας αρέσει να κοιμόμαστε μαζί. Είναι έξυπνος, αστείος, γελαστός, χαρούμενος, καλόκαρδος και παιχνιδιάρης. Αγαπάει πολύ τα ζώα και του αρέσει να διαβάζει πολλές εφημερίδες. Δεν καπνίζει και κάθε πρωί κάνει διάδρομο. Τον Απρίλιο θα γεννηθεί ένα μωρό, που ο μπαμπάς το αγαπάει με όλη την καρδιά του.
Εύχομαι ο μπαμπάς μου να είναι υγιής και χαρούμενος. Ελπίζω μια μέρα να μάθει να μαγειρεύει!"
Σμαράγδα Μαρανή
Β΄1
Πηγή: Εκπαιδευτήρια ΠΑΛΛΑΔΙΟ - ns.palladio.edu.gr
ΠΗΓΗ:https://www.slideshare.net/panaskapas/ss-15122762
ΔΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΖΩΟΥ
ΔΟΜΗ
- Αναφέρουμε ΤΙ ΖΩΟ ΕΙΝΑΙ και το ΟΝΟΜΑ του.
- Αναφέρουμε ΠΟΤΕ και ΠΩΣ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΑΜΕ (αν μας ανήκει).
- Περιγράφουμε την ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ του.
- Περιγράφουμε την ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, τα ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ και τις ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ του.
- Αναφέρουμε ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ που συνδέονται με αυτό (πώς περνάμε την ώρα μας μαζί του).
- Αναφέρουμε τις ΣΚΕΨΕΙΣ και τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ μας γι' αυτό.
Η ΔΟΜΗ ΣΕ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Για να κάνουμε την περιγραφή μας ζωντανή χρησιμοποιούμε πολλά ΕΠΙΘΕΤΑ
Εξωτερική περιγραφή: μαλλιαρό, καφετί, σταχτί, γρήγορο, γυαλιστερό (τρίχωμα), μικρό, τρομακτικό, γλυκό
Χαρακτήρας: ευγενικό, υπάκουο, τρυφερό, πιστό, παιχνιδιάρικο, φοβισμένο, αυστηρό, απόμακρο, άγριο,
τεμπέλικο, επικίνδυνο, χαδιάρικο
τεμπέλικο, επικίνδυνο, χαδιάρικο
Συνήθειες:
τι του αρέσει να τρώει
τι κυνηγάει
τι παίζει
πώς κοιμάται
πώς είναι με τους ξένους
πώς είναι με τα άλλα ζώα
τι του αρέσει να τρώει
τι κυνηγάει
τι παίζει
πώς κοιμάται
πώς είναι με τους ξένους
πώς είναι με τα άλλα ζώα
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
συμπάθεια, συμπόνια, ευγνωμοσύνη, εμπιστοσύνη, αγάπη, ενδιαφέρον
συμπάθεια, συμπόνια, ευγνωμοσύνη, εμπιστοσύνη, αγάπη, ενδιαφέρον
https://anoixtosxoleio.weebly.com/piepsilonrhoiotagammarhoalphaphi942-zeta974omicronupsilon.html
Η ιστορία του Τεν-Τεν
Χάρτινος ήρωας που «γεννήθηκε» στις 10 Ιανουαρίου1929 από το πενάκι του βέλγου κομίστα Ζορζ Ρεμί (1907-1983), γνωστότερου ως Ερζέ. Οι πρώτες του ιστορίες δημοσιεύτηκαν στο νεανικό ένθετο της εφημερίδας των Βρυξελλών «20ος αιώνας».
Ο Τεν Tέν (Tintin) είναι ο ξανθομάλλης νεαρός με το χαρακτηριστικό τσουλούφι, που δουλεύει ως ρεπόρτερ και μπλέκεται σε απίθανες περιπέτειες μυστηρίου σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μαζί με τον πιστό του σκύλο Μιλού, ένα λευκότριχο φοξ τεριέ.
Ο Μιλού είναι ταυτισμένος με τον Τεν Tέν και για πολλά χρόνια η σειρά είχε τίτλο «Οι περιπέτειες του Τεν Ττέν και του Μιλού». Σε αυτές τις ιστορίες, ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός, αφού είναι και ο μοναδικός σύντροφος του ήρωα. Συνομιλεί κανονικά με τον Τεν Τεν, λέει τη γνώμη του, διαφωνεί και συμβουλεύει. Το ουσιαστικό τους δέσιμο, όμως, δεν παραβλέπει διαφορές στο χαρακτήρα και τάσεις ανεξαρτησίας. Ο Μιλού πατάει πιο σταθερά στα πόδια του, ενώ ο Τεν Τεν δεν σκέφτεται τίποτα άλλο από την επιτυχία της αποστολής του.
Περιγράφω το αγαπημένο μου λουλούδι-φυτό
Ξεκινάμε το ιστολόγιο με την περιγραφή του αγαπημένου μας λουλουδιού.
Αφορμή μας δίνει το 2ο κείμενο της 3ης ενότητας από το Τετράδιο Εργασιών "Η Ροδιά"
Αφορμή μας δίνει το 2ο κείμενο της 3ης ενότητας από το Τετράδιο Εργασιών "Η Ροδιά"
Άνθος Ροδιάς, Βικιπαίδεια.
Οι ροδιές… Πρέπει να δείτε τις ροδιές. Είναι από τα πιο όμορφα πλάσματα της ελληνικής εξοχής.Τα κλαδιά τους είναι λεπτά, το φύλλωμά τους έχει τόσο άφθονο το πράσινο φως, που γεμίζει τρυφεράδα το τοπίο. Τα λουλούδια τους είναι εξαίσια σύνθεση ενός ειδικού κόκκινου με το τρυφερό πράσινο της ροδιάς. Τώρα τα λυγερά κλωνιά τους λυγάνε απ’ τον καρπό. Τα ρόδια κρέμονται χοντρά, στρογγυλά, τσιτωμένα απ’ τις σφιχτές «ροδοπαππούδες1» που ζουλιούνται αλύπητα στριμωγμένες μέσα στον ίδιο κορσέ. Το γνωστό αίνιγμα έτσι ορίζει το ρόδι: «Χίλιοι μύριοι καλογέροι σ’ ένα ράσο τυλιγμένοι». Μερικά ρόδια σκάνουν απ’ τ’ ασυγκράτητο σφρίγος2 τους. Σκάνουν σαν ειρηνικές χειροβομβίδες και σε ραντίζουν με τους τριανταφυλλιούς σπόρους τους, που αστράφτουν στον ήλιο. Σαν να σου ρίχνουν κατακέφαλα μία φούχτα ρουμπίνια.
Καρπός ροδιάς, Βικιπαίδεια
1 ροδοπαππούδες = οι σπόροι του ροδιού, 2 σφρίγος = δύναμη
Πατώντας τη λέξη σχόλιο, μπορείτε να γράψετε το δικό σας κείμενο για το αγαπημένο σας λουλούδι. Μην ξεχάσετε στο τέλος του κειμένου σας να γράψετε το όνομά σας και να επιλέξετε ανώνυμος για τη δημοσίευση.
 |
| © Βικιπαίδεια |
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
|
Τι θα περιγράψω; Γιατί διαλέγω
αυτό το τοπίο; Που βρίσκεται; Σε ποια εποχή του χρόνου;
|
Σε
μια παράγραφο (3-4 σειρές, 2-3 προτάσεις)
|
||
ΚΥΡΙΟ
ΘΕΜΑ
|
Το κεντρικό θέμα
|
Τι
κυριαρχεί στο τοπίο; Ένα ζώο; Ένα φυτό; Ένα κτίριο; Τα περιγράφω με λίγα
λόγια.
|
Σε μια παράγραφο
|
|
Τα επιμέρους θέματα
|
Το φυσικό περιβάλλον
|
Λουλούδια,
δέντρα, χλόη, πλατύφυλλα, γυμνά, γέρικα, νεαρά, σκιερά, αιωνόβια, μοσχομυριστά,
δροσερά, νερά, λιμνούλες, ρυάκια, καθρεφτίζομαι, γαλάζιος ουρανός, συννεφιά,
βουνά, καταπράσινα, βραχώδη, λόφοι, φύση, ήχοι, κελαηδίσματα, ηλιόλουστο,
νυχτερινό, ………………………………
|
Σε μια παράγραφο
|
|
Τα κτίρια και τα άψυχα
αντικείμενα
|
Παράθυρα,
μπαλκόνια, τέντες, κεραίες, πεζοδρόμια, μαγαζιά, καταστήματα, ψηλά, χαμηλά,
μονοκατοικίες, πολυώροφα, ταράτσες, αυτοκίνητα, βουητό, κοσμοσυρροή, ερημιά, ………………………………………………………
|
Σε μια παράγραφο
|
||
Οι άνθρωποι
|
Πόσοι
βρίσκονται εκεί; Τι φαίνονται να κάνουν; Πως φαίνεται να νιώθουν; (από τις
εκφράσεις ή τις κινήσεις τους). Το ντύσιμο τους με λίγες λέξεις.
|
Σε μια παράγραφο
|
||
Η δική μου εμπειρία
|
Έχω πάει εκεί όπου περιγράφω;
|
ΝΑΙ
= Πώς πέρασα; Το μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση;
ΟΧΙ
= Θα ήθελα να πάω; Γιατί; Πώς περιμένω να περάσω; Τι θέλω να κάνω;
|
Σε μια παράγραφο
|
|
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
|
Κλείνω με ένα συμπέρασμα ή μια
ευχή.
Γράφω τι νιώθω βλέποντας αυτή την εικόνα που
περιέγραψα.
|
Σε μια παράγραφο (1-2 σειρές,
1-2 προτάσεις)
|
||
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Νο.2 Έκθεση Περιγραφής
Θέμα: Περιγράφω ένα τοπίο
Μικρή Συμβουλή:
Προσέχω να μην πολυλογώ όταν περιγράφω τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ένα
τοπίο. Μπορώ να πω αρκετά όταν το κεντρικό θέμα είναι κάποιο πρόσωπο.
ΔΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΤΟΠΙΟΥ
ΠΗΓΗ :http://micro-kosmos.uoa.gr/gr/magazine/ergasies_foititon/ettap/2012-13/write/topio.htm
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ- ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ
https://www.youtube.com/watch?v=qBDQME7QJt8
ΠΗΓΗ :http://micro-kosmos.uoa.gr/gr/magazine/ergasies_foititon/ettap/2012-13/write/topio.htm
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ- ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ
https://www.youtube.com/watch?v=qBDQME7QJt8
ΔΟΜΗ
- Αναφέρουμε το ΟΝΟΜΑ.
- Αναφέρουμε ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ.
- Περιγράφουμε την ΙΣΤΟΡΙΑ του (αν έχει).
- Περιγράφουμε την ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ.
- Αναφέρουμε ΠΟΤΕ και ΠΩΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ.
- Αναφέρουμε ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΑΜΕ.
- Αναφέρουμε ΠΩΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ εκεί.
Η ΔΟΜΗ ΣΕ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Χρησιμοποιούμε ΕΠΙΘΕΤΑ συνδυασμένα με τα κατάλληλα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ για να
κάνουμε την περιγραφή ζωντανή.
καταπράσινο δάσος, διαυγές νερό, γάργαρη πηγή, αστικό περιβάλλον, απέραντα
χωράφια, λουλουδιασμένα λιβάδια, εύφορα εδάφη, τσιμεντένια σκαλοπάτια, πέτρινα
σπίτια, πλακόστρωτο σοκάκι, κακοτράχαλο μονοπάτι, ψηλά βουνά, απέραντη/ βαθιά
θάλασσα, γραφικό χωριό, παραδοσιακός οικισμός, άνυνδρο / έρημο νησί.
κάνουμε την περιγραφή ζωντανή.
καταπράσινο δάσος, διαυγές νερό, γάργαρη πηγή, αστικό περιβάλλον, απέραντα
χωράφια, λουλουδιασμένα λιβάδια, εύφορα εδάφη, τσιμεντένια σκαλοπάτια, πέτρινα
σπίτια, πλακόστρωτο σοκάκι, κακοτράχαλο μονοπάτι, ψηλά βουνά, απέραντη/ βαθιά
θάλασσα, γραφικό χωριό, παραδοσιακός οικισμός, άνυνδρο / έρημο νησί.
https://www.slideshare.net/alexadra71/ss-38221551
ΔΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΚΤΙΣΜΑΤΟΣ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ
ΔΟΜΗ ΚΤΙΣΜΑΤΟΣ
- Αναφέρουμε το ΟΝΟΜΑ (αν υπάρχει).
- Αναφέρουμε ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ.
- Περιγράφουμε την ΙΣΤΟΡΙΑ του (πότε και για ποιο λόγο χτίστηκε).
- Περιγράφουμε την ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ από έξω προς τα μέσα.
Χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής
Εξωτερική εμφάνιση - υλικά κατασκευής
Χώροι και Αντικείμενα στο εσωτερικό του.
- Αναφέρουμε διάφορα ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ σήμερα.
- Αναφέρουμε ΠΟΤΕ και ΠΩΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ.
- Αναφέρουμε ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ που συνδέονται με αυτό.
- Αναφέρουμε τις ΣΚΕΨΕΙΣ και τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ μας γι' αυτό.
Η ΔΟΜΗ ΣΕ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Τα ρήματα βρίσκονται στον ΕΝΕΣΤΩΤΑ και στο γ΄ενικό πρόσωπο. Ενώ χρησιμοποιούμε ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΙΚΟΥΣ χρόνους όταν μιλάμε για την ιστορία του κτίσματος.
Χρησιμοποιούμε ΕΠΙΘΕΤΑ συνδυασμένα με τα κατάλληλα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ για να κάνουμε την περιγραφή ζωντανή.
όμορφη μονοκατοικία/ πολυκατοικία
μεγάλα παράθυρα με θέα
υπέροχος ανθόκηπος/ αυλή
κόκκινα κεραμίδια
δερμάτινες πολυθρόνες
πολύχρωμα λουλούδια
μικρό, βολικό δωμάτιο
λιτή/ πλούσια/ μοντέρνα /κλασσική διακόσμηση
ξύλινο πάτωμα
μεταλλικό κρεβάτι
πλούσια βιβλιθήκη
πέτρινο τζάκι
ζεστό κλίμα
όμορφη μονοκατοικία/ πολυκατοικία
μεγάλα παράθυρα με θέα
υπέροχος ανθόκηπος/ αυλή
κόκκινα κεραμίδια
δερμάτινες πολυθρόνες
πολύχρωμα λουλούδια
μικρό, βολικό δωμάτιο
λιτή/ πλούσια/ μοντέρνα /κλασσική διακόσμηση
ξύλινο πάτωμα
μεταλλικό κρεβάτι
πλούσια βιβλιθήκη
πέτρινο τζάκι
ζεστό κλίμα
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΤΙΡΙΟΥ - Έκθεση: Το σπίτι μου
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
- Θα γράψεις γενικά για το σπίτι σου (πως το αγαπάς πολύ και γιατί).
- Θέση: Πού βρίσκεται. Σε ποια περιοχή είναι (κοντά σε ποιο γνωστό σημείο: πλατεία, δημαρχείο, εκκλησία, στάση λεωφορείων κ.α.). Εντυπώσεις απ' αυτή την περιοχή.
- Από πότε κατοικείτε σ' αυτό.
- Πότε χτίστηκε (πόσο παλιό ή καινούριο είναι).
Απ' όλα τ' άψυχα, εκείνο που αναμφίβολα αγαπώ περισσότερο είναι το σπίτι μου. Σ' αυτό γεννήθηκα, σ' αυτό πρωτοπερπάτησα, σ' αυτό έμαθα τα πρώτα μου γράμματα. Είναι για μένα ό,τι σημαντικότερο και πολυτιμότερο, γιατί σ' αυτό ουσιαστικά πρωτογνώρισα τη ζωή, τη χαρά, την οικογενειακή αγάπη και θαλπωρή.
Το σπίτι, όπου μένω μαζί με την οικογένειά μου, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού, κοντά στην πλατεία και τα καφενεία και σε απόσταση μόλις εκατό μέτρων από το σχολείο. Η γύρω περιοχή είναι πραγματικά ωραία, καθώς είναι γεμάτη από καλλωπιστικά φυτά και δέντρα. Υπάρχουν επίσης λιγοστά καταστήματα, ένα ταχυδρομείο και μια πανέμορφη εκκλησία, που είναι αφιερωμένη στην Παναγία.
ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ
Εξωτερική περιγραφή:
- Πώς φαίνεται από μακριά και πώς είναι από κοντά
- Είδος (μονοκατοικία, διαμέρισμα σε πολυκατοικία, διώροφο)
- Μέγεθος, σχήμα, πρόσοψη, στέγη, υλικά κατασκευής του, χρωματισμός, κατάστασή του
- Πόσα δωμάτια έχει και σε τι χρησιμεύει το καθένα
- Αν υπάρχουν άλλοι βοηθητικοί χώροι (αποθήκες, βεράντα)
- Τα κυριότερα έπιπλα και τα ηλεκτρικά είδη
- Η θέα από τα παράθυρα και τις βεράντες
- Εντυπώσεις, αναμνήσεις και σκέψεις από τη ζωή σου σ' αυτό (κάποια ευχάριστα ή δυσάρεστα περιστατικά)
- Ποιο μέρος του σπιτιού σ' αρέσει περισσότερο και γιατί
- Δεσμοί σου με τους διάφορους χώρους του (το δωμάτιο σου, τη βιβλιοθήκη κ.λ.π.)
- Τα συναισθήματα που τρέφεις για το σπίτι σου
- Σκέψεις για τις ανέσεις της σημερινής κατοικίας του ανθρώπου και σύγκριση με τα παλιά σπίτια προηγούμενων εποχών
Το σπίτι μας χτίστηκε πριν από είκοσι περίπου χρόνια, όταν εγώ ήμουν ακόμα αγέννητη. Είναι μια όμορφη και αρκετά μεγάλη μονοκατοικία. Το σπίτι είναι φτιαγμένο από πέτρα, ενώ η στέγη του είναι σκεπασμένη με κόκκινα κεραμίδια. Η πρόσοψη του βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο του χωριού. Η εξώπορτα, στην οποία φτάνει κανείς αφού πρώτα ανέβει έξι μεγάλα σκαλοπάτια, έχει χρώμα σκούρο πράσινο. Το ίδιο και τα παράθυρα με τα παραθυρόφυλλα. Ακριβώς πάνω από την εξώπορτα, κοντά στη στέγη, έχουν χτίσει τις φωλιές τους μερικά χελιδόνια, τα οποία κάθε άνοιξη και καλοκαίρι γεμίζουν με τα γλυκά τους κελαηδήματα όλο το σπίτι.
Η αυλή του σπιτιού είναι περιφραγμένη με σιδερένια ψηλά κάγκελα. Είναι γεμάτη από αμυγδαλιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, ροδιές και άλλα οπωροφόρα ή καλλωπιστικά δέντρα και φυτά.. Η μεγάλη κληματαριά που φύτεψε ο πατέρας βρίσκεται στο πίσω μέρος του σπιτιού, όπου βρίσκεται και ο μικρός μας λαχανόκηπος. Πραγματικός παράδεισος είναι βέβαια ο κήπος του σπιτιού, ο οποίος είναι κατάφυτος από κάθε λογής όμορφα και πολύχρωμα λουλούδια.
Αν και χτίστηκε πριν από αρκετά χρόνια, εντούτοις το σπίτι μας βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, καθώς ο ίδιος ο πατέρας μου φροντίζει για τη συντήρησή του. Είναι πολύ άνετο και φωτεινό. Το χειμώνα είναι ζεστό και το καλοκαίρι δροσερό. Είναι επίσης αρκετά μεγάλο και ευρύχωρο, δίνοντας απ' έξω την εντύπωση ότι εδώ κατοικεί μια πολυμελής οικογένεια.
Το σπίτι μου αποτελείται από τρία υπνοδωμάτια, μια μεγάλη κουζίνα, το σαλόνι και την τραπεζαρία. Μπαίνοντας από την κύρια είσοδο στο σπίτι, το πρώτο δωμάτιο στα δεξιά είναι το δικό μου. Δίπλα του ακριβώς βρίσκεται το δωμάτιο των δύο μικρότερων αδελφών μου, ενώ το δωμάτιο των γονιών μου βρίσκεται στο τέρμα του διαδρόμου. Στην κουζίνα, το βασίλειο της μητέρας μου, υπάρχουν όλες οι απαραίτητες ηλεκτρικές συσκευές: ψυγείο, φούρνος, πλυντήριο. Πίσω από την κουζίνα υπάρχει μια μικρή αποθήκη. Το τηλέφωνο και η τηλεόραση βρίσκονται στο καθιστικό, όπου μαζευόμαστε τα βράδια όλη η οικογένεια, για να δούμε τηλεόραση και να συζητήσουμε για διάφορα θέματα.
Το εσωτερικό του σπιτιού είναι περιποιημένο και διακοσμημένο με πολλή καλαισθησία. `Ολα είναι ταχτοποιημένα και συγυρισμένα, λάμποντας από φρεσκάδα και καθαριότητα. Οι τοίχοι είναι πεντακάθαροι και στολισμένοι με ωραία κάδρα, πίνακες ζωγραφικής και οικογενειακές φωτογραφίες. Τα έπιπλα του σπιτιού είναι λιτά αλλά καλόγουστα. Η βιβλιοθήκη, που βρίσκεται σε μια γωνιά του σαλονιού, έχει λίγα αλλά διαλεχτά βιβλία, τα οποία συχνά μ' αρέσει να ξεφυλλίζω και να διαβάζω στον ελεύθερό μου χρόνο. Από τα παράθυρα και τις βεράντες του σπιτιού μου βλέπω τα γύρω σπίτια, την πλατεία και τα καφενεία του χωριού, καθώς και τους φίλους μου που παίζουν.
Κάθε μέρος του σπιτιού μου έχει μεγάλη σημασία για μένα. Κάθε γωνιά του έχει κάτι να μου θυμίσει, το οποίο μπορεί να με κάνει να γελάσω ή να κλάψω, να χαρώ ή να λυπηθώ. Το σαλόνι του μου θυμίζει τις οικογενειακές γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, τις ευχές και τα φιλιά, καθώς και την τούρτα με τ' αναμμένα κεριά για τα γενέθλιά μου. Η αυλή μας πάλι μου θυμίζει τα ατέλειωτα παιχνίδια με τ' αδέλφια μου και τα άλλα παιδιά της γειτονιάς. Το μέρος όμως του σπιτιού μας που αγαπώ περισσότερο είναι το δωμάτιό μου. Εκεί περνώ τις περισσότερες ώρες της μέρας μου, είτε διαβάζοντας, είτε παίζοντας με διάφορα παιχνίδια, είτε ονειροπολώντας ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
- Γενικές εντυπώσεις, κρίσεις και συναισθήματα για το σπίτι σου
Δεν θα μπορούσα να περιγράψω με λόγια τα βαθιά συναισθήματα που νιώθω για το αγαπημένο μου σπίτι. Πόσες φορές δεν έτρεξα να βρω καταφύγιο εκεί στις δύσκολες περιστάσεις! Μέσα στο σπίτι μου νιώθω γαλήνη, ζεστασιά και πάνω απ' όλα ασφάλεια. Τίποτα δεν μπορεί να με τρομάξει ή να με ανησυχήσει. Το νιώθω σαν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Όταν φέρνω στο νου μου τον πρωτόγονο άνθρωπο, που ζούσε μέσα στα σπήλαια χωρίς καθόλου ανέσεις και ευκολίες, καταλαβαίνω σε πόσο πλεονεκτική θέση βρισκόμαστε εμείς σήμερα.
Είμαι τόσο ευτυχισμένη που είχα την καλή τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω μέσα σ' ένα τόσο ωραίο, ζεστό και φιλικό σπίτι, που με τίποτα στον κόσμο δε θα το άλλαζα. Για μένα το σπίτι μου είναι ο ίδιος ο παράδεισος, γι' αυτό και θα το αγαπώ και θα το θυμάμαι πάντα, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
https://anoixtosxoleio.weebly.com/piepsilonrhoiotagammarhoalphaphi942-kappatau943sigmamualphatauomicronsigmaf.html
Κείμενα περιγραφικά κτιρίων
Ο Αϊ-Γιώργης του Πατσιανού
Κάτω από το χωριό [του Πατσιανού], μέσα στο λιόφυτο, συναντούμε μια εκκλησιά, όχι μεγαλύτερη από δωμάτιο σπιτιού. Είν’ ένας βυζαντινός Αϊ-Γιώργης. 0 μισός βρίσκεται θεμελιωμένος απάνω σ’ ένα βράχο που οι βροχές και τα νεροπάρματα τον έχουνε σκάψει από κάτω κι έχει κλονιστεί και γέρνει. Μαζί του γέρνει κι ολόκληρο το εκκλησιδάκι. Μια βαθιά ρωγμή από πάνω ως κάτω, που διακλαδώνεται σ’ άλλες μικρότερες, απειλεί να το κόψει στα δύο. Ίσως τον ερχόμενο χειμώνα να ξεκολλήσει ο βράχος από τη θέση του παρασέρνοντας και το μισό χτίσμα.
Η εικόνα του σπιτιού που καταρρέει εγκαταλειμμένο γεννά πάντα θλίψη. Είν’ ο θάνατος μιας οικογένειας που συντελείται μπρος στα μάτια σου. Η εικόνα όμως της εκκλησιάς που στερήθηκε τις φροντίδες των ανθρώπων και παραδόθηκε ανυπεράσπιστη στην καταλυτική δύναμη του καιρού και των στοιχείων της φύσης αναδίνει μια πολλαπλή τραγικότητα. [...]
0 Αϊ-Γιώργης του Πατσιανού είναι ένα υποψήφιο ερείπιο. Γαντζωμένος απάνω στο βράχο που τόνε στήριζε τόσους αιώνες και τώρα τόνε τραβά στο χαμό, μόνος στην ερημιά του, ανάμεσα στις παμπάλαιες ελιές, που βογκούν από βάναυσα ραπίσματα του αέρα, υπομένει καρτερικά τη μοίρα του.
Η πόρτα του είναι ανοιχτή. Μέσα ένας σωρός ασβέστη πιάνει το μισό χώρο. Να σκεφτήκανε τάχα κάποτε την επισκευή ή κάποιος χρησιμοποίησε το ξωκλήσι για ιδιωτική αποθήκη; Ό,τι και να ’γινε, ο ασβέστης με τον καιρό και τη βροχή πέτρωσε και μεταβλήθηκε σε μια συμπαγή μάζα.
Οι τοίχοι είναι μαυρισμένοι και μουχλιασμένοι, με ιστούς από μορφές λαϊκής τέχνης, έχουνε ξεθωριάσει και ξεφτίσει. Η υγρασία που ανεβαίνει από τα θεμέλια, τα νερά που μπαίνουν από τις σκισμές, δουλεύουνε με γοργό ρυθμό να σβήσουνε τα χρώματα και τις γραμμές. Έχεις την εντύπωση πως οι ζωγραφισμένοι Άγιοι αποσύρονται ένας ένας, εγκαταλείποντας το ετοιμόρροπο χτίσμα. [...] Στ’ αυλιδάκι της εκκλησιάς η γη χωνεύει τα κόκαλα των «κεκοιμημένων». Η ίδια εγκατάλειψη κι εδώ. Μόνο ένας τάφος διατηρεί ακόμη τον ξύλινο σταυρό του. Σε δυο τρία μέρη το χώμα, καθώς είν’ ελαφρά υψωμένο, σε κάνει να υποθέσεις πως κάτω απ’ αυτό έχει αποτεθεί κάποιος νεκρός. Ποιος; Πότε; Η φροντίδα της μνήμης έχει αφεθεί στο Θεό. [...]
1. λιόφυτο: ελαιώνας,
2. νεροπάρματα: ενν. το νερό που κατεβαίνει ορμητικά από το βράχο,
3. ραπίσματα: χτυπήματα,
4. των κεκοιμημένων: των νεκρών.
Η εικόνα του σπιτιού που καταρρέει εγκαταλειμμένο γεννά πάντα θλίψη. Είν’ ο θάνατος μιας οικογένειας που συντελείται μπρος στα μάτια σου. Η εικόνα όμως της εκκλησιάς που στερήθηκε τις φροντίδες των ανθρώπων και παραδόθηκε ανυπεράσπιστη στην καταλυτική δύναμη του καιρού και των στοιχείων της φύσης αναδίνει μια πολλαπλή τραγικότητα. [...]
0 Αϊ-Γιώργης του Πατσιανού είναι ένα υποψήφιο ερείπιο. Γαντζωμένος απάνω στο βράχο που τόνε στήριζε τόσους αιώνες και τώρα τόνε τραβά στο χαμό, μόνος στην ερημιά του, ανάμεσα στις παμπάλαιες ελιές, που βογκούν από βάναυσα ραπίσματα του αέρα, υπομένει καρτερικά τη μοίρα του.
Η πόρτα του είναι ανοιχτή. Μέσα ένας σωρός ασβέστη πιάνει το μισό χώρο. Να σκεφτήκανε τάχα κάποτε την επισκευή ή κάποιος χρησιμοποίησε το ξωκλήσι για ιδιωτική αποθήκη; Ό,τι και να ’γινε, ο ασβέστης με τον καιρό και τη βροχή πέτρωσε και μεταβλήθηκε σε μια συμπαγή μάζα.
Οι τοίχοι είναι μαυρισμένοι και μουχλιασμένοι, με ιστούς από μορφές λαϊκής τέχνης, έχουνε ξεθωριάσει και ξεφτίσει. Η υγρασία που ανεβαίνει από τα θεμέλια, τα νερά που μπαίνουν από τις σκισμές, δουλεύουνε με γοργό ρυθμό να σβήσουνε τα χρώματα και τις γραμμές. Έχεις την εντύπωση πως οι ζωγραφισμένοι Άγιοι αποσύρονται ένας ένας, εγκαταλείποντας το ετοιμόρροπο χτίσμα. [...] Στ’ αυλιδάκι της εκκλησιάς η γη χωνεύει τα κόκαλα των «κεκοιμημένων». Η ίδια εγκατάλειψη κι εδώ. Μόνο ένας τάφος διατηρεί ακόμη τον ξύλινο σταυρό του. Σε δυο τρία μέρη το χώμα, καθώς είν’ ελαφρά υψωμένο, σε κάνει να υποθέσεις πως κάτω απ’ αυτό έχει αποτεθεί κάποιος νεκρός. Ποιος; Πότε; Η φροντίδα της μνήμης έχει αφεθεί στο Θεό. [...]
1. λιόφυτο: ελαιώνας,
2. νεροπάρματα: ενν. το νερό που κατεβαίνει ορμητικά από το βράχο,
3. ραπίσματα: χτυπήματα,
4. των κεκοιμημένων: των νεκρών.
Γ. Μανούσακας, Οδοιπορικό στα Σφακιά
Το γιοφύρι της Άρτας
Το γιοφύρι της Άρτας είναι γέφυρα του ποταμού ΆραχΘου, κοντά στην πόλη της Άρτας. Συγκεκριμένα βρίσκεται στην είσοδο της πόλης, ένα χιλιόμετρο έξω από το κέντρο, στην εθνική οδό που οδηγεί στην Πρέβεζα και τα Ιωάννινα, ενώ πλάι του δεσπόζει ένας αιωνόβιος πλάτανος. Αν και δω είναι το ομορφότερο του είδους του, είναι και το πιο φημισμένο χάρη στο θρύλο του Πρωτομάστορα.
Το γιοφύρι της Άρτας είναι πέτρινο, χτισμένο με μεγάλες κανονικές πέτρες. Το σημερινό του μήκος φτάνει τα 145 μέτρα. Αποτελείται από τέσσερις ημικυκλικές καμάρες, που όμως δεν έχουν καμιά συμμετρία μεταξύ τους. Το πλάτος του γιοφυριού είναι 3,75 μ.
Η αρχική του κατασκευή τοποθετείται στα χρόνια της κλασικής Αμβρακίας επί Πύρρου (3ος π.Χ. αιώνας). Στη σημερινή του μορφή κατέληξε το 1602-1606, και λέγεται ότι τα χρήματα για την κατασκευή του τα έδωσε ένα Αρτινός έμπορος ο Γιάννης Θιακογιάννης ή Γυφτοφάγος.
Το γιοφύρι της Άρτας έχει, όπως είπαμε, συνδεθεί με το μύθο του Πρωτομάστορα, σύμφωνα με τον οποίο, για να στεριώσει το γιοφύρι, ο Πρωτομάστορας Θυσίασε τη γυναίκα του. 0 μύθος αυτός αφενός αποτελεί έναν αλληγορικό τρόπο για να φανερωθούν οι δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι τεχνίτες στην κατασκευή του γεφυριού, αφετέρου σύμφωνα με την ιστορική έρευνα, κρύβει μια ιστορική αλήθεια. Όταν χρειάστηκε να περάσει από την περιοχή μεγάλη δύναμη τουρκικού στρατού, ζητήθηκε η βοήθεια των κατοίκων για την κατασκευή της γέφυρας. Αυτοί όμως για να εμποδίσουν τη διέλευση των Τούρκων γκρέμιζαν τη νύχτα ό,τι είχαν φτιάξει την ημέρα, δημιουργώντας και το θρύλο ότι το γιοφύρι ήταν στοιχειωμένο. Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι το γιοφύρι της Άρτας, που στο παρελθόν εξυπηρέτησε την κίνηση των ανθρώπων και των εμπορευμάτων στην περιοχή συμβάλλοντας στην ευημερία της, αποτελεί σήμερα, μαζί με τα άλλα γεφύρια της Ηπείρου, σημαντικό μνημείο της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και γενικότερα της ιστορίας του τόπου μας.
Το γιοφύρι της Άρτας είναι πέτρινο, χτισμένο με μεγάλες κανονικές πέτρες. Το σημερινό του μήκος φτάνει τα 145 μέτρα. Αποτελείται από τέσσερις ημικυκλικές καμάρες, που όμως δεν έχουν καμιά συμμετρία μεταξύ τους. Το πλάτος του γιοφυριού είναι 3,75 μ.
Η αρχική του κατασκευή τοποθετείται στα χρόνια της κλασικής Αμβρακίας επί Πύρρου (3ος π.Χ. αιώνας). Στη σημερινή του μορφή κατέληξε το 1602-1606, και λέγεται ότι τα χρήματα για την κατασκευή του τα έδωσε ένα Αρτινός έμπορος ο Γιάννης Θιακογιάννης ή Γυφτοφάγος.
Το γιοφύρι της Άρτας έχει, όπως είπαμε, συνδεθεί με το μύθο του Πρωτομάστορα, σύμφωνα με τον οποίο, για να στεριώσει το γιοφύρι, ο Πρωτομάστορας Θυσίασε τη γυναίκα του. 0 μύθος αυτός αφενός αποτελεί έναν αλληγορικό τρόπο για να φανερωθούν οι δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι τεχνίτες στην κατασκευή του γεφυριού, αφετέρου σύμφωνα με την ιστορική έρευνα, κρύβει μια ιστορική αλήθεια. Όταν χρειάστηκε να περάσει από την περιοχή μεγάλη δύναμη τουρκικού στρατού, ζητήθηκε η βοήθεια των κατοίκων για την κατασκευή της γέφυρας. Αυτοί όμως για να εμποδίσουν τη διέλευση των Τούρκων γκρέμιζαν τη νύχτα ό,τι είχαν φτιάξει την ημέρα, δημιουργώντας και το θρύλο ότι το γιοφύρι ήταν στοιχειωμένο. Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι το γιοφύρι της Άρτας, που στο παρελθόν εξυπηρέτησε την κίνηση των ανθρώπων και των εμπορευμάτων στην περιοχή συμβάλλοντας στην ευημερία της, αποτελεί σήμερα, μαζί με τα άλλα γεφύρια της Ηπείρου, σημαντικό μνημείο της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και γενικότερα της ιστορίας του τόπου μας.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ
ΠΗΓΗ :http://kallipolites.blogspot.com/2013/11/3.html
Α1. ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ
Κάθε χρόνο όπως και οι περισσότερες οικογένειες στολίζουμε χριστουγεννιάτικο δέντρο και φέτος το δέντρο μας ήταν πιο λαμπερό από ποτέ. Το δέντρο μου είναι πολύ ψηλό. Ακόμη κάτω κάτω υπάρχουν τα δώρα, κάτι παιχνίδια και η φάτνη.Επίσης σε όλη την επιφάνια του δέντρου υπάρχουν χιλιάδες στολίδια , άλλα μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα λαμπερά, άλλα χρωματιστά και μπάλες με σχέδια και χρώματα. Τέλος, στην κορυφή του δέντρου υπάρχει ένα λαμπερό, φωτεινό, αστραφτερό και εντυπωσιακό αστέρι που κάνει το δέντρο ομορφότερο. Ελπίζω κάθε χρόνο να στολίζουμε ένα τόσο ωραίο δέντρο!
Κατερίνα Ζ. (Α1)
Α2. Η ΓΑΤΑ ΜΟΥ
Πάντα ήθελα να είχα ένα κατοικίδιο για να το φροντίζω και ξαφνικά μια μέρα το απέχτησα. Τη γάτα μου την λένε Σεραφίνα και μου την έφερε ο πατέρας μου στα γενέθλιά μου. Είναι μια πολύ όμορφη γάτα με λευκό τρίχωμα, κίτρινα μάτια, μυτερά αυτιά, μια μικρή ροζ μυτούλα και έχει μια μακριά άσπρη ουρά. Τη γάτα μου την έχω για να μου κάνει συντροφιά και να παίζω μαζί της. Τα μειονεκτήματα όταν έχει κάποιος γάτα είναι ότι σκίζει τα υφάσματα των επίπλων και ότι θέλει πολλά λεφτά η τροφή που τρώει. Επίσης είναι ενοχλητικά τα παιχνίδια της και μπορεί να σε κολλήσει κάποια αρρώστια αν δεν έχει εμβολιαστεί . Παρόλα αυτά πιστεύω ότι το να έχει κάποιος ένα κατοικίδιο είναι κάτι πολύ ωραίο αλλά πρέπει να δείχνει υπευθυνότητα και απέναντι στους άλλους και στο ίδιο το ζώο.
Ειρήνη Κ. (Α2)
Α3. ΤAE KWON DO
Το τάι κβον ντο είναι μια πολύ καλή πολεμική τέχνη αλλά και γυμναστική. Με αυτό μπορεί κανείς να αποκτήσει πολύ καλή φυσική κατάσταση και να έχει ευεξία, αφού ο αθλητής βρίσκεται συνέχεια σε κίνηση με πολύ γρήγορους ρυθμούς για μία ώρα σε κάθε προπόνηση. Παράλληλα μπορεί να προστατεύει τον εαυτό του μαθαίνοντας τεχνικές αυτοάμυνας και χτυπημάτων με τα χέρια και τα πόδια. Τέλος, ο αθλητής του τάι κβον ντο έχει αυτοπειθαρχία και μαθαίνει να σέβεται τον δάσκαλό του αλλά και τους συναθλητές του καθώς και τους αντιπάλους του στους αγώνες και δεν παρασύρεται από τα νεύρα και τον θυμό του. Καλό θα ήταν τα παιδιά να ασχοληθούν με το τάι κβον ντο από μικρή ηλικία.
Βεατρίκη Κ. (A2)
A4. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στη σημερινή μας εποχή στη χώρα μας είναι πολύ έντονο το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι σήμερα είναι άνεργοι. Επίσης οι περισσότεροι εργαζόμενοι παίρνουνε μειωμένους μισθούς, ενώ και οι συντάξεις μειώνονται κάθε φορά και πιο πολύ. Στα παραπάνω να προσθέσουμε και το ότι οι θέσεις εργασίας έχουν μειωθεί και τα χρέη των πολιτών αυξάνονται κατά πολύ καθώς η φορολόγηση είναι πολύ βαριά. Τέλος οι τιμές των προϊόντων αυξάνονται και αυτό έχει ως αποτέλεσμα στον προϋπολογισμό πολλών οικογενειών τα έξοδα να είναι περισσότερα από τα έσοδα. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι η χώρα μας βρίσκεται σε μια πολλή δύσκολη κατάσταση και επομένως όλοι οι πολίτες θα πρέπει να προβληματιστούν και να είναι πολύ προσεκτικοί στης πολιτικές επιλογές που κάνουν.
Μαριαγγέλα Κ. (Α2)
A5. ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
Το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά είναι ένα νεοκλασικό κτίριο, αρχιτεκτονικό κόσμημα, που βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης του Πειραιά. Αποτελεί το πιο αξιόλογο επίτευγμα της Δημοτικής δραστηριότητας από της εποχής της σύστασης του Δήμου (1835) μέχρι και σήμερα. Το κτίριο του θεάτρου είναι ορθογώνιου σχήματος, με διαστάσεις 34 Χ 45 μ. Η ήρεμη και σχετικά συντηρητική αισθητική της όψης του τονίζεται από το πρόπυλο της κύριας εισόδου του, το οποίο αποτελείται από τέσσερεις κορινθιακούς κίονες και αέτωμα. Στη στέγη του κτιρίου υπάρχει δώμα με στέγη, η οποία έχει κι αυτή αέτωμα στην πρόσοψη.
Αλλά και το εσωτερικό του θεάτρου είναι αριστούργημα. Η πεταλόσχημη αίθουσα κοινού, με πλατεία, θεωρεία και εξώστες σε τέσσερα επίπεδα, έχει χωρητικότητα περίπου 1.300 θέσεων. Την αίθουσα φώτιζε τεράστιος πολυέλαιος (σώζεται και σήμερα) που λειτουργούσε με γκάζι. Για τους ηθοποιούς είχαν προβλεφθεί άνετα καμαρίνια και ένα πολυτελές καθιστικό. Η σκηνή του θεάτρου διασώζεται σχεδόν αλώβητη: θεωρείται ένα από τα ελάχιστα ανάλογα σωζόμενα δείγματα της εποχής μπαρόκ στην Ευρώπη. Έχει διαστάσεις 20 Χ 14 μ. και διαθέτει προσκήνιο και χώρο ορχήστρας. Γύρω από το πέταλο της αίθουσας βρίσκεται το διώροφο φουαγιέ, στο οποίο αρχικά δίνονταν χοροεσπερίδες φιλανθρωπικών συλλόγων και διάφορες εκθέσεις σπουδαίων ζωγράφων. Επίσης, το θέατρο φιλοξένησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και τη Δημοτική Πινακοθήκη του Πειραιά.
Ειρήνη Ξ., Σιμόνα Μπ. (Α2)
Α6. Ο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ
Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι πολύ χρήσιμος για τον σύγχρονο άνθρωπο. Πρώτα από όλα μας βοηθάει να βρίσκουμε πληροφορίες. Επίσηςείναι χρήσιμος για τη δουλειά μας. Μπορούμε ακόμη όχι μόνο ναδιασκεδάσουμε με αυτόν παίζοντας διάφορα παιχνίδια αλλά και να επικοινωνήσουμε με άλλους ανθρώπους που μένουν πολύ μακριά. Ο υπολογιστής είναι πολύ χρήσιμος σήμερα.
Σωτήρης Ζ. (Α1)
Α7. Η ΜΟΛΥΝΣΗ
Η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι αποτέλεσμα κακών συνηθειών του ανθρώπου. Αυτή προέρχεται από διάφορες ουσίες που αφήνουν τα αυτοκίνητα, τα εργοστάσια και τα αεροζόλ. Επίσης τα σκουπίδια είναι ένας ακόμη παράγοντας που συμβάλλει στη μόλυνση του περιβάλλοντος, αφού οι άνθρωποι έχουν την άσχημη συνήθεια να πετούν σκουπίδια στους δρόμους, στα δάση, στη θάλασσα. Η μόλυνση βλάπτει τα φυτά και κατά συνέπεια το οξυγόνο που είναι απαραίτητο για τον άνθρωπο. Θα πρέπει λοιπόν όλοι μας να βοηθήσουμε να σταματήσει το φαινόμενο αυτό και για να γίνει αυτό πρέπει να αγαπήσουμε τον χώρο που ζούμε, να μην πετάμε σκουπίδια και να βρούμε νέες μεθόδους πιο φιλικές προς το περιβάλλον ώστε να περιοριστεί η μόλυνσή του.
Νικόλας Λ. (A2)
Α8. ΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ ΜΟΥ
Θα ήθελα να σας μιλήσω για το ενυδρείο μου, που μου το έφερε ο νονός μου πέρυσι τα Χριστούγεννα. Είναι πολύ όμορφο γεμάτο με χρωματιστά ψεύτικα λουλούδια, μικρά λευκά χαλικάκια καθώς και μεγαλύτερες ριγωτές πολύχρωμες πέτρες. Στο πίσω μέρος έχει μια ωραία αφίσα. Διατηρείται εύκολα καθαρό χάρη στο μηχανισμό που περιέχει. Μια φορά τον μήνα αλλάζω το νερό για να είναι φρέσκο. Εκεί μέσα πλέει ένας μικρός με μπλε και μωβ πτερύγια μονομάχος. Το συστήνω σε όλους γιατί είναι όμορφο και εύκολο να έχεις ψάρι.
Άγγελος Κ. (Α1)
Α9. ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ
Το περασμένο σαββατοκύριακο ο μπαμπάς μου, η αδελφή μου και εγώ στολίσαμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τη βοήθεια της μαμάς μου.Eίμαι πολύ ενθουσιασμένη διότι κάθε χρόνο που στολίζουμε το δέντρο περνάμε μαγικά. Το δέντρο μας είναι πανύψηλο, μου αρέσει πολύ, έτσι κάθε φορά που το στολίζουμε κάθομαι και το κοιτάω με τις ώρες. Το δέντρο μας είναι τοποθετημένο στο μάλλινο χαλί και έχει απλωμένο στη βάση του ένα άλλο μπλε χαλάκι σκούρο μπλε με ασημιά αστέρια, που πάνω του υπάρχει η φάτνη και σύντομα τα δώρα. Στο δέντρο μας υπάρχουν πάρα πολλά πολύχρωμα στολίδια. Πιο κάτω στα μεγαλύτερα κλαδιά είναι κρεμασμένες οι μεγάλες, γυάλινες, κόκκινες και μπλε μπάλες, στη μέση βρίσκονται οι μικρότερες γυάλινες μπάλες, αλλά και άλλα ξύλινα στολίδια ενώ πιο πάνω τα στολίδια κάνουν τελείωμα, με μικροσκοπικά ξύλινα στολιδάκια. Τέλος στην κορυφή δεσπόζει διακριτικό και χρυσό το αστέρι μας. Το δέντρο μας το αγαπώ πολύ επειδή στολίζοντάς το περνάω υπέροχες γεμάτες χαρά στιγμές με την οικογένειά μου.
Ιωάννα Γκ. (Α1)
Β. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΠΙΟΥ
Β1. ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΑΛΕΠΟΝΗΣΙ
Στις διακοπές του καλοκαιριού, επισκέφθηκα μαζί με την οικογένειά μου το Αλεπονήσι. Ο καιρός ήταν υπέροχος και ζεστός, με αποτέλεσμα να περνάμε υπέροχες μέρες. Μείναμε σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο με θέα τα ψηλά βουνά. Το ξενοδοχείο μας είναι σε ένα μικρό χωριό μακριά από τη φασαρία και το καυσαέριο της μεγαλούπολης. Το μικρό χωριό αποτελείται από μικρά σπιτάκια περιτριγυρισμένα με διάφορα μαγαζιά όπως κουρεία και φούρνοι. Παραέξω από τα σπιτάκια υπάρχει ένα πυκνό, γεμάτο δέντρα δάσος που στο τέλος του διακρίνω τα ψηλά αυτά βουνά. Μάλιστα πίσω από τα ψηλά αυτά βουνά μπορώ να δω, αν και με δυσκολία, την απέραντη θάλασσα του Αλεπονησίου. Το τοπίο που βλέπω από το παράθυρό μου είναι πολύ πιο καλό από το τοπίο που συνήθιζα να βλέπω από το δωμάτιό μου διότι είναι κάτι το μαγικό. Πιστεύω ότι σε αυτό το πανέμορφο τοπίο δεν υπάρχουν μειονεκτήματα επειδή η επίσκεψή του είναι μια έξοδος από την καθημερινή μας ζωή. Για να γίνω σαφέστερη, με την επίσκεψή μου αυτή στο Αλεπονήσι ένιωσα ήρεμη, έτσι σε περίπτωση που θέλω να ηρεμήσω σκέφτομαι το υπέροχο αυτό τοπίο.
Ιωάννα Γκ. (Α1)
Β2. ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΗΣΙ
Το περασμένο καλοκαίρι η οικογένεια μου και εγώ επισκεφθήκαμε τη Ρόδο, για να περάσουμε τις διακοπές. Είναι νησί του ανατολικού αιγαίου. Είναι εντυπωσιακό και με την πρώτη ματιά σε μαγεύει. Γιατί; Πρώτον έχει πολλές ωραίες παραλίες. Δεύτερονπυκνά δάση και τρίτον μεγάλες πλατείες. Θα δώσω έμφαση όμωςστους ανθρώπους. Είναι χαμογελαστοί, φιλόξενοι και καλόκαρδοι. Κάποιοι ψαρεύουν, άλλοι ανοίγουν τα μαγαζιά τους, γυναίκες μαγειρεύουν. Επιπλέον είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα νησιά και σε σχέση με άλλα έχει πολλά αξιοθέατα να δεις. Απ’ την άλλη πλευρά όμως, έχει βαβούρα και πολυκοσμία. Εάν θες να ξεφύγεις απ’ την πόλη δεν τα καταφέρνεις εύκολα. Γενικά δεν παύει να είναι ένα εξαιρετικό νησί, που θα ξαναπήγαινα!
Μαριάντζελα Γκ. (Α1)
Β3. ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΑ ΚΑΡΔΑΜΥΛΑ
Εφέτος το καλοκαίρι πήγα για διακοπές στα Καρδάμυλα της Χίου. Το χωριό αυτό είναι παραθαλάσσιο και βρίσκεται στα βόρεια του νησιού. Τα Καρδάμυλα έχουν ένα πολύ ωραίο φυσικό λιμάνι με έναν ολόλευκο μύλο στην άκρη του. Κατά μήκος της παραλίας είναι χτισμένα πολλά σπίτια και ανάμεσα σε αυτά και το δικό μου. Γενικά είναι ένα πολύ όμορφο χωριό.
Σωτήρης Ζ. (Α1)
Β4. Ο ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ
Το πρωί της Τρίτης ξεκινήσαμε με το σχολείο μου να επισκεφτούμε τον Βοτανικό κήπο.Βρίσκεται στην Αθήνα και είναι μια ευχάριστη εικόνα μέσα στην μολυσμένη ατμόσφαιρα. Ο καιρός ήταν βροχερός και δεν βοηθούσε τόσο στην ξενάγηση. Όμως υπήρχε στην ατμόσφαιρα μια όμορφη μυρωδιά από τα βρεγμένα φύλλα και το νωπό χώμα. Τα αρωματικά φυτά φαινόντουσαν όμορφα, παρόλο που τώρα δεν είναι ανθισμένα και γέμιζαν το χώρο με τ’ αρώματά τους. Περπατώντας στο μονοπάτι ακολουθούσαμε την περιγραφή της ξεναγού και κάθε λεπτομέρεια που έλεγε για τα δέντρα, μας έδινε και μια μικρή ιστορία για να τα θυμόμαστε. Μου έκανε εντύπωση ότι εργάζονταν πολλοί άνθρωποι ώστε να διατηρούν τον χώρο σε καλή κατάσταση και περιποιούνταν όλα τα είδη που βρισκόταν εκεί, σαν να ήταν μοναδικά. Ανάμεσα στο πράσινο του χώρου, μικρές λίμνες έκαναν την διαφορά και έδιναν αίσθηση παραμυθιού. Συγκρίνοντας λοιπόν με άλλους κήπους που έχω πάει θεωρώ ότι είναι υπέροχος και ανακαλύπτεις σπάνια είδη φυτών που δεν τα έχουμε δει σε άλλους χώρους. Όμως ο χώρος είναι τεράστιος και δεν έχει κάποιο σκέπαστρο να προστατευθούμε από τις καιρικές συνθήκες. Έτσι η ξενάγηση ήταν σύντομη και δεν απολαύσαμε τη βόλτα μας. Θα μου άρεσε να γνωρίζω χώρους όπως τον βοτανικό κήπο και να μαθαίνω για ζώα ή φυτά που υπάρχουν αλλά δεν τα βρίσκουμε στην πόλη.
Ειρήνη Δ. (Α1)
Β5. Η ΣΥΡΟΣ
Η Σύρος είναι ένα νησί των Κυκλάδων. Ως νησί που είναι περιτριγυρίζεται από θάλασσα και έχει όμορφες παραλίες. Η πρωτεύουσά της, η Ερμούπολη, έχει πάρει το όνομά της από το θεό του εμπορίου Ερμή και είναι κτισμένη στους πρόποδες του λόφου της Αναστάσεως. Είναι μία πολύ γραφική πόλη, με πλακόστρωτα σοκάκια, και πολλά οικοδομήματα μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, όπως αρχοντικά και ναούς, με το Δημαρχείο να έχει την καλύτερη παρουσία. Το βόρειο μέρος της Σύρου ονομάζεται Άνω Σύρος και στο λόφο της είναι κτισμένη μια μεσαιωνική πόλη, το ίδιο όμορφη και γραφική όπως και η Ερμούπολη. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στη Σύρο υπάρχουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι ή Χριστιανοί Καθολικοί. Δίκαια η Σύρος χαρακτηρίζεται ως η Αρχόντισσα των Κυκλάδων.
Νικόλας Λ. (Α2)
Γ. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ
Γ1. ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ
Πριν λίγες μέρες ήμασταν στο καράβι, διότι ταξιδεύαμε απ’την Κάλυμνο στον Πειραιά. Απ’ την αρχή του ταξιδιού είχε ένα ελαφρύ αεράκι και κατά συνέπεια μερικά κυματάκια. Όσο όμως περνούσαν η ώρα, ο ουρανός όλο και σκοτείνιαζε, ο αέρας αυξήθηκε και η ορμή του νερού δυνάμωσε. Ξαφνικά μεγάλα κύματα επιτέθηκαν στο καράβι. Το νερό έφτασε μέχρι το κατάρτι. Οι επιβάτες έτρεχαν πανικόβλητοι πάνω κάτω, ενώ ο καπετάνιος ψύχραιμος προσπάθησε να δαμάσει τα κύματα. Για λίγα λεπτά κόπηκε και το ρεύμα. Ωστόσο μετά από ώρα η θάλασσα ηρέμησε και ο αέρας κόπασε. Όμωςείχε αφήσει πίσω του ένα μισοχαλασμένο πλοίο και τρομαγμένους ανθρώπους. Εγώ ήμουν ένας από αυτούς. Μετά από αυτήν τη φουρτούνα νομίζω, πως δε θα ξαναμπώ σε καράβι!
Μαριάντζελα Γκ. (Α1)
Γ2. Ο ΣΕΙΣΜΟΣ
Ήταν μια συνηθισμένη μέρα, όλα πήγαιναν μια χαρά, η ώρα στο σχολείο κυλούσε ευχάριστα, ολόκληρη η τάξη είχε χαθεί στην αφήγηση του δασκάλουμέχρι τη στιγμή που ο δάσκαλος σώπασε! Η γη άρχισε να τρέμει! Όλοι οι συμμαθητές μου μπήκαν από κάτω από τα θρανία τους, ο δάσκαλος άρχισε να φωνάζει πανικόβλητος! Δεν κατάλαβα πολλά πράγματα, το μόνο που είδα ήταν πράγματα να πέφτουν, το ίδιο και ο πίνακας. Μετά από λίγα λεπτά όλες οι τάξεις είχαν κατέβει στο σημείο συνάντησης, για να μετρηθούμε. Αργότερα ήρθαν οι γονείς μας και μας πήραν. Όλοι ήμασταν τρομοκρατημένοι από το ξαφνικό φαινόμενο που μας είχε συμβεί. Ο σεισμός κράτησε περίπου ένα λεπτό. Αυτό το ένα λεπτό ήταν το χειρότερο της ζωής μου!
Δήμητρα Α. (Α1)
Γ3. ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Φέτος το φθινόπωρο έγινε ορατή από την χώρα μας ολική έκλειψη ηλίου. Είχε ανακοινωθεί και περίμενα να δω το φαινόμενο. Στην αρχή καλύφθηκε ένα τμήμα του ήλιου. Στη συνέχεια ένα μεγαλύτερο μέρος ώσπου στο τέλος, το φεγγάρι κάλυψε όλη την επιφάνεια. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτεινιάσει λίγο ενώ ήταν μεσημέρι και να πέσει η θερμοκρασία. Εγώ παρακολουθούσα το φαινόμενο με ειδικά γυαλιά και θαύμαζα την εικόνα.
Σωτήρης Ζ. (Α1)
Δ. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Δ1. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ
Ένα σοβαρό θέμα που με απασχολεί τελευταία, είναι οι γείτονές μου οι οποίοι καθημερινά δημιουργούν πολλά προβλήματα σε εμένα και στην οικογένειά μου δίχως να το καταλαβαίνουν. Αρχικά ακούγα
Ιωάννα Γκ. (Α1)
Ε. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ
Ε1. ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ
Ένα άγαλμα που με εντυπωσίασε είναι η Πηνελόπη.Η Πηνελόπη συλλογισμένη και βαρύθυμη είναι ένα ρωμαϊκό άγαλμα, αντίγραφο από ένα ελληνικό. Βρίσκεται στο μουσείο του Βατικανού, στη Ρώμη. Το είδα για πρώτη φορά στο σχολικό βιβλίο. Το άγαλμα έχει φυσικό μέγεθος ανθρώπου και είναι φτιαγμένο από μάρμαρο. Το χρώμα του είναι της ώχρας. Η τεχνική του είναι απλή και λιτή. Παρουσιάζει την Πηνελόπη να κάθεται σε ένα πέτρινο κάθισμα, με σταυρωμένα τα πόδια και το δάχτυλο να ακουμπάει στο μέτωπό της. Μας βάζει να αναρωτηθούμε τι σκέφτεται η Πηνελόπη και πόσο στεναχωρημένη είναι.
Σωτήρης Ζ. (Α1)
ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ
Το διαδίκτυο έχει πολλές θετικές επιπτώσεις στη ζωή μας. Αρχικάβρίσκουμε άμεσα και γρήγορα χρήσιμες πληροφορίες. Επίσηςενημερωνόμαστε για ό,τι συμβαίνει ακόμη και στο πιο απομονωμένο μέρος της γης. Επιπλέον έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με όποιον θέλουμε, ακόμα και αν η απόσταση είναι τεράστια. Τέλοςμπορεί να γίνει η εξόφληση λογαριασμών μέσω του διαδικτύου. Γενικά το διαδίκτυο είναι πολύ σημαντικό για όλο τον κόσμο.
ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Το διαδίκτυο έχει πολλές θετικές επιπτώσεις στη ζωή μας. Αρχικάβρίσκουμε άμεσα και γρήγορα χρήσιμες πληροφορίες. Επίσηςενημερωνόμαστε για ό,τι συμβαίνει ακόμη και στο πιο απομονωμένο μέρος της γης. Επιπλέον έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με όποιον θέλουμε, ακόμα και αν η απόσταση είναι τεράστια. Τέλοςμπορεί να γίνει η εξόφληση λογαριασμών μέσω του διαδικτύου. Γενικά το διαδίκτυο είναι πολύ σημαντικό για όλο τον κόσμο.
Οι αρνητικές επιπτώσεις του διαδικτύου είναι αρκετές και μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω. Η καθημερινή χρήση του διαδικτύου όταν γίνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση και εθισμό. Κάτι άλλο είναι ότι μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να εξαπατηθεί για παράδειγμα στα οικονομικά όταν δεν ξέρει να το χειρίζεται σωστά. Επίσηςπολλές φορές παρουσιάζονται ψεύτικα γεγονότα ως αληθινά έτσι ώστε να παραπλανηθούν οι χρήστες. Για αυτό θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Δημήτρης Β. (Α1) Περιγραφή χώρου, προσώπου, έργου τέχνης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΧΩΡΟΥ
Στα χρόνια του παππού μου, του πατέρα της μητέρας μου, η γη πια ήταν έτοιμη κ’ έγινε το υποστατικό. Απ’ τη μητέρα μου έμαθα το πώς έγινε η πρώτη καλύβα, πότε η γιαγιά μου φύτεψε με τα χέρια της τον πλάτανο στην αυλή, πότε φυτέψανε τα κλήματα. Στο υποστατικό έμπαινες από μια μεγάλη πόρτα, καμωμένη με σκαλιστό ξύλο. Στη μέση ήταν μια αυλή και γύρω-γύρω της, η μια χτισμένη κοντά στην άλλη, ήταν οι οικοδομές. Στα κάτω πατώματα ήταν οι αποθήκες κ’ οι στάβλοι, στ’ απάνω η κατοικία του παππού και της γιαγιάς μας, πλάι ο ξενώνας, και πλάι οι κατοικίες για τις γυναίκες και τους ζευγάδες που δουλεύανε στο κτήμα ολοχρονίς. Μια ξύλινη σκάλα σε ανέβαζε απ’ την αυλή στο σπίτι του παππού, κι από κει άρχιζε το ξύλινο μπαλκόνι που ένωνε κυκλικά όλα τα χτίρια. Τα παράθυ- ρα όλα βλέπαν μες στην αυλή, και μονάχα το σπίτι του παππού είχε ένα σιδερόφραχτο παράθυρο που έβλεπε έξω, τον κόσμο τον έξω απ’ τη μεγάλη πόρτα. Έτσι το υποστατικό έμοιαζε σα μοναστήρι ή σα φρούριο, καμωμένο όλο με γερή πέτρα του Σαρμουσάκ για το φόβο των ληστών. Όμως δεν είχε τίποτα απ’ την ασκητική αυστηρότητα των μοναστηριών, μήτε απ’ την αγριότητα των φρουρίων. Ήταν βαμμένο με γαλάζιο χρώμα. Σ’ ένα επί τούτου δωμάτιο ήταν φυλαγμένα σαν πολύτιμα πράγματα τα όπλα, γκράδες και μαρτίνια και σπαθιά, όσα θα φτάνανε για ν’ αρματώσουν όλους τους ζευγάδες σε ώρα ανάγκης, αν μας ρίχνονταν ληστές. Αυτό το δωμάτιο το λέγαμε το «Κίτρινο» επειδή ήταν βαμμένο με δυνατό κίτρινο χρώμα. Το δικό μας, των παιδιών, ήταν πλάι στα όπλα, κ’ η γειτονία τους μας έκανε να τα συλλογιζόμαστε πολύ. Και καθώς το Κίτρινο ήταν πάντα κλειδωμένο και κανένας δεν είχε την άδεια να το ανοίξει εκτός απ’ τον παππού, η φαντασία μας του έδινε μεγάλες διαστάσεις, το σχημάτιζε σα μυστικό καταφύγιο μυθικών πλασμάτων.
Ηλίας Βενέζης, Αιολική γη, εκδ. Εστία
Στη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπετε το εξωτερικό ενός σπιτιού. Να το περιγράψετε.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ
Ένα γεροντάκι ανέβηκε τη σκάλα. […] πρόσεξε όμως ότι σ΄αυτό το πρόσωπο υπήρχε κάτι το σατανικό και προπαντός εκείνο το δεν ξέρω τι που τραβάει σαν μαγνήτης τους καλλιτέχνες. Φανταστείτε ένα μέτωπο φαλακρό, κυρτό και προεξέχον, που να κατρακυλά σαν καταρράκτης πάνω σε μια μικρή πατημένη μύτη που ανασηκώνεται στην άκρη όπως η μύτη του Rabelais ή του Σωκράτη. ένα στόμα γελαστό και ρυτιδωμένο, ένα σαγόνι μικρό στραμμένο περήφανα προς τα πάνω, στολισμένο με μια αιχμηρή γενειάδα, μάτια γαλαζοπράσινα που φαινομενικά είχαν χάσει με τα χρόνια τη λάμψη τους αλλά που, καθώς έρχονταν σ΄αντίθεση με τη φιλντισένια λευκότητα στην οποία έπλεαν οι κόρες, έριχναν μερικές φορές, όταν η οργή ή ο ενθουσιασμός έφταναν σε παροξυσμό, κάτι βλέμματα που μαγνήτιζαν. Απ΄την άλλη, το πρόσωπο ήταν ιδιαίτερα καταβεβλημένο απ΄την κούραση που είχε επιφέρει η ηλικία, κι ακόμα περισσότερο απ΄τις σκέψεις εκείνες που σκάβουν τόσο την ψυχή όσο και το σώμα. Τα μάτια του δεν είχαν πια βλεφαρίδες, και μετά βίας έβλεπε κανείς κάποια ίχνη φρυδιών πάνω απ΄τις προεξέχουσες κόχες τους. Βάλτε αυτό το κεφάλι σ΄ένα σώμα ασθενικό, περιζώστε το με μια δαντέλα απαστράπτουσας λευκότητας και κολλαρισμένη τέλεια, ρίξτε στο μαύρο περιστερνίδιο του γέρου μια βαριά χρυσή αλυσίδα, και θα έχετε μια αμυδρή εικόνα αυτού του προσώπου στο οποίο το αδύνατο φως της σκάλας έδινε ένα χρώμα ακόμα πιο εξωπραγματικό. Θα λέγατε ότι πρόκειται για ένα πίνακα του Rembrandt που σιωπηλά και χωρίς κάδρο βαδίζει μέσα στη σκοτεινή ατμόσφαιρα που δημιούργησε για τα δικά του έργα εκείνος ο μεγάλος ζωγράφος.
Honore De Balzac: » Το άγνωστο αριστούργημα»
--Να περιγράψετε το πρόσωπο που εικονίζεται στην ακόλουθη φωτογραφία
Εισαγωγή στην περιγραφή των έργων Τέχνης
ΠΩΣ ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ
http://www.schools.ac.cy/eyliko/mesi/themata/eikastikes_technes/ekpedeftiko_iliko/istoria_technis/analisi/pos_analioume.pdf
Εξετάζουμε το έργο:
• ΘΕΜΑΤΙΚΑ δηλαδή το περιεχόμενο του έργου, περιγράφουμε τα οπτικά του στοιχεία και καταγράφουμε τι απεικονίζει.
• ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΑ δηλαδή τη σύνθεση του έργου, αναλύουμε τη δομή του έργου, τα μέρη του έργου (την εικαστική γλώσσα: αρχές και στοιχεία σύνθεσης).
• ΝΟΗΜΑΤΙΚΑ δηλαδή την ερμηνεία του νοήματος ή μηνύματος του έργου, την πρόθεση του καλλιτέχνη (έκφραση), αλλά και την αντίδραση του θεατή απέναντι στο έργο (συναισθήματα, προσωπικές προτιμήσεις)
ΘΕΜΑΤΙΚΑ *** Καλλιεργούμε στους μαθητές μας την παρατήρηση, την περιγραφή και την έρευνα.
Προτεινόμενες δραστηριότητες
• Να παρατηρήσετε το έργο σε μεγέθυνση (στον ηλεκτρονικό υπολογιστή ή σε διαφάνεια) και να καταγράψετε κάθε λεπτομέρεια του έργου (με λόγια ή/και σχέδιο). • Να περιγράψετε τι βλέπετε σε έναν συμμαθητή/τρια σας που δεν έχει οπτική επαφή με το έργο (σα να μιλάτε στο τηλέφωνο). Προτεινόμενες ερωτήσεις προς τους μαθητές: • Τι μορφή τέχνης είναι το έργο αυτό; Προσδιορίστε αυτό που βλέπετε. • (Είναι ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική και τα λοιπά). • Τι μέγεθος έχει το έργο; • Τι απεικονίζει; • (Περιγραφή και απαρίθμηση των οπτικών δεδομένων: αντικείμενα, πρόσωπα, σπίτια, ζώα ή φόρμες και τα λοιπά). • Τι κάνουν οι φιγούρες;
ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΑ ***
Καλλιεργούμε στους μαθητές μας την κριτική σκέψη. Προτεινόμενες δραστηριότητες • Να διακρίνετε και να εξετάσετε τα εικαστικά στοιχεία σύνθεσης που αποτελούν το έργο όπως: σημεία, γραμμές, σχήματα, επίπεδα, χώρους, φόρμες, χρώματα, υφές. • Να συγκρίνετε τα πιο πάνω στοιχεία και να εξετάσετε τον τρόπο με τον οποίο τα έχει συνθέσει ο καλλιτέχνης για να δημιουργήσει ένα ενιαίο σύνολο (τις αρχές σύνθεσης όπως: ισορροπία – συμμετρία, ασυμμετρία, αντίθεση, ρυθμός, κίνηση, έμφαση). σημ. δέστε το σχετικό φυλλάδιο ¨εικαστική γλώσσα¨ που επισυνάπτεται. Προτεινόμενες ερωτήσεις προς τους μαθητές: 1. Στοιχεία Σύνθεσης • • Πώς εκφράζει ο καλλιτέχνης την απόσταση; Χώρος και απόσταση • Τα αντικείμενα απεικονίζονται κοντά ή μακριά; Γιατί; • Πώς δημιουργείται η απόσταση; • • Τι θα σχολιάζατε για: α) τις γραμμές, β) τις φόρμες, γ) τις υφές και δ) τα χρώματα του έργου; Χρώμα, τόνος, υφή, φόρμα • Είναι έντονη η παρουσία του χρώματος;
ΠΗΓΕΣ: Αναλυτικά προγράμματα Τέχνης, Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου Σημειώσεις Δρ Γ. Σιγάλα για αφίσες Α΄ Λυκείου, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ελλάδας Σημειώσεις κας Τ. Γιακουμμάτου για Ανάλυση Έργων Τέχνης: http://www.netschoolbook.gr/history.html
• Υπάρχει αντίθεση χρωμάτων;
• Τι επιτυγχάνει ο ζωγράφος με την ιδιότυπη χρήση του χρώματος;
• Γιατί ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα χρώματα;
• Πώς δημιουργείται η ατμόσφαιρα;
2. Αρχές Σύνθεσης
• Είναι το έργο συμμετρικό ή όχι; Πώς επιτυγχάνεται η ισορροπία; • Προς τα πού επικεντρώνεται η προσοχή του θεατή; • Γιατί ο καλλιτέχνης θέλησε να δούμε πρώτα κάτι συγκεκριμένο; • Από ποια στοιχεία δίνεται η εντύπωση της κίνησης; • Αν υπάρχει ρυθμός στο έργο από ποια στοιχεία σύνθεσης επιτυγχάνεται (π.χ. από την εναλλαγή σκοτεινών και ανοικτών χρωματικών τόνων). • Προσδιορίστε τους άξονες της σύνθεσης, τις ζώνες- ενότητες στον πίνακα σχεδιάζοντας τους σε άδειο πλαίσιο.
3. Μέσα, υλικά, εργαλεία
• Το μέσο επηρεάζει τη μορφή του έργου.
• Πώς φτιάχτηκε; • Ποια είναι η σημασία των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν;
4. Τεχνικές • Ποιες τεχνικές έχουν εφαρμοστεί σ’ αυτό το έργο; Αναφερόμαστε στη διαδικασία επεξεργασίας του υλικού. Παράδειγμα: τεχνική του σφουμάτο, του κολάζ, του πουαντιλισμού, της αφαιρετικής γλυπτικής, της προσθετικής γλυπτικής.
5. Ύφος – Στιλ -Τεχνοτροπία • Γιατί ο καλλιτέχνης προσεγγίζει το θέμα του με το συγκεκριμένο τρόπο; • Σε ποια περίοδο, κίνημα, σχολή, πιθανόν ανήκει το έργο; Αιτιολογήστε την άποψη σας.
ΝΟΗΜΑΤΙΚΑ ***
Καλλιεργούμε στους μαθητές μας την κριτική σκέψη και την αποδοχή της διαφορετικής άποψης και έκφρασης.
Προτεινόμενες δραστηριότητες •
Να βρείτε πληροφορίες:
α. για τον καλλιτέχνη, (το βιογραφικό και τις απόψεις του),
β. συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε το έργο (βασικά χαρακτηριστικά της εποχής του κινήματος που ανήκει).
γ. για το πώς αντιμετωπίστηκε από το κοινό και τους κριτικούς στην εποχή του και το πως αντιμετωπίζεται σήμερα.
• Έχοντας υπόψη σας το κοινωνικό –πολιτικό σκηνικό της εποχής και τη μορφική ανάλυση του έργου που έχει προηγηθεί να αναπτύξετε και να αιτιολογήσετε τις απόψεις σας σχετικά με το νόημα ή το μήνυμα του έργου.
• Να εκφραστούν και να συζητηθούν οι προσωπικές προτιμήσεις σας (αρέσκειες ή απαρέσκειες).
Προτεινόμενες ερωτήσεις προς τους μαθητές:
• Πιστεύετε ότι ο καλλιτέχνης έχει προσεγγίσει το σκοπό του σε σχέση με τον τίτλο που έχει δώσει στο έργο;
Αιτιολογήστε την άποψη σας.
• Υπάρχει συμβολισμός στο έργο; Είναι εμφανής ή όχι; Υπάρχουν επιμέρους συμβολισμοί ή σύμβολα ;
ΠΗΓΕΣ: Αναλυτικά προγράμματα Τέχνης,
Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου Σημειώσεις Δρ Γ. Σιγάλα για αφίσες Α΄ Λυκείου, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Ελλάδας
Σημειώσεις κας Τ. Γιακουμμάτου για Ανάλυση Έργων Τέχνης: http://www.netschoolbook.gr/history.html Δημιουργήθηκε από ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ C:\Users\Christina\Desktop\SCHOOL\WEB PAGE\POS ANALIOYME.doc
• Εκφράζονται μέσα στο έργο απόψεις προσωπικές, πολιτικές, πολιτιστικές, ηθικές, φιλοσοφικές, κοινωνικές, ιδεολογικές ή άλλες. • Ποιο τίτλο θα δίνατε σ΄ αυτό το έργο; θα δίνατε έναν τίτλο περιγραφικό ή έναν τίτλο ποιητικό; • Έχει επίδραση στο έργο το κοινωνικό, πολιτικό, θρησκευτικό σκηνικό της εποχής; • Πώς αντιλαμβάνεστε αυτή την επίδραση στο έργο; • Τι συναισθήματα, σκέψεις, ιδέες και εικόνες σας γεννά η παρατήρηση του έργου; Με ποιους τρόπους επιτυγχάνεται αυτό από τον καλλιτέχνη; • Πιστεύεται ότι το έργο μας αποκαλύπτει τον ψυχικό κόσμο του καλλιτέχνη; • Το έργο αυτό εκφράζει τις σταθερές του κινήματος που ανήκει; • Τι εκφράζει, κατά την γνώμη σας, αυτό το κίνημα μέσα στο χώρο και στον τόπο που αναπτύχθηκε; • Τι πιστεύετε για το ρόλο του κινήματος ή της σχολής στην Ιστορία της Τέχνης; • Να συγκρίνετε το κίνημα στο οποίο ανήκει το έργο με ένα άλλο κίνημα και να αναφερθείτε: στην ισορροπία, στην κίνηση, στην αναπαράσταση και τα λοιπά. • Θεωρείτε ότι το έργο είναι αριστούργημα, καλό, μέτριο ή αποτυχημένο; Δικαιολογήστε την άποψη σας. • Ποια είναι η πρώτη λέξη ή η πρώτη φράση που έρχεται στο μυαλό σας, όταν κοιτάτε αυτό το έργο; Θα θέλατε να το έχετε στο δωμάτιο σας ή στο σπίτι σας; • Σας αρέσει αυτό το έργο; Να υποστηρίξετε την άποψη σας
Περιγραφή
Ζωγραφικού
Πίνακα
-
Έργου
Τέχνης
0πάνω προς τα κάτω ή από έξω προς τα μέσα. Φροντίζουμε ώστε
να μην επανερχόμαστε στα ίδια σημεία
του έργου και
να μην περιγ
ράφουμε
άτακτα
και
επι
φα
νειακά.
Ακολουθούμε την εξής διαδικασία:
- αναφέρουμε τα βασικά χαρακτηριστικά του πίνακα ή του έργου τέχνης.
- περιγράφουμε τις λεπτομέρειες και δίνουμε έμφαση στις σημαντικότερες από αυτές.
- εντάσσουμε το έργο σε τεχνοτροπίες, σχολές και καλλιτεχνικά ρεύματα.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ
Ο Βερμέερ απεικονίζει εδώ μια κοπέλα στραμένη προς το θεατή κατά τα τρία τέταρτα, με τα χείλη μισάνοιχτα και τα μάτια υγρά. Η στάση και η έκφρασή της μεταδίδουν μια αίσθηση εξαιρετικής αμεσότητας. Το μοντέλο φοράει κίτρινη ζακέτα και γαλάζιο τουρμπάνι, από το οποίο πέφτει μια λωρίδα στον τόνο της ζακέτας. στ΄αφτί της αστράφτει ένα μαργαριτάρι σαν σταγόνα, με οπάλινες ανταύγειες.
Ο πίνακας βρίσκεται σε αρκετά κακή κατάσταση και φαίνονται τα σκασίματα. Πάντως, μπορούν να εκτιμηθούν τα απαλά τονικά περάσματα στο πρόσωπο και η συνετή χρήση διάφανων βερνικιών στο γαλάζιο μέρος του κεφαλόδεσμου. Όσο για το ουδέτερο και σκοτεινό φόντο, είναι εντελώς ασυνήθιστο για έργο του Βερμέερ.
Βερμέερ: Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι ( Roberta D Adda)
--Να περιγράψετε τον πίνακα ¨Το υπνοδωμάτιο» του Βαν Γκογκ
https://www.slideshare.net/ssuser193cb5/ss-31628024
ΔΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΔΟΜΗ
- Αναφέρουμε ΤΙ ΕΙΝΑΙ ή το ΟΝΟΜΑ του.
Αναφέρουμε ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ.
- Περιγράφουμε την ΕΜΦΑΝΙΣΗ του.
- Περιγράφουμε την ΙΣΤΟΡΙΑ του (προέλευση).
- Αναφέρουμε διάφορα ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ.
- Αναφέρουμε ΠΩΣ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΑΜΕ.
- Αναφέρουμε ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ που συνδέονται με αυτό.
- Αναφέρουμε τις ΣΚΕΨΕΙΣ και τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ μας γι' αυτό.
Η ΔΟΜΗ ΣΕ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΗ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣΓια να κάνουμε περιγραφή χρησιμοποιούμε ΕΠΙΘΕΤΑ:
μέγεθος: μεγάλο, μικροσκοπικό
υφή: σκληρό, τραχύ, απαλό, ανάγλυφο
υλικό: ξύλινο, μεταλλικό
σχήμα: στρογγυλό, πολύγωνο
χρώμα: κόκκινο, πολύχρωμο
γενική εμφάνιση: εντυπωσιακό, όμορφο, περίεργο, αστείοΑν μιλάμε για ένα αντικείμενο που υπάρχει σήμερα χρησιμοποιούμε παροντικούς χρόνους(Ενεστώτα, Παρακείμενο), ενώ αν μιλάμε για ένα αντικείμενο του παρελθόντος, χρησιμοποιούμε παρελθοντικούς χρόνους (Παρατατικός, Αόριστος)
ΠΗΓΗ :https://eclass.zois-school.gr/mod/book/tool/print/index.php?id=3000#ch25
1 Περιγραφή
Επιμέλεια κειμένων:Γιώργος Χιονάς
Έκθεση – Έκφραση
– Ενότητα 1
Όταν θέλουμε μιλήσουμε για ένα γεγονός, ακολουθούμε τη διαδικασία της περιγραφής. Περιγραφή είναι η διαδικασία παρουσίασης αντικειμένων, προσώπων, χώρων, γεγονότων κ.ά.
Α. Βασικά στοιχεία περιγραφής (γεγονότος)
πότε συνέβη το γεγονός
|
Αναφέρουμε πληροφορίες για τον χρόνο που συνέβη το γεγονός.
πέρυσι το καλοκαίρι, πέρυσι τον χειμώνα, τον Αύγουστο που μας πέρασε κ.ά.
|
πού συνέβη το γεγονός
|
Δίνουμε πληροφορίες για τον χώρο που συνέβη το γεγονός.
στη θάλασσα, στην ακρογιαλιά, στο
περιγιάλι, στον ωκεανό, στο πέλαγος κ.ά.
|
ποια πρόσωπα συμμετέχουν στο γεγονός
|
Αναφέρουμε πληροφορίες για τα πρόσωπα που συμμετείχαν.
η οικογένειά μου και εγώ, ψαράδες, δημότες, το λιμενικό σώμα κ.ά.
|
ποια ήταν η αφορμή – αιτία του γεγονότος
|
Περιγράφουμε την αφορμή – αιτία που πυροδότησε το γεγονός.
η απροσεξία των ανθρώπων, η αδιαφορία των κολυμβητών, η αγένεια των οικογενειών κ.ά.
|
τι έγινε – ποια ήταν η εξέλιξη
|
Περιγράφουμε την αρχή, την εξέλιξη και το τέλος του γεγονότος.
οι κολυμβητές τρώνε το κολατσιό τους και μετά πετούν τα σακουλάκια τους στην άμμο
κάθε καλοκαίρι κά
ποιος φροντίζει την καθαριότητα, αλλά φέτος δεν υπάρχει κάποιος εργαζόμενος σε αυτό το πόστο
υπάρχουν μαζεμένα σκουπίδια δύο συνεχόμενων καλοκαιριών και η παραλία
είναι πλέον πολύ βρώμικη
|
αποτελέσματα – σημασία του γεγονότος
|
Αναφέρουμε τη σημασία του γεγονότος.
τα σκουπίδια στις ακτές δημιουργούν ένα επικίνδυνο περιβάλλον τόσο για τους ανθρώπους όσο για τα ζώα της περιοχής.
|
Β. Δομή περιγραφής – Σκελετός έκθεσης
Γ. Γραμματική περιγραφής ενός γεγονότος
Τα παρακάτω στοιχεία θα κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την περιγραφή σου.
Μέρη του λόγου
|
Χρή
ση
|
Παραδείγματα
|
επίθετα
|
κάνουν την περι
γραφή
πιο
ζωντανή
και
παρα
στα
τική
|
πανέμορφη παραλία, ανεύθυνοι άνθρωποι, τραγική κατάσταση κ.ά.
|
τοπικά επιρρήματα
|
δίνουν μια πιο
ολοκλη
ρω
μένη
ει
κόνα
του χώ
ρου
|
κοντά στο σπίτι μου , δίπλα στη θάλασσα κ.ά.
|
παρελθοντικοί χρόνοι
|
βοηθούν
στην
περιγρα
φή
γεγονό
των
|
Περπατήσαμε στη θάλασσα.
Μαζί με τους άλλους καθαρίσαμε την παραλία.
Η στιγμή που καθαρίζουμε τη θάλασσα είναι γεγονός.
|
2 Ενημερωτικά κείμενα για εκδηλώσεις
Πολλές φορές είναι απαραίτητο να φτιάξουμε ενημερωτικά κείμενα για διάφορες εκδηλώσεις, ώστε να μπορέσουμε να κατευθύνουμε τους ενδιαφερόμενους, ως προς το πώς, πότε θα έρθουν κ.ά.
Α. Βασικά στοιχεία συγγραφής ενημερωτικού κειμένου
τι είναι αυτό για το οποίο
θέλουμε να ενημερώσουμε
|
Αναφέρουμε πληροφορίες για την εκδήλωση.
θεατρική παράσταση, παράσταση χορού, μπαλέτο, φιλανθρωπικό παζάρι, έκθεση βιβλίου κ.ά.
|
πού θα γίνει η εκδήλωση
|
Δίνουμε πληροφορίες για τον χώρο που θα γίνει η εκδήλωση.
στο θέατρο του σχολείου, στην τάξη μου, στο γυμναστήριο του σχολείου, στο προαύλιο κ.ά.
|
πότε θα γίνει η εκδήλωση
|
Αναφέρουμε πληροφορίες για τον χρόνο που θα γίνει η εκδήλωση.
28 Οκτωβρίου 2000, Παρασκευή 12 Ιουνίου 2000 ώρα 09:00 π.μ. κ.ά
|
πώς θα έρθουν οι ενδιαφερόμενοι
|
Δίνουμε κατευθυντήριες οδηγίες για την πρόσβαση στον χώρο.
διαδρομή, κεντρικά σημεία, λεωφορεία που περνούν κοντά από το σημείο, μετρό κ.ά.
|
Β. Δομή περιγραφής – Σκελετός έκθεσης
3 Πρόσκληση
Όταν θέλουμε να προσκαλέσουμε κάποιον να συμμετάσχει σε ένα γεγονός, το στέλνουμε συνήθως μία γραπτή πρόσκληση. Μπορούμε να γράψουμε προσκλήσεις για να καλέσουμε κάποιον σε μία γιορτή, σε μία εκδήλωση, σε ένα κοινωνικό γεγονός.
Α. Βασικά στοιχεία της πρόσκλησης
ποιος προσκαλεί;
|
Αναφέρουμε το όνομα του ατόμου ή των ατόμων διοργανώνουν την εκδήλωση.
Γράφουμε μόνο το όνομά μας.
π.χ. Σε περιμένω, Βασίλης.
Γράφουμε ολόκληρο το ονοματεπώνυμό μας ή ολόκληρη την ονομασία της ομάδας που ανήκουμε.
π.χ. Σας περιμένουμε στον γάμο μας.
Πάνος Πάνου – Δήμητρα Δημητρίου
|
πιθανή θέση στοιχείων του αποστολέα σε μία πρόσκληση
|
Σε μία πρόσκληση θα πρέπει να περιλάβουμε τα στοιχεία του αποστολέα, τα οποία μπορεί να βρίσκονται σε τρεις πιθανές θέσεις.
π.χ. Οι μαθητές της Ε’ δημοτικού σας ανακοινώνουν ……
π.χ. Η παρουσία σας θα μας δώσει μεγάλη χαρά.
Γιώργος και Δήμητρα
Στο πάνω αριστερό άκρο του φακέλου γράφουμε τα στοιχεία μας.
π.χ. Γιώργος Γεωργίου
Γεωργίου 20
68100 Αλεξανδρούπολη
|
ποιος προσκαλείται;
|
Σε μία πρόσκληση θα πρέπει να περιλάβουμε τα στοιχεία του παραλήπτη.
Αν πρόκειται για ατομική πρόσκληση, τα στοιχεία του παραλήπτη μπορεί να είναι σε δύο θέσεις.
π.χ. Αγαπητή Ελένη, σε περιμένω.
Στο κάτω δεξί άκρο του φακέλου γράφουμε τα στοιχεία του παραλήπτη.
π.χ. Γιώργος Ζώης
Αβέρωφ 12-14,
16452 Αργυρούπολη
Αν πρόκειται για ομαδική πρόσκληση, τα στοιχεία του παραλήπτη μπορεί να είναι σε δύο θέσεις.
π.χ. Αγαπητοί γονείς, σας περιμένουμε....
π.χ. Οι μαθητές του Ε1 των Εκπαιδευτηρίων Ζώη σάςπροσκαλούν....
|
σκοπός της πρόσκλησης
|
Περιγράφουμε το είδος – σκοπό της εκδήλωσης.
π.χ. γάμος, βάφτιση, θεατρική παράσταση, έκθεση βιβλίου
|
τόπος και χρόνος
(χώρος, ώρα, ημερομηνία)
|
Σε μία πρόσκληση γράφουμε την ακριβή διεύθυνση (οδό, αριθμό, περιοχή), την ώρα και την ημερομηνία που θα γίνει το γεγονός.
π.χ. στο αμφιθέατρό των Εκπαιδευτήριων Γεωργίου Ζώη, Αβέρωφ 18 – 20, τη Δευτέρα ….. Δεκεμβρίου ………., στις 8 μ.μ.
Μπορούμε να προσθέσουμε και έναν αριθμό τηλεφώνου ή ένα e – mail, στα οποία μπορεί να καλέσει κάποιος αν χρειαστεί περισσότερες διευκρινήσεις ή πληροφορίες.
π.χ. Για κρατήσεις θέσεων, τηλεφωνήστε στο 210 9617817.
|
Φάκελος:
Παράδειγμα πρόσκλησης:
4 Αφήγηση
Επιμέλεια κειμένων: Γιώργος Χιονάς
Αφήγηση είναι η περιγραφή γεγονότων, τα οποία παρουσιάζονται µε χρονολογική σειρά. Η αφήγηση µιας ιστορίας πρέπει να οργανώνεται µε βάση:
- τον χρόνο (τα γεγονότα σε χρονική σειρά)
- την σύνδεση των γεγονότων της ιστορίας (ποια η αιτία και το αποτέλεσµα)
Α. Βασικά στοιχεία αφήγησης ιστορίας
πού συνέβη η ιστορία
|
Αναφέρουμε τον τόπο που συμβαίνει η ιστορία.
στο θέατρο, στο πάρκο, στο Μέγαρο Μουσικής κ.ά.
|
πότε συνέβη η ιστορία
|
Αναφέρουμε τον χρόνο που συμβαίνει η ιστορία.
παραμονή Χριστουγέννων, το προηγούµενο Σαββατοκύριακοκ.ά.
|
ποια πρόσωπα συµµετέχουν στην ιστορία
|
Αναφέρουμε τα πρόσωπα που συμμετέχουν.
ο αφηγητής, οι γονείς, οι φίλοι, οι συµµαθητές, οι γείτονες, οι συγγενείς, απλοί περαστικοί, ηθοποιοί κ.ά.
|
ποια είναι η εξέλιξη του γεγονότος
|
Περιγράφουμε την αρχή, την εξέλιξη και το τέλος του γεγονότος.
βγήκε πρώτα ο βιολιτζής, βγήκε ο πρωταγωνιστής και μας καλησπέρισε κ.ά.
οι μουσικοί κούρδισαν τα όργανά τους και ξεκίνησαν να ζεσταίνουν τα χέρια τους
η παράσταση τελείωσε με χειροκροτήματα του κοινού
|
σκέψεις και συναισθήματα
|
Περιγράφω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου για αυτό.
φόβος, τρόµος, δέος, αγωνία, ανησυχία, απελπισία, στενοχώρια, λύπη, θλίψη, πίκρα, απογοήτευση, ψυχραιµία, ελπίδα, χαρά, θαυµασµός κ.ά.
|
Β. Δομή περιγραφής – Σκελετός έκθεσης
Γ. Γραμματική περιγραφής ενός γεγονότος
Τα παρακάτω στοιχεία θα κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την αφήγησή σου.
Μέρη του λόγου
|
Χρήση
|
Παραδείγματα
|
αιτιολογικές προτάσεις
|
κάνουν την αφήγησή σου πιο πειστική
|
Γυρίσαμε πίσω, γιατί είχε αρχίσει να νυχτώνει.
Η μητέρα µου ήταν χαρούμενη, καθώς είχαμε καιρό να περάσουμε χρόνο μαζί.
|
χρονικές προτάσεις
|
δίνουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του χρόνου
|
Όταν άρχισαν να παίζουν, ...
Μόλις ακούστηκε το κουδούνι, ... Αφού κατάλαβε τι γίνεται, ... κ.ά
|
χρονικά επιρρήματα και φράσεις µε προθέσεις που δηλώνουν χρόνο
|
απαραίτητα στοιχεία της αφήγησης, βάζουν τα γεγονότα σε μία χρονική σειρά
|
πέρσι, φέτος, ύστερα, αργότερα, νωρίτερα, αργά, αρχικά, χθες,
αύριο, έπειτα, τέλος κ.ά.
από νωρίς, για λίγο, στην αρχή, στη συνέχεια, κατά το βραδάκι, ως αργά
κ.ά.
|
ρήματα σε παρελθοντικούς χρόνους
|
βοηθούν στην περιγραφή
γεγονότων
|
Καθόμασταν στη δεύτερη σειρά.
Μου τράβηξε την προσοχή.
Εκεί που καθόμουν εμφανίζεται ο ηθοποιός.
|
5 Βιογραφικό σημείωμα
Επιμέλεια κειμένων: Γιώργος Χιονάς
Οι βασικότεροι λόγοι για τους οποίους γράφει κανείς ένα βιογραφικό σημείωμα είναι:
- για να βρει μια θέση εργασίας
- για να γίνει γνωστός για τη δουλειά του παρουσιάζοντας πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του
Α. Βασικά στοιχεία βιογραφικού σημειώματος
ονοματεπώνυμο
|
Αναφέρουμε το ονοματεπώνυμο του προσώπου.
Ευγένιος Τριβιζάς, Άλκη Ζέη, Αγγελική Βαρελλά κ.ά.
|
τόπος και ημερομηνία γέννησης
|
Αναφέρουμε τον τόπο και την ημερομηνία γέννησης.
Αθήνα 1950, Εδιμβούργο 1936, Λέσβος 1820 κ.ά.
|
τόπος κατοικίας
|
Αναφέρουμε τον τόπο κατοικίας.
στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, Λονδίνο, Παρίσι κ.ά.
|
οικογενειακή κατάσταση
|
Αναφέρουμε την οικογενειακή του κατάσταση.
άγαμος, παντρεμένος, ορφανός από πατέρα κ.ά.
|
σπουδές
|
Αναφέρουμε τις σπουδές του.
αρχαιολογία στη Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, Γαλλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης κ.ά.
|
επαγγελματική εμπειρία
|
Αναφέρουμε την επαγγελματική εμπειρία του ατόμου.
στην Εθνική τράπεζα ως υπάλληλος, σε Δημοτικό σχολείο ως δάσκαλος, στο Θέατρο Τέχνης κ.ά.
|
τιμητικές διακρίσεις
|
Αναφέρουμε αν έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις.
βραβείο νόμπελ, κρατικό βραβείο δηγήματος, επίσημος διδάκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.ά.
|
συγγραφικό έργο
|
Αναφέρουμε το συγγραφικό έργο του.
Εδώ γράφουμε το σύνολο των έργων ενός συγγραφέα, το οποίο ονομάζεται αλλιώς και εργογραφία. Ο τρόπος με τον οποίο γράφουμε τα έργα είναι ο παρακάτω:
Όνομα βιβλίου (κόμμα) Περιοχή έκδοσης (κόμμα) Εκδοτικός οίκος (κόμμα) Χρονολογία (τελεία)
Το καπλάνι της βιτρίνας, Αθήνα, Θεμέλιο, 1966.
|
Γ. Γραμματική ενός βιογραφικού σημειώματος
Τα παρακάτω στοιχεία θα κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την αφήγησή σου.
Μέρη του λόγου
|
Χρήση
|
Παραδείγματα
|
ρήματα σε παρελθοντικούς χρόνους σε γ΄ ενικό πρόσωπο
|
δείχνουν ότι μιλάς
για γεγονότα
που ανήκουν
στο παρελθόν
|
Γεννήθηκε...., Σπούδασε......, Έζησε...... κ.ά.
|
ρήματα σε ιστορικό ενεστώτα
|
ζωντανεύουν
το κείμενό σου
|
το έργο του έχει πρωτοτυπία, γράφει εξαιρετικές νουβέλες κ.ά.
|
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΙΝΑΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
ΔΕΣ:https://www.scribd.com/doc/206469869/%CE%A0%CF%8E%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CF%89-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B1-%CE%B6%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82
1. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
πηγη :http://www.komvos.edu.gr/glwssa/logos_keimeno/2_1_2/geni1.htm
Αντικείμενο των περιγραφικών κειμένων είναι η γλωσσική αναπαράσταση (και ταυτόχρονα η ένταξη μέσα στο οργανικό τους περιβάλλον) αντικειμένων, φαινομένων ή καταστάσεων πραγμάτων, δηλαδή οντοτήτων με σχετικά σταθερή ταυτότητα και σύσταση, τις οποίες αντιλαμβανόμαστε καταρχήν μέσω της εμπειρίας, τις επεξεργαζόμαστε νοητικά και εν τέλει επιδιώκουμε (για ποικίλους λόγους, όπως η ενημέρωση ή γνωστοποίηση, η μεθοδική πληροφόρηση, η επιστημονική διερεύνηση, η πειθώ κ.ά.) να τις απεικονίσουμε για λογαριασμό του ακροατή ή του αναγνώστη μας. Η περιγραφή είναι "τέχνη" του χώρου και απαντά σε ερωτήματα του τύπου τι είναι το Χ αντικείμενο, φαινόμενο ή κατάσταση, ποια είναι τα στοιχεία που το συγκροτούν πώς οργανώνεται στο χώρο, ποια μέθοδο ακολουθεί η οργάνωσή του.1.1 Μορφές της περιγραφήςΜπορεί να διακρίνει κανείς δύο είδη περιγραφής ανάλογα με τον βαθμό εμπλοκής σ' αυτήν του ομιλητή /συγγραφέα (και ανεξάρτητα από την αυθεντικότητα ή την πλαστότητά της): την αντικειμενική και την υποκειμενική περιγραφή. Στην αντικειμενική περιγραφή, που προσιδιάζει σε κείμενα πληροφοριακά (λήμματα εγκυκλοπαιδειών, τεχνικά εγχειρίδια, ρεπορτάζ, δελτία καιρού κ.ά.) και επιστημονικά (περιγραφές οργάνων μέτρησης, ιστορικών τεκμηρίων, ταξινομήσεις πετρωμάτων, ανατομικές περιγραφές οργανισμών κ.ά.), η αναπαράσταση γίνεται με τρόπο που αντιστοιχεί στα πράγματα. Ο γράφων ή ο ομιλητής αποφεύγει να αναμειχθεί προσωπικά ή να υποδηλώσει τη στάση του απέναντι σε αυτό που περιγράφεται, γεγονός που εξηγεί και την κυριαρχία του τρίτου ρηματικού προσώπου, του προσώπου που εξαφανίζει το υποκείμενο από το προσκήνιο του λόγου, προκειμένου να αναδειχθεί το αντικείμενο της περιγραφής. Το κείμενό του καταγράφει και αναπαράγει μιαν "αληθινή" (στην πραγματικότητα, μιαν αληθοφανή) φέτα ζωής, αποκλείοντας σχεδόν τη διατύπωση γνωμών ή την έκφραση συναισθημάτων. Ακολουθεί παράδειγμα αντικειμενικής περιγραφής (δελτίο πρόγνωσης του καιρού), όπου είναι ευδιάκριτα τα ''σήματα'' της αναπαραστατικότητας (χρήση τρίτου προσώπου, παθητική σύνταξη, δείξη του χώρου και του χρόνου, χρήση επιστημονικών όρων, απουσία μεταφορικής γλώσσας):
Η μινωική γλυπτική δεν είναι τόσο γνωστή, όσο οι τοιχογραφίες της ίδιας εποχής που έγιναν στην Κρήτη ή τα ειδώλια των Κυκλάδων που μελετήσαμε προηγουμένως. Τα έργα που έφτασαν ως εμάς είναι εξάλλου μικρά στο μέγεθος και λιγοστά. Αυτό ωστόσο δεν μειώνει ούτε την καλλιτεχνική αξία τους ούτε τη σημασία τους για τον πολιτισμό στον οποίον ανήκουν.
Ας ξεκινήσουμε από μια αντιπαραβολή των ισταμένων γυναικείων και ανδρικών μορφών. Η μεγάλη θεά των όφεων (περίπου 1600 π.Χ.) και η μικρή θεά των όφεων (περίπου 1600-1580 π.Χ.) του Αρχαιολογικού Μουσείου του Ηρακλείου, είναι φτιαγμένες από χρωματιστή φαγεντιανή (ψημένο πηλό με υάλωση). Το κάτω μέρος του κορμιού τους μοιάζει με κόλουρο κώνο που η άνω -στενότατη- περιφέρεια συνιστά τη "δαχτυλιδένια" μέση της θεάς. Ο κορμός, λεπτός ως τον θώρακα, διευρύνεται προς τα πάνω όπου σχηματίζεται το πλούσιο γυμνό στήθος, σημάδι γονιμότητας αλλά ίσως και πιστή απόδοση ενός ευρύτερα διαδεδομένου συρμού. Το κεφάλι έχει σχήμα καρδιάς ή ανεστραμμένου τριγώνου με τα πελώρια καθηλωτικά μάτια, την ίσια μύτη και το σαρκώδες στόμα, ενώ τα χέρια απλώνονται στον χώρο με αξιοπρόσεχτη τόλμη κρατώντας τα ιερά φίδια στον αέρα ή έχοντάς τα τυλιγμένα επάνω τους.
1.4. Η γλώσσα της περιγραφής
Αν ο όρος γλώσσα της περιγραφής ή περιγραφικό ύφος έχει κάποιο νόημα, δεν μπορεί παρά να αναφέρεται σε γραμματικά χαρακτηριστικά που απαντούν σε κάθε περιγραφικό κείμενο. Τα χαρακτηριστικά αυτά συγκεντρώνονται σε μια κυρίως λειτουργική κατηγορία, τους τροποποιητές. Αν τα περιγραφικά κατηγορήματα αποδίδουν στα πράγματα σταθερές ή προσωρινές ιδιότητες, τότε σε περιγραφικά κείμενα θα πρέπει να αφθονούν τροποποιητές ονοματικών φράσεων (επίθετα) για τις σταθερές ιδιότητες και τροποποιητές ρηματικών φράσεων (επιρρήματα) για τις προσωρινές ιδιότητες των περιγραφομένων. 'Αλλα γραμματικά γνωρίσματα της περιγραφής θεωρούνται τόσο η κυριαρχία του ενεστώτα και τηςεξακολουθητικής ρηματικής όψης (που δηλώνει την αχρονική διάρκεια), αφού η περιγραφή δεν εξαρτάται από τη διάσταση του χρόνου όπως η αφήγηση, όσο και η συχνή χρήσηβοηθητικών ρημάτων (κυρίως του είμαι) και ρημάτων με στοιχειώδη σημασιολογικά χαρακτηριστικά (κυρίως του έχω), που κάνουν τις συνάψεις των προσδιορισμών με αυτά που περιγράφονται. Γραμματικά χαρακτηριστικά της περιγραφής μπορούμε να αναγνωρίσουμε εύκολα στην παρουσίαση (από το ανωτέρω εγχειρίδιο των Οικονόμου-Ρηγοπούλου) του χάλκινου ελικοειδούς κρατήρα του Δερβενιού, που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης:
Πάντως, το ύφος συγκεκριμένων περιγραφικών κειμένων είναι απόρροια και άλλων παραγόντων: του είδους του λόγου και του βαθμού συμβατικότητάς του (σύγκρινε τον τρόπο περιγραφής ενός ακινήτου σε συμβολαιογραφικό κείμενο με τον τρόπο που περιγράφουν το ίδιο αντικείμενο οι διεκδικητές του σε μια υπόθεση κληρονομιάς), της περίστασης επικοινωνίας (σύγκρινε την περιγραφή ενός φορέματος από την πωλήτρια ενός καταστήματος στην πελάτισσα που ενδιαφέρεται να το αγοράσει και την περιγραφή του ίδιου φορέματος από τον σχεδιαστή του σε εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού για τη μόδα) ή της πρόθεσης του συγγραφέα/ ομιλητή (σύγκρινε μια καθαρά πληροφοριακή περιγραφή -τα τεχνικά γνωρίσματα ενός αυτοκινήτου- με μια περιγραφή στην υπηρεσία της πειθούς -γιατί συμφέρει να αγοράσει κανείς ένα αυτοκίνητο με τέτοια τεχνικά χαρακτηριστικά).
