ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αγησίλαος αν σε κάποια περίπτωση πίστευε ότι θα προσφέρει κάποια βοήθεια στην πατρίδα (του), δεν έπαυε να μοχθεί δεν απέφευγε τους κινδύνους δε λυπόταν τα χρήματα ούτε το σώμα (ή τη σωματική του αναπηρία) ούτε τα γηρατειά πρόβαλλε ως δικαιολογία, αλλά επί πλέον θεωρούσε καθήκον του καλού βασιλιά αυτό, δηλαδή να κάνει όσο το δυνατό περισσότερα καλά στους υπηκόους του. Κι ανάμεσα στις πολύ μεγάλες ωφέλειες στην πατρίδα και αυτή την υπηρεσία του εγώ συγκαταλέγω ότι δηλαδή, αν και ήταν πανίσχυρος στην πόλη, φανερά τηρούσε πάρα πολύ τους νόμους. Γιατί ποιος θα ήθελε να μην υπακούει αν έβλεπε το βασιλιά να υπακούει (στους νόμους); Αυτός ακόμα και προς τους αντιπάλους του στην πόλη συμπεριφερόταν, όπως ακριβώς ο πατέρας στα παιδιά (του). Γιατί (τους) κακολογούσε από τη μια για τα σφάλματά τους, (τους) τιμούσε όμως αν έκαναν κάτι καλό και (τους) συμπαραστεκόταν, αν τύχαινε (σ' αυτούς) κάποια συμφορά, χωρίς να θεωρεί κανένα πολίτη εχθρό (του), αλλά θέλοντας να επαινεί όλους και θεωρώντας κέρδος να είναι όλοι σώοι και θεωρώντας ζημία αν κάποιος, έστω και ανάξιος, χανόταν.
ΜΕΡΟΣ Β'
ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΑ: πράττω: κάνω/ κατορθώνω/ επιτελώ/ διάγω, ζω/ καθιστώ
Αρχαία Ελληνική
Απλές λέξεις
ὁ πρακτήρ: αυτός που κάνει κάτι
πραγματώδης: κοπιώδης
πραγματώδης: κοπιώδης
Σύνθετες λέξεις
ἀντιπράττω: εναντιώνομαι
ἡ εὐπραξία: η καλή συμπεριφορά
ἀπρακτῶ: αδρανώ
ἀπράγμων: αυτός που αδρανεί
κοινοπραγῶ: κάνω κάτι από κοινού με κάποιον
ἡ κοινοπραγία: η ενασχόληση με κάτι από κοινού με κάποιον
πολυπραγμονῶ: ασχολούμαι με πολλά πράγματα
Αρχαία/ Νέα Ελληνική
Απλές λέξεις
ἡ πρᾶξις (-η): η ενέργεια, το επιτελούμενο έργο
τό πράγμα: άψυχο υλικό σώμα
πραγματεύομαι: (α.ε.) ασχολούμαι με κάτι/ (ν.ε.) εξετάζω κάτι σε βάθος
πραγματικός: αληθινός
πραγματικός: αληθινός
ὁ πραγματευτής: έμπορος, εμπορικός αντιπρόσωπος
ἡ πραγματεία: επιμελής εργασία/ βιβλίο, μελέτη
τά πεπραγμένα: αυτά που έχουν γίνει
τό πρακτορεῖον (-ειο): (α.ε.) το γραφείο και το αξίωμα του φοροεισπράκτορα/ (ν.ε.) επαγγελματικό γραφείο εξυπηρέτησης
ὁ πράκτωρ: (α.ε.) συλλέκτης φόρων/ (ν.ε.) πρόσωπο που φέρνει σε πέρας υποθέσεις άλλων
ὁ πράκτωρ: (α.ε.) συλλέκτης φόρων/ (ν.ε.) πρόσωπο που φέρνει σε πέρας υποθέσεις άλλων
πρακτικός: αυτός που αναφέρεται στην πράξη/ ο εμπειρικός
Σύνθετες λέξεις
διαπράττω: κάνω (κάτι κακό)
ἡ διάπραξις (-η): η πραγματοποίηση (κάποιου κακού)
εἰσπράττω: συγκεντρώνω χρήματα που οφείλονται
ἡ διάπραξις (-η): η πραγματοποίηση (κάποιου κακού)
εἰσπράττω: συγκεντρώνω χρήματα που οφείλονται
ἡ εἰσπραξις (-η): συγκέντρωση οφειλόμενων χρημάτων
συμπράττω: συνεργάζομαι σε κοινή προσπάθεια
ἡ σύμπραξις (-η): η συνεργασία
ἡ σύμπραξις (-η): η συνεργασία
ἡ δυσπραγία: (α.ε.) κακή τύχη/ (ν.ε.) έλλειψη άνεσης στο βιοτικό επίπεδο
ἡ ἀπραξία: η αδράνεια
ἄπρακτος: ο αδρανής
ἄπρακτος: ο αδρανής
πολυπράγμων: αυτός που ασχολείται με πολλά πράγματα
πολυπραγμοσύνη: η ενασχόληση με πολλά πράγματα
πολυπραγμοσύνη: η ενασχόληση με πολλά πράγματα
εἰσπράκτωρ (-ορας): αυτός που συγκεντρώνει οφειλόμενα χρήματα
ἔμπρακτος: αυτός που εκδηλώνεται με πράξεις
ἔμπρακτος: αυτός που εκδηλώνεται με πράξεις
διαπραγματεύομαι: κάνω συνεννοήσεις
Νέα Ελληνική
Απλές λέξεις
πραγματικότητα: η πραγματική κατασταση, ο αντικειμενικός κόσμος
πράγματι: πραγματικά, αληθινά
πραγμάτωση: πραγματοποίηση
πραγμάτωση: πραγματοποίηση
πραγμάτευση: ενασχόληση
πραματευτής: γυρολόγος
πραματευτής: γυρολόγος
πραμάτεια: το εμπόρευμα του πραματευτή
Σύνθετες λέξεις
πραγματογνώμονας: πρόσωπο με ειδικές επιστημονικές ή τεχνικές γνώσεις που καλείται να γνωμοδοτήσει για ένα θέμα
πραγματοποιώ: κάνω κάτι πραγματικότητα
πραγματοποίηση: το να κάνεις κάτι πραγματικότητα
διαπραγμάτευση: συνεννόηση
πραγματοποίηση: το να κάνεις κάτι πραγματικότητα
διαπραγμάτευση: συνεννόηση
κοινοπραξία: ένωση επιχειρήσεων
πραξικόπημα: βίαιη κατάληψη της εξουσίας
εχθροπραξίες: εχθρικές ενέργειες
πηγή https://www.slideshare.net/georgiadimitropoulou75/7-16456116
πραξικόπημα: βίαιη κατάληψη της εξουσίας
εχθροπραξίες: εχθρικές ενέργειες
πηγή https://www.slideshare.net/georgiadimitropoulou75/7-16456116
πηγή https://www.slideshare.net/georgiasofi/ss-11922347
Β' τάξη, 7η ενότητα, Ένας στοργικός ηγέτης
Ξενοφῶν, Ἀγησίλαος 7.1-3
Λίγα λόγια για το κείμενο
Ο Αθηναίος Ξενοφώντας εξυμνεί τον Σπαρτιάτη Αγησίλαο, έναν χαρισματικό ηγέτη που, αν και χωλός, λόγω των στρατιωτικών ικανοτήτων του, ήταν αποδεκτός απ' όλους τους Έλληνες.
Απ' όλες τις αρετές του ως ηγέτη, θα πρέπει να τονίσουμε κυρίως το ότι έζησε υποδειγματικά, για να γίνει παράδειγμα προς τους συμπολίτες του.
Αγαλματίδιο Σπαρτιάτη πολεμιστή από τη Δωδώνη
(530-510 π.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων)
Εισαγωγικό σημείωμα
Η προσωπικότητα του βασιλιά της Σπάρτης Αγησιλάου (444-360 π.Χ.) άσκησε σημαντική επίδραση στον Αθηναίο ιστορικό Ξενοφώντα. Μέσα από το ομώνυμο έργο του τελευταίου αναδεικνύεται η προσωπικότητα ενός ηγέτη αποφασιστικού και αποτελεσματικού, συνάμα όμως εξαιρετικά στοργικού προς τους συμπολίτες του.
Ἅπαντες ἐπιστάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος, ὅπου ᾢετο τὴν πατρίδα τι
ὠφελήσειν, οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο, οὐ χρημά
των ἐφείδετο, οὐ σῶμα, οὐ γῆρας προὐφασίζετο, ἀλλὰ καὶ βασι
λέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε, τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖ
στα ἀγαθὰ ποιεῖν. Ἐν τοῖς μεγίστοις δέ ὠφελήμασι τῆς πατρίδος
καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ, ὅτι δυνατώτατος ὤν ἐν τῇ πόλει φανε
ρὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύων. Τίς γὰρ ἄν ἠθέλησεν ἀπει
θεῖν ὁρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; […] Ὅς καὶ πρὸς τοὺς διαφό
ρους ἐν τῇ πόλει ὥσπερ πατὴρ πρὸς παῖδας προσεφέρετο. Ἐλοιδο
ρεῖτο μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, ἐτίμα δ’ εἴ τι καλὸν πράτ
τοιεν, παρίστατο δ’ εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι, ἐχθρὸν μὲν οὐδένα
ἡγούμενος πολίτην, ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων, σῴζεσθαι δὲ πά
ντας κέρδος νομίζων, ζημίαν δὲ τιθεὶς εἰ καί ὁ μικροῦ ἄξιος ἀπόλοι
το.
ὠφελήσειν, οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο, οὐ χρημά
των ἐφείδετο, οὐ σῶμα, οὐ γῆρας προὐφασίζετο, ἀλλὰ καὶ βασι
λέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε, τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖ
στα ἀγαθὰ ποιεῖν. Ἐν τοῖς μεγίστοις δέ ὠφελήμασι τῆς πατρίδος
καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ, ὅτι δυνατώτατος ὤν ἐν τῇ πόλει φανε
ρὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύων. Τίς γὰρ ἄν ἠθέλησεν ἀπει
θεῖν ὁρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; […] Ὅς καὶ πρὸς τοὺς διαφό
ρους ἐν τῇ πόλει ὥσπερ πατὴρ πρὸς παῖδας προσεφέρετο. Ἐλοιδο
ρεῖτο μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν, ἐτίμα δ’ εἴ τι καλὸν πράτ
τοιεν, παρίστατο δ’ εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι, ἐχθρὸν μὲν οὐδένα
ἡγούμενος πολίτην, ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων, σῴζεσθαι δὲ πά
ντας κέρδος νομίζων, ζημίαν δὲ τιθεὶς εἰ καί ὁ μικροῦ ἄξιος ἀπόλοι
το.
Ερμηνευτικά σχόλια
Ἀγησίλαος: Διαδέχτηκε τον αδερφό του Άγη στον θρόνο της Σπάρτης
(398 π.Χ.) και συνέχισε (από το 396 έως το 394 π.Χ.) τον πόλεμο
με τους Πέρσες σημειώνοντας μεγάλες επιτυχίες. Παρά τη σωματική
αναπηρία του (ήταν χωλός), απολάμβανε ευρείας αποδοχής λόγω της
χαρισματικής προσωπικότητας και των στρατιωτικών ικανοτήτων του.
(398 π.Χ.) και συνέχισε (από το 396 έως το 394 π.Χ.) τον πόλεμο
με τους Πέρσες σημειώνοντας μεγάλες επιτυχίες. Παρά τη σωματική
αναπηρία του (ήταν χωλός), απολάμβανε ευρείας αποδοχής λόγω της
χαρισματικής προσωπικότητας και των στρατιωτικών ικανοτήτων του.
δυνατώτατος ὢν ἐν τῇ πόλει φανερὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύ
ων: Ο Ξενοφών σχολιάζει ιδιαίτερα την υποδειγματική για τους πολίτες
της Σπάρτης συμπεριφορά του Αγησιλάου. Εφαρμόζοντας την αρ
χή ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να συνετίσεις κάποιον από τον
παραδειγματισμό, ο Αγησίλαος επιδείκνυε συνέπεια στην τήρηση
των νόμων, ωθώντας έτσι και τους συμπολίτες του να πειθαρχούν στις
αρχές της πόλης.
ων: Ο Ξενοφών σχολιάζει ιδιαίτερα την υποδειγματική για τους πολίτες
της Σπάρτης συμπεριφορά του Αγησιλάου. Εφαρμόζοντας την αρ
χή ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να συνετίσεις κάποιον από τον
παραδειγματισμό, ο Αγησίλαος επιδείκνυε συνέπεια στην τήρηση
των νόμων, ωθώντας έτσι και τους συμπολίτες του να πειθαρχούν στις
αρχές της πόλης.
Ερωτήσεις
1. Τι θεωρούσε καθήκον του σωστού πολιτικού ο Αγησίλαος σύμφωνα
με τον Ξενοφώντα;
με τον Ξενοφώντα;
2. Πώς συμπεριφερόταν ο Αγησίλαος στους συμπολίτες του; Τι είδους
σχέση επιδίωκε να δημιουργήσει μαζί τους;
σχέση επιδίωκε να δημιουργήσει μαζί τους;
3. Θα μπορούσε ο Αγησίλαος να χαρακτηριστεί, εκτός από ηγέτης,
και «παιδαγωγός»; Ποια στοιχεία του κειμένου μπορούν να στηρίξουν
αυτόν τον χαρακτηρισμό;
και «παιδαγωγός»; Ποια στοιχεία του κειμένου μπορούν να στηρίξουν
αυτόν τον χαρακτηρισμό;
ὅπου ᾢετο τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν,
καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ,
ὅτι δυνατώτατος ὤν ἐν τῇ πόλει
ὁρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; […]
ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην,